Ε λόγο τον συνθηκών και της καραντίνας είπα να ανεβάσω ενα παλιο ξεχασμένο ταξιδιώτικο να με (μας) ταξιδέψει έστω και νοερά σε μέρη που εύχομαι να ξανά επισκεφτούμε σύντομα
Ε λόγο τον συνθηκών και της καραντίνας είπα να ανεβάσω ενα παλιο ξεχασμένο ταξιδιώτικο να με (μας) ταξιδέψει έστω και νοερά σε μέρη που εύχομαι να ξανά επισκεφτούμε σύντομα
Έφτασε η ώρα να γράψω το ίσως πιο απροσδόκητο και σίγουρα το πιο περιπετειώδες απο τα ταξίδια μου.Βεβαία περάσαν πολλά χρονιά απο τότε ( 3 ) που το πραγματοποίησα να όμως που πείρα επιτελούς την απόφαση να το γράψω...
Βεβαία το ότι πέρασε τόσο καιρός είναι θετικό θα έλεγα για όλους μας μιας και δεν θημαμε και πολλά...
Παμε λοιπόν...
Γενικά το ταξίδι φάνηκε ότι θα είχε απρόσμενη εξέλιξη πολύ πριν καν ξεκινήσει... Η τότε κατάσταση της οικογένεια μας ήταν οτι εγω δούλευα κλασικά δωδεκαωρα ενω η ανθη ηταν σε ταμείο ανεργίας και δεν αισθάνονταν καλα με τον εαυτο της, να με ακολούθηση στο ταξίδι...
Ακολούθησαν συζητήσεις επί συζητήσεων είτε από μένα είτε απο την μάνα μου για να έρθει τελικά μαζί μου μέχρι που επιτελούς πείστηκε... Βεβαία για να πειστεί έπρεπε πρωτα να διευθετήθη το αιώνιο πρόβλημα που απασχολούσε επι χρονια την οικογένεια μας οταν πλησίαζαν η μέρες τον διακοπών μας που ηταν, το τι θα κανουμε με τον σκύλο
- Ανθη αφού το είπε, η μανα μου θα το κράτηση...
- Καλά
Έτσι κλείσαμε αεροπορικά εισιτήρια για το μονάχο με την προοπτική να πάω εγω με το καράβι Ιταλία και αφού γυρίσω Γαλλία Ελβετία να την πάρω απο το Μονάχο και να συνεχίσουμε μαζί προς Γερμανία Αυστρία Ιταλια...Μιας που δεν ήθελε να ερθη για πολλές μέρες
Η μέρες πλησίαζαν για το ταξίδι, εγώ στην δουλειά τους ειχα φλομώσει στα ψέματα για το που θα πάω γιατί δεν ήθελα και να περιαυτολογήσω αλλα ουτε και πιθανόν, να μου ματιαξουν το ταξίδι. Εδω στην πινδο που τους ελεγα οτι θα παω και παλι το θεωρούσαν εξωπραγματικό που δεν θα παμε διακοπές, σε καποια παράλια...
Μέχρι που καμιά δεκάρια μέρες πριν το ταξίδι σπάει η μάνα μου το χέρι της. Με αποτέλεσμα να είναι πλέον αδύνατο να κράτηση τον σκύλο και η άνθη να στραβώνει για άλλη μια φορά με την συμμετοχή της στο ταξίδι...
- Βρε ανθη να το πάμε σε διάφορους συγγενείς και φίλους...
- Όχι
- Να το πάμε σε ξενοδοχείο ζωών...
- Όχι
- Και το εισιτήριο
- ...
Κάπως έτσι τα εισιτήρια για ο μονάχο πήγαν στο κάδο... ( Επειδή δεν πληρώσαμε όταν είχαμε κάνει την κράτηση για δωρεάν ακύρωση και εφόσον ηταν χαμηλού κόστους (70 Ε ) Η επιστροφή χρημάτων που επερνες, ήταν μηδενική...Μια μουτζα δηλαδή )
Κάπως ετσι μπηκα επιτελούς στην τελική ευθεία του ταξιδιού. Με έμενα να βρίζω τον σκύλο και την μάνα μου έμενα που την ανάγκαζα με σπασμένο χέρι, να νοιάζεται και για μένα!!
Οπως καταλαβαίνεται το κλίμα ήταν λίγο βάρη και εγώ να προσπαθώ όσο μπορώ να μην επηρεάζομαι κάνοντας πλάνα, για να υλοποιήσω ένα ακόμα ταξιδιώτικο μου όνειρο. Στεναχωριόμουν όμως κιόλας γιατί ήθελα εκείνα τα μέρη να τα επισκεφτώ με την άνθη και οχι μόνος...Χαλιόμουν ναι και μέχρι τελευταία στιγμή προσπαθούσα να την μεταποιήσω αλλα μάταια δύστυχος
Το ταξιδιοτικο μου πλανο ελεγε να κανω την περιφημη διαδρομη Route des Grandes Alpes της γαλλιας αλλα και να κοινηθω οσο μπορώ στα πιο επικίνδυνα και πιο εντυπωσιακά περάσματα αυτής της χωρας. balcony roads, which are hair-raising lanes cut into the sides of sheer cliffs
Μετέπειτα να πάω Ελβετια και να γυρίσω απο την Βενετιά
Βεβαία το που θα καταλήξω ξεπερνά πραγματικά και την πιο τρελή φαντασία...
Αλλάζω λάστιχα στο φειζερ....
Το κάνω σέρβις στο Μάκη
Σκέφτομαι να το πάω στον ηλεκτρολόγο αλλα επειδή τον ειχα σε μεγάλη εκτίμηση είπα ...Εφόσον δεν έχει πρόβλημα το μηχανάκι γιατί να το πάω... Για να μου το χαλάσει, ΧΕΣΤΟ!!
Το πλένω, πηγαίνοντας το σε ένα πλυντήριο αυτοκίνητον λέγοντας του φυσικά να προσέξει τα ηλεκτρολογικά,την αλυσίδα και είμαι πλέων έτοιμος
Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 24/03/2020 στις 23:35.
Ημερα 1 03-06-2016 (Στο περιπου )
Έφτασε η μέρα που θα έφευγα. Το πλοίο έφευγε για Ανκονα το απόγευμα απο Ηγουμενίτσα, όποτε είχα χρόνο.
Πάω στο γκαράζ με βλεπει το αφεντικό
- Που πας
- Χαλκιδική
- Άρε φίλε να δω εγώ πότε θα παω πουθενά με την μηχανή
Είπαμε δεν ήθελα να το γρουσουζέψω
Παω σπιτι αφού πέρασε η ώρα, λέω την άνθη
- Πάω να φορτώσω τα πράγματα κράτα χρόνο.....
Μέτα απο μόλις μιάμιση ώρα, πραγματικά κατάκοπος, ανεβαίνω στο σπίτι
- Τα κατάφερα
- Κομάντο μου εσύ
Και κατευθείαν για μπάνιο γιατί έσταζα απο τον ίδρωτα... Κάπως έτσι έγινε κα η πρώτη στάση του ταξιδιού,προτού καν βάλω μπρος!!!
Βεβαία τόση ώρα που έκανα να ετοιμαστώ αναπόφευκτα συνάντησα και τον γείτονα οπού και πάλι του είπα της ιδιες μπαρούφες για να εχω την συνείδηση μου ήσυχη
Εδώ να πω οτι αφού έφτιαξα το μηχανάκι δεν το περπάτησα καθόλου φοβούμενος μην το σουτάρω και τελικά δεν πάω πουθενά...
Με το που έφτασε λοιπόν η ώρα, χαιρετηθήκαμε
Και ξεκίνησα για Ηγουμενίτσα...
Μεχρι που εφτασα....
Και φυσικά απόλαυσα τον τελευταίο μου ελληνικό καφέ
Πάμε στην αποβάθρα να περιμένουμε το καράβι
Ολα τα γεροντοπαλίκαρα μαζί...
Τα Gs ήταν απο την τουρκιά και πηγαίναν και αυτή της δίκες τους καλοκαιρινές διακοπές
Α.. βλέποντας την φωτογραφία θυμήθηκα οτι δεν είχα πάρει μαζι μου παντελόνι μηχανής... ΣΙΓΆ!! Τι να το κάνω αφού πέρσι γυρνώντας απο την Νορβηγία ειχα βγάλει σπυριά στης Άλπεις απο την ζεστή...
Τότε ενα κοκκινομάλλικο αγγλακι ήταν δεν ήταν δώδεκα χρόνον περνούσε χαζεύοντας της μηχαναρες και φτάνοντας μπροστά απο το φειζερ, απλώνει μια το χερι του και λεει...
- OH MY GOD THIS IS OLD!!!!!
ΒΡΕ ΟΥΣΤ!!!
Επίσης γνώρισα ενα Ελληνα που ταξίδευε με την γυναίκα του και για αποσκευές ειχε μονο την κεντρική βαλίτσα... Μπραβο Εντυπωσιάστηκα!!
Επιβιβαζόμαστε στο καράβι
Παρκάροντας δίπλα απο ενα μηχανόβιο που ανέβαζε αγορασμένο ελληνικό μηχανάκι για μόνιμη χρήση στην γερμάνια
- Καλα με αυτο θα ανεβείς γερμάνια
- Γιατί όχι!!!
Και κατευθείαν επί το έργον
Λίγο πριν την δύση σαλπάραμε
Το βραδύ την έβγαλα κλασικά στο σαλόνι του πλοίου και λαγοκοιμομενος παρακολουθούσα τους αγώνες του EYRO που κατα σύμπτωση, διεξαγόταν εκείνες της μέρες στην Γαλλία
Ημερα 2 04-06-2016
Κλασικά ξύπνησα πριν το χάραμα
Άραξα σε γνώριμη θέση
Πάντα δίπλα απο της μπριζες...
Και αφού ήπια ανυπολόγιστη ποσότητα καφέδων... φτάσαμε σιγά σιγά στο λιμάνι της Ανκονας
Πάω να πάρω το μηχανάκι από το παρκινκ, το βάζω μπρος ανάβω μια τα φωτά, και βλέπω τη δέσμη φωτός κάπως αδύναμη...ΩΧ!!
Βγαίνω απο το καράβι και ετσι οπως ημουν φρικαρισμένος απο το μηχανάκι στρίβω λάθος και χάνομαι στο λιμάνι!! Σάλταρα, και να μην βρίσκω την εξοδο. Να περιπλανιέμαι από εδώ και από εκεί ανάμεσα σε νταλίκες και να βλέπω τούς υπαλλήλους από τα κοντέινερ να με κοιτάνε τρώγοντας, με απορία...ΩΧ!!
Μέτα από χιλιάδες μπινελίκια στάζοντας απο ίδρωτα βρίσκω επιτελούς την έξοδο (ΑΜΉΝ). Σταματάω στην άκρη του δρόμου για να βάλω τον ΤΟΜ, Να μην ακούγετε τίποτα απο τα ακουστικά...ΩΧ!!
Κοίταξε να δεις δεν ξεκινήσαμε καλά το ταξίδι
Μέτα από ώρα αφοί προσανατολιστήκαμε εγω και ο ΤΟΜ βγήκαμε στην εθνική, αλλα ο νους μου ηταν αλλου
Σκεφτόμουν βεβαία να παω αυριο σε κάποιο συνεργείο να το ελέγξω αλλα υπολογίζοντας το ξύρισμα που θα με έκαναν σφιγγόμουν κιόλας.Ασε που, θα εκτινασσόταν το μπάτζετ τον διακοπών στα ύψη
Και άλλες στάσεις στο δρόμο
Παρέα με κάθε λογής οχήματα
Που δεν εχουν προβλήματα απο τέτοια
Αφού έφτασα Λιβόρνο έπιασα δευτερεύουσα εθνική οδό κατω απο την autostrada για να απολαύσω και τοπίο. Τελικά αποδείχθηκε οτι ήταν το μεγαλύτερο μου λάθος αυτη η επιλογή γιατι η διαδρομή ηταν πραγματικά αθλία. Εντωμεταξύ ο δρόμος ηταν που ήταν χαλια απο θεμα φυσικής ομορφιάς εγώ δεν τον άφηνα να κινηθώ απο την εθνική, όχι!! Ελεγα θα στρώσει αν ειναι δυνατών στην Ιταλική Ριβιέρα ειμαι...ΝΑΙ ΚΑΛΑ!! ΑΘΛΟΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Περνω την άνθη στο τηλεφωνώ την λέω, να δει στο ίντερνετ κανένα ωραίο μερος να διανυκτερεύσω
Φτάνω, προσπερνάω ενα μικρο κάμπινγκ, τιποτα το ιδιαίτερο. Συνεχίζω βλέπω ενα αλλο, έτσι και έτσι!!
Λεω,Νικο άστο!! Πολύ οδήγησες σήμερα φτανει τοσο, κατσε ξεκουράσου ενα βραδύ είναι θα περάσει!!
Πληρώνω 25Ε (Και με εκπτώσει απο την ADAC. ΑΧ αυτην την ADAC πραγματικά την ξέσκισα σε αυτό το ταξίδι ) Στηνω την σκηνη...
Κάνω μια γύρα στο κάμπινγκ, πολυ οικογενειακό για έμενα θα το χαρακτήριζα.
( Από πρωινή φωτογραφία )
Όποτε τι να κάνω, περνώ της κονσέρβες μου παραμάσχαλα , να βρω κάπου ενα ωραίο μέρος να της απολαύσω
Με το που βγαίνω απο το κάμπινγκ χτυπάω ένα πρώτο εγκεφαλικό. Ακριβώς κολλητά απο το κάμπινγκ που έμενα στα 50 μετρά ηταν ενα αλλο κάμπινγκ το οποίο ήταν πολύ πιο όμορφο μέσα στα δεντρά.... ΚΑΙ ΟΜΩΣ!!
Αλλα το μεγαλύτερο σοκ ήταν άλλο ήταν το μερος ας πούμε σαν τα Καμένα βούρλα. Ο κεντρικός δρόμος το χώριζε στην μέση απο την μια ηταν οι εγκαταστάσεις και απο την αλλη ηταν οι ξαπλώστρες με την παράλια. Επειδή εκείνη την ωρα που κυκλοφορούσα είχαν πλέον κλείσει οι επιχείρησης, προφανώς για να μην ανησυχούν για τα περιουσιακά τους στοιχεία, είχαν κλείσει ολη την παράλια με αλουμινένιες πλάκες...αυτο πρωτη φορα το ειδα!!
Δηλαδή ημουν στην παράλια και δεν εβλεπα θάλασσα
Τωρα που θα φαμε, αφου θαλασσα δεν, Ε έκατσα και εγω σε ενα παγκάκι στην άκρη του δρόμου... και έστρωσα τραπεζομάντιλο
Με τούς περαστικούς να με κοιτάν με απορία...
Αφού έφαγα γύρισα νύχτα ποια στο κάμπινγκ, μπήκα στην σκηνή και καληνύχτα
Ημερα 3 05-06-2016
Πόλυ πριν το χάραμα ξύπνησα παγωμένος. Επειδή η χρόνοι μου στο να μαζεύω τα πράγματα είναι επική...Μιλάμε για ζόρι οχι αστεία!!
Σκέφτηκα για να κανω την ζωή μου το πρωι λιγο ποιο εύκολη, να μην βγαλο το sleaping bag απο τον σάκο μεταφοράς μπας και έχω ένα κάπως ποιο εύκολο πρωινό...Όσο πιο λίγα βγάζεις τόσα πιο λίγα ξανά τοποθετείς στην θέση τους και μετέπειτα στο μηχανάκι, αμ πως...Άσε που κολοποιαστηκα!!
Περνώ ολα τα υπάρχοντα μου ανα χείρας και παω για καφέ
Πολύ πρώτου να ξημερώσει
Και δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω σε ποια δεκαετία βρίσκομαι...
Πλακα με κανεις
Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 25/03/2020 στις 11:53.
Χειρότερα δεν παει....
ΚΑΙ ΟΜΩΣ...
Εχθές το βράδυ πραγματικά νοστάλγησα την Νορβηγία. Το κακό με έμενα ήταν οτι την πρώτη φορά στη ζωή μου που έκατσα σε κάμπινγκ στο εξωτερικό ηταν στην Νορβηγία. Όποτε υπέθεσα οτι τα στάνταρ καθαριότητας ειναι ανάλογα της Νορβηγίας οπουδήποτε και αν ταξιδέψω στην Ευρώπη!!! ΑΜ ΔΕ!!
Μπήκα στα μπάνια τέτοια βρόμα δεν είχα δει από τότε που ήμουν φαντάρος.... Καταλαβαίνεται τώρα!!
Απο το σοκ και την ζαβλακομαρα με πεφτη μια και το κινητο και σπαει η οθονη,fack!!
Τακτοποίησα λίγο τα πράγματα μου
Το σκόρδο πραγματικά με ξεπερνάει....
Τωρα αν αναρωτιεσται το που ειναι τα πράγματα μου για 15 + μέρες στην ευρωπη, το ίδιο αναλογίζομαι και εγω!! Άλλα το σκόρδο σκόρδο!!
Για να τα ξανατοποθετήσω παλι πανω στο μηχανάκι για άλλη μια φορά μάτωσα...Και ξεκίνησα, παντα απο την δευτερεύουσα εθνική για Γαλλία. Δεν μπορεί θα είναι όμορφα, δεν μπορεί... Μπορεί και παρα μπορεί...ΑΘΛΊΑ ΔΙΑΔΡΟΜΉ!!!
Ο δρόμος ήταν στενός μια λωρίδα ανά κατεύθυνση και μόνο ευθεία. Ειχε κίνηση ζεστή και εγώ πηγενα με την ελπίδα να δω επιτελούς την διαδρομή τον όνειρον μου...
Συνεχίζω τοτε ο ΤΟΜ, πως το έπαθε με ανεβάζει μια πάνω στα βουνά οπου έκανα στάση
Δίπλα σε κάτι γερόντια που με παραχώρησαν προθύμως μια θέση μαζι τους
Εποιασα και παλι ορεινο δυκτιο οπου ο ΤΟΜ με οδήγησε από κάποια ανηφορικά καλντερίμια θανάτου, με κλειστές στροφές που με σημπλεκτραισμα πρώτης,το φειζερ δυσκολευόταν να ανεβεί. Και βρεθηκα στα ορεινα πρωαστεια μιας πολης, μπροστα απο ενα παρκο
Με ωραία θεά
Έκατσα να ξεκουραστώ οταν άρχισε να με πλησιάζει ενας περίεργος μαύρος για να μου πούληση διάφορα. Και φυσικά εξαφανίστηκα
Καλά οταν περνούσα μέσα απο της πόλης γινόταν ο κακός χαμός απο την κίνηση, αν ειχε και φανάρι ήταν για χαρακίρι. Άλλα εγω είπαμε το βιολί μου
Μπαίνω μεσα στην Γένοβα ακολουθώντας παντα πιστα τον ΤΟΜ και με χωνει μεσα στην πόλη. Να με πηγαίνει απο εδω να με πηγαίνει απο εκεί με χωνει μεσα σε κατι πεζοδρομημένα στενά που καταλήγουν στην παλιά πόλη. ΡΕ ΠΟΥ ΠΑΩ. Εντωμεταξύ ερειμια να μην κυκλοφορεί κάνεις
Στα εκατό μετρά στρίψτε αριστερά, έστριβα και εγώ!! Μέχρι που με οδήγησε σε μια πλατεία που κατέληγε σε αδιέξοδο. Είχε βεβαία ενα πολύ πολυ μικρο στενο που εκει μεσα δεν χωρουσε το φειζερ.
Επιτελούς συναντώ δυο τουρίστες που με κοιταν με απορεια (Μαλλον δεν θα ειχαν διαβασει τα ταξιδιωτικα μου )
- Συγνώμη ρε παιδιά από εδώ βγαίνει στην εθνική
- ΤΙ!! (Καλά τι λέει αυτός χαζός είναι??)
- Αμα συνεχίσω απο εδω βγαίνω Γαλλία
- ΤΙ! ( Τελικά όντως κυκλοφορούν αναμεσα μας!!) ΔΕΝ ΝΟΜΊΖΩ!! Εδω ειναι το πεζοδρομημένο τμήμα της παλιας πολης . Και ειναι μονο για πεζους, αν σε δουν θα σε γραψουν.
- Α...
Εντωμεταξύ εγω να εχω γίνει μούσκεμα από την ζεστή και να στάζω απο ίδρωτα μέσα απο το κράνος. Κοιτάω για πολλοστή φορά τον ΤΟΜ με έβγαζε απο εκει που πήγαινα, μιλάμε πως δεν τον εξφεντονισα σε κανένα ντουβάρι ενας θεός ξέρει!!
Προσπαθώ να συγκεντρωθώ και μπαίνω πιο βαθειά στης ρυθμίσεις του GPS, Πλάκα με κάνεις!! Μιλάμε χτυπάω εγκεφαλικοί. Η εγώ η κατα λαθος η απο βραχυκύκλωμα (Άλλα μαλλον εγώ!!). Ο ΤΟΜ με κατεύθυνε να πάω απο τον πιο σύντομο δρόμο προς την Γαλλία, αλλα με τα ΠΟΔΆΡΙΑ!!
Μιλαμε ναι, συνεβει και αυτό!! Για αυτο με εστελνε μεσα απο τα καλντερίμια, ρομαντικά στην Γαλλια. Άμα αυτός είναι χαζός, ας τον στείλω στην Γαλλία!! Ποδαράτος ποδαράτος, έμενα τι με νοιάζει, σαμπος εγω θα παω!!!
Ήμουν για αυτοκτονία, μαζεύω τα κοματια μου και προσπαθώ να βρω τον σωστό δρόμο. Σε καποια φάση αναβει το βεντιλατερ απο το φειζερ και να μην κλείνει. αρχινάει να βγάζει καπνούς ο κινητήρας. Με πιάνει πανικός βρίσκω μια γέφυρα και σταματάω απο κάτω, ενω με σβήνει η μηχανη.
Πάω να βάλω μπρος τίποτα. κατεβαίνω απο το μηχανάκι, συνεχίζει να βγάζει καπνούς να βογκάει το βεντιλατερ και κατω απο το κινητήρα να στάζει παραφλου απο τα σωληνάκια σαν βρύση. ΩΧ το εκαψα
Αρχινάω να περιφέρομαι σαν χαμένος (Οχι οτι δεν ήμουν) δεξιά και αριστερά. Στρίβω ενα τσιγάρο μπας και ηρεμήσω και περιμένω. Μετα απο λίγο που ηρέμησε καπος το μηχανάκι το βάζω ολος αγωνια μια μπρος...ΚΑΙ ΠΕΙΡΕ!! Αγαπη μου εσυ. Ουφ τι ήταν αυτό πάλι ...
Συνεχίζω πραγματικά σαν χεσμένος, το ταξίδι πάντα όμως απο την δευτερεύουσα εθνική για Γαλλία.. Άμα είσαι κολλημένο μυαλό!! Μεχρι που μετά απο κάποια χιλιόμετρα ο δρόμος σταματάει και με αναγκάζει να γυρίσω πίσω στην Γένοβα απο την εθνική... TRAGIK!! Μιλάμε μονο που δεν έκλαψα !! Πετυχαίνω εναν Γάλλο και αρχινάω να του λέω το πρόβλημα μου (Οχι το εγκεφαλικό ) Και να αρχινάει να με παρηγορει ...
- Ελα θα τα καταφέρεις!!
Ναι και με ψυχολογική υποστήριξη on the road...
Βρίσκω τον δρομο μου και συνεχίζω και παλι το βιολί μου απο τον Αθλιο παραλιακό.Μέχρι που μετα απο αρκετές ώρες έκανα επιτελούς ενα ωραίο κομμάτι δρόμου. Θυμάμαι θεόρατα κάθετα βράχια δίπλα στην θάλασσα και ο δρόμος να πηγαίνει δίπλα στο κύμα....ΑΜΗΝ!!
Η ώρα όμως ειχε περάσει κόντευε 19.00 και επειδή εγώ φοβόμουν να οδηγαω με φωτά βγήκα εθνική λιγα χιλιόμετρα πριν τα σύνορα
Πω πω η καλύτερη διαδρομή που είχα κάνει μέχρι τοτε απο εθνική οδό (Η καλύτερη ever είναι η ίδια διαδρομή άλλα βραδύ που την έκανα του χρόνου ) Φανταστείτε θεόρατες γέφυρες να διακόπτονται από τεράστια τούνελ και ξανά γέφυρες και ξανά τούνελ και απο κάτω να απλώνεται η κιανη ακτή...Λες και ήσουν από αεροπλάνο!!!
Βεβαία οταν περνούσα τα τούνελ και άναβα τα φωτα αναγκαστικά , μου ανεβενε η πίεση στο κεφαλή , μιας και δεν έβλεπα φως. Πολλής φόρες δεν άναβα καν τα φωτά στης γαλάριες και αλες φορές άναβα τα αλαρμ, για να μην ζορίζω το μηχανάκι!! Κανω στασει σε βενζιναδικο και προσπαθω να ηρεμησω
Ξεκιναω και κατεβενω απο την εξοδω για Mortola που ειναι ακριβος δυπλα στα σηνορα με την Γαλλια. Περναω το φιλακιο χωρις καν να με σταματησουν και σταματαω στο Menton
Κάθομαι σε μια γωνιά κάνοντας ενα αγχωμένο τσιγάρο, τριγυρίζοντας από εδώ και απο εκεί γιατί νύχτωνε
Φωτογράφιζα μόνο οτι μπορούσα να ζουμάρω
Αλλα ηταν πραγματικά
Πανέμορφα!!
Δεν πειράζει αυριο θα το απολαύσω το μερος χωρίς άγχος και χωρις κίνηση.
Πάω Ιταλία βρίσκω κάμπινγκ ευτυχώς αυτό ηταν όμορφο. Αποτελούταν κύριος απο μικρά μπανκαλους ενω ο χορός για της σκηνές ηταν κάπως πιο απομονωμένος. Στήνω την σκηνή σε κάπως επικλινές δάπεδο και εύχομαι να μην κατρακυλήσω στον ύπνο μου απο το γκρεμό.
Παω μια βολτα να δω το μερος.