Στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας βλέπω μήνυμα στο κινητό μου ''άρχοντα, έχεις καμιά υποχρέωση την Κυριακή? Ψήνομαι τρελά για βόλτα''.
''Δεν έχω υποχρεώσεις, μόνο δικαιώματα'' του απάντησα
Και κάπως έτσι ξεκίνησε να δημιουργείται ακόμα μια αξέχαστη εξόρμηση σε απίθανα μέρη και με πολύ γέλιο. Τελικά όντως είχα υποχρεώσεις εκείνη την Κυριακή οπότε η εξόρμηση μετατέθηκε δύο μέρες αργότερα, απλώς ήθελα πάντα να πω αυτήν την πρόταση και ας μην ισχύει ούτε σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας!
Μ'αυτά και μ'αυτά, ξεκινήσαμε λίγο καθυστερημένα από την Αθήνα γιατί από συνήθεια έβαλα το ξυπνητήρι να χτυπήσει την Κυριακή, όπως κάνω τόσα χρόνια. Ευτυχώς το βιολογικό ρολόι δε με άφησε να κοιμηθώ παραπάνω από μισή ώρα. Μετά από 3 ώρες φτάσαμε στη Στυλίδα γιατί τη μια σταματούσαμε για κατούρημα, την άλλη για να φάει ο Μάκης ο οποίος κάνει διατροφή με διάφορες βιγκανικές παπαριές! ''Ζει σαν άρρωστος δηλαδή για να πεθάνει υγιής'' όπως του είπα χαρακτηριστικά και περιμέναμε ακόμη κανα 20λεπτο για να σταματήσει να γελάει μέχρι να φύγουμε!
Στη Στυλίδα σταματήσαμε 2η φορά για να φάει κάτι από έναν φούρνο, καθώς αυτές οι βλακείες που τρώει σιγά μην τον χόρταιναν. Εκεί παρασύρθηκα και εγώ, παρόλο που δεν κάνω διατροφή, αλλά στο φαγητό δεν είπα ποτέ όχι στη ζωή μου! Χτύπησα ένα με διπλό λουκάνικο παρακαλώ!
Η απόφαση να σταματήσουμε μέσα στη Στυλίδα πάντως μας βγήκε σε πολύ καλό καθώς την ώρα που ήμασταν σταματημένοι, μας πέτυχε φίλος από τη Λάρισα με την οικογένειά του που επέστρεφαν από Αθήνα! Αυτή ήταν ωραία και απρόσμενη συνάντηση!
3,5 ώρες μετά η ουσιαστική εξόρμηση δε λέει να ξεκινήσει γιατί μας έπιασε ξανά κατούρημα κάπου στο Βαθύκοιλο Φθιώτιδας. ''Καλά θα πάει αυτή η εξόρμηση'' σκέφτηκα
Η μέρα πάντως ήταν καταπληκτική! Απέναντι η Ξεροσουβάλα της Βόρειας Εύβοιας.
Στο βάθος ο Παρνασσός, μπροστά του το Καλλίδρομο.
Το σημείο που σταματήσαμε ήταν ακριβώς από πάνω από την εθνική οδό. 1η φορά είδα από κοντά τα συρμάτινα δίχτυα που προστατεύουν από κατολισθήσεις. Καλή κατασκευή.
Άντε να δούμε πότε θα μπούμε στο ζουμί της εξόρμησης. Νιώθω σαν παιδάκι γυμνασίου, όλο μπαλαμούτι και γκολ μηδέν!