Πρώτη εξόρμηση για το 2024 με πολύ μεγάλο αρχαιολογικό και γεωλογικό ενδιαφέρον. Πρώτος μου στόχος η Αρχαία Στείριδα, μια Φωκική πόλη που τράβηξε πολλά στο παρελθόν και καταστράφηκε από δύο διαφορετικούς πολιτισμούς. Καταστράφηκε το 346 π.Χ. από τον Φίλιππο Β' τον Μακεδόνα, ξανακτίστηκε και καταστράφηκε πάλι από τους Ρωμαίους το 147 π.Χ. Επί Βυζαντίου η περιοχή έχει δεχθεί επιδρομές από Γότθους, Ούννους και Σλάβους. Αργότερα κυριάρχησαν οι Φράγκοι, Ενετοί, Καταλανοί και βέβαια οι Τούρκοι.
Μετά από καιρό έκανα την ανάβαση από Θίσβη για Αγία Άννα και θαύμασα την τρομερή θέα στον Κορινθιακό.
Συνέχισα προς Αρβανίτσα και Κυριάκι και έφτασα στο Στείρι, το οποίο έλαβε το όνομά του από τη Στείριδα φυσικά.
Κινούμενος προς τον Όσιο Λουκά μπήκα σε κάθετο χωματόδρομο ο οποίος με οδήγησε στον Μπούλιο, τον λόφο που εντοπίστηκε η ακρόπολη της Στείριδας.
Από αυτό το σημείο συνέχισα με τα πόδια.
Ολόκληρος ο λόφος είναι ένας αρχαιολογικός χώρος με ευρήματα κυριολεκτικά παντού. Διάφορες οχυρώσεις διαφορετικών εποχών, η συγκεκριμένη λόγω των μεγάλων βράχων δείχνει αρχαία.
Δεν έχω ιδέα τι μπορεί να είναι αυτό. Γούρνα ίσως?
Αυτά τα χτίσματα πιθανότατα χρονολογούνται αργότερα στην εποχή του Βυζαντίου.
Ο λόφος προσέφερε και φυσική οχύρωση με μεγάλους βράχους η οποίοι είχαν λαξευτεί αναλόγως. Απέναντι διακρίνεται το μοναστήρι του Οσίου Λουκά.
Προσφάτως η περιοχή είχε πιάσει φωτιά, χωρίς όμως να επηρεαστούν τα αρχαία ευρήματα.