Δημοσιεύθηκε αρχικά από
Δεινόσαυρος
Γεια χαρά στην ωραία παρέα των pure δικυκλιστών!
Τελευταία έχω αρχίσει και εγώ λίγο ποδήλατο, πιο πολύ από την έννοια να κάνω λίγη γυμναστική, γιατί αν τώρα στα γεράματα τα φορτώσουμε στον κόκκορα, όλο με τα μηχανάκια - δεν μας βλέπω καλα....
Δεν έχω δόσει "λεφτα" ακόμα, ωστέ να πειραματιστώ λίγο να δώ τι παίζει πρώτα, όπως πρότεινε κι ένας φίλος πάρα πάνω. Πρώτη φορά που ασχολούμαι με ποδήλατο, πέραν του "πήγαινε στο περίπτερο", ή "νοίκιασε ένα για την πλάζ τις διακόπές".
Έχω μεταχειρισμένο ένα Specialized Rockhopper 26" για πόλη-ψιλοχωματόδρομο, και ένα trial (Phase 1.3, 26 πάλι) που μου δωρίσαν έτσι για πλάκα/ιχνιλασία και ως τα 70 μου σίγουρα θα έχω μάθει και κανα κόλπο. ΛΟΛ
Με απασχολεί το θέμα των φρένων, ιδίως όταν βλέπω αναρτήσεις σαν αυτήν:
Στο τρίαλ έχω δισκόφρενο εμπρός, με υδραυλική λειτουργια, και πίσω πάλι υδραυλικό (magura), αλλά να πιάνει στη ζάντα. Είναι και τα δύο όνειρο, ιδίως το μπροστινό, πάρα, μα πάρα πολύ καλή αίσθηση. Στο ροκχοππερ έχω πάλι δίσκους μπρος-πίσω, αλλά με λειτουργία ντίζας σαν τα V (μηχανική). Ο πίσω είναι αρκετά καλός (δεν πλησιάζει βέβαια τα υδραυλικά) ο μπρός μάπα - κάνεις αίτηση δυό μέρες μπροστά για να πιάσει....
Μάλλον ρύθμιση θέλει, ή τακάκια, αλλά είχα σκεφθεί να τον αλλάξω εντελώς για υδραυλικό, μιας και με είχαν εντυπωσιάσει τόσο θετικά.
Τώρα όμως που βλέπω αυτό το θέμα της βράσης, το ξανασκέφτομαι... Άλλο να θες λίγο φρένο στην πόλη για μια στιγμή, και άλλο σε καναν κατηφορικό χωματόδρομο με 40-50-βάλε (είπαμε, είμαι και νέωψ/άσχετος).
Νά φτιάξω απλά τους δίσκους με τη ντίζα να δουλεύουν σωστά, λέτε, και να εγκαταλείψω την ιδέα των ιδραυλικών για πιο τις πιο εξτρεμ καταστάσεις; Επ' ουδενί δεν θέλω να υπάρχει το ρίσκο απώλειας φρένων επειδή τα ζόρισα λιγάκι. Ή τα παραλένε και είμαι ΟΚ;