Aprilia Pegaso cube

[amyroukai]

ΜΙΑ φορά το έσπρωξα και πάλι λόγω βενζίνης (άλλο αν πέρασαν ΟΛΕΣ οι ηλεκτρολογικές βλάβες από το μυαλό μου).
Ελπίζω να μην το κάνει συνήθειο...

Και μιά που το λέμε, ανεβαίνουν σε τέσσερις οι φορές που έμεινα με τη συγκεκριμένη οικογένεια μοτοσικλέτας, οι πρώτες τρεις με το GS επίσης λόγω μη λειτουργίας του λαμπακίου (sic) της ρεζέρβας. Το οποίο το βραχυκύκλωσα στη φίσα και ανάβει, περιμένω να αδειάσει το ντεπόζιτο να βγάλω τον αισθητήρα για "μασάζ". Ο διακόπτης/ρουμπινέτο ρεζέρβας μετά τα πολλαπλά ντους με penetrating oil έχει μαλακώσει αρκετά και γυρίζει χωρίς να θέλει κλειδί σιδηροδρόμου. Κάτι είναι και αυτό.

[toyar]

αφου εχεις αγχος με τα ηλεκτρικα και μια και το μηχανακι φαινεται παρατημενο μηπως να εκανες και μια περιποιηση στις γειωσεις γυρω-γυρω;

[amyroukai]

Ταινιούλα για "σφράγισμα"...









Το πλαστικό ντεπόζιτο έχει κολλημένες μεταλλικές φωλιές για να μην χαλάνε οι βόλτες.





Φυσικά ο γορίλας μπορεί να ξεκολλήσει την φωλιά και να αφήσει το κενό πίσω της, γιατί άμα δεν το καργάρεις να ουμ το βιδάκι "φίλος"...

[amyroukai]

-Hulk break, hulk smash GRRRRRRR.
Ρε μάστορα έσπασες τη βάση, πόσο το έσφιξες;
-Α τους τσίπηδες τους Ιταλούς ρε, ψεύτικα τα φτιάχνουν, τι να πεις, ΤΖΑΠΑΝ να παίρνεις, αθάνατα σου λέω.



Λοιπόν... Χάλασα το φλασέρ μάλλον, τι μάλλον σίγουρα. Πως το χάλασα αφού δεν φαίνεται να έχει τίποτα ευαίσθητο/περίεργο μέσα; Δεν ξέρω, οι φήμες που λένε ότι το κατάβρεξα με all purpose λιπαντικοαντισκωριακό μπορεί και να έχουν μιά δόση αλήθειας, αλλά πάλι τι στο καλό έχει που χαλάει εκεί μέσα; Και να πεις ότι του έδωσα ρεύμα "βρεγμένο" κιόλας, έκανε μέρες να πάρει μπροστά. Ανάβουν τα πίσω φλας, ακούγεται ένα ΖΖΖΤ και κάνει μία κίνηση το έλασμα επάνω, τα εμπρός δεν ανάβουν καθόλου, άλλαξα και θέση στα φισάκια εμπρός μήπως έφταιγε αυτό αλλά δεν. Μπορώ να πω ότι δεν με ενθουσιάζει αυτό, αλλά τέλος πάντων, υπό διερεύνηση και ας πρόσεχα.
Επίσης φαντάζομαι ότι σε ένα λειτουργικό φλασεράκι απλώς αλλάζοντας την αντίσταση που φαίνεται μπορείς να βάλεις LED και να μην αλλάξεις τίποτα άλλο, με αστείο κόστος.



Οι φθορές στο ντεπόζιτο από το τρίψιμο με την σέλα.




Τα φώτα λειτουργούν (πάλι καλά)
Πήρε μπρος (με την τρίτη μιζιά) και δουλεύει ωραία... Στην διαδρομή εντός του κήπου έδειξε ευελιξία που δεν την είχε πριν (αφού κολλούσε το τιμόνι). "Πατίνι" το άτιμο.

Ντουζάκι και πάω να χαλάσω το μηχανάκι κάποιου άλλου τώρα, μουα-χα-χα-χα-χα-χα-χα

[DrEvil]

Ωραιος ο Αμυρου κι ο Πηγασος!

[S705]

Άμα πας κέντρο Αθήνα καμία μέρα κάνε έναν κόπο και περνά από Σερρών 80 ( περίπου) έχει 2-3 μαγαζιά με λαστιχάκια τσιμουχακια και αλλά συναφή και πάρε ένα λάστιχο για το ρεζερβουάρ. Κόστος? 1 ευρώ

[amyroukai]

Χμ, θέλει.λάστιχο.γύρω από την τάπα... θα ρωτήσω.

[virus]

αμυρου μην αγιξεις καρμπ θα τον πιεις απλα!!

[amyroukai]

Ελαφρως κακοποιημένα και αυτά...
Το μπουζί πως σου φάνηκε;

[virus]

μπορει να καιει λιγο λαδι η να ειναι λιγο πιο πλουσιο το μιγμα του.

τα καρμπ ειναι δυο σε ενα αυλο. εχει μανουρα η ρυθμιση για μας που δεν ξερουμε. αμα παιρνει μπρος σπιρτο και δεν ρεταρει αστα στην ησυχια τους.


αλιως θα βγει δικαιωμενος ο πατερας σου

[amyroukai]

αλιως θα βγει δικαιωμενος ο πατερας σου

Μόνο και.μόνο.για αυτό το επιχείρημα, δεν αγγίζω.

[theofilos888]

Εκανες βολτα τελικα;;;

[amyroukai]

Όχι.
Ο σπαστικουλης, χωρις κωλοφαναρο και φλας που να πας...

[amyroukai]

Ε και ήρθε η μεγάλη μέρα.


Ξυπνάω με τις κότες ως συνήθως, πρωινές ιεροτελεστίες και απόφαση. Κλείνει το πράγμα ΣΗΜΕΡΑ.

Ξαναβγαίνουν τα πλαστικά της ουράς (γείωση δεν ξέρω που στο καλό έχει, πέραν ενός σημείου "δίπλα" στον ανορθωτή που είναι καθαρό και άλλο ένα στον πολλαπλασιαστή, επίσης καθαρό) περνάω με gaffer τους συνδέσμους των φλας γιατί δεν ξέρω πουστοκαλό έχω την μονωτική αλλά δεν πειράζει, σημασία έχει να μην τρώνε νερά απ'ευθείας.

Ξαναβγάζω φισάκια από τα μπροστινά φλας, μερικά πατερημά, μερικά γαμιλίκια, έτσι γιουβέτσι κοκορέτσι και αξάφνου εκ του ουραίου τμήματος ακούγεται "τακ τακ τακ" και ω τι θαύμα και αγαλλίαση ΤΟ ΔΕΞΙ ΦΛΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΠΡΟΣ ΠΙΣΩ και ανάβει και το σχετικό idiot light που λένε οι αγγλοσάξωνες. Με το αριστερό είχαμε πρόβλημα (σώωωωωωπα) μετά από πολλή πάλη με επαφές και κονεκτοράκια κατάλαβα ότι υπάρχει τόση σαπίλα (και σκουλαμέτρα που έλεγε εκείνος ο πατρινός με τις φάρσες) στο σημείο, όπου είναι ΑΠΟΛΥΤΑ βέβαιο πως τα φλας δούλευαν όταν το πήρα επειδή ΜΟΝΟ το σημείο όπου πατούσαν ΕΚΕΙΝΗ τη στιγμή δεν είχε σκουριάσει αηδιαστικά πολύ. Το δεξί φλας το συμβίβασα στο "ανάβει, πάλλεται αλλά δεν δίνει σήμα στο idiot light στο καντράν" για να μην το σπάσω.

Τι μας λείπει; Α ναι, το "φιλέτο" γύρω από τα όργανα. Μπήκε εύκολα (Σχετικά) γιατί πρέπει κάποια στιγμή που θα έχει παλιόκαιρο και δεν θα θέλω να οδηγήσω μηχανή καθόλου (εμ, εύκολο αυτό) να το βγάλω, να επισκευάσω το σπασμένο αυτάκι και να το ξαναβάλω.
Μπαίνει και το φιλέτο μπροστά από το ψυγείο. Λείπει μιά βίδα. Θυμάμαι ότι έλειπε μιά βίδα από την ουρά και την έβαλα, γαμώτ ήταν της μούρης.... Ωραία και τώρα; Βγάζω την βίδα από το άνω στήριγμα της ντίζας του ταχυμέτρου και την βάζω στο φιλέτο των ψυγείων. Και τώρα;;; Χμ. Το σημείο πρακτικά δεν φαίνεται. Πάιρνουμε ένα ξεβαμμένο πρώην μαύρο βιδάκι που ήταν κάποτε περήφανα στην ζελατίνα του fazer (όχι δεν ήταν τα πλαστικά σαβουράκια της γιαμάχα). Οι βόλτες κάνουν στο σπείρωμα, το μήκος επαρκές. Ωσανά...
Από τα απομεινάρια από τις νέες λαστιχοπαξιμαδόβιδες (φτου σκουληκομυρμηγκότρυπα) που είχαν μπει στην ζελατίνα του fazer μετά το βάψιμο, είχαν περισσέψει τέσσερις. Ωρε πού'στε (είσαι και φαίνεσαι);;; Με λίγο ψάξιμο βρίσκονται, μία εξ αυτών στηρίζει το πλαϊνό φέρινγκ, εκεί που το γοριλάκι μαστοράκι είχε ξηλώσει κάποτεΣ το αντίστοιχο της Απρίλια από το Λεζερβουάρ που λέει αστειευόμενος ο φίλτατος Ιωάννης ο κΟμπάρος.

Τι μας έμεινε παλικάριμ; Να σφίξουμε το εμπρός φρένο, έγινε. Nα ξηλώσουμε το ρδέλο πισινό φρένο για καθάρισμα και κούρα για να ξεκολλήσουν τα έμβολα και να δουλεύει δεν έγινε, πάμε μόνο με το μπροστινό λέμε, rear brakes are for scooters και εμείς ξεχειλίζουμε varvatila italiana, magnifico.

Και ΤΕΛΟΣ. Εμ καλά μη βιάζεσαι, τέλος είναι μόλις βάλεις το πίσω φανάρι και τσεκάρεις ότι δουλεύει... Το πλησιάζω στην ουρά διότι το περιθώριο που άφησε ο στρόντζο ιταλιάνο μαστοράντζο είναι 4 πόντοι για να βάλεις τα αρκουδοδάχτυλα XXL και να πιάσεις το κονεκτοράκι που είναι μεγέθους κόκκου ρυζιού (λέμε τώρα) και να βρεις την σωστή θέση παίζοντας α-μπε-μπα-μπλομ με τα καλώδια στα λαμάκια... Με τα πολλά ζόρια (και με το ένα καλό λαμπάκι) ευρέθησαν οι σωστές θέσεις τωνΕ καλωδίωνΕ. Βιδώνω το κωλοφάναρο (το οπίσθιο φανάρι, για την ώρα), όλα καλά. Τι μας μένει; Α ναι. Ο όποιος ήταν που άλλαξε λάμπες τελευταία φορά δεν ξέρω γιατί, μάλλον ήταν πολύ εμπνευσμένος, την μία λάμπα δεν την είχε βάλει ως όφειλε (ήτοι πατάω, στρίβω να μπει στην θέση της, αφήνω) απλά την σφήνωσε και την άφησε. Δύσκολη δουλειά, που να πατάς λάμπες τώρα, ξες κυκλοφοράνε και τεντο... τενωτί... τενοντίτιδες κατιτίς και τέτοια να 'ουμ. Το αποτέλεσμα, ο ένας ακροδέκτης της λάμπας με τη χρήση να "καεί" να λιώσει το ασημένιο κατιτίς που έχει για να πατάει στο λαμάκι (το οποίο περάστηκε προ της τοποθετήσεως με dremel μπας και καθαρίσει λίγο) και με λίγα λόγια αρνείται να ξαναμπει στην θέση της. Γυαλοχαρτάκι, χρτ χρτ χρτ τρώμε την επαφή, ισιώνει το καμμένο, ξαναμπαίνει η λάμπα.

Και απλώνω το χέρι μου να πιάσω το κόκκινο κρύσταλλο. Μιλάμε είναι τέτοια η στιγμή σαν να είναι τελευταία στροφή στην πίστα, ο Ρόσι μόλις να έχει πετάξει τον Λορένθο πάνω στον Μάρκεθ και τους δύο μαζί στο χαντάκ' και να πηγαίνει ολοταχώς για την κούπα. ΔΥΟ ΒΙΔΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ.
Ο τρικαριόλης ο Αίολος είχε άλλη γνώμη. Ένα από τα κωλοπαίδια του, παίρνει το κρύσταλλο λίγο πριν το αγγίξω και το ρίχνει κάτω. Και φυσικά, ταλαιπωρημένο από τα χρόνια και τον ήλιο της Γρακίας, το απιστεύτου πΧιότητος Ιταλικό πλαστικό σπάει σε δύο μεγάλα κομμάτια και μερικές μυριάδες μικρά.

Μπορούσα να νιώσω τα αγγεία να σκάνε σαν βαρελότα στον εγκέφαλό μου (ξέρω ότι σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές η ύπαρξή του αμφισβητείται, ιδιαίτερα μετά αυτήν την αγορά, αλλά ας το παρακάμψουμε και αφήστε με στην πλάνη μου). Είχε στραβώσει το στόμα. Δεν ήξερα αν ήθελα να γελάσω με την ειρωνία ή αν ήθελα να ουρλιάξω λόγια αγάπης και τρυφερότητας στον Μέρφι και τον λατρεμένο του Βύρωνα Πάουλο, που να του γίνει η σούφρα ράουλο.

[amyroukai]

Νομίζω μετά αρκετή ώρα βγήκε ένα "όχι ρε πούστη". Και μετά δύο τρία ακόμα. Και μετά ένα ποτάμι ακόμα. Και δεν ξέρω τι φταίνε οι συμπαθείς γκέουλες και δεν με νοιάζει κιόλας. Όλος ο κόσμος ήταν λάθος εκείνη την ώρα.

Πίσω στο ασθμαίνον και αργοθνήσκον νέτμπουκ. Πίσω φανάρι aprilia pegaso. Αγγελίες. Τιμές. Σοκ. Δέος. Όχι ρε πούστη. Με τα πολλά, τολμάω να πάω ένα τηλέφωνο "καλέστε για τιμή". Ναι καλημέρα. Θέλω τέσσερα φλας και ένα κωλοφάναρο (δικαιωματικά πιά, το γαμημένο παραλίγο να με στείλει από τα νεύρα μου). Πόσο; Ντάξει, δεν ήταν ούτε φτηνό ούτε ακριβό το νούμερο και δεν θα μου έδινε μόνο τα κρύσταλλα, θα έδινε ολόκληρα τα κομμάτια, μαζί με τις βάσεις κλπ.

Πως πάμε ως εκεί; Αυτοκίνητο; Fazer; ΟΧΙ ΚΑΡΙΟΛΑΚΙ. ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙ ΓΑΜΗΜΕΝΕ ΜΕΡΦΙ. ΟΧΙ ΒΡΩΜΙΑΡΗ ΚΟΕΛΙΟ. Ένα μεγάλο κομμάτι κωλοφάναρο, με την βίδα του, τσεκ. Ένα ακόμα μικρότερο κομμάτι κωλοφάναρο με την βίδα του τσεκ. Κοίτα το γαμημένο που από μακριά ΔΕΝ ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΠΑΣΕΙ.
Ξαναβιδώνουμε την ουρά, όλ γκουντ. Τι γκουντ δηλαδή, τα "ποπ-ποπ-ποπ" από το κρανίο ακούγονται ακόμα. Οι κατάρες κατά παντός υπευθύνου (εμού του ιδίου συμπεριλαμβανομένου διότι προφανώς και εγώ έπρεπε να έχω μεριμνήσει δι απάνεμον και ιδιαιτέρως χαμηλόν σημείον εναπόθεσης κρυστάλλου ΚΩΛΟφάναρου, όχι τόσο χαμηλού που να κινδυνεύει να το αρπάξει ο λατρεμένος μαστορόσκυλος και να το φάει όμως). Απειλές για εξορκισμό και ξεμάτιασμα γιατί προφανώς φίλους καλοπροαίρετους έχουμε πάντα και παντού.

Βιδώνω και την ποδιά (όχι του τσεκλένη, ρετρολάγνοι).

Τσοκ μίζα ΜΠΡΑΦ με την μισή μιζιά. Το αργαλείο τσακμάκι λέμε, και με το νέο μπουζί και τα καλώδια και την πίπα και τα καθαρίσματα κλπ, δεν σείεται και τόσο στο ρελαντί, σημάδι πιο άνετης καύσης. Ωραία...

ΦΥΓΑΜΕ.