Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 13η)
Ημέρα αναχώρησης από την Ελίστα. Το να γνωρίζεις νέους ανθρώπους σε ξένα μέρη είναι υπέροχο, έχει όμως και το μικρό τίμημα του. Πρέπει καποια στιγμη να τους αποχαιρετήσεις ενώ παράλληλα αναρωτιέσαι αν θα τους ξαναδείς κάποτε. Φάγαμε ένα πλούσιο πρωινό με αυγουλάκια ντόπια και αρχίσαμε το πακετάρισμα.
Φαίνεται το DNA του μικρού Μακάρ...
Me gusta la moto, me gustas tu....
Ο Ντίμα θα μας συνόδευε μέχρι και τα όρια της Καλμυκιας, 10 χλμ λίγο πιο κάτω. Παρέα θα ερχόταν και ο Γιούντα καθώς είπε μας έχει μια έκπληξη. Αναχωρήσαμε λοιπόν με μία πρώτη στάση ανεφοδιασμού και μια δεύτερη για να αποχαιρετήσουμε τον Ντίμα. Τον ένιωθα πραγματικό μου φίλο κ ας γνωριζόμασταν λιγότερο από 48 ώρες. Του τόνισα ότι τον περιμένω στην Ελλάδα και φύγαμε. Η τρίτη στάση, ήταν στάση έκπληξη από τον Γιουντα. Είχε πάρει πρώτα τηλέφωνο και είχε μάθει πού έχουν καμήλες και yurt.
Νταξ δεν λέω, μπορεί να μην είμαστε στο σωστό γεωγραφηκο μήκος και πλάτος. Αλλά είναι ορίτζιναλ ε. Εξάλλου αυτή η χώρα είναι στα πλάνα. Έχουμε και τις κατάλληλες γνωριμίες πλέον...
Me gusta la moto, me gustas tu....
Σε αυτό το σημείο να καταγγείλω ότι ο Βουνος πάει και ανεβάζει φώτο στο advrider και λέει ότι έχει πάει Μογγολία... Ουυοουυυοουυυ 666, οουοοουυυυυ......
Πω ρε Βουνέ, μόλις έφαγα φλασια και θυμήθηκα ότι Πάνος, σημαίνει στα Ρωσικά, ευκοίλια... Μην νομίζεις ότι ξέχασα το δούλεμα που έτρωγες... :rotflmao:
Me gusta la moto, me gustas tu....
Είχαμε και τα τυχερά μας, καθώς μας κέρασαν τσάι ''τζάμπα'' (όνομα και πράμα) το οποίο είναι γάλα, με τσάι, λεμονί, ζάχαρη και λίπος.. Είπαμε το έπινε ο Τζένγκις Χαν, κάτι παραπάνω θα ήξερε.. Είχε και συνοδεία κάτι τηγανιτά μαραφέτια για τα οποία μου διαφεύγει το όνομα. Ένα προλάβω να φαω δλδ, γιατί καποιος είναι ποιος γρήγορος και από την σκιά του.
Me gusta la moto, me gustas tu....
Επέμεναν να κάτσουμε να μας ψήσουν κρέας να φάμε, αλλά η ώρα πλέον δεν μας το επέτρεπε. Βασικά ο καταυλισμός αυτός είχε πιστεύω τουριστικό χαρακτήρα. Δλδ κάποιοι ζούσαν εκεί με το παλιό καλό τρόπο και μπορούσες να τους επισκεφθείς να δεις την καθημερινότητα τους. Αν και δεν το είδα, πιστεύω ότι ο Γιουντα πρέπει να έδωσε καποια χρήματα για να ζήσουμε το δικό μας παραμύθι.
Me gusta la moto, me gustas tu....
Αναχωρήσαμε για Βολκογκταντ πρώην Στάλινγκραντ. Η διαδρομη που είχαμε να κάνουμε ήταν αυτή . Πλέον θα συναντούσαμε το Βόλγα ο οποίος θα μας έκανε παρέα για αρκετές ήμερες. Εμένα πάντως δεν με χάλαγε να συνεχίσω κάπως ετσι.
Me gusta la moto, me gustas tu....