Σε είδα μπροστά μου με το Toyota Auris να σταματάς σε μία διασταύρωση ενώ είχαμε προτεραιότητα σε κεντρικό δρόμο. Δεν έτρεχες, δεν έτρεχα, απλά απόρησα και σταμάτησα πίσω σου. Βλέπω ένα μαθητή να διασχίζει μπροστά σου το δρόμο, αφού σε είδε να σταματάς.
200 μέτρα πιο μετά σε βλέπω πάλι να σταματάς, αυτή τη φορά για να περάσει ένας πεζός σε διασταύρωση. Στην επόμενη διασταύρωση, παρόλο που είχαμε προτεραιότητα, έκοψες ταχύτητας, σχεδόν σταμάτησες, για να περάσει αμάξι που είχε STOP.
Ένιωσα μία προμνησία, σαν να είχα επιστρέψει στη Γερμανία. Σε πιάνει το επόμενο φανάρι, έρχομαι δίπλα σου να σε συγχαρώ και αντικρίζω έναν Κινέζο που μου χαμογελάει. Προσπαθώ να σου μιλήσω, αλλά συνεχίζεις να χαμογελάς και να χαιρετάς. Ίσως φοβήθηκες ότι θα σου την έλεγα. Με τα πολλά άνοιξες το παράθυρο. Εύγε!
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Σε είδα κοπελιά στην Κηφισίας στο Μαρούσι με το... το... δεν κατάλαβα ποιο ψηλό street/on-off. Μου κορνάρεις μία, μου κορνάρεις δύο, ενώ έκανα διήθηση, αλλά δεν είχα χώρο να σε αφήσω να περάσεις. Κορνάρεις τρεις, ανοίγεις γκάζι και προσπερνάς στο πρώτο μικρό κενό. 2 μέτρα κοπέλα με κοτσίδα να προεξέχει κάτω από το κράνος και άλλη μία κολλημένη στο πάνω μέρος του κράνους. Μοτοσυκλέτα πολύ πιο φαρδιά από τη δικιά μου, να ελίσσεται μανιωδώς ανάμεσα στα αμάξια.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Σε είδα Αττική οδό 8:15 το πρωί με κόκκινο 999 να ανοίγεις στην ευθεία πριν την έξοδο προς κορωπί. Σ ακολούθησα στους ελιγμούς πριν συνεχίσεις προς Μαρκόπουλο κ εγώ κορωπί για δουλειά. Να σαι καλά μου φτιαξες τη μέρα!
Έχω ζάλη, ζάλη στο κεφάλι, έχω ζούρλα στο μυαλό,
παίζουν βιφόρια και αρβιεφίδια, γραναζιωτικό σκοπό
Σε ειδα να σταματάς στην Πατησιων και να μαζεύεις το περιστερι μεσα στο αμαξι σου!! Ητανε ελαφρώς χτυπημενο μαλλον αλλα αν δεν το μαζευες θα το είχε πατησει σίγουρα καποιος! Υπαρχουν και αυτοι οι Ανθρωποι!!!
"Δεν είμαι Μωαμεθανός
ούτε και ανήκω κανενός
Σ’ όσους και να πάω τόπους
ίδιους βρίσκω τους ανθρώπους"