Μέχρι την ηλικία των 14 που ζούσε ο παππούς μου, όταν πήγαινα στο χωριό καβάλαγα το άλογο που είχε. Αυτός είναι και ο λόγος που με τράβηξαν οι μηχανές, το αίσθημα αυτό της ανεξαρτησίας που ένοιωθα επάνω στο άλογο (πολύ πιο έντονο από το ποδήλατο) το ένοιωσα και με τις μηχανές.
Αργότερα είδα αυτό το πόστερ από ελληνική ταινία μάλιστα και συμφώνησα απολύτως με τον γραφίστα που την έφτιαξε. Το παλιό και η μετάβαση στο καινούργιο. Βέβαια μια μηχανή δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα άλογο που έχει ψυχή και αισθήματα.