Χειμωνιατικα Αγραφα

[crs-k]

Συνεχιζουμε μεσα στο φαραγγι, διπλα στο ποταμι σε ενα δρομο που δεν μπορεις (ευκολα) να τον χαρακτηρισεις "βατο". :wacko:

Αφου περασουμε την διασταυρωση για το Τρίδεντρο μαλιστα (κοκκινο "Χ" στον χαρτη 6), ο δρομος ειχε εκτεταμενη κατολισθηση, την οποια διορθωσαν οι μπουλντοζες.

Αυτο που αφησαν πισω τους για δρομο ομως, ηταν ενα οργωμενο χωραφι, οπου δυσκολα και παρ' ολο το γκαζι, το πλοιο μου ανοιγε ροδια.

Το μονο που βοηθησε την κατασταση ηταν ο τριμενος βραχος που υπηρχε μεσα στην λασπη και βοηθαγε στο καθαρισμα του λαστιχου.

Δεν στριβουμε για Βραγγιανά, αλλα ανεβαινουμε μεχρι το Τροβάτο (1000μ) και στην εξοδο του χωριου (οπου δεν ειδαμε ψυχη), στριβουμε δεξια για την Κουστέσα, σταματοντας (αφου περασαμε το ρεμα) για να φωτογραφισουμε το Τροβάτο που μολις ειχαμε αφησει πισω μας.

(Σημειο φωτο "1" σε χαρτη 6)

[crs-k]

Στην Κουστέσα, σταματαμε στο καφενειο, οπου πινοντας ενα καφε μαθαινουμε οτι ο δρομος απ' τον Αη Νικολα ΔΕΝ εχει ανοιξει ακομα, οποτε η μονη διεξοδος, εκτος απ΄την υποχωρηση, ειναι ο δρομος απ' τα "Τρία Σύνορα" προς το Πετρίλο.

[crs-k]

7

[crs-k]

Ανεβαινουμε σχετικα ευκολα μεχρι τα 1300μ, αλλα απο 'κει και μετα η κατασταση γινεται δυσκολη.
Στα σημεια που δεν το πιανει καλα ο ηλιος κι ο αερας περναμε μεσα απο ροδιες ...

(Σημειο φωτο "1" σε χαρτη 7)

[crs-k]

... που καποιες στιγμες ειναι βαθιες και το μπροστινο "σκαμπιλιζει" πολυ, ενω οι μασπιεδες βυθιζονται.

(Σημειο φωτο "1" σε χαρτη 7)

[crs-k]

Χωρις ομως να πτοηθουμε συνεχιζουμε το ανεβασμα μεχρι το διασελλο στα 1500μ.

(Σημειο φωτο "2" σε χαρτη 7)

[crs-k]

Εκει πιανει σημα το κινητο και παιρνω μηνυμα απο τον SF που με ρωταει που ειμαστε και μου λεει οτι απο την λιμνη Πλαστήρα, θα ανεβει (με το Busa) για Άγραφα.

Ο δρομος περναει απ' τον "κλειστο" Αη Νικολα. :rotflmao:

Αντι απαντησης του εστειλα μια φωτο και στην ερωτηση "οταν λες Άγραφα, τι ακριβως εννοεις?", ΔΕΝ πηρα απαντηση ...

(Σημειο φωτο "2" σε χαρτη 7)

[crs-k]

Τελειωνοντας με τα κινητα, αφηνουμε το επιβλητικο τοπιο ...

(Σημειο φωτο "2" σε χαρτη 7)

[crs-k]

... κι αρχιζουμε το κατεβασμα.
Ειχα πει για δυσκολα πιο πριν?
Μία που το 'πα και μία που το ξεχνατε ... :wacko:

Το βορεινο κοματι ειναι παγωμενο!
Παω μπροστα, για να βρισκω πατηματα.
Τα "ταχυτητα" και αλλες μαμακιες τα ξεχναμε ...
Η κατηφορα ειναι ΠΟΛΥ αποτομη και δυσκολευει υπερβολικα τα πραγματα!
Η πρωτη πτωση ηρθε μετα απο 4-5 μετρα πατιναζ.
Αφου ειδα οτι ΔΕΝ ηταν δυνατον να μειωθει η διαρκως αυξανομενη ταχυτητα της Αφρικα, σημαδεψα εναν σωρο με χιονι, μιας και παρακατω ειχε στροφη και γκρεμο.
Ουτε ο καθρεφτης δεν αλλαξε θεση για να καταλαβετε ...

Διαλεγω να παμε απ' το σκεπασμενο με χιονι χαντακι, στ' αριστερα (προς τον οχθο), με κινδυνο να χωθουμε μεσα, μιας και το χιονι ηταν το μονο που προσφερε εστω κι ελαχιστη προσφυση, ενω ειχαμε και την ασφαλεια ...
Ποιος μαζευει Αφρικες με σκοινια ...

Οταν νομισα οτι βρηκα λιγο στερεο εδαφος την αφησα για να κατευθυνω τον Νικο πρωτα ...

(Σημειο φωτο "3" σε χαρτη 7)

[crs-k]

... και τον Πανουργια στην συνεχεια.

(Σημειο φωτο "3" σε χαρτη 7)

[crs-k]

Φυσικα και οταν γυρισα στην μηχανη την βρηκα ξανα πεσμενη, μιας και βουλιαξε το σταντ, στο οχι και τοσο στερεο εδαφος, οπως αποδειχτηκε ...

Δεν τελειωσαμε και σε αλλη μια ανηλια στροφη, σημαδευω ξανα τον σωρο με το χιονι, μιας και μπροστα ηταν γκρεμος και παλι ... :wacko:

Το Κατεμι καταφερε να στηθει στο χιονι ...

(Σημειο φωτο "3" σε χαρτη 7)

[crs-k]

... ωστε να επιδοθουμε σε "αρση Αφρικας"!

:rotflmao:

(Σημειο φωτο "3" σε χαρτη 7)

[crs-k]

Χανοντας υψομετρο και βρισκοντας πατηματα μεσα απ' τα νερα απ' το χιονι που ελιωνε, καταφεραμε να ξαναβρεθουμε να παταμε σε λιγο χωμα εστω και μεσα σε ροδιες ...
Χρειαστηκε να κατεβουμε χαμηλοτερα απ' τα 1200μ για να βρουμε καθαρα πατηματα σε χωμα (λασπη εστω) ... :wacko:

Τι ρωτησατε?
Μεση Ωριαια Ταχυτητα?
Τα 3 χιλιομετρα τα καναμε σε μιαμιση ωρα ...
Οποτε ...
Μουμπλε ... μουμπλε ...
Μας κανει 2χλμ/ωρα !!!

Με τα πολλα φτανουμε στο Πετρίλο στα 1150μ.
Οι Θεσσαλοι το λενε Πετρίλια και μαλλον ειναι πιο σωστη ονομασια, μιας κι ειναι ενα συνοθυλευμα απο διασπαρτους οικισμους ενα γυρω.

Εδω παταμε ασφαλτο ξανα!

Οχι ομως για πολυ ...

Στην εξοδο του χωριου, στριβουμε αριστερα και πιανουμε τον χωματινο που κατεβαινει στο ποταμι (τον Πετριλιώτη) και περναει απεναντι στο Βλάση.

Ο δρομος ειχε λασπη και βαθιες ροδιες απο μεγαλα αυτοκινητα, αλλα τωρα πια ΟΛΑ μας φαινοντουσαν ΙΣΙΩΜΑ ...

Ανεβαινουμε στο Βλάση στα 1150μ με σκοπο να σταματησουμε για τσιπουρακι, αλλα και για αερα στο μπροστινο μου, στο βενζιναδικο που εχει το χωριο.
Καμμια απ' τις δυο ταβερνες και το καφενειο ομως δεν ηταν ανοιχτα, οπως ουτε και το βενζιναδικο.
Εμοιαζε ενα χωριο φαντασμα ...

Συνεχιζουμε λοιπον προς το Μουζάκι και απεναντι απ' το Βλάση σταματαμε για να το αποθανατισουμε ...

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 7)

[crs-k]

... οπως και το Βουτσικάκι, απ' οπου και κατεβηκαμε στα δεξια μας.

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 7)

[crs-k]

Οταν εχεις οδηγησει στο χωμα, γιατι μετα η οδηγηση στην ασφαλτο, μοιαζει παιδικη χαρα?

Ανηφοριζουμε μεχρι τα 1450μ στην διασταυρωση ...


(Σημειο φωτο "5" σε χαρτη 7)