Ειλικρινά δεν ξέρω αν πρέπει να βάλω εδώ αυτό το post...
Εχθές 'ξεφύλλιζα' κάτι παλιές φωτό από Κρήτη που είχα πάει με το Ninja (αυτό για όσους νομίζουν ότι είμαι αμετανόητος Hondakias) - (δεν μας χιέζεις ρε φίλε - φωνή από το βάθος).
Και μ'εχει πιάσει μια τρομερή νοσταλγία για όλα (ακόμα και για το Ninja, τουλάχιστον το παλληκάρι που το πήρε 'καταλάβαινε')
Αυτά, και πάρτε λίγες φωτό.
Μόνο να θυμάστε ότι η μηχανή είναι το μέσον, απλά επειδή μετά από καιρό είναι και αυτή μέρος των αναμνήσεων, σε κάποιους από εμάς μας αρέσει να την φέρνουμε στα 'μέτρα' μας.
Τα λοιπά περί μαρκών, σχολών, ευρωπαίων, γιαπωνέζων κ.τ.λ. είναι abelophilosophy.