Το πλεονέκτημα ενός ανεστραμμένου (upside-down) πηρουνιού σε σχέση με ένα συμβατικό (upside-up), είναι κατά κύριο λόγο η αυξημένη ακαμψία του και το ελαφρώς μειωμένο μη αναρτώμενο βάρος (λόγω του ότι αναρτάται η εξωτερική-βαρύτερη μπουκάλα από τις δύο, ενώ ως μη αναρτώμενο βάρος λογίζεται η εσωτερική-ελαφρύτερη).
Το θέμα είναι πως για να γίνουν εμφανή αυτά τα δύο πλεονεκτήματα, θα πρέπει να συμβαίνει ενα τουλάχιστον από τα δύο παρακάτω:
- Το προς αντικατάσταση συμβατικό (upside-up) πηρούνι να αντιμετωπίζει αντικειμενικά σοβαρό πρόβλημα στρεβλώσεων.
- Ο ρυθμός στον οποίο κινείται η μοτοσυκλέτα να είναι αρκετά (έως και πολύ) γρήγορος.
Το πρώτο το αποκλείω αν και δεν έχω οδηγήσει το μηχανάκι, καθώς το Ζ 750 δεν είναι RD350, αλλά μια σύγχρονη μοτοσυκλέτα και το πηρούνι της αν δεν κάνω λάθος είναι ϕ41mm.
Αν λοιπόν δεν είσαι κανένας «χεράς» που όντως να μην τον φτάνει το μηχανάκι από πλευράς αναρτήσεων ή αν δεν στοχεύεις σε χρήση πίστας κατά κύριο λόγο, αυτό που θα πρότεινα είναι μια απλή αλλαγή ελατηρίων και ένα καλό service στο μπροστινό από ένα ειδικευμένο κατάστημα.
Και
πολύ φτηνότερο είναι και δεν θα μπορείς να πιστέψεις τη βελτίωση που θα δεις με ένα ζευγάρι ποιοτικά ελατήρια μπροστά.
Αν τώρα οι λόγοι της μετατροπής είναι κυρίως αισθητικοί και η βελτίωση αποτελεί παράπλευρο κέρδος, τότε δυστυχώς δεν ξέρω μεν να απαντήσω στην ερώτησή σου, αλλά τουλάχιστον μπορώ να σου ευχηθώ καλές μετατροπές!