Γυρος Πελοποννησου

[MUSTILI]

Το ταξιδι αποφασιστηκε λιγο πριν φυγουμε "ελευθεροι" απο τις δουλειες μας. Αυτή και Εγω. 10 ημέρες σε μια Πελοποννησο ακομα πρασινη. Ενας λογος που ενα ταξιδι Αυγουστιατικο μπαινει τωρα στα Ταξιδιωτικα μας ειναι οτι πονεσα για αυτο που συνεβη.

Το γραφω ως φορο τιμης σε οσους φυγανε στις φωτιες, σε οσους μεινανε πισω, σε οσους ταξιδευουν και θα ταξιδευουν.

Ελπιζω να μπουν οι φωτο σωστα γιατι ενας καλος φιλος μου εκανε εντατικα πμ εχμ μαθηματα εννοω για το πως γινεται η "δουλεια" και πρεπει να τον τιμησω!

Βαζω Dark side of the moon και ξεκιναω

[MUSTILI]

Το ταξίδι ξεκίνησε. Όσους χάρτες και αν είδα , όσες πληροφορίες και να έχω το ταξίδι πάντα θα έχει το στοιχείο της έκπληξης και του φόβου, του αγνώστου. Ο στόχος ήταν ο Γύρος της Πελοποννήσου. Γιατί γύρος; Γιατί όχι ένα μέρος ως βάση; Γιατί θέλω να κάνω αυτόν το γύρο μαζί σου;

[MUSTILI]

Απόγευμα, Αθηνών-Κορίνθου και μετά Ναύπλιο και Ασίνη. Πολλά campings και λόγω νύχτας μπαίνουμε στο πρώτο που μας κάνει κλικ. Κόσμος, πολύ κόσμος και στήνουμε στα γρήγορα ανάμεσα σε τροχόσπιτα Ελλήνων...Κόλαση. Φασαρία, ο χαμός της Αθήνας έχει μεταφερθεί στην επαρχία, παντού και με οποιοδήποτε τρόπο. Τηλεοράσεις, DVD, φραπεδιερα. Δεν πειράζει, όλος ο χρόνος μπροστά μας, όλη η Πελοπόννησος.

Ξεκινάμε για Σπέτσες ενώ κοντεύει μεσημέρι. Μεγάλες αποστάσεις σε επαρχιακούς δρόμους ανάμεσα σε καλλιέργειες, χαμηλά βουνά και θάλασσα. Στο Κρανίδι τρώμε αχαρακτήριστα κρουασάν και τυρόπιτες ενώ με την μια μερίδα εσπρέσο φτιάξανε δυο φρεντο! Κακό ξεκίνημα! Το camping στην Κόστα έχει κλείσει πια, ίσως για να γίνει βίλα. Στο Καΐκι των 2 ευρώ παίζει Γαρμπή(τα παλιά της) σε κασέτα διαλυμένη. Υπάρχει επίσης ταξί-καΐκι στα 16 ευρώ και 3 φορές τη μέρα φερρυ για μηχανές. Θεώρησα ότι λόγω έλλειψης αυτοκινήτων θα απολάμβανα την ησυχία που τόσο μου λείπει. «Στις Σπέτσες ρε άνθρωπε;»

Αποβίβαση και..χιλιάδες μηχανάκια δίχρονα, με διαφορικό και αλυσίδα 50-80-125 κυβικά να κάνουν σαν δαίμονες, μικρά Daihatsu φορτηγά να αλωνίζουν. Λίγο πριν καταρρεύσω σαν τον Νίτσε μπροστά στο άλογο πήγα στον Άγιο Μάμα για μπανάκι και μετά στο Μαμα’ς για καφέ τάβλι και δωρεάν ντους. Πολύ καλός καφές-πολύ όμορφη σερβιτόρα! Μικρή βόλτα μέχρι το κέντρο των Σπετσών και ξανά καΐκι και καβάλα στο v-strom με πολύ γκρίνια. (Ρώτησα για scooter, μου λένε 20 €, απαντώ ότι το θέλω για 3-4 ώρες μήπως γίνεται κάτι πιο φτηνό; Οοοοχι μου είπαν. Α! Ρε Έλληνα, καμία ευελιξία)

[MUSTILI]

Εδώ ξεκινάει να με ταλαιπωρεί κρύωμα, το οποίο ήταν ιγμορίτιδα. Περνάμε από το Λυγουριό για παϊδάκια και κατεβαίνουμε στην Ασίνη και το ομώνυμο camping όπου μετακινούμε σηκωτή τη σκηνή σε ένα πιο ήσυχο μέρος με Γάλλους και Ιταλούς (Ένα ζευγάρι με v-strom). Πολιτισμένοι και ήσυχοι.

Ξημερώνει, κατούρημα και επαναπροσδιορισμός του χώρου. Πριν δυο μέρες Αθήνα και γραφείο, τώρα camping, χώμα και οδήγηση. Περνάμε από Ναύπλιο, γεμίζω βενζίνη, με ρωτάνε για τη μηχανή. Γουστάρω να με ρωτάνε για το μαύρο θηρίο με τις πλαϊνές.

Κάνουμε το γύρο του κόλπου του Ναυπλίου, Νέα Κίος, έργα μέσα στον Αύγουστο και μετά Μύλοι με τον ωραίο σταθμό του τρένου και βουρ για Αχλαδόκαμπο. Φαναράκια παντού, σε κάθε στροφή. Ποιος ξέρει πώς και γιατί; Στρίβω και συ πίσω φοβάσαι, με το δίκιο σου, γιατί η ζωή σου είναι στο γκάζι και το φρένο της μηχανής και του μυαλού μου. Φρένα, αναρτήσεις, λάστιχα και ο αιώνιος φόβος.

[MUSTILI]

Παντού ταμπέλες για μυκηναϊκούς και βυζαντινούς οικισμούς και εμείς περνάμε σαν αστραπή. Στρίβω αριστερά και αποφεύγω την Τρίπολη. Ξεκινάνε τα βουνά, Άνω Δολιανα για καφέ, Καστρί για μνήμες παιδικές, Άγιος Πέτρος για φαγητό στης Σοφίας πάνω στην Πλατεία. (-Κάνετε φέτα ψητή;- Όχι αλλά θα την κάνω αν μου πεις πως...Η ευελιξία που λέγαμε)

Πράσινο παντού, έλατα, δροσιά, καστανιές και καρυδιές, βρύσες και αφίσες με κλαρινίστες τοπικούς. Χαμένοι στα έλατα φτάνουμε στην Καστάνιτσα με τα άσπρα-γκρι σπίτια στη μέση του πουθενά και τον καφέ στα 80 λεπτά. (Χαιρετώ τον μότο-αδερφό με το multistrada και την άγρια φιλενάδα).

Κουράστηκα να οδηγώ, πολλές στροφές και ζέστη, πέτρες και αγροτικά και η Σπάρτη ακόμα μακριά. Προσοχή στα τσοπανόσκυλα και τις χελώνες, Σώσαμε μια από βέβαιο πάτημα αλλά αυτή τα πήρε και πέταγε σάλια. Σπάρτη, στο Απόλλων με τα απλά δωμάτια και βόλτα σε μια παράξενα όμορφη πόλη. Ξεροί στο διπλό κρεβάτι.

[MUSTILI]

Το πρωί, πήραμε ομελετίτσα και καφέ επί του κεντρικού. Κάναμε 90 γρήγορα χιλιόμετρα μέχρι την Μονεμβασιά. Ζέστη. Ψάξαμε για δωμάτιο και καταλήξαμε σε τυπικο δωμάτιο θειας με ότι να ναι επιπλα και ευκολίες. Κοιμήθηκα γιατι ήδη το κρυωμα με χτύπαγε και μετά βγήκαμε για μπάνιο και βολτίτσα. Ήρεμα, χωρίς πολύ κόσμο με καφέ, τάβλι και περιοδικό Μοτο.

Πλύναμε ρούχα, ηρεμήσαμε και μετά φαγητό στην παραλία και στο βάθος να φαίνονται τα φώτα της Μονεμβασιάς. Μα η νυχτερινή βόλτα μέσα στο κάστρο ήταν εκπληκτική. Το μπαρ σκοτεινό με χαμηλή μουσική, αστέρια να πέφτουν. Από τις στιγμές που ξεπερνάς την αιωνιότητα και νοιώθεις τη ζωή μέσα σου.

[MUSTILI]

Στο δρόμο ξανά. Όλοι λέγανε να μην πάμε από αυτό το δρόμο, “από τον άλλο που είναι πιο καλός”. Μια χαρά ήταν ο δρόμος. Τοπία, πράσινο, θάλασσα, χωριά. Η Ελαφόνησσος μας περίμενε γεμάτη από κόσμο. Αφήσαμε βλακωδώς τις χαλαρές παραλίες και μπλέξαμε με όλους τους τρελούς. Χιλιάδες κόσμος, ρακέτες, σκουπίδια, και μια καλή γραφική παραλία κατάλληλη για τον Νοέμβριο… Έπαιξα λίγο μπάλα που μου αρέσει αλλά εκεί το κρύωμα με κατέκτησε σαν γερμανός φασίστας.
Επίσης εκεί ο γραφικός με το v-strom (εγώ) των 3 βαλιτσών αποφάσισε να μπει στην άμμο και φυσικά να τον ξεκολλήσουν τέσσερις.

[MUSTILI]

Καραβάκι και σε άλλο επικίνδυνο δρόμο του διαβόλου που θα μας έβγαζε στο Γύθειο. Ερωτευτήκαμε την ελιά, την τρικυμία, τα βράχια και την τραχιά γη. Σφάξαμε το πεπόνι που κουβαλούσαμε 1 ολόκληρη μέρα και φτάσαμε στο camping Μελτέμι.

Ένα πρόβλημα που έχει αυτός ο λαός είναι ότι δεν σέβεται τον άλλο. Κατασκηνώσαμε δίπλα σε Έλληνες οικογενειάρχες..ω τι λάθος θεέ μου! Ούρλιαζαν, φώναζαν, περνούσαν καλά. Βολτίτσα στο Γύθειο, παρακμιακό φαγητό και παγωτό, μοίρασμα προφυλακτικών από ομάδα αντί-Aids.
(Γυρισα πισω και ξαναπερασα μπροστα τους για να εχω καβατζα, ντροπη μου ε )

[MUSTILI]

Νύχτα τρόμου. Πυρετός, αϋπνία και δίπλα ροχαλητά, παραμιλητά και μια γυναίκα να νιαουρίζει κάνοντας έρωτα. Γκρίνια, στιγμές που ο άλλος γίνεται ξένος και εσύ μόνος να βρίζεις. Και όμως το ταξίδι πρέπει να συνεχίσει. Έτσι λοιπόν φύγαμε για τον γύρο της Μάνης. Αρεόπολη, Σπήλαιο Διρού Γερολιμένας, Βάθεια. Πυργόσπιτα των πλουσίων και ξερή γη. Μόνο ελιές, παρατημένα χωριά που δεν άντεξαν στο χρόνο. Το σπήλαιο αξίζει αν και κλείνει στις 3 το καλοκαίρι και κοστίζει 12€.

Στο Γερολιμένα τσιμπάει την αγάπη μου μια σφήκα. «Κατέβασε παντελόνι και κατουρήσου.» της λέω, «Άνοιξε την μπαγκαζιερα ρε βλήμα, έχω αμμωνία μαζί.» Πάντα φαρμακείο με τα βασικά λοιπόν. Φεύγουμε για την έρημη Βάθεια. Όμορφη μα μελαγχολική. Πιο πριν υπάρχει η ροκ ταβέρνα της Μάνης. «Ο πύργος της Βάθειας» όπου σερβίρουν πολύ καλό φαγητό, είναι χαλαροί και παίζουν ροκιες!!! Επιστροφή, βόλτα στον μικρό και ωραίο πεζόδρομο της Αερόπολης, φίλος από στρατό, καφές και μνήμες, φωτογραφίες και στα 3 μέτρα δρόμου να περνούν τα jeep…Γύθειο και ξεροί από κούραση και αϋπνία. Μείναμε στο camping Μελτέμι που έχει βραβευθεί από ΜΟΤΟΕ και έχει πολύ καλές εγκαταστάσεις, φαγητό και παραλία. Πολλές μηχανές, Κυρίως Ιταλοί, Γερμανοί και ένας Έλληνας με BMW και ξανθιά ομορφιά (respect).

[MUSTILI]

Και η Βάθεια

[MUSTILI]

Ενα flashback οπως στις ταινιες. Απο την φοβερη διαδρομη Δολιανα-Καστανιτσα-Σπαρτη. Τιμη στον φιλο με το multistrada και την μυστηρια γκομενα που ειχε. Κανανε τον γυρο αριστεροστροφα. Η Καστάνιτσα λοιπον (καφες 0.80)

[MUSTILI]

Συνεχιζουμε στην κανονικη ροη.

Στο Γύθειο υπάρχουν 4-5 βενζινάδικα. Το φτηνό αλλά και πιο προσεγμένο είναι στα πρώτα 500 μέτρα όπως πας για Σπάρτη. Πάμε Σπάρτη, λοιπόν, και το μουσείο Ελιάς και Λαδιού είναι κλειστό τις Τρίτες (καλοκαιριάτικα ρε γαμώτο). Καίμε σε CD την μνήμη, πίνουμε χυμό πορτοκαλιού αληθινό(2 € μόνο), μαλώνουμε και ξεκινάμε για Καλαμάτα από τον δρόμο τον καλό.

Ω! Τι στροφές, τη φύση οργιαστική, τι ομορφιά κρύβει ο Ταΰγετος. Σκέφτομαι για μια στιγμή τον Λιαντίνη και την επιλογή του αλλά δεν είναι της ώρας. Στο περίπτερο, στα 1305 υψόμετρο αράξαμε για τοστ, χυμό. Κάτω από το πεζούλι, εκατοντάδες σκουπίδια. Σιχαμένοι... Χαιρετίσματα στους 3 μάγκες από Λάρισα που κάνανε το γύρο φουλ εξοπλισμένοι και φάγανε κλήση στη Ζαχάρω για κράνος...καθ’ οδών για καφεδάκι!

Η κατάβαση ήταν δύσκολη γιατί και πολλά κιλά είχα και ο δρόμος είναι λίγο παρατημένος. Πίσω μου 2 φιγούρες με εντούρο και ον-οφ. Μπράβο, λέω, θα είναι ντόπιοι. Να σου γκαζωμένοι οι Ιταλοί που μάλλον χάνανε το πλοίο της Πάτρας ήταν αν κρίνω από ώρα και κατεύθυνση που πήραν βόρεια. Τα χωριά και τα κατάφυτα βουνά που είδα μάλλον δεν υπάρχουν πια.

[MUSTILI]

Ήδη από το Γύθειο ψάχναμε για δωμάτιο, το camping και η ιγμορίτιδα μας κουράσανε. Σςςς μην το πείτε στην δικιά μου, φτάνοντας Καλαμάτα είχα κλείσει κρυφά δωμάτιο στο Filoxenia Grecotel με 190€. Δεν πάει στο διάολο για αυτό είναι η πιστωτική, θα το γλεντήσουμε.
Οκ παίδες ήταν φοβερό. Πεντακάθαρο, κρεβατάρα, πρωινό τρελό με Λαλιώτη και ζευγάρια με Φιλιππινέζες, εξυπηρετικοί υπάλληλοι, πινγκ-πονγκ (άσχετο αλλά είναι η λόξα μας). Το κορίτσι έπαθε πλάκα.

[MUSTILI]

Η Καλαμάτα έχει ωραίο παραλιακό. Εκεί που είναι η παιδική χαρά φάγαμε τα άντερα μας σε καφενέ-ουζερί όπου εργάζεται ο φοβερός Αλί. Κοντός-λιγνός Αλβανός με απίστευτο μούτρο και διάλεκτο δικιά του. Η ποικιλία ήταν θηριώδης αλλά ποιοτική. Μπράβο σας!

Μετά βόλτα στο μόλο και πίσω για χαλάρωμα και ύπνο. (Μεγάλο γέλιο στην τουαλέτα με τους δύο νιπτήρες όπου πλέναμε με Tide και οι δύο τα βρωμόρουχα μας στο δωματιο των 190 ευρω...

[MUSTILI]

Ωρα για flashback. Κοιταχτε τι παθαινεις αμα εχεις v-strom... Αναμεσα στο Καστρι και τον Αγιο Πετρο!!!