η ζωη μας ειναι σχεδον προκαθορισμενη και δεσμευμενη μεσα στα ορια των νόμων και των ηλιθιων εγκεφαλων..... υπαρχουν βεβαια περιπτωσεις που ξυπναμε απο τον λυθαργο και ξεφευγουμε απο το κοπαδι αλλα αυτο κραταει για λιγο. μας κοροιδευουν μεσα στα μουτρα μας και μεις λεμε και ευχαριστω. εγω συγνωμη αδερφια μοτοσυκλετιστες αλλα ευχαριστω δεν λεω,λεω μονο ευχαριστω τον θεο που αφησε καποιους να οραματιστουν και να εφευρουν και σημερα εγω να χαιρομαι αυτο που αλλοι το λενε μηχανη αλλοι μοτοσυκλετα αλλοι διτροχο. εγω το λεω ονειρο, το λεω θαυμα.
γιατι στο τελος της μερας που κλεινεις τα ματια σου το μονο που μενει ειναι αυτα τα λιγα λεπτα της βολτας,της διαδρομης σπιτι-δουλεια,δουλεια σπιτι και ηρεμει η ψυχη και το σωμα σου......
στο τελος της μερας....
Απάντηση με παράθεση