Το πολυ τουριστικο Παμουκαλε και οι επιμονοι κραχτες μας εκανε να αναζητήσουμε καταλυμα στην πολη του Denizli (οι κραχτες μας 'προειδοποιησανε' οτι εκει εχει μονο δυο πανακριβα ξενοδοχεια και μονο) . Πολη των 300.000 κατοικων, χωρις ιδιαιτερες τουριστικες υποδομες, με οικονομια που βασιζεται στο εμποριο και την αγροτικη παραγωγη ενω διαθετει μερικες απο τις μεγαλυτερες υφαντουργιες. Βρήκαμε καταλυμα στο κεντρο της πολης, οπου κλεισαμε 2κλινο δωματιο σε καλο ξενοδοχειο μετα απο παζαρια στην τιμη των 60τλ=32ευρω. Να πω εδω πως σε ολα τα ξενοδοχεια-πανσιον χωραει παζαρι και στο αφηνουν φθηνοτερα. Το πιο αστειο ειναι οτι μπορει να δεις κουστουμαρισμενους 'σοβαρους' ρεσεψιονιστ να παιζουν με τα παζαρια.
¨Ωρα για τη νυχτερινη μας βολτα λοιπον.
ο κοκκορας μαλλον ηταν το συμβολο της πολης
kostvana
Η βολτα φερνει πεινα και μας να αναζηταμε κατι για φαι.
Και να ενα μαγαζακι που εψηνε κατι 'κοκορετσ' το λεγανε κατι σαν το γυρο το δικο μας. Ο ψηστης μονο τουρκικα. Φωναζει μια κοπελια που ξερει λιγα γερμανικα η οποια μας καλει στο πισω μερος του μαγαζιου, και βρισκομαστε σε μια ανοιχτη αυλη αναμεσα απο πολυκατοικιες, η οποια ειχε διαμορφωθει σα μπαρακι. Γνωριζομαστε με τους θαμωνες, καθονται στο τραπεζι μας, πινουμε ναργιλε, τρωμε, παιζω και ενα ταβλι με τον εναν. Το ταβλι το λενε 'ταβλα' , τα ντορτια 'ντορτ', και το παιχνιδι παιζεται το ιδιο.
-πισω και σ'εφαγα Ραμαζάν
-γκιουπ ντουρ γκαρ
με τα πολλα 3-2 χασαμε, γελασαμε ομως πολυ
kostvana
Στοχος η καππαδοκια
Ωραιο τοπιο, πολλες εναλλαγες.
Δασος με πευκα δεξια , μια λιμνη αριστερα. Ειναι η λιμνη Salda σε 1000μ υψομετρο. Ουσιαστικα ειναι ενας πλημμυρισμενος κρατηρας. Ιαματικες οι ιδιοτητες του νερου λογω ηφαιστιογενης προελευσης του χωρου. Η φωτο αδικει τα εντυπωσιακα χρωματα και το τοπιο
kostvana
Ισπαρτα
Πολη των 150000 κατοικων. Πως μπλεξαμε ετσι; Χαθηκαμε…Να’χαμε ενα GPS!
Είχαμε σκεφτει την περιπτωση του GPS, αλλα δεν προλαβαμε πιο πριν να εχουμε ένα. Τελικα όμως πιστευω ότι δεν ηταν και τοσο απαραιτητο. Ισα ισα που ειχε πολύ πλακα να ρωτας τους περαστικους και να τους ακους στα τουρκικα να σου εξηγουν. Πολλες φορες η ερωτηση γινοταν η αφορμη για κοινωνικη επαφη, οσο επετρεπε το εμποδιο της γλωσσας. Μη σας πω ότι από ένα σημειο και επειτα ρωτουσαμε επειτηδες και ας ξεραμε το δρομο. Να σου που ρωταμε έναν 50αρη που του αρεσει η μηχανη.
-Σουζες εκανα παλιοτερα εγω!! . ο τουρκος με νοηματα . Παιζω και σαζι, γκελ γκελ (ελα ελα) Το μαγαζι είναι δικο μου.
Ευκαιρια λεμε. Που μας παει; Αμαν! τουρκικο κωλομπαρο, με τερμα τουρκικα σκυλαδικα, 2 μετρη ξανθια και κατι τυπους ντουλαπες.
-Τι θα πιείτε; Μονο τσαι;!! Όχι αλκοολ;
-Εχουμε ταξιδι …
Το τσαι μας και δρομο…Παντως μας κερασανε
kostvana
Αυτή η Ισπαρτα δεν παιζεται… Παλι χαθηκαμε. Σε μια γειτονια αυτή τη φορα.
-Αντε να ρωτησεις στο ψιλικατζιδικο, παρε και ένα νερο
Μια περαστικη κοντοστεκεται
-(τουρκικα)
-γιουναν, βρουμ βρουμ εμεις ταξιδι…
-περιμενε (τουρκικα)...
Μας φερνει ένα παγωμενο νερο από το σπιτι της.
-Μουσαφερ, μουσαφερ
Βγαινει και ο συζυγος από το μπαλκονι
-Γκελ γκελ
Να μαστε λοιπον στο σπιτι τους , με ολη την οικογενεια (6 ατομα), μας ετοιμασαν φαγητο, όλα τα καλα, φαγαμε και αυτοι δεν αγγιξαν τιποτε! Ηταν ραμαζανι και δεν τρωνε μεχρι τη δυση του ηλιου.
-Το βραδυ θα μεινετε εδώ (τουρκικα)!
Ντραπηκαμε, ειχαμε και δρομο, ευγενικα αρνηθηκαμε
kostvana