Αρχικά δημιουργήθηκε από ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ
απλα πιστευω οτι εχουν λαθος ατομα σε επιμαχες θεσεις που χωρεις να εχουν τα προσοντα και της γνωσεις να εκτιμησουν την οικονομικη επιφανεια καποιου απο την ασχετοσηνη τους τον στελνουν στον τειρεσια. πιθανος τις θεσεις αυτες να την κατελαβαν με τον γνωστο ελληνικο τροπο την γλωσσα η το σηκομα των ποδιων. εμεις τι φτεμε ομως?
Αυτό δυστυχώς ισχύει... Με την μεγάλη επέκταση των τραπεζών τα τελευταία χρόνια, τα κριτήρια πρόσληψης έγιναν πιο, ας το πούμε, χαλαρά.
Αν προσθέσεις και το γεγονός του μεγάλου ανταγωνισμού που οδηγεί τις διοικήσεις να βάζουν πολύ υψηλούς στόχους πωλήσεων στους υπαλλήλους και να τους γεμίζουν άγχος, εύκολα οδηγούμαστε σε καταστάσεις σαν αυτή που περιέγραψες.
Σκέψου οτι πολλά από τα νέα παιδιά που βλέπεις στα υποκαταστήματα έχουν προσωπικούς μηνιαίους στόχους (τόσες νέες κάρτες, τόσα δάνεια, τόσες καταθέσεις κλπ) και είναι με εξάμηνες και ετήσιες συμβάσεις που απλά ανανεώνονται χωρίς να γίνονται "μόνιμοι" (δηλ. αορίστου χρόνου μια και στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει μονιμότητα). Όπως θα κατάλαβες στα λέω εκ των έσω αυτά, κι εγώ στον "αμαρτωλό" και αντιδημοφιλή χώρο των τραπεζών είμαι.
Θα μου πεις, εύλογα, τι φταις εσύ. Δίκιο έχεις...
Σου εύχομαι να τελειώσουν όλα καλά και πάνω απ' ολα να προσέχεις την υγεία σου.