Μην τραβιέσαι.
Δεν άναψα τα φώτα ούτε έκλεισα τη μουσική για να αδειάσουν τα τελευταία τραπέζια
Το να το τυλίξουμε για να κοιμηθεί το είπα γιατί θεωρώ ότι χάσαμε την μπάλα και το νόημα της συζήτησης. Εγώ τουλάχιστον. Μπορεί να είμαι ο μόνος που έχει μπερδευτεί.
Δεν ήταν "μοντεριλίκι" ούτε προετοιμασία για κλείδωμα ούτε τίποτα τέτοιο, αν αυτό εννοείς με το "αν θα την τυλίξει κάποιος και για ποιό λόγο, κι αφορά αυτούς που αφορά κλπ...".
Από κει κει πέρα, και για αγάπη και κατανόηση μιλήσαμε, και περιπτωσιολογία κάναμε, και για το ποιός είναι κακός και ποιός καλός είπαμε, και την περίπτωση να είναι πειραγμένος ο μυαλός του κάπελα πιάσαμε.
Κι επειδή όντως ανάλογα την εποχή, την κοινωνία, και διάφορους παράγοντες μπορεί να θεωρηθεί κάποιος πειραγμένος, έφερα το παράδειγμα που έφερα με τον ανταγωνιστή του ταβερνιάρη στην ψυχασθένεια.
Συμφωνώ ότι η αφορμή ήταν η απονομή κάποιου είδους δικαιοσύνης. Κάποιου είδους. Τέτοιου είδους όμως που δικαιοσύνη ο Θεός να την κάνει. Γιατί μάλλον για το κοινό περί δικαίου αίσθημα μιλάμε όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, για εκδίκηση, για "me too" τυπάκους που βρήκανε κάτι να ασχοληθούν (ο μεγάλος ντόρος έγινε πιο πολύ με όσους το φωνάζανε στο ιντερνετ παρά με όσους τελικά πήγαν) και πάει λέγοντας.
Το αν ξέφυγε από το θέμα μας το είπα ξαναλέω καθαρά με την έννοια του ότι χάσαμε (ή έστω έχασα εγώ) το αρχικό νόημα της κουβέντας. Που όπως ρώτησα και τον σκύλαρο ήταν "γιατί πήγες? και τί περίμενες/ήθελες να γίνει?".
Δεν έκοψα την κουβέντα.