Αντί προλόγου:
Το λοιπόν είναι γνωστό τοις πάσι ότι έχουμε ξεφύγει. Άλλος πολύ άλλος λίγο αλλά την δόση μας την έχουμε όλοι. Και βέβαια έναν λόγο παραπάνω τον έχουν οι άνθρωποι που ψάχνουν το μεροκάματο ή πως να κρατήσουν το υπάρχον. Μέχρι εδώ κατανοητά όλα, από δω και κάτω όμως??
Κι εξηγούμαι:
Με παίρνουν τηλέφωνο πριν από 2-3 μέρες, απογευματινή ώρα (μια χαρά δεν ενόχλησαν) για να μου κάνουν προσφορά από την Γουίντ για σταθερό και μπλα μπλα μπλα.
Η κοπελιά στο τηλέφωνο ευγενέστατη και είχε όλη την καλή διάθεση να μου αποσαφηνίσει όλες τις απορίες μου. Αφού λοιπόν μιλήσαμε όσο χρειάστηκε για να καταλάβω τι προσφέρουν και πόσο θα πληρώνω τον μήνα, της ζήτησα να με ξανακαλέσει μετά από 2 ημέρες να προλάβω να κάνω μιά έρευνα στη γειτονιά μου να δω αν έχει κάποιος τον συγκεκριμένο πάροχο και πόσο ευχαριστημένος είναι. Της είπα μάλιστα να με ξαναπάρει τηλέφωνο πάλι απογευματινή ώρα στην δικιά της βάρδια για να χρεωθεί σε αυτήν η πώληση. Πραγματικά δεν είχα θέμα με την ώρα.
Πήρε λοιπόν η καψερή την ώρα που είχαμε συμφωνήσει αλλά για κακή της τύχη είχα πελάτη και μετά άλλον και μετά πάλι άλλον οπότε δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε καθόλου.
Ξανα-παίρνει λοιπόν την επόμενη, με βρίσκει χαλαρό και αρχίζουμε την κουβέντα γύρω από την σύνδεση.
Τώρα μα την Μπαναγία πως από τηλεφωνία καταλήξαμε να μιλάμε για την ζωή της την πολύπαθη στην πόλη, για το μεροκάματο που είναι δύσκολο, για το πόσο της έχει λείψει το μέρος της (κάπου από Πήλιο μεριά αν κατάλαβα καλά είναι), για την πίεση από τους εργοδότες της για νέες συνδέσεις και τελικά για το αν είμαι ελεύθερος κι αν έχω διάθεση να τα παρατήσω όλα και να πάω να μείνω στην ξεγνοιασιά και την ησυχία του χωριού, να πω την αλήθεια δεν κατάλαβα.
Βρε λες να την κάνω βουκολικά και να πετάξω κινητό και πισί σε μια αραχνιασμένη γωνία και να τα παίρνω μόνο αν είναι να κανονίσω μοτοβόλτα??
Κι αν και θέλει παιδί ?? τι κάνουμε τότε?? Αν γίνω πολύτεκνος παίρνω μηχανάκι με μειωμένα τέλη??
![]()