Epirus ride 2023

[airmav]

Ελλάδα, φθινόπωρο, φύση χρώματα, Ήπειρος…
Πως να πεις ότι αγαπάς την Ελλάδα, χωρίς να πεις ότι αγαπάς την Ελλάδα. Πως να εξηγήσεις το να ζεις σε μια χώρα με τόσες αντιφάσεις και προβλήματα χωρίς να αναφέρεις ούτε ένα στραβό.

Η Ήπειρος είναι μια τρανταχτή απόδειξη όλων των παραπάνω… αυτό που βλέπεις σε αυτά τα μέρη είναι μαγικό, το συναίσθημα που βιώνεις είναι μοναδικό , βγαλμένο από φωτογραφίες και παραγωγές μεγάλων φιλμ που τα μνημονεύεις λέγοντας ‘’εκεί έπρεπε να είμαι τώρα’’. Να μιλήσουμε για το τοπίο αυτήν την εποχή, όπου τα βρεμένα φύλλα μπερδεύονται γλυκά με το έλατο τον ουρανό, το σύννεφο και την φιδίσια διαδρομή που αγκαλιάζει τους ορεινούς όγκους της Πίνδου και των Τζουμέρκων.



Όλοι έχουμε πάει ,δεν ανακάλυψα ξανά τον τροχό, το ξέρω… τον είδα όμως ακόμα μία φορά μπροστά μου και είπα να τα ξαναμάθω όλα από την αρχή… γιατί όσες φορές και να πας πάντα θα νιώσεις λες και είναι η 1η φορά. Θα δεις κάτι που δεν είδες, θα αισθανθείς μια πληρότητα, μια ευφορία που είναι το έναυσμα να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα και την καθημερινότητα σου με παραπάνω εφόδια και με περίσσιο θάρρος. Οι εποχές τουλάχιστον για εμένα δεν επιτρέπουν παρά μόνο ολιγοήμερες αποδράσεις από την καθημερινότητα και μετρημένες. έτσι προσπαθώ να κάνω καθεμία από αυτές να μετράει.



Η βόλτα αυτή είχε σχεδιαστεί για αρχές του μήνα αλλά κάποιες αναποδιές την μετακίνησαν καμιά δεκαριά ημέρες. Η παρέα γνωστή και μη εξαιρετέα αλλά οι υποχρεώσεις πολλές και δεν υπάρχει χρόνος για όλους.
Οι διαδρομές σχεδιάστηκαν από τον συνοδοιπόρο George_pan και τροποποιήθηκαν και από τους 2 μας κατά τη διάρκεια της βόλτας. το αρχικό ραντεβού μας ήταν στο Μέτσοβο…
Σκεφτήκαμε οι διανυκτερεύσεις να γίνουν σε καταφύγια και μετά από επικοινωνία με αυτά επιλέχθηκαν 2 διανυκτερεύσεις στον Καταφύγιο της Βοβούσας και μία σε εκείνο των Πραμάντων.
Ο καιρός…. Ο καιρός είναι πάντα ένα στοίχημα αυτήν την εποχή και έτσι αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε και βλέπουμε αν θα βγει το πρόγραμμα…και βγήκε σε μεγάλο βαθμό.

[airmav]

Ξεκίνημα λοιπόν Παρασκευή πρωί για εμένα από την Ελευσίνα και για τον Γιώργο από ένα προάστιο του Νις (Σερβία).



Η δική μου διαδρομή κατόπιν παρότρυνσης του σύντροχου ήταν να πάω Θήβα- Δεσφίνα- Ναύπακτο και παραλιακά ως πάνω.
Ο Κορινθιακός στο δρόμο για Ναύπακτο



Βέβαια ανάλογα με τον καιρό το τροποποίησα, καθώς πήγα από την παλιά εθνική έτσι ώστε αν ο καιρός χαλάσει να μπω στην Ιόνια οδό και να φτάσω πιο σύντομα στο Μέτσοβο. Έτσι και έγινε αφού στην Αμφιλοχία άνοιξαν οι ουρανοί και αφού ήπια το καφεδάκι μου ντύθηκα και βγήκα εθνική.
Πιστοί στο ραντεβού μα και οι 2 ανταλλάξαμε τις πρώτες από τις πολλές κουβέντες που ακολούθησαν. Το έχω πει και παλιότερα. Τον φίλο τον θέλεις μπροστά σου, να τον βλέπεις , να τον ακούς να τον κουβεντιάζεις, καλά τα τηλέφωνα και τα μηνύματα αλλά έχει μεγάλη απόσταση..

Με τον καιρό να δείχνει ότι δεν θέλει να συμμαχήσει μαζί μας ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε από την πάνω πλευρά της λίμνης Αώου για να καταλήξουμε στην Βοβούσα το απόγευμα με την συντροφιά βροχής ,όχι απαγορευτικής αλλά συνεχόμενης μετά την λίμνη.

Λίμνη Αώου



Ο οικοδεσπότης ακούγοντας μέσα στην νύχτα τα 2 γιαπωνέζικα άτια να παρκάρουν μέσα σε καταρρακτώδη βροχή βγήκε έξω με μια απορία, σαστισμένος…
Αφού χαιρετηθήκαμε και τακτοποιηθήκαμε στο πολύ φιλόξενο καταφύγιο της Βωβούσας απολαύσαμε ένα καταπληκτικό δείπνο με συντροφιά το τζάκι και λίγο τσίπουρο έτσι για το καλό.

[airmav]

Η επόμενη ημέρα άρχισε πολύ νωρίς καθώς 7 περίπου ήμαστε και οι 2 στο πόδι…όπως και ο καιρός άλλωστε.. δεν έχει σταματήσει να ρίχνει αλλά εμείς είμαστε στεγνοί ακόμα στο τζάκι παρέα με τον καφέ να κοιτάζουμε την φύση. Το πλάνο σήμερα είναι να κάνουμε μια γύρα εκεί στην Πίνδο προς Περιβόλι, χιονοδρομικό Βασιλίτσας, Διστρατο, Ηλιοχώρι, Γυφτόκαμπο, Τσεπέλοβο, Φραγκιάδες Μακρινό και πίσω.

Απαιτητικό όπως φαίνεται και μόνο από την ανάγνωση.200χλμ σε σφιχτό επαρχιακό τέτοια εποχή με τέτοιες καιρικές συνθήκες, θέλει πάνω απ’ όλα θέληση. Εμείς βεβαίως την είχαμε ,αλλά είχαμε πει ότι με βροχή δεν ξεκινάμε για πουθενά. Οπότε το πρόγραμμα έλεγε αρχικά πρωινό στο τζάκι…και μετά τάβλι. Απόλαυση.

Τις στιγμές αυτές διέκοπτε πότε πότε το βλέμμα στο παράθυρο μπας και δούμε άνοιγμα του καιρού. Οι ντόπιοι εκεί αποκαρδιωτικοί σχετικά με αυτό, οπότε οι αθλοπαιδιές συνεχίζονταν. Δεν θυμάμαι ποιος νίκησε τελικά ή αν ολοκληρώθηκε η παρτίδα αφού κάποια στιγμή ο καιρός άνοιξε και πεταχτήκαμε έξω να ελέγξουμε το feeling της υπαίθρου.













Έδειχνε να ανοίγει και χωρίς 2η σκέψη ντύσιμο και δρόμο. Η ώρα περίπου 11 οπότε το πρόγραμμα βγαίνει οριακά με κομπλέ καιρό.. πάμε και βλέπουμε. Το κακό με αυτόν τον γύρο είναι ότι δεν διακόπτεται, από άσφαλτο τουλάχιστον, ή τον κάνεις ολόκληρο ή γυρίζεις πίσω..

Ξεκίνημα λοιπόν και σταμάτημα όταν το τοπίο το απαιτούσε για φωτό ή απλά για να θαυμάσουμε.. τι νόημα έχει 2000φωτο στον σκληρό του pc αν δεν θαυμάσεις επι τόπου και το τοπίο??
Μαγικές εικόνες παντού το σκηνικό σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό και εσύ αφήνεις την μοτοσυκλέτα να ρολάρει και απολαμβάνεις… που και που πέφτουν και 2-3 ψιχάλες και σταματούν, μετα άλλες 4-5 και σταματούν, μετά δεν σταματούν αλλά λες ότι ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται..

[airmav]

Η εναλλαγή του υψομέτρου επιδρά και στο τοπίο και το αποτέλεσμα σε συναρπάζει.

Κάποια στιγμή από το χιονοδρομικό και μετά ο καιρός έχει αγριέψει για τα καλά με βροχή και αέρα στο υψίπεδα οπότε η στάση για ανασύνταξη επιβάλλεται σε ένα κιόσκι λεωφορείου. Η κουβέντα για αναστροφή ξεχνιέται γρήγορα και λέμε τι διάολο κάπου θα κόψει.

Οι στάσεις αρκετές για φωτογραφία νερό καφέ(σπαστό στο χέρι εννοείται) αι κάνα σνακ. Ενδεικτικές οι φωτό από τις στάσεις ελπίζω να μην κουράσουν .

[airmav]

Κάποια στιγμή βλέπουμε μια ηλιαχτίδα να σκάει δειλά δειλά και ο Γιώργος μου λέει θα σε πάω για καφέ. Λέω ‘’έλα’’ θα ‘’βγούμε’’ κιόλας??

Σταματάμε λοιπόν στην Σαρακατσάνικη Στάνη για να στραγγίσουμε και να πιούμε ένα ζεστό.. η ώρα 2 παρά και έχουμε ακόμα δρόμο. Το έχουμε πάρει απόφαση ότι η νύχτα θα μας βρει και πάλι στο δρόμο αλλά ποιος νοιάζεται?







Η ώρα περνάει και καβαλάμε ξανά. Στάση και σε ένα από τα πιο διαφημισμένα γεφύρια και πέρασμα από άλλα που απλά με κλεφτή ματιά μέσα από το κράνος ανανεώνουμε το ραντεβού. Άλλωστε η περιοχή εκεί τα έχει ως σήμα κατατεθέν .







Η νύχτα πέφτει κάπου στους φραγκιάδες και τα τελευταία 30 χλμ τα κάνουμε στα σκοτεινά. Τα φώτα του καταφυγίου μοιάζουν τον φάρο στο λιμάνι, εκεί που ο καπετάνιος ξεφυσά και λεει…:’’Φτάσαμε’’
Η κούραση και η ικανοποίηση βγαίνει μπροστά στο τζάκι παρέα με τσίπουρο κουβεντούλα και ζεστό φαγητό. Τι όμορφο κλείσιμο για τέτοια ημέρα.
Το καταφύγιο είχε άλλη μια παρέα εκείνο το βράδυ οπότε δεν προβληματιστήκαμε πουθενά.

Το μόνο θέμα μας ήταν ο ανεφοδιασμός αφού με τις ρεζέρβες και οι 2 έπρεπε να καταφέρουμε να φτάσουμε κοντά στο Μέτσοβο για να βάλουμε καύσιμο.

[airmav]

Η επόμενη ημέρα είχε σκοπό την βόλτα από Μέτσοβο και Ανήλιο, το πέρασμα του Μπάρου ,Καλαρρύτες και κατάληξη στο Καταφύγιο των Πραμάντων.

Μια βόλτα 150 χλμ περίπου σε ωραίο επαρχιακό στροφιλίκι. Ενημερώσαμε εγκαίρως την οικοδέσποινα ότι θα φάμε εκεί και ενημερωθήκαμε ότι τα τελευταία 5 χλμ από Πράμαντα για καταφύγιο είναι στρωμένος χαλικόδρομος πατημένος και ανεβαίνουμε κανονικά.
Ο καιρός φαινόταν ότι τουλάχιστο μέχρι το μεσημέρι θα μας έκανε το χατίρι οπότε το στοίχημα ήταν να φτάσουμε μέρα ή έστω όχι νύχτα. Η απειρία σε τέτοια τερέν με τον καιρό να μην είναι σύμμαχος μπορεί να οδηγήσει μια βόλτα από εκτός προγράμματος πράγματα ως και την οριστική της διακοπή .
Φόρτωμα λοιπόν νωρίς το πρωί χαιρετούρες και βγαίνουμε στο δρόμο για Δολιανή ,Ανατ. Ζαγόρι να βγούμε κοντά στην εθνική που βλέπουμε ότι υπάρχει πρατήριο. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι ανοιχτό γιατί ξημέρωσε και Κυριακή…ωραία διαδρομή και αυτή μέχρι Μέτσοβο







Ανεφοδιασμός και πορεία προς Ανήλιο και Χαλίκι ..τι τοπία θεέ μου..

Καλή η Πίνδος αλλά και το ανέβασμα για Τζουμέρκα ,ότι και να πω είναι λίγο.. και νομίζω ότι και οι φωτό αδικούν το μέρος. Ο καιρός με τις εναλλαγές του συνθέτει το απόλυτο τοπίο της εποχής, της ημέρας και η διάθεση κουμπώνει..

[airmav]

Ο καιρός στην κορυφή αγριεύει, ομίχλη, αέρας και βροχή που σε τρυπάει..





Πέρασμα από τους Καλαρρύτες και το Συρράκο χωρίς στάση. Τα χωριά αυτά τις Κυριακές έχουν πολύ κίνηση και για εμάς είναι χαμένος χρόνος.







Κάναμε τις στάσεις μας στην ύπαιθρο για να θαυμάσουμε την στιγμή στο συγκεκριμένο μέρος και βάλαμε πλώρη για το καταφύγιο.

Όσο πλησιάζαμε τόσο πιο πολύ αγρίευε ο καιρός και πύκνωνε η ομίχλη. Οι ουρανοί άνοιξαν στην κυριολεξία όταν παρκάραμε. Στραγγίσαμε στον χώρο του καφέ όπου μια τζακόσομπα το είχε κάνει φούρνο.





Το συγκεκριμένο καταφύγιο είχε πιο μικρούς κοιτώνες που μοιραστήκαμε με 2 ορειβάτες.

Το απόγευμα πέρασε με κουβέντα πλάι στη φωτιά, φαγητό και κλεφτές ματιές έξω.


Η επόμενη μέρα θα ήταν και η τελευταία της βόλτας , και ο αποχωρισμός σε ένα καφέ στα Τρίκαλα.

[airmav]

Ξύπνημα με ιδανικό καιρό πρωινό και βόλτα γύρω από το καταφύγιο. Πανέμορφη τοποθεσία που είδαμε για λίγο μιας και η ομίχλη εμφανίζεται ξανά.



Φόρτωμα ,ντύσιμο και φύγαμε. Στο δρόμο ο καιρός ανοίγει για το υπολοιπο της ημέρας



Πέρασμα από Άγναντα, Βουργαρέλι, και παλιά εθνική Άρτας-Τρικάλων, τί όμορφη όμορφη διαδρομή..
Στάση όπου και όποτε θέλαμε ο καιρός ανοιξιάτικος

στο δρόμο..





Φράγμα Μεσοχώρας





Τοξοτή Γεφυρα Παλαιοκαρυάς





Τα Τρίκαλα στα 150 χλμ ήταν η τελευταία στάση. Βάλαμε μια άνω τελεία και ο καθένας τράβηξε το δρόμο του γυρισμού.

last coffee

[airmav]

Πίνδος, Τζουμέρκα, Ήπειρος. 1500 μαγευτικά χιλιόμετρα μέσα στη φύση ,στην Ελλάδα που θα μας ξαφνιάζει και θα μας συναρπάζει πάντα με τα μέρη της , τις ομορφιές , τις ιδιαιτερότητες της, τις αντιθέσεις της…

Το παρεάκι δεν σταματά να σκαρώνει πράγματα, τουλάχιστον στο μυαλό και στο χαρτί.


Ας είναι το τελευταίο μια προτροπή για όλους μας..

Τα ξαναλέμε..

Υ.Γ. Πληροφορίες εντος...

[pektis]

Ωραιος ο Tασος!!

[katsar]

Μπράβο Κύριοι !!

[karellen]

Πανέμορφες εικόνες!
Μπράβο παιδιά πάντα τέτοια!

[Tsber]

Υπέροχο ταξίδι γεμάτο πανέμορφα τοπία, εικόνες και εμπειρίες!

Μπράβο και στους δυο και πάντα τέτοια

[o_gavros]

Ωφου...

[gaslion]

Ωραία βόλτα!!