Λοιπόν, λοιπόν...
Με λίγα λόγια περάσαμε super. Και εξηγούμαι:
Ξεκινήσαμε από το Περίπτερο Χαϊδαρίου στις 8.00 πμ και με συννενόηση φυστίκι μεταξύ εμού (Adventure-r) και του Κώστα (Kosdros)... αποφασίσαμε να πάμε στην Θήβα από... Αλεποχώρι! (Περαχώρα - Ηραίο - Μαυρολίμνη - Ψάθα - Βίλια κ.α.)! Η διαδρομή βέβαια είναι από τις καταπληκτικότερες της Αττικής, και αυτό αποζημίωσε τα 100 και παραπάνω χλμ που φάγαμε στη μάπα εκτός διαδρομής.
Ο Kosdros είναι ένα σιδερόκωλο ΤΕΡΑΑΑΑΣ και δεν καταλαβαίνει από τέτοια!!!!!
Οδηγίες χρήσης: "Άν τύχει και βρεθείτε μαζί του σε καμία διαδρομή και οδηγά το κομβόι, προσπαθήστε να προσδιορίσετε ΟΛΕΣ τις λεπτομέρειες που φαντάζεται ένας διαστραμμένος εντουράς, (πχ.... ρε κώστα πάμε για καφέ?) έτσι ώστε όταν θα πίνεις τον καφέ να μην διαπιστώσεις ότι βρίσκεσαι στη Βραζιλία..."
Πάντως όταν μέγαλώσω θέλω να του μοιάσω. Όπως λέει και ο Σουγκλάκος "Αντέχει στο ξύλο"! Τεσπά, χάρει Κώστα είδαμε φοβερά μέρη, απλά θα θέλαμε να είχαμε μερικές ημέρες ακόμη έτσι ώστε να μπορούσαμε να καθόμαστε σε κάποια μέρη περισσότερο. Αρκετά χωριά χωμένα μες την ομίχλη με καφενεία που σε ταξιδεύουν τουλάχιστον 100 χρόνια πίσω τα περάσαμε TV zapping.
Συνεχίσαμε για θήβα και Αράχωβα - Δελφούς. Στην Αράχωβα συναντάμε τον Θοδωρή από την Πάτρα - Petridist με την καινούρια του Transalp.
Λοιπόν κύριοι και κυρίες. Πάντα το πίστευα, αλλά το βλέπω και συνέχεια. Η Transalp είναι από τα πιό ταξιδιωτικά - ίσως και το πίο ταξιδιωτικό εργαλείο που υπάρχει. Στρίβει - ανοίγει - φρενάρει. Πάει και λίγο χωματάκι (Φωτογραφίες από αυτό θα ακολουθήσουν μόλις πάρω το slide). Και ο θόδωρας την πάει super.
To δε ΧΤακι του Μιχάλη (Tatoo23) αποδείχθηκε άριστο για κάθε χρήση και ο Μιχάλης αν και κατά τα λεγόμενα του δεν έχει κάνει γενικότερα πολλά τέτοια ταξίδια, είναι άξιος αναβάτης του, πολλά υποσχόμενος νέος, κλπ, έτσι, έτσι.
Η δε Αλεξία που δεν το έχει ξανακάνει καθόλου μας εξέπληξε με την ανεκτικότητά της (αν και υποσχέθηκε ότι την επόμενη φορά πάει το πολύ μέχρι Αίγινα!)
Αυτά με την Honda και τη Yamaha. Συνεχίζω την περιγραφή, με τα τοστάκια και τις ομελέτες που χτυπήσαμε στην Αράχωβα. Εκεί βγάζουμε τους χάρτες και προγραμματίζουμε τον δρόμο μας για την Ο. Ναυπακτία και το χωριό του Κώστα, τον Αγιο Δημήτριο.
Λεπτομέρεις για τα χωριά που περάσαμε δεν έχω, τα περνάγαμε το ένα μετά το άλλο, και δεν πρόκαμα να τα σημειώσω (Α ρε Κώστα λοκάλα!). Κάπου προς τα κει περάσαμε και από μία γαμ$%% δασική διαδρομή με το πιο ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΩΜΑ που έχω δεί!!! Μιλάμε για πολύ Αρειανό τοπίο. Καταπληκτικο 10 χλμ δάσους, φοβερή διαδρομή και πανέμορφη λασπούλα που δυσκόλεψε λίγο την Transalp του Θόδωρα με τα slickοποιημένα λάστιχα.
Τρώμε απογευματινό στην Άνω χώρα (νομίζω) - ξέρετε τώρα - λουκάνικα μπιφτέκια ένας διασυρμός φαγητού και με τα πολλά, φτάνουμε σούρουπο στο σπίτι του Κώστα, όπου και μας φιλοξένησε.
Την Κυριακή απλά επιστρέψαμε για Ναυπακτο, και εκεί ξοδέψαμε αρκέτες ώρες για αναψυχή. Στις 5.00 αναχωρήσαμε για Ρίο-Αντίριο και τον δρόμο της επιστροφής για Αθήνα.
Γενικά ο καιρός ήταν ψιλοκαλός, αν και είχε συνεφιά και βροχούλα κατά την επιστροφή. Ο ήλιος έβγαινε κατά μικρά διαστήματα αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε να περάσουμε καταπληκτικά. Προσωπικά ζορίστικα αρκετά στην επιστροφή μιας και είχα το enduro κράνος και το μαστίγωμα που έφαγα από τη βροχή δεν λέγεται... but no problem at all. Σορυ για τους υπόλοιπους γιατί τους ανάγκαζα να πηγαίνουν στην επιστροφή με 80 ~ 120 km max.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά τον Κώστα για την καταπληκτική του φιλοξενία. Υπ'οψιν έχω και εγώ ένα εξοχικό στα Βίλια που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για εκδρομές με μέλη από την υπόλοιπη Ελλάδα, ή ακόμα και για ότι έχετε να προτείνετε.
Φιλιά, ακολουθεί τις επόμενες ημέρες και ένα slide με φωτογραφίες.
Το ΚΤΜ μου έγραψε: 850 Km
Απάντηση με παράθεση
