Κατεβαίνει μια μέρα ένας βλάχος στην Αθήνα και μπαίνει μέσα σ` ένα φαρμακείο. Αφού περίμενε στην ουρά για αρκετή ώρα, κάποια στιγμή πλησιάζει την υπάλληλο και της λέει:
"Θέλω λίγη βαζελίνη για τον πούτσο μου."
"Τίίί; Δε ντρέπεσαι;", του φωνάζει η υπάλληλος, "τι πράγματα είναι αυτά;".
Φωνές, κακό, ο κόσμος κοίταγε... Κατεβαίνει και ο φαρμακοποιός απ` το πατάρι, ακούγοντας τις φωνές, και ρωτάει τι συμβαίνει. Του εξηγεί η υπάλληλος το τι έχει συμβεί, οπότε πιάνει τον βλάχο, ο φαρμακοποιός και του λέει:
"Αυτά τα πράγματα δεν τα λένε έτσι ωμά."
"Και πως να το πω;", λέει ο βλάχος.
"Θα πεις: θέλω λίγην λεπτήν ουσίαν δια λεπτήν χρήσην!"
"Και θα καταλάβει η υπάλληλος;", απαντά ο βλάχος.
"Βεβαίως!", του λέει ο φαρμακοποιός, "γι` αυτό είναι εκπαιδευμένη."
Πάει λοιπόν πάλι ο βλάχος στη κοπέλα και της λέει:
"Θέλω λίγη λεπτήν ουσίαν δια λεπτήν χρήσην."
"Βεβαίως κύριε, πόσο να σας βάλω;"
O βλάχος σκέφτεται λίγο και απαντάει:
"Bάλε για καμιά δεκαριά γαμήσια!"