Η μητερα των πολεμικων τεχνων
https://www.youtube.com/watch?v=FrYlNNy929Y
Η μητερα των πολεμικων τεχνων
https://www.youtube.com/watch?v=FrYlNNy929Y
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
Τίποτα :PΔημοσιεύθηκε αρχικά από Ζεύκας
εσύ δεν ήσουν που δεν ήθελες να χαλάσεις το προσωπάκι σου;
τι άλλαξε;
Δεν έχω σκοπό να χαλάσω κανένα προσωπάκι. Το έγραψα και σε προηγούμενες σελίδες, έχω αρκετή εμπειρία από πολεμικές τέχνες και αθλητισμό γενικότερα (στα νιάτα μου :P), έχω κάνει sparring, απλά το αποφεύγω με καθυστερημένους, οι οποίοι νομίζουν ότι θα πάρουν μετάλλιο αν χρησιμοποιούν όλη τη δύναμή τους. Δε με "φοβίζει" να αρπάξω καμιά μπουνιά. Απλά δε βρίσκω τον λόγο να τις τρώω because fuck you. Νόμιζα ότι η πυγμαχία είναι σπασμένες, στραβές μύτες, μαυρισμένα μάτια, κατεστραμμένοι εγκέφαλοι και ουγκ μπουνιές. Αλλά, τελικά, διαβάζοντας και ψάχνοντας, ανακάλυψα ότι δεν είναι ακριβώς έτσι. Οπότε αποφάσισα να δοκιμάσω. Για τη γυμναστική, κυρίως και για την εξαιρετική εφαρμογή σε πραγματικές συνθήκες, αν χρειαστεί. Αν δε μου κάνει, θα βρω κάτι άλλο.
Λαλ.
Life begins at 45°.
ναι για κανενα εργο σε τριτοτεταρτη παραγωγη κινεζικη, μια χαρα ειναι...
οπως και το capoeira...
Μια χαρά είναι η yoga. Απλά για ζέσταμα πριν την πραγματική γυμναστική. Ή μετά το τέλος της.
Life begins at 45°.
ειδικα για μετα ειναι σουπερ καθως περιλαμβανει κινησεις διατασεων που ''κανενας'' κ ποτε δεν κανει...ενω επιβαλεται!!
Μαλλον δεν γνωριζεις ουτε περι γιογκαΣ ουτε περι πραγματικης γυμναστικηΣ
Και δε το λεω ουτε κοροιδευτικα ουτε κακοπροαιρετα.
https://www.youtube.com/watch?v=xGfbCUqXaas
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
Έκανα για χρόνια ενόργανη (μεταξύ άλλων), πολύ πριν οι αμερικανοί κι όλος ο δυτικός κόσμος ανακαλύψουν τη yoga και αυτό το φρανκενσταϊνικό έκτρωμα που μας λίνκαρες.
Life begins at 45°.
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
Δεν ήταν μπηχτή για σένα, προφανώς. Απλά είναι αστείο, μια τεχνική όπως η yoga (όχι, ΔΕΝ είναι γυμναστική, είναι κάτι διαφορετικό), μια ψυχοσωματική εμπειρία, άμεσα συνδεδεμένη με τις ανατολικές θρησκείες, να πλασάρεται σε επίπεδο διαγωνισμού fitness.
Life begins at 45°.
Μονο μην αρχίσετε η δικη μου τεχνη ειναι καλυτερη απο τη δική σου...
Όλα καλά είναι και οτιδήποτε είναι καλύτερο από το τίποτα. Απλά καλό είναι να επιλέγουμε για τους σωστούς λόγους/αποτελέσματα.
Life begins at 45°.
Αι πολεμικέ τέχναι είναι αποτέλεσμα της διδαχής και κατανόησης της κοσμοθεωρίας πίσω από κάθε μία....
Όλα τα υπόλοιπα είναι ξυλίκια για το bollywood
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Πυγμαχία -Τζούντο - Πάλη είναι αθλήματα, γράφεσαι σε συλλόγους, διδάσκεσαι από πρώην αθλητές (συνήθως με διακρίσεις) που έχουν πτυχίο ΤΕΦΑΑ, είναι τεχνικά και όχι γιούργια και έχουν προπονήσεις 2 ταχυτήτων (αγωνιστικό τμήμα - τμήμα χόμπι).
Βέβαια ο ασκούμενος πρέπει να' χει υπομονή. Όταν σ' ένα σύλλογο πυγμαχίας κάνεις 2 μήνες πόδια-βήματα (τουλάχιστο), τρεις μήνες σκιαμάχια, μετά ξεκινάς σάκο (πρώτα τον ελαφρύ και μετά το βαρύ) και κάνεις κανά ενάμισυ χρόνο για ελαφρύ σπάρινγκ, το πιο πιθανό είναι ο κ@βλωμέν&ς πιτσιρικάς να το παρατήσει και να πάει να γραφτεί στο κικ-μπόξινγκ της γειτονιάς που στους τρεις μήνες τους έχει βάλει και χτυπιούνται ματσολιάρικα στο ρινγκ...
Τα ΜΜΑ, μούι τάι και κικ μπόξινγκ διδάσκονται (συνήθως) από ακατάλληλους ανθρώπους χωρίς παιδεία και εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους τραυματισμού. Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις...Βασιλικός, Ασκητής κλπ...α, οι τελευταίοι ήταν πυγμάχοι του Παναθηναϊκού όλως τυχαίως...
Πολυ σωστα τα λες (και μιας και το παμε για υπεραναλυση)
ο περισσοτερος κόσμος τα εχει ολα εναν αχταρμα.
Υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ
- Μαχητικών Αθληματων (Πυγμαχια,Κικ Μποξ κ.λ.π.) και
- Πολεμικών Τεχνων(Kung Fu,Karate κ.λ.π.)
Τα πλεονεκτηματα/μειονεκτηματα πολλά και στις 2 κατηγορίες.
Όρεξη να χεις να αναλύεις...
Επειδή τα είχαμε γράψει κάποιοι και στις προηγούμενες σελίδες, μην τα γράφουμε πάλι.
Κανείς δεν ξέρει πώς να σταθεί τη δύσκολη στιγμή στη ζούγκλα του δρόμου.
Μπορεί να έχει μάθει κάποιους τρόπους να στέκεται, αλλά το πώς τελικά θα σταθεί την κρίσιμη στιγμή εξαρτάται από ένα κάρο μεταβλητούς παράγοντες με βασικότερο αυτόν της τύχης.
Η δύσκολη στιγμή στη ζούγκλα του δρόμου είναι να μη σου τύχει.
Άμα τύχει, οι σφαίρες μέχρι και Βελάσκεζ τρυπάνε, δε θα κωλώσουν.
Πόσο μάλλον λοιπόν, το να ξέρεις να χτίσεις κιόλας τον καθένα για να σταθεί την δύσκολη στιγμή.
Δεν τη λέω σε κανέναν, ούτε κράζω κανάν δάσκαλο/προπονητή/whatever/συγκεκριμένη σχολή/συγκεκριμένο άθλημα/τέχνη κλπ.
Καλό είναι και τη γυμναστική μας να κάνουμε, και να ξέρουμε να αμυνθούμε έστω στο θεωρητικό.
Ακόμα κι αυτή η λίγη ψυχραιμία που θα μας παρέχει εκείνη τη στιγμή η πρότερη εμπειρία που είχαμε εντός γυμναστηρίου, μπορεί να μας βοηθήσει να τρέξουμε πιο γρήγορα προς ασφαλές μέρος, απ'ότι κάποιος τελείως άσχετος που μπορεί να πανικοβληθεί και να παγώσει.
Όποιος σκέφτηκε όμως "Κάτσε να μπω στο ξύλο για να δω αν πιάνουν τόπο αυτά που μαθαίνω τόσα χρόνια" μόνο χαμένος βγήκε.
Συμφωνώ ότι και μένα δε μου κάθεται καλά στο μάτι ο διαγωνισμός στυλ φίτνες κλπ.
Αλλά οκ, κάπως πρέπει να το κάνουν κι αυτοί. Ίσως απλά σε βαθμό επίδειξης? Μπορεί.
Κατά τα άλλα....
Η yoga είναι ΚΑΙ γυμναστική.
Όπως και το καράτε/kung fu/aikido/σχεδόν όλες οι παραδοσιακές πολεμικές τέχνες είναι ΚΑΙ γυμναστική, είναι ΚΑΙ φιλοσοφία, είναι ΚΑΙ ένα κάρο πράγματα.
Απλά αυτό που κρατάει κυρίως κάποιος που θέλει να ασχοληθεί είναι το κομμάτι της γυμναστικής.
Το Judo είναι μία από τις πιο γαμάτες κι απίστευτες πολεμικές τέχνες.
Και σε επίπεδο γυμναστικής, και φιλοσοφίας, και και και.
Από τότε που έγινε Ολυμπιακό άθλημα του γ@μήσανε τη μάνα.
Δε φταίει το Judo γι'αυτό.
Ούτε έχασε την ομορφιά του.
(το λέω κατ'αντιχτοιχία με αυτό που ειπώθηκε για τη γιόγκα και το δυτικό κόσμο κλπ).
Από κει και πέρα, είπαμε και γυμναστική είναι η yoga, και διαλογισμός είναι, και πολλά είναι, αλλά με τις πολεμικές τέχνες δεν καταλαβαίνω πού κολλάει....
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
