Οδηγίες για καλό στρώσιμο ...

[WildBimer]

Όντως έχει πολύ ενδιαφέρον να δείτε
τι λέει ο MOTOTUNE.
Χωρίς επιστημονικές τεκμηριώσεις βέβαια αλλά με μεγάλη εμπειρία στην πράξη.

Λέει λοιπόν περιληπτικά ότι,
ο κύλινδρος σε ένα άστρωτο μοτέρ, έχει τα σημάδια από την "Βούρτσα" του ρεκτιφιέ, όπου τα ελατήρια του πιστονιού τρίβονται.

Θεωρεί λοιπόν ότι τα πρώτα 30χλμ είναι τα πιο κρισιμα, για την ποιότητα του στρωσίματος, οπου τα έλατηρια πρεπει να "πατήσουν" το συντομότερο χωρίς να καταναλώσουν (λειανουν) τα σημάδια απο τη βούρτσα.
Με άλλα λόγια πρέπει να στρωθουν τα ελατηρια ως προς τον κυλινδρο και όχι το αντιστροφο.

Αν στα πρώτα 30χλμ δεν συμβει αυτο, τοτε τα ελατηρια αρχίζουν και γυαλίζουν τον κυλινδρο, οποτε τα σημαδια της βούρτσας λειαίνονται και μετα θέλει παλι γυαλισμα και καινουργια ελατηρια.
(καλα σιγα μην το παω στη βουρτσα και αλλαξω ελατηρια, ετσι ειναι το 99% των μοτερ που στρώνονται απαλά )

Επειδή τα ελατηρια δεν σφραγίζουν τον κύλινδρο με την φυσική τάση που έχουν να ανοίγουν, αλλα με την πίεση που επικρατεί στον κύλινδρο κατα την φάση της ανάφλεξης.

Στο στρώσιμο λοιπόν για να πατήσουν τα ελατηρια, πρεπει να υπάρχουν μεγάλες πιέσεις στο θάλαμο καυσης.
Πως γίνεται αυτό;
Με μεγάλα ανοιγματα (εως και τέρμα) του γκαζιου ακολουθούμενα απο διαστήματα τελειως κλειστου γκαζιου, για να λιπαινονται τα ελατηρια. Πάντα μεσα στα όρια στροφών που αποδίδει το μοτερ (powerband).

Δεν έχω λόγους να διαφωνήσω.
Το έχω παρατηρήσει απο πιτσιρικάς.
Οσο πιο πολυ τα έσκιζα απο την αρχή, τόσο πιο καλα πηγαιναν.

[petridist]

Αρχικά δημιουργήθηκε από WildBimer
Όντως έχει πολύ ενδιαφέρον να δείτε
τι λέει ο MOTOTUNE.
Χωρίς επιστημονικές τεκμηριώσεις βέβαια αλλά με μεγάλη εμπειρία στην πράξη.

Λέει λοιπόν περιληπτικά ότι,
ο κύλινδρος σε ένα άστρωτο μοτέρ, έχει τα σημάδια από την "Βούρτσα" του ρεκτιφιέ, όπου τα ελατήρια του πιστονιού τρίβονται.

Θεωρεί λοιπόν ότι τα πρώτα 30χλμ είναι τα πιο κρισιμα, για την ποιότητα του στρωσίματος, οπου τα έλατηρια πρεπει να "πατήσουν" το συντομότερο χωρίς να καταναλώσουν (λειανουν) τα σημάδια απο τη βούρτσα.
Με άλλα λόγια πρέπει να στρωθουν τα ελατηρια ως προς τον κυλινδρο και όχι το αντιστροφο.

Αν στα πρώτα 30χλμ δεν συμβει αυτο, τοτε τα ελατηρια αρχίζουν και γυαλίζουν τον κυλινδρο, οποτε τα σημαδια της βούρτσας λειαίνονται και μετα θέλει παλι γυαλισμα και καινουργια ελατηρια.
(καλα σιγα μην το παω στη βουρτσα και αλλαξω ελατηρια, ετσι ειναι το 99% των μοτερ που στρώνονται απαλά )

Επειδή τα ελατηρια δεν σφραγίζουν τον κύλινδρο με την φυσική τάση που έχουν να ανοίγουν, αλλα με την πίεση που επικρατεί στον κύλινδρο κατα την φάση της ανάφλεξης.

Στο στρώσιμο λοιπόν για να πατήσουν τα ελατηρια, πρεπει να υπάρχουν μεγάλες πιέσεις στο θάλαμο καυσης.
Πως γίνεται αυτό;
Με μεγάλα ανοιγματα (εως και τέρμα) του γκαζιου ακολουθούμενα απο διαστήματα τελειως κλειστου γκαζιου, για να λιπαινονται τα ελατηρια. Πάντα μεσα στα όρια στροφών που αποδίδει το μοτερ (powerband).

Δεν έχω λόγους να διαφωνήσω.
Το έχω παρατηρήσει απο πιτσιρικάς.
Οσο πιο πολυ τα έσκιζα απο την αρχή, τόσο πιο καλα πηγαιναν.

και τελικά ρε παιδιά τι γίνεται???? ο ένας λέει αυτό , ό αλλος λέει εκείνο... συμπέρασμα βγάλαμε??

[xxxristos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από WildBimer
Όντως έχει πολύ ενδιαφέρον να δείτε
τι λέει ο MOTOTUNE.
Χωρίς επιστημονικές τεκμηριώσεις βέβαια αλλά με μεγάλη εμπειρία στην πράξη.

Λέει λοιπόν περιληπτικά ότι,
ο κύλινδρος σε ένα άστρωτο μοτέρ, έχει τα σημάδια από την "Βούρτσα" του ρεκτιφιέ, όπου τα ελατήρια του πιστονιού τρίβονται.

Θεωρεί λοιπόν ότι τα πρώτα 30χλμ είναι τα πιο κρισιμα, για την ποιότητα του στρωσίματος, οπου τα έλατηρια πρεπει να "πατήσουν" το συντομότερο χωρίς να καταναλώσουν (λειανουν) τα σημάδια απο τη βούρτσα.
Με άλλα λόγια πρέπει να στρωθουν τα ελατηρια ως προς τον κυλινδρο και όχι το αντιστροφο.

Αν στα πρώτα 30χλμ δεν συμβει αυτο, τοτε τα ελατηρια αρχίζουν και γυαλίζουν τον κυλινδρο, οποτε τα σημαδια της βούρτσας λειαίνονται και μετα θέλει παλι γυαλισμα και καινουργια ελατηρια.
(καλα σιγα μην το παω στη βουρτσα και αλλαξω ελατηρια, ετσι ειναι το 99% των μοτερ που στρώνονται απαλά )

Επειδή τα ελατηρια δεν σφραγίζουν τον κύλινδρο με την φυσική τάση που έχουν να ανοίγουν, αλλα με την πίεση που επικρατεί στον κύλινδρο κατα την φάση της ανάφλεξης.

Στο στρώσιμο λοιπόν για να πατήσουν τα ελατηρια, πρεπει να υπάρχουν μεγάλες πιέσεις στο θάλαμο καυσης.
Πως γίνεται αυτό;
Με μεγάλα ανοιγματα (εως και τέρμα) του γκαζιου ακολουθούμενα απο διαστήματα τελειως κλειστου γκαζιου, για να λιπαινονται τα ελατηρια. Πάντα μεσα στα όρια στροφών που αποδίδει το μοτερ (powerband).

Δεν έχω λόγους να διαφωνήσω.
Το έχω παρατηρήσει απο πιτσιρικάς.
Οσο πιο πολυ τα έσκιζα απο την αρχή, τόσο πιο καλα πηγαιναν.

Καλά αυτό είναι η χειροτερότερη μούφα που έχω ακούσει.

Πρόσεξε τώρα: Και στους κυλίνδρους με επίστρωση χρωμίου τί γίνεται? Στους νικασίλ τί γίνεται? Οι παραπάνω δεν έχουν σημάδια από το ρεκτιφιέ διότι δε γίνεται ρεκτιφιε σε αυτούς... Η "βούρτσα" (λειαντική πέτρα) ή honer πιο σωστά σκοπό δεν έχει να αφήσει τα "σημάδια του ρεκτιφιέ" στον κύλινδρο γιατί όταν οι ακμές των χιαστών αυτών τροχιών σπάσουν με τον καιρό ο κύλινδρος θα μετατραπεί σε κουβά, πιο μεγάλο από αυτόν που χρησιμοποιούν για τη μπουγάδα.
Το πρώτο ελατήριο του εμβόλου (αυτό της συμπίεσης) είναι ΠΑΝΤΑ επιχρωμιομένο που σημαίνει πως άν φορμαριστεί σύμφωνα με τον κύλινδο την κάτσαμε την βάρκα.
Το δεύτρο ελατήριο του εμβόλου στις σοβαρές μηχανές είναι από το ίδιο υλικό που είναι κατασκευασμένο και το χιτώνιο. Όταν τρίβονται 2 όμοια μέταλλα έχουμε τον ίδιο συντελεστή τριβής. Αυτό έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα και ένα μεγάλο μειονέκτημα.
Πρώτα τα κακά νέα: Άν ανεβάσει ο κινητήρας υψηλές στροφές υπάρχει κίνδυνος μεταφοράς υλικού από το ελατήριο στον κύλινδρο. Άν ο κινητήρας είναι άστρωτος τότε η πιθανότητα αυτή μετατρέπεται σε βεβαιότητα.
Τα καλά νέα: Μεγάλη διάρκεια ζωής και α) πολύ καλή συγκράτηση του λαδιού σε κινητήρες με συμβατικά χιτώνια και β) πολύ μικρός συντελεστής τριβής σε κινητήρες με κραματικά χιτώνια.