Καθότι κούτσαυλος φύγαμε από τας Αθήνας με ΙΧ Πέμπτη πρωί με κατεύθυνση το χωριό του φίλου μου Παναγιώτη (να ναι καλά ο άνθρωπος) τον Άγιο Νίκωνα στη Μάνη. Λίγο μετά την Στούπα βρίσκεται.
Επειδή λοιπόν είχαμε όρεξη για... περιπέτειες δεν πήγαμε μόνο από εθνική. Σαν καλά παιδάκια ακολουθήσαμε την εθνική μέχρι και λίγο πριν την Τρίπολη. Μετά μας την έδωσε και ξεκίνησε η περιπλάνησις. Χαράξαμε πορεία προς Μεγαλόπολη (μπλιαχ! απαίσιο μέρος) και μετά επισκεφθήκαμε τη Νέδα όπου έχει πηγές και καταράχτες αλλά δυστυχώς έπρεπε να πεζοπορήσουμε αρκετά και το σπασμένο ποδάρι μου δεν επέτρεπε τέτοια κόλπα. Από εκεί συνεχίσαμε προς Καλαμάτα και μετά προς Καρδαμύλη και τα πέριξ. γι ανα φτάσουμε επιτέλους κάποια στιγμή στον Άγιο Νίκωνα.
Ο δρόμος μέχρι και την Καλαμάτα είναι από βατός έως λίγο με μέτρια δύσκολος.
Από Καλαμάτα όμως μέχρι και το μέρος που μέναμε... παίδες μία κουβέντα μόνο!
ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Τρελλές και συνεχόμενες στροφές με τις περισσότερες από αυτές να είναι πραγματικά επικίνδυνες ενώ αρκετές εξ αυτών δεν οδηγούν σε χαντάκι ή σπίτι αλλά σε γκρεμίλα!!! Το οδόστρωμα είναι σχετικά καλό αλλά το μεγάλο βοήθημα είναι η σχετικά πολύ καλή σήμανση! Χωρίς αυτή... μάλλον θα μετράγαμε πολλά εκκλησάκια στον συγκεκριμένο δρόμο. Ευτυχώς έχουν πολλές ταμπέλες και απ' όσο είδα σε καλά σημεία.
Η επιστροφή έγινε πάλι με περιπέτεια αφού κατευθυνθήκαμε προς Γύθειο από εκεί προς Άστρος και μετά Ναύπλιο αλλά τελικά από ένα λαθάκι παρακάμψαμε το Άστρος και πήγαμε Ναύπλιο από μέσα. Δεν μας έφτανε ο Ταύγετος να μην πάρουμε λίγο και τα άλλα βουνά;
Στην κατεβασιά προς Ναύπλιο έχει απαίσιες στροφές και μάλιστα σε μία μετρήσαμε παρακαλώ κρατηθείτε ΕΞΙ εκκλησάκια!!!!
Αυτά για το ταξίδι σε μία πρώτη εικόνα ξεκινώ αμέσως με τις φωτό.
Να είστε όλοι καλά.
Απάντηση με παράθεση
)
)