> Φθινόπωρο και πρώτη μέρα στα θρανία για τους μαθητές του αμερικανικού
> κολεγίου. Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο
> συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της
> Σόνυ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις ιστορίας.
>
> «Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί είστε στην αμερικανική ιστορία;» λέει
> η δασκάλα. «Ποιος είπε 'δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο';»
>
> Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά κανείς δεν σηκώνει το χέρι του, εκτός από
> τον
> καινούριο:
>
> «Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέφεια», απαντά.
>
> «Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε: 'Κυβέρνηση του λαού, από το λαό και
> για το λαό';», ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
>
> «Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ», απαντά και πάλι ο
> Σουζούκι.
>
> Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει: «Ντροπή σας! Ο Σουζούκι
> είναι γιαπωνέζος και ξέρει την αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας!»
>
> Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία: «Ρε δεν
> πάτε να γαμηθείτε όλοι, μαλάκες γιαπωνέζοι!»
>
> «Ποιος το είπε αυτό;;;» ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.
>
> Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει λέει: «Ο
> στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ιακόκα,
> το 1982 στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς.
>
> Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή. «Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια
> ξεψυχισμένη φωνή.
>
> «Ποιος το είπε αυτό;;;» ξαναρωτάει με το ίδιο βλοσυρό ύφος η δασκάλα.
>
> Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι: «Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον
> πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το
> 1991».
>
> Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει: «Ρε δε μας παίρνεις καμιά
> πίπα, λέω γω!!!»
>
> Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα: «Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λουίνσκι, το 1997,
> στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου».
>
> Δυο τρεις μαθητές πετάγονται και φωνάζουν: «Α γαμήσου ρε μαλακισμένο,
> Σουζούκι».
>
> Ατάραχος ο γιαπωνέζος: «Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο πρωτάθλημα
> μοτοσικλέτας, ράλι Νότιας Αφρικής, το 2002».
>
> Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες, η δασκάλα
> έχει σωριαστεί λιπόθυμη και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο
> διευθυντής: «Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο».
>
> Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι: «Ο πρωθυπουργός της
> Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, το 2004, στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της
> κυβέρνησής του».
>
>
Απάντηση με παράθεση
