Από όταν έφυγα από το τόπο που μεγάλωσα για να σπουδάσω έλεγα πάντα ότι θα γυρίσω σε αυτόν. Πάντα ήθελα να ζήσω τη ζωή μου σε αυτό το τόπο & φανταζόμουν τι θα μπορούσα να κάνω με τα χρήματα που θα έβγαζα από τη δουλειά μου.
Την Αθήνα δε τη συμπάθησα ποτέ μου. Ευτυχώς δε σπούδαζα εκεί. Πάντα μου άρεσε να πηγαίνω μια φορά το χρόνο για βόλτα, να βλέπω κανά φίλο. Ποτέ δε μπορούσα να καταλάβω πως ζουν σε αυτό το τόπο άνθρωποι. & τελικά μήπως δεν είναι άνθρωποι σαν εμάς? Πως μπορούν να κάνουν 2 ώρες πήγαινε έλα στη δουλειά τους, πως μπορούν να μη βλέπουν τον ουρανό, πως μπορούν να μένουν σε μεγάλα κουτιά και πάρα πολλά άλλα πως.
Ξαφνικά η Αθήνα άρχισε να έρχεται όλο και πιο κοντά, χωρίς να το επιδιώκω, χωρίς να το θέλω. Ύστερα από 6 μήνες στο τόπο μου, το εργασιακό μου μέλλον φαίνεται εντελώς αβέβαια. Τόσο καιρό δεν έχω βρει εργασία ούτε στο αντικείμενο που σπούδαζα τόσα χρόνια, αλλά ούτε και σε κάτι άλλο που θα μπορούσα να κάνω, παρά μόνο σε σουβλατζίδικα, delivery, οικοδομές & συναφή. Όχι δε σνομπάρω τους ανθρώπους που κάνουν τέτοιου τύπου δουλειές ούτε λέω ότι δε θα τις κάνω ποτέ. Απλά προσπαθώ να βρω κάτι σχετικό με αυτό που ασχολιόμουν, επιτυχημένα μπορώ να πω, τόσα χρόνια.
Από την Αθήνα είχα αρκετές προτάσεις, είχα στείλει βιογραφικό σε αρκετές εταιρίες. Όμως ποτέ δε σκέφτηκα ότι μπορεί να πάω. Απλά έκανα υπομονή και έλεγα ότι κάτι θα βρω και εδώ. Εξάλλου ακόμα και τα μισά χρήματα αν παίρνω στο τόπο μου, περισσότερα θα βάλω στην άκρη. Δε κυνηγάω τα πολλά. Με λίγα είμαι ικανοποιημένος & θα μείνω στη πόλη μου.
Έλειπα τόσα χρόνια (7) και όταν γύρισα σχεδόν τίποτα δεν ήταν ίδιο. Κανένας φίλος δεν ήταν εδώ. Γνώρισα όμως αρκετούς, και τώρα συναντιόμαστε πολύ συχνά και πάμε τις εντουράδες μας και τα ταβερνεία μας. Ήταν δύσκολα στην αρχή.
Τώρα έχω μια πρόταση από μια πάρα πολύ καλή εταιρία. Οι περισσότεροι στο χώρο μου θα έκαναν τα πάντα (μην υπερβάλλω, πολλά) να δουλέψουν εκεί. Εξασφαλισμένο μέλλον, ικανοποιητικός μισθός, πολύ καλές προοπτικές, κ.α. Από αυτό το τηλεφώνημα και μετά η Αθήνα μπήκε στο μυαλό μου. & άρχισα να σκέφτομαι όλα αυτά τα πως & τα γιατί που ανέφερα πιο πάνω.
& ωραία, λες, πάω για 2, 3 χρόνια και μετά γυρνάω. Να κάνω όμως τι εδώ? 6 μήνες τώρα και τίποτα. Στα 3 χρόνια σε αυτή τη δουλειά στην Αθήνα θα έχω φτάσει ένα πολύ υψηλό μισθό, μετά πως θα βρω κάτι ανάλογο στο τόπο μου? Θα έχω τα @@ να γυρίσω ή θα είμαι σαν όλους αυτούς που κοροϊδεύω τώρα..? Πάντα μιλούσα για αποκέντρωση, ότι η Ελλάδα δεν είναι η Αθήνα & η Θεσσαλονίκη, τώρα θα τα πάρω όλα πίσω..?
Φίλοι μου σας ακούω...
Απάντηση με παράθεση
) έχουν μια εμμονή με το τόπο τους (αυτό βέβαια δεν είναι πάντα καλό).
)
), ανώτερη τάξη...:a31: 
