Είναι ο Κωστάκης, ο οποίος όµως έχει ένα πρόßληµα εκ γενετής : δεν
έχει αρχίδια. Αυτό όµως δεν τον εµποδίζει καθόλου να σπουδάσει, να κάνει
µεταπτυχιακό και να γίνει ένας πολύ καλός επιστήµονας. Οπότε αποφασίζει
αφού
τελείωσε τις σπουδές του να πάει για να πιάσει µια καλή δουλειά. Πάει
λοιπόν
σε ένα γραφείο και κλείνει ραντεßού για interview. Οπότε ο διευθυντής
της εταιρείας, αφού ßλέπει τα χαρτιά του και ενθουσιάζεται τον
ρωτάει:
-Προßλήµατα ανατοµίας δεν έχεις, έτσι;
Ο Κωστάκης δίστασε στην αρχή, αλλά τελικά αποφάσισε να του πει
την αλήθεια:
- Ξέρετε, δεν έχω αρχίδια.
Ο διευθυντής αµέσως άλλαξε στάση και του είπε:
- Συγγνώµη, αλλά αυτό είναι πολύ µεγάλο πρόßληµα. Δεν
µπορώ να
σε προσλάßω.
Και για να µην τα πολυλογώ, αυτό έγινε αρκετές φορές µέχρι που
αποφάσισε να ζητήσει δουλειά από το δηµόσιο. Πάει λοιπόν και ο
διευθυντής
και πάλι ήταν καταχαρούµενος από τα πτυχία του. Αλλά ο Κωστάκης δεν
άντεξε
και του είπε την αλήθεια:
- Ξέρετε, δεν έχω αρχίδια.
- Δεν πειράζει, του λέε
ι αυτός. Αυτό δεν µειώνει την αξία σου
σαν
επιστήµονα. Από αύριο πιάνεις δουλειά.
- Πολύ ωραία, λέει ο Κωστάκης. Τι ώρα να έρθω;
- Ε, έλα κατά τις έντεκα.
Παραξενευµένος ο Κωστάκης τον ρωτάει:
- Κατά τις έντεκα; Γιατί κατά τις έντεκα κύριε διευθυντά; Όλοι
στις
οχτώ
δεν έρχονται;
Και ο διευθυντής:
- Ναι, στις οχτώ έρχονται όλοι. Αλλά µέχρι τις έντεκα που εµείς
θα
ξύνουµε τα αρχίδια µας εσύ τι θα κάνεις;
![]()