Με πνίγει ένα γιατί.... μια αδικία.....
5 χρόνια τώρα οδηγός, επί καθημερινής βάσης, δεν έχω ακουμπήσει ποτέ κανέναν...
Αγόρασα ένα CBR, πήγα πέρσι Σέρρες και μουρλάθηκα... Η μόνη μου έννοια το πότε θα ξαναπάω...
Δούλευα μόνο και μόνο για να φτιάξω το μηχανάκι όπως ήθελα, νά'μαι έτοιμος για πάνω...
Τζετ λοιπόν το μωρό, τζετ τα οικονομικά, κλείνω θέση και βρίσκω παρέα για πάνω.
Συναντιόμαστε χθες στην έξοδο της Ναυπάκτου μετά τη γέφυρα, φεύγουν μπροστά τα παιδιά με τα τρειλερ, βάζω κράνος,κουμπώνω πρώτη και ξεκινάω.
400 μέτρα μετά, ούτε μια στροφή δε πρόλαβα να πάρω, βγαίνει ενας αχαρακτήριστος απο ένα στενάκι με STOP, και ενω με είδε, συνέχισε...
Και τα είδα όλα κωλυόμενα................