View Full Version : Χωματινη διαδρομη Άθηνα-Ψαράδες.
Συνεχιζουμε να τραβερσαρουμε τον Ανατολικο Σμόλικα στα 1600-1670 μετρα, σε τραχυ δρομο, μεχρι το μοναστηρι της Αγ.Παρασκευης, οπου αρχιζουμε ενα ελαφρυ κατεβασμα, σε πολυ καλυτερο δρομο πια, και σε μια στροφη την βλεπουμε!
Η χιλιοτραγουδισμενη Σαμαρίνα (1450μ) ειναι μπροστα μας.
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 08_03)
20863
Εχει επικρατησει σαν το ψηλοτερο χωριο της Ελλαδας.
Η αληθεια ομως ειναι οτι η Νέα Κοτύλη (1500μ) της Καστοριάς ειναι το πρωτο, ενω η Αετομηλίτσα (1430μ) των Ιωαννίνων ειναι το τριτο, και τα δυο πανω στις πλαγιες του Γράμμου (2398μ).
Στην εισοδο του χωριου ο νερομυλος ειναι εν πληρη λειτουργια ...
(Σημειο φωτο "Γ" σε Χαρτη 08_03)
20864
... ενω στην ομορφη πλατεια και με συννεφια ...
(Σημειο φωτο "Δ" σε Χαρτη 08_03)
20865
... αραζουμε για ξεκουραση κι μεσημεριανο ανεφοδιασμο σε υγρα και πρωτεϊνες!
(Σημειο φωτο "Δ" σε Χαρτη 08_03)
20866
Ο δρομος μεχρι την Ζούζουλη, δεν μας επιφυλασσε καμμια εκπληξη.
Μια ευχαριστη (αλλα οχι και ευκολη) διαδρομη μας κατεβαζει αργα πανω στον Σμόλικα και μας φερνει μεχρι εξω απο το χωριο που ειναι κτισμενο στα 1060μ. :smilea:
Απο 'δω και περα, παρ' ολο που κινουμαστε σε υψομετρο κοντα στα 950μ, αρχιζουμε να ζεσταινομαστε. :sick:
Το ψαμιτικο πετρωμα, που σκορπιζει αμμο παντου, ειναι πιθανον μαζι με την απογευματινη ωρα οι κυριοι υπευθυνοι, της ζεστης, χωρις να βγαζουμε εξω και την πιο ποωδη βλαστηση που επικρατει στην περιοχη. :(
Προχωροντας την περισσοτερη ωρα διπλα στο Ζουζουλιώτικο ρεμα, φτανουμε μετα απο εναν αιωνα (ετσι τουλαχιστον μας φανηκε) στην ασφαλτο και στριβοντας δεξια, ανεβαινουμε μεχρι το Επταχώρι (880μ) οπου ανεφοδιαζομαστε με βενζινα, κι αφου κανουμε ενα τσιγαρακι στο ορθιο ξανα ξεκιναμε. :smokin:
Ξανακατεβαινουμε διπλα στον Σαραντάπορο και σε κανα δυο χιλιομετρα στριβουμε δεξια προς Χρυσή και Πευκόφυρο.
Ανεβαινουμε ασφαλτινα μεχρι την Χρυσή (1040μ), στον ορεινο ογκο του Γράμμου (2398μ) πλεον, οπου και σταματαμε για ενα καφεδακι στο παλιο και γραφικο "καφεπαντοπωλειον ο Γραμμος".
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 08_06)
20870
Λιγο μετα αφου αφηνουμε πισω μας την Χρυση κατεβαινοντας προς το Πευκόφυτο, η τρομπα μας κανει αλλη μια (απ' τις πολλες) μικροσταση και μας δινει μια ευκαιρια για φωτογραφηση.
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 08_06)
20871
Ο δρομος απο το Πευκόφυτο (980μ) και μετα ειναι αναπαντεχα καλος, ενω κινειται ανεβαινοντας ελαφρα, μεσα απο δαση ορεινου πευκου κι ελατου.
Η ωρα ειναι περασμενες 7 και ετσι ΔΕΝ μπορουμε να κανουμε εναν κυκλο πανω στον Γράμμο, οπως ειχαμε αρχικα σχεδιασει (διαγραμμενη με μπλε "Χ" διαδρομη), μιας και θα νυχτωναμε μεσα στο βουνο, κι ετσι ακολουθοντας "χαμηλοτερο" δρομο, φτανουμε στον Πεύκο (980μ) λιγο μετα τις 7:30.
Αφου ηρθαμε σε συνεννοηση με τον καφετζη, που η αρχικη του σκεψη ηταν να κλεισει κατα τις 8:30-9:00, βρισκουμε στα γρηγορα το παλιο σχολειο, πανω απο την εκκλησια (για να μην χαλαμε την συνταγη) και ξεκιναμε το στησιμο ...
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 08_07)
20873
... εχοντας τις μηχανες στην εκκλησια απο κατω μας (10 σκαλακια) ...
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 08_07)
20875
... και ωραια θεα απεναντι μας.
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 08_07)
20876
Αφου βγαλουμε μια φωτο στο ρεματακι ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 08_07)
20877
... που περναει (σχηματιζοντας και μια βαθρα) πισω απ' το καφενειο που εχει και NOVA ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 08_07)
20878
... αραζουμε για τσιπουρακι, περιμενοντας την τηγανια (και τα υπολοιπα) ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 08_07)
20879
... απολαμβανοντας, μαζι με τους "κατοικους" του χωριου, την ΑΠΟΛΥΤΗ ησυχια και ηρεμια!
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 08_07)
20880
Ο καφετζης, παραβιαζοντας το ωραριο του, εφυγε κατα τις 10, αφου μας αφησε αλλο ενα μπουκαλι τσιπουρο ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 08_07)
20881
... ενω εμεις κατσαμε μεχρι αργα, ωσπου χορτατοι απ' ολες τις αποψεις, γυρισαμε στις σκηνες για εναν ακομα δροσερο κι απροβληματιστο υπνο. :o :ZZZ:
:look: :look: :look:
Μάλιστααααααααα......
Δεδομένου του ότι θεωρείται αντιδεοντολογική η ανάπτυξη ερωτήσεων - παρατηρήσεων - σχολίων από κάποιον που ήταν παρών στα παραπάνω δρώμενα, θα ήθελα να θέσω ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ερώτηση κρίσεως σ'αυτούς που διαβάζουν τα σχετικά threads......
Αν θεωρήσουμε ότι χρειάζονται περίπου 1-2 λεπτά για μια συνεννόηση του τύπου "Είναι ανοιχτό το καφενείο, μάστορα?", "Ναι, είναι ρε καλόπαιδα !" ΓΙΑΤΙ ο Χρήστος χρειάστηκε 3/4 της ώρας για να επιστρέψει από μια αντίστοιχη συνεννόηση με 2 (εντυπωσιακές ομολογουμένως) ΝΕΑΡΕΣ ΚΥΡΙΕΣ στο Βαλκάνο ???
:beer: :lol: :beer:
Μιας κι ημασταν εκτεθειμενοι στον πρωινο ηλιο, η ολη πρωινη διαδικασια εγινε λιγακι πιο γρηγορα. :wacko:
Φορτωνουμε κι ειμαστε ετοιμοι για την ημερα που πιστευαμε οτι θα φτασουμε τον στοχο. :smilea:
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 09_01)
21095
Κατεβαινουμε ασφαλτινα μεχρι τον Αλιάκμωνα και λιγο μετα αφου περασουμε την γεφυρα, τον αποθανατιζουμε οπως φευγει ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 09_01)
21096
... κι οπως ερχεται.
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 09_01)
21097
Συνεχιζοντας ασφαλτινα φτανουμε μεχρι το Νεστόριο (890μ), αφου περασουμε απο το σημειο του γνωστου πλεον "River Party" και ανεφοδιαζομαστε με βενζινα.
Φευγουμε Βορεια προς το Χιονάτο, αλλα λιγο πριν το φτασουμε, στην περιοχη "Τρίλοφος", αφηνουμε επιτελους την ασφαλτο και στριβοντας δεξια προσπαθουμε να παμε προς την Πτεριά.
Σ' αυτην την περιοχη ο χαρτης στο GPS δεν ειναι τοσο καλα ενημερωμενος και μην εχοντας βοηθεια μπλεκουμε σ' ενα δαιδαλο απο χωματοδρομους που πηγαιναν και τελειωναν σε χωραφια (διαγραμμενη με μπλε "Χ" διαδρομη στον Χαρτη 09_02). :sick:
Αφου καναμε καποιες προσπαθειες, αποφασιζουμε να ΜΗΝ φαμε ολη την μερα μεσα στα χωραφια και ξαναγυριζουμε στην ασφαλτο, οπου και στριβοντας δεξια κι αφου κατεβουμε καμμια 50αρια μετρα, περναμε εξω απο το Χιονάτο (960μ).
Συνεχιζοντας να κατηφοριζουμε ελαφρα περναμε και την Πτεριά (820μ) απ' εξω.
Θελουμε να πιουμε ενα καφεδακι, μιας κι ειναι 12 η ωρα, αλλα το αφηνουμε για το Πολυάνεμο.
Συνεχιζοντας ασφαλτινα κι ανηφοριζοντας ελαφρα, σε λιγο βρισκομαστε στον λοφο οπου ειναι κτισμενο το Πολυάνεμο στα 960μ.
Στην πραγματικοτητα ειναι ενα συνονθυλευμα απο στανες, που απο παραγκες (καμποσες απο αυτες) μετατραπηκαν σε σπιτια.
Αφου κανουμε μια βολτα πανω-κατω στο χωριο και μην βρισκοντας την πλατεια, αποφασιζουμε να ρωτησουμε.
Ρωταμε καποια που σκουπιζε την αυλη του σπιτιου της που ειναι η πλατεια και πηραμε την (πολυ φυσιολογικη γι' αυτην) απαντηση: "Εδω" δειχνοντας μας την αυλη της. :hypnotize
Φυσικα στην ερωτηση αν υπαρχει καφενειο η απαντηση ηταν αρνητικη, οποτε κι εμεις "μετακομιζουμε" τον καφε για την Ιεροπηγή.
Χωματινα και μεσα απο χωραφια, προχωραμε καμποσο μεχρι που πεφτουμε στην ασφαλτο, που αφου περασει μεσα απο "βιομηχανικη περιοχη" και εργοταξια, μας φερνει σε λιγο στην Ιεροπηγή (1060μ).
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 09_03)
21100
Μιας κι εχει αρχισει και μια ψιχαλα, αραζουμε διπλα απ' το μαγαζι στην πλατεια ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 09_03)
21101
... κι αφου εχουμε και μια επικοινωνια με τους δικους μας, μιας και πιαναν εδω τα κινητα μεσω Vodafon ΑΛΒΑΝΙΑΣ :uplate: , παραγγελνουμε τα καφεδακια μας.
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 09_03)
21102
Λιγο αργοτερα δοκιμαζουμε να ακολουθησουμε το GPS, αλλα ο "δρομος" που εδειχνε, ηταν πλεον μια αποτομη ποταμια (διαγραμμενος με μπλε "Χ" στον Χαρτη 09_04). :(
Νωριτερα στο χωριο ειχα ακουσει οτι υπαρχει καινουργιος δρομος που παει προς την Κρυσταλλοπηγή.
Γυριζω λοιπον πισω και αφου μαζευω πληροφοριες, τον βρισκομε και τον ακολουθουμε (παραλληλη κοκκινη παρακαμψη της διαγραμμενης διαδρομης στον Χαρτη 09_04).
Η βασικη οδηγια για τον δρομο ηταν: "Προς θεου! ΜΗΝ στριψετε πουθενα αριστερα γιατι θα βρεθειτε στην Αλβανία!" :eek:
Ο δρομος ειναι καλος κι εμεις ακολουθουμε με ευλαβια την "βασικη οδηγια".
Λιγο πιο κατω, οπου συνταει τον παλιο κατεστραμενο δρομο (τελος των μπλε "Χ" στον Χαρτη 09_04), μιας και το 'χα δει και στο GPS, στριβω αριστερα!
Χρειαστηκε να δωσω μια μικρη μαχη και πολλες εξηγησεις για να συνεχισουμε. :lol:
Συνεχιζοντας πανω στον δρομο που κινειται στα 1200-1250μ και ηταν φανερο οτι ηταν φτιαγμενος (απο και) για τους Συνοριοφυλακες, λιγο πιο κατω βλεπουμε την Κρυσταλλοπηγή, το Τελωνειο και την ασφαλτο που τα συνδεει, πριν φτασουμε στην επομενη διασταυρωση.
Ο δρομος που εστριβε δεξια ηταν κατεστραμενος και ηταν φανερο οτι οδηγουσε στο χωριο.
Εξ' αλλου ηταν αυτος τον οποιον ειχε και το GPS (διαγραμμενη με ροζ "Χ" διαδρομη στον Χαρτη 09_04).
Ο αριστερος μας, εδειχνε να κατηφοριζει προς την ασφαλτο, χωρις να φαινεται ομως με σιγουρια.
Με δεδομενα οτι θελαμε να παμε προς το Τελωνειο, ουτως ή αλλως, και ο δρομος ηταν της ιδιας ποιοτητας και κατασκευης μ' αυτον που βαδιζαμε, αποφασιζουμε και ξαναστριβουμε αριστερα. :wacko:
Τα τελευταια αυτα χιλιομετρα τα εβγαλα (ειναι αληθεια) με την ψυχη στο στομα και με τις διαρκεις απειλες απο τον Αντωνη διπλα μου, για Καλάσνικωφ, για να μιλαω Ελληνικα καλυτερα παρα Αγγλικα (μιας και δεν τα καταλαβαινουν), κι αλλα τετοια ενθαρυντικα! :hypnotize
Τελικα, οταν πια αρχιζα να το πιστευω οτι εχουμε μπει στην Αλβανία, ο δρομος (που ειχε Δυτικη κατευθυνση) στριβει αποτομα Βορεια και μας κατεβαζει ΔΙΠΛΑ στην Πυλη του του Τελωνειου! Ουφ! :dizzy:
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 09_04)
21104
Αφου πηραμε βαθειες ανασες και καναμε κι ενα τσιγαρακι χαζευοντας τα πανακριβα, υπερπολυτελη αυτοκινητα με Αλβανικους αριθμους που στριμωχνοντουσαν στο Τελωνειο, φευγουμε και φτανουμε ασφαλτινα μεχρι την Κρυσταλλοπηγή (1130μ).
Ασφαλτινα ξανα διπλα σε ρεματια του Τρικλάριου κι αναμεσα στις κορφες "1749" (1749μ) και Μπούτσι ή Ανεμοδαρμένη (1779μ), κατεβαινουμε μεχρι το Βατοχώρι (880μ) ενα μικρο και καταπρασινο χωριο.
Το περναμε και λιγο πιο κατω, περνοντας τον Λαδοπόταμο (εναν απο αυτους που λιγο πιο Νοτια θα σχηματισουν τον Αλιάκμωνα) στριβουμε αριστερα, ενω ο Συνοριοφυλακας (στο μονιμο φυλακιο σ' εκεινο το σημειο) μας παρατηρει προσεκτικα. :ninja:
Σε λιγο φτανουμε στον Κώτα (890μ) που πηρε το ονομα του απ' τον Καπεταν Κώτα (Αρχηγος του Μακεδονικου Αγωνα).
Αν κι ειναι δυο παρα κι εχει και ζεστη, υπαρχει διαχυτη μια ευφορια, μιας και πλησιαζουμε τον στοχο μας.
Δεν μπορουσαμε να φανταστουμε οτι τα "καλυτερα" μας τα φυλαγε για το τελος ... :wacko:
Και το GPS αλλα και ο Χαρτης (09_06) που επισυναπτω και βαση του οποιου πηγαιναμε, μας δειχνουν ασφαλτο (πρασινη διαδρομη, οπως ολες οι ασφαλτινες μεχρι τωρα) μεχρι την Σφήκα που φανταστηκαμε οτι θα ειναι καποιο χωριο ή εστω οικισμος. :dizzy:
Παμε πανω-κατω στο ερημο σχεδον χωριο (τον Κώτα). Ειδαμε το μνημειο και το σπιτι του Καπταν Κώτα, αλλα τον δρομο ΔΕΝ τον βρισκουμε ...
Ξαναγυριζουμε στην "διασταυρωση", οπως μας δειχνει το GPS με τον ασφαλτινο αυτον δρομο, αλλα απελπισια! Τιποτα! :(
Ευτυχως με τα περα-δωθε καποιον ανυσηχησαμε κι ανοιξε μια πορτα.
Στην ερωτηση απο που πανε για την Σφήκα και την Οξυά, με πολυ φυσικοτητα μας εδειξε ενα στενο και κατεστραμενο χωματινο δρομακι. :eyepop:
Αφου κοιταχτηκαμε για λιγο, αποφασιζουμε να το ακολουθησουμε, μιας κι ειχαμε κανει αρκετα ασφαλτινα χιλιομετρα σημερα.
Απο τα πρωτα μετρα αρχιζε να φαινεται το τι θα περνουσαμε.
Ηταν ενας δρομος απο σκληρη αμμο που ηταν παντου "φαγωμενη" απο τα νερα που περνουσαν.
Σε καθε μετρο επρεπε να μελετησεις απο που θα περασεις τα απειρα νεροφαγωματα.
Κερδιζοντας υψος, τα πραγματα ολοενα και χειροτερευαν! :sick:
Οι γκρεμοι στην μεση του δρομου (δεν μπορω να τα λεω πια νεροφαγωματα) ηταν τεραστιοι και το εδαφος απο 'δω κι απο 'κει σαθρο.
Ακου Ασφαλτος?
Καποιος μας εκανε πλακα οταν σχεδιαζε τους χαρτες! :mad:
Συμφωνα με τον Αντωνη, αυτη η "ασφαλτος" σε Αγωνα Enduro θα ειχε "κοπει" ως "ακρως επικινδυνη" ... :hypnotize
Ειδικα σ' ενα σημειο ειχαμε ρεκορ 3/4 σε πτωσεις που ηταν γενικα σπανιες παρ' ολα τα "σπαστηρια" που ειχαμε περασει. :bawl:
Ευτυχως που ηταν ανηφορα!
Με το γκαζι, την θεληση και το πεισμα, περισσοτερο το τελευταιο, καταφερνουμε μετα απο αρκετη ωρα και φτανουμε μεχρι ενα διασελο της Σφήκας ή Μ.Αλέξανδρος (1749μ), κορυφη του Τρικλάριου, πανω στην οποια ανεβαινουμε, οπου εξουθενωμενοι και μουσκεμα, σταματαμε διπλα στο ερημοκκλησι στα 1560μ, για ανασες! :D
(Σημειο φωτο "Γ" σε Χαρτη 09_06)
21107
Αφου αρχισαμε να ξανανιωθουμε τα χερια μας, ξανακαβαλαμε για να φτασουμε μεχρι την Σφήκα (το χωριο οπως νομιζαμε). :wacko:
Χωρις να εχουν καλυτερεψει τα πραγματα, αρχιζουμε ενα ελαφρυ κατεβασμα.
Αλλοτε μεσα απ' τα νεροφαγωματα, αλλοτε απο τον οχθο του δρομου μεσα απ' τα χορτα κι ελαχιστες φορες πανω σ' αυτον φτανουμε μεχρι την Σφήκα! :(
Ουτε ιχνος (εστω και παλιου) χωριου ΔΕΝ υπαρχει! :look:
Ειναι απλως ενα μικρο πλατωμα στα 1500μ, οπου υπαρχουν καποιες καλλιεργειες!
Ψαχνοντας να βρουμε τον δρομο για την Οξυά περιπλανηθηκαμε καμποσο (μεσα στο ροζ περιγραμμα στον Χαρτη 09_06), ειτε μεσα σε δαση οξυάς και γάβρου, ειτε αναμεσα απο χωραφια.
Το GPS βλεπετε κι εδω, αν και ειχε καποιους δρομους, δεν τους ειχε σωστα τοποθετημενους. :sick:
Χρησιμοποιοντας το σαν πυξιδα (με την κατευθυνση και μονο δηλαδη) εντοπιζουμε τελικα ενα "μονοπατι" που λιγο μετα γινεται δρομος "κακης βατοτητας" (δηλαδη 10 φορες καλυτερος απο αυτον που μας εφερε μεχρι εδω) και αφου μας ανεβαζει λιγο μεσα απο δασος οξυάς αρχιζει το κατεβασμα.
Λιγο αργοτερα η Οξυά (το χωριο) κι η Μικρη Πρέσπα κανουν την εμφανιση τους! :D
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 09_06)
21108
Ο Βασιλης απ' την αλλη προτιμαει εμας με φοντο την λιμνη.
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 09_06)
21109
Μπαινοντας στην Οξυά (880μ) απο τον χωματοδρομο ο κοσμος μας κοιτουσε με απορια και καποιοι μαλιστα μας ρωτησαν αν ερχομαστε απο το βουνο.
Οταν απαντουσαμε οτι ερχομασταν απο τον Κώτα, γουρλωναν τα ματια. :eyepop:
Το κοματι αυτο εμελλε να ειναι με διαφορα το πιο "δυσκολο" που περασαμε σε ΟΛΟ αυτο το οδοιπορικο. :smilea:
Στην ασφαλτο στριβουμε αριστερα και κατευθυνομαστε στην Μικρολίμνη (850μ), οπου στην ακρη του χωριου, σταματαμε για την μεσημεριανη μας ξεκουραση ... :D
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 09_06)
21110
... στην οχθη της Μικρής Πρέσπας.
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 09_06)
21111
Τα τσιπουρακια και το φαϊ μας εδωσαν δυναμεις.
Πιανουμε λοιπον τον παραλιμνιο χωματοδρομο που ειναι σχετικα καλος και μεσα απο χωραφια και καλαμιωνες μας βγαζει λιγο πριν απ' το Πλατύ (900μ) οπου και βαζουμε και βενζινα.
Συνεχιζουμε ασφαλτινα πλεον μεχρι την διασταυρωση, οπου στριβοντας αριστερα περναμε την μικρη λωριδα γης αναμεσα στην Μικρή και την Μεγάλη Πρέσπα, που με καλαμιωνες δεξια κι αριστερα ειναι ενας ομορφος υδροβιοτοπος, με παρατηρητηρια πουλιων σε καποια σημεια. :wacko:
Φτανοντας απεναντι, αφηνουμε τον δρομο που παει για ψαραδες στα δεξια μας και παμε αριστερα προς Πύλη και Αγ.Αχίλλειο, τον οποιο και φωτογραφιζουμε με το που μπαινει στο οπτικο μας πεδιο.
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 09_07)
21113
Φτανοντας μπροστα στην καινουργια πλωτη γεφυρα ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 09_07)
21114
... βλεπουμε οτι εχει μεγιστο επιτρεπομενο βαρος 150 κιλα ανα τετραγωνικο μετρο, και με την φορτωμενη Αφρικα να ξεπερναει τα 300 κιλα, δεν δοκιμασαμε να περασουμε, για να δουμε τις 4 εκκλησιες κι ενα μοναστηρι, που μας πληροφορουσε αλλη πινακιδα οτι υπηρχαν! :lol:
Προχωραμε προς την Πύλη (860μ) κι αφου την περναμε, συνεχιζουμε για το Βροντερό που ειναι στα 1100μ πανω στο ομονυμο βουνο.
Εκει σταματαμε στην μικρη πλατεια για ενα καφεδακι και αν κι αξυριστοι και βρωμικοι φαινεται οτι αφησαμε πολυ καλες εντυπωσεις, μιας κι η απαντηση της καφετζους λιγο μετα που φυγαμε, σ' εναν φιλο του Βασιλη που περασε απο 'κει και ρωτησε αν περασαν τεσσερεις μηχανες, ηταν: "Ναι! Μολις φυγανε! Ηταν 4 πολυ καλοι κυριοι! Γιατροι !!!" :rotflmao:
Οταν ηπιαμε τους καφεδες, ξαναγυρναμε απ' τον δρομο που ηρθαμε, για να τον αφησουμε μετα απο λιγο στριβοντας αριστερα, σ' εναν στενο χωματοδρομο.
Μετριος στην αρχη, εγινε καλυτερος με το που επιασε την δυτικη οχθη και προχωραγε στα 880μ (30 μετρα πιο ψηλα απ' την λιμνη) παραλληλα της.
Η θεα στην Μεγάλη Πρέσπα ηταν καταπληκτικη, αλλα ο στενος δρομος εχει πια αποκτησει καλα πατηματα και πιανουμε τους εαυτους μας να "πεταμε" με 120-140 προς τον τελικο προορισμο, που δεν αργει να κανει την εμφανιση του. :wacko:
Ψαράδες (850μ) !!! :cool:
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 09_08)
21116
Μπαινοντας στο γραφικο χωριο ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 09_08)
21117
... βρισκουμε τον Θοδωρα (Dodok edessa) που εχει ερθει απο την Εδεσσα για να μας καλωσορισει με την Αλφα Ρομεο γεματη γλυκα και τσιπουρο! :lol:
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 09_08)
21118
Η υποσχεση μας (πριν φυγουμε) να καρφωσουμε σημαια του "Moto.gr" στους Ψαράδες εκπληρωθηκε, εστω και χρησιμοποιοντας την μπλουζα μου γι' αυτον τον σκοπο ... :rotflmao:
(Σημειο φωτο "Γ" σε Χαρτη 09_08)
21119
Αφου στηνουμε στα γρηγορα τις σκηνες στην οχθη, μεσα σε πειραγματα και γελια, απο το πειραχτηρι τον Θοδωρα, καθομαστε ολοι μαζι στο ταβερνακι απο πανω.
(Περισσοτερα παραλειπομενα απο εκεινο το απογευμα θα βρειτε εδω (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=10650&perpage=15&pagenumber=7), σε περιγραφη του Θοδωρα)
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 09_08)
21121
Ο ηλιος που βουτουσε στην Μεγάλη Πρέσπα, με πλημμυρισε με εικονες Καβαφικες ...
απο την αρχη του ταξιδιου ...
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Που χωρις εμποδια ...
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
... περνοντας απο πανεμορφα μερη ...
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
... γεμιζοντας μας γνωσεις, εικονες κι εμπειριες ...
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραμάτιες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.
... μετα απο εννια ολοκληρες μερες ...
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
... μας εφερε στους "πτωχικους" Ψαράδες ...
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
... στην δικη μας Ιθάκη! :rolleyes: :cool:
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 09_08)
21122
Απο ακομα πιο καθυστερημενες φωτο του Θοδωρα ... :wacko:
Αργύρια - Αγ.Παρασκευη
Προετοιμασια για το στησιμο.
21135
Απο (πολυ) καθυστερημενες φωτο του Θοδωρα ... :wacko:
Το περασμα του ρεματος απο τον Θοδωρα, φωτογραφημενο με την δικια του μηχανη απ' τον Βασιλη (τον ξαδελφο του Uriah Heep).
21136
Αποψεις τις ρεματιας.
Προς τα πανω ...
21141
... προς τα κατω ...
21142
... και στο κεντρο.
21144
Uriah Heep
04/08/2005, 10:20
Καθημερινά περιμένω (κι εγώ) με αγωνία να διαβάσω την "συνέχεια" του ταξιδιού μας ώστε να σιγουρευτώ ότι δεν ήταν κάποιο τρελό όνειρο κάποιας ζεστής καλοκαιρινής νύχτας...
Διαβάζοντας το κάθε "επεισόδιο" συνειδητοποιώ το πόσο απίθανα ήταν όλα αυτά που περάσαμε...
Ισως ήταν το πάθος, ίσως η κατασταλαγμένη ιδέα που είχαμε όλοι μας για το τι θέλαμε να κάνουμε σ΄αυτό το ταξίδι. Όλα γίνονταν με μια ματιά, το πολύ δυό κουβέντες, χωρίς νευράκια, αντιρρήσεις και διαφωνίες!!! Η λέξη "ταλαιπωρία" δεν βρήκε ποτέ το πραγματικό της νόημα. Εγώ θυμάμαι μόνο καλή παρέα, καλό χιούμορ, εξαιρετικές διαδρομές (ακριβώς αυτό που ζητούσαμε δηλαδή), περιπέτεια και μια γλυκιά κούραση στο τέλος της ημέρας.
Αν τώρα όλα τα παραπάνω τα συνόδευαν καλά τσίπουρα με αγνούς βουνίσιους μεζέδες, βγάζετε μόνοι τα συμπεράσματά σας!
'Ολα αυτά φυσικά δεν έγιναν τυχαία. Χωρίς την εξαιρετική δουλειά του Χρήστου και την (τρελή) ιδέα του θα ήταν όλα ένα "όνειρο καλοκαιρινής νύχτας". Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πλέξω εγώ το εγκώμιο του Χρήστου. Τον γνωρίζετε και οι πιο πολλοί έχετε την τύχη να τον έχετε κοντά σας... Γειά σου Χρήστο!!! Για την ανεπανάληπτη επιτυχία της "συνταγής" όμως ευθύνονται (χωρίς ελαφρυντικά) ο Αντώνης και ο Κώστας, δύο καταπληκτικά παλικάρια που είχα την τύχη να γνωρίσω στο ταξίδι. Γειά σου Αντώνη!!! και χαιρετίσματα στον Κώστα (έπαθε τίποτα?).
Ο Θόδωρος και (ο ξάδελφός μου) ο Βασίλης με "στείλανε" για διαφορετικούς λόγους. Ο Θοδωρος έφυγε την 2η μέρα λέγοντας πάω να τελειώσω μια δουλειά στην Πολεοδομία και έρχομαι...
ΚΑΙ ΗΡΘΕ!!! Μπράβο Θόδωρε!
Ο δε ξάδελφος οδηγούσε τον δεινόσαυρό του (GS 1100) φορτωμένο σαν νταλίκα, μέσα στα σπαστήρια και τα κοπανιστήρια ατάραχος με την ηρεμία υδροβίου χελώνας χωρίς να δημιουργήσει την παραμικρή καθυστέρηση...
Στέλνω τους χαιρετισμούς μου στον Κώστα (saramariti), Χρήστο (free rider), Θανάση (dirtymoto), Σταύρο (KaTanas), Στάθη (hornet), Βασίλη (bmour), Νίκο (powerphot) και Ματθαίο (matmat) που βρέθηκαν κοντά μας στην αναχώρηση.
Αφήνω τελευταίο (last but not least) τον Dodok edessa. Eνα από τα highlights του ταξιδιού ήταν η παρουσία του Θόδωρου. Ασύλληπτος, άπαιχτος! Γειά σου Θοδωρε!
Για να μην επαναλαμβάνω τα ίδια στα threads της κάθε ημέρας και με αφορμή την εξυπηρετικότητα και την καλή διάθεση των ανθρώπων στις Πλαταιές (ταβερνιάρης, παππάς κ.λ.π.) θα ήθελα να σταθώ λίγο στο θέμα "ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ" (όπως και αν την εννοεί ο καθένας) και να σχολιάσω ότι ανεξάρτητα με το ΜΕΓΕΘΟΣ (σε έκταση και πληθυσμό) των χωριών που συναντήσαμε στην διαδρομή, η "ανταπόκριση" των κατοίκων ήταν ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ !!!
Θεωρώ περιττές τις όποιες ευχαριστίες, απλά γιατί οι άνθρωποι συμπεριφέρονταν όπως πραγματικά αισθανόταν, χωρίς καμιά επιτήδευση, δουλοπρέπεια κ.λ.π.
Το πρωι μας βρισκει να μαζευουμε και να φορτωνουμε οπως ακριβως και τις προηγουμενες μερες.
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 10_01)
21415
Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
Τελος ? :rolleyes:
Οχι βεβαια !!! :nono:
:lol: :rotflmao: :lol:
Ειναι Παρασκευη και τα παιδια πρεπει να βρισκονται στην Θεσσαλονικη ειτε μεχρι το Σαββατο, ειτε μεχρι την Κυριακη το αργοτερο, μιας κι εχουν κανονισει τις δουλειες τους.
Ο Βασιλης θα πηγαινε στην Χαλκιδικη, στην οικογενεια του, και νομιζω οτι ειχε και κανονισμενα ραντεβου για την Δευτερα.
Ο Αντωνης την Δευτερα θα πεταγε για την Κρητη, να συνεχισει ("απαλλαξει" την γυναικα του) τις διακοπες του με τα παιδια του.
Ο Κωστας ηταν ηταν πιο "λασκα" (οπως κι εγω) κι απλως επρεπε να παει την Τεταρτη για δουλεια.
Δεν γινοταν να ακολουθησουμε κομματια απο την διαδρομη της "επιστροφης". :sick:
Οποτε κανω μια προταση.
Να μην κατεβουμε Νοτιοανατολικα απο τον Αγ. Γερμανό, αλλα να συνεχισουμε στα Βορεια του Βαρνούντα (2177μ) και προχωροντας Ανατολικα να φτασουμε μεχρι το Καϊμακτσαλάν (Βόρας, 2524μ).
Βεβαια θα ειχαμε τρεις δυσκολιες.
α) Τον δρομο που περναει στα Βορεια του Βαρνούντα ΔΕΝ τον εχει ουτε ο Χαρτης, ουτε το GPS, οποτε θα πηγαιναμε με "κατευθυνση", με τον διαρκη κινδυνο οτι θα ειμαστε συνεχεια ΔΙΠΛΑ στην συνοριογραμμη, και ΔΕΝ επιτρεπονταν λαθη.
β) Οι δρομοι απο το χωριο Σκοπός προς τον κεντρικο που ανεβαινει στο χιονοδρομικο στο Καϊμακτσαλάν, δειχνουν να σταματανε στο πουθενα τοσο στον Χάρτη, οσο και στο GPS.
γ) Ο "καιρος" ειναι "πολυς" και ειναι ακριβως προς την κατευθυνση που θα παμε.
Δεν πτοουμαστε απο τις δυσκολιες και η διαδρομη αποφασιζεται ομοφωνα, μιας και κανεις ΔΕΝ ηθελε να τελειωσει αυτο το ταξιδι ... :wacko:
Παιρνοντας μαζι μας μια τελευταια αναμνηση απο το "τελος" του αρχικου ταξιδιου, πινοντας τον τελευταιο (οπως εμελλε) πρωινο καφε μας ...
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 10_01)
21417
... τηλεφωνιομαστε με τον Θοδωρα (Dodok) και του λεμε την διαδρομη που θ' ακολουθησουμε.
Μας λεει να καταληξουμε στον Παλιο Αγ.Αθανάσιο (ενα ψηλο χωριο, κοντα στα 1000μ), στον δρομο προς το χιονοδρομικο, οπου θα ερχοταν κι αυτος μετα την δουλεια να μας βρει.
Η "χοντρη" της παρεας ξεκουραστη ειναι ετοιμη να ξαναγραψει δυσκολα χιλιομετρα ...
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 10_01)
21419
Ξεκιναμε τελικα και λιγο μετα, κατεβαινοντας προς την στενη λωριδα που χωριζει τις δυο Πρέσπες, παιρνουμε αλλη μια ομορφη εικονα των δυο λιμνων, αλλα και του "καιρου" που μας περιμενει ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 10_01)
21420
Περναμε εξω απο την Μηλιώνα (900μ) πριν φτασουμε στον Λαιμό (940μ) οπου θα βαζαμε και βενζινη.
Το βενζιναδικο ομως ΔΕΝ δουλευε πια.
Υπολογιζοντας οτι μας φτανει η βενζινα, δεν γυρισαμε προς το Πλατύ για ανεφοδιασμο, αντιθετα ανεβαινουμε μεχρι τον Αγ. Γερμανό (1040μ), κυνηγοντας την βροχη. :wacko:
Μετα απο μια μικρη σταση για τσιγαρα και μια ερωτηση, παιρνουμε τον δρομο προς το βουνο. Κανα δυο χιλιομετρα πιο κατω πιανουμε το αριστερο κομματι, που μας φερνει στο Βορεινο του τμημα, ενω βαζουμε και τα αδιαβροχα καλου κακου, μιας κι εχει γεμισει πολυ, ενω εχει βαλει και κρυο.
Ο δρομος (οχι καλος) διπλα απο ρεματια ανεβαινει μονιμα. Μετα τα 1250μ αρχιζει να ανεβαινει πιο αποτομα ενω εχει γινει και πολυ χειροτερος, συνεπικουρουμενος απο τα πολλα αποβλητα των γελαδιων που αραζουν πανω του. :yuck:
Χωρις να εχουμε φαει ουτε σταγονα βροχη, ενω κινουμαστε μεσα σε πυκνη συννεφια φτανουμε μεχρι τα 2055μ ...
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 10_02)
21423
... διπλα σε μια συρματοπλεγμενη πειραματικη καλιεργεια των ΤΕΙ Φλώρινας ...
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 10_02)
21424
... μολις 122μ κατω απ' την κορφη (2177μ) που ειναι πισω μου, μεσα στην νεφωση, και σιγουρευτικαμε οταν σε μια αραιωση ειδαμε το τριγωνομετρικο (κολωνακι).
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 10_02)
21425
Αρχιζουμε να κατεβαινουμε και καμια 500αρια μετρα πιο περα, απο τα 1980μ, εχοντας βγει απο την συννεφια, εκπληκτικες εικονες ξετυλιγονται μπροστα μας ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 10_02)
21426
... προς τον καμπο της Φλώρινας.
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 10_02)
21427
Συνεχιζουμε το κατεβασμα, που προς το τελος του γινεται πολυ αποτομο και επικινδυνο. :sick:
Εχοντας κατεβει στα 1100μ σταματαμε στην διασταυρωση με τον δρομο που απο τον Ακρίτα παει προς το Κρατερό για να βγαλουμε τα αδιαβροχα (που τζαμπα βαλαμε τελικα), μιας κι ειχαμε μουσκεψει απο ΜΕΣΑ ... :lol:
Ηταν κι η πρωτη φορα που περιμεναμε το ΚΤΜ μιας κι ειχαν αναψει τα φρενα του κι ο Αντωνης κατεβαινε ειτε μονο με το μπρος, ειτε μονο με το πισω για να τα κρυωσει. :(
Με το που ερχεται, κατεβαινουμε μεχρι τα 980μ του Κρατερού που ηταν πολυ κοντα και σταματαμε να ξεκουραστουν και τα μηχανακια κι οι αναβατες μ' ενα καφεδακι. :wacko:
Συνεχιζουμε παραμεθορια κι ασφαλτινα πλεον, κατεβαινοντας συνεχεια προς τον καμπο και περνοντας απο το Εθνικό (680μ) φτανουμε στην Αγ. Παρασκευή (620μ).
Εκει βρισκουμε τον καλο χωματινο που μας φερνει μεχρι τον Μεθοριακο σταθμο και το Τελωνειο της Νίκης.
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 10_03)
21429
Περναμε μεσα απο την Νίκη (590μ) κι αφου βαλουμε βενζινη, με Νοτιοανατολικη κατευθυνση πλεον φτανουμε στην Ιτέα (620μ).
Λιγο πιο κατω στριβουμε αριστερα για την Μελίτη (680μ) και λιγο πριν φτασουμε, το ατμοηλεκτρικο εργοστασιο κανει την εμφανιση του στα δεξια μας.
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 10_05)
21432
Συνεχιζοντας διπλα στον Γεροπόταμο, αφου περασουμε απο την Αχλάδα (720μ) φτανουμε μεχρι τον Σκοπό (760μ), ενα μικρο και φαινομενικα ερημο χωριουδακι.
Μιας κι ειναι το τελευταιο πριν μπουμε στον ορεινο ογκο του Καϊμακτσαλάν σταματαμε στην πλατεια κι ο καφετζης, του οποιου ημασταν κι οι μοναδικοι πελατες, εφτιαξε οτι μπορουσε με το τηγανι (ομελετα, σαγανακι) και με σαλατες, τυρια και ψωμι, συνοδεψαμε μερικα καραφακια για να παρουμε δυναμεις.
Στην δευτερη σειρα απο καραφακια κι ενω ηταν 15:30 η ωρα, το ερημο χωριο ξαφνικα ζωντανεψε! :eek:
Μια κουστωδια απο γυναικες ολων των ηλικιων, που φορουσαν ασπρες μπροστοποδιες, εμφανιστηκε απ' το πουθενα και με τραγουδια και γελια, μοιραζε καλεσματα, σ' ολα τα σπιτια του χωριου.
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 10_05)
21433
Φευγοντας οι πληροφοριες που ειχαμε ηταν συγκεχυμενες ... :sick:
Περναμε μεσα απο εργοταξια, βρισκοντας δυσκολα τον δρομο μας λογω των πολλων δρομων που υπηρχαν για την εξυπηρετηση τους.
Λιγο πιο μετα στα 1100μ περιπου βρισκουμε ερειπια παλιου πυργου ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 10_06*)
* Ο χαρτης ειχε απο παραδρομη παραληφθει και εχει προστεθει στο τελος (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&postid=307401#post307401).
21434
Απο 'κει και μετα μια περιπετεια μας περιμενε ...
Στην αρχη παιρνουμε τον δρομο διπλα στο ρεμα της Παπαδιάς.
Ο κακος και δυσκολος δρομος τελειωνει ομως καποια στιγμη.
Γυριζουμε πισω κι αφου αγνοησαμε ψιλοομοφωνα μια διασταυρωση στ' αριστερα μας, με εναν επισης πολυ κακο δρομο, αν και ειπα οτι υπαρχει στον χαρτη του GPS, αρχιζουμε ν' ανεβαινουμε προς τα "Καλύβια Φαρμάκη".
Εγω με τον Αντωνη ειμαστε μπροστα και λιγο πιο πισω ακολουθει ο Κωστα με τον Βασιλη.
Καποια στιγμη κοντα στα 1450μ βρισκουμε μια στανη και ζηταμε πληροφοριες.
Ο τσοπανης μας λεει οτι απο 'δω που παμε ΔΕΝ θα βγουμε μιας και σταματαει ο δρομος πιο πανω.
Ο μονος δρομος που υπαρχει για να βγουμε στον δρομο του χιονοδρομικου κι απο ΄κει στον Παλιο Αγ.Αθανάσιο, ηταν απο την διασταυρωση που ειχαμε αγνοησει πιο πριν (μπλε διαδρομη στον Χαρτη 10_06*).
Ενω ο τσοπανης μας περιεγραψε με λεπτομερεια την διαδρομη, κι ημασταν ετοιμοι για το τελευταιο κομματι πριν κατασκηνωσουμε, προσεξαμε οτι τα παιδια (Κωστας και Βασιλης) ΔΕΝ ειχαν ερθει ακομα.
Γυριζουμε λοιπον πισω (ροζ "Χ" στον Χαρτη 10_06*) και τους βλεπουμε σταματημενους να εξεταζουν το "πληγωμενο" DT.
Αυτο ειναι και το σημειο που πρακτικα ΤΕΛΕΙΩΣΕ η ολη περιπετεια. :sick:
Το DT ΔΕΝ ειχε καθολου συμπιεση και ΔΕΝ επερνε μπροστα.
Επικοινωνουμε με τον Θοδωρα που περιμενε στον Π.Αγ.Αθανασιο και του λεμε τα καθεκαστα και να μας βρει στον Σκοπό.
Στην κατηφορα το DT παιρνει μπροστα και κατεβαινουμε λιγακι χαμηλοτερα οπου και ξανασβηνει.
Καλου κακου αλλαζουμε ενα μπουζι, χωρις φυσικα να καταφερουμε τιποτα.
Ο Αντωνης με τον Κωστα καθονται εκει λοιπον, ενω εγω με τον Βασιλη γυριζουμε τα 14 χλμ μεχρι τον Σκοπό για να βρουμε μεσο μεταφορας.
Βρισκουμε εναν προθυμο αγροτη κι ενω ο Βασιλης μενει με τις μηχανες εγω φευγω με το αγροτικο για να του δειξω που εχουμε μεινει.
Ο Κωστας ομως ειχε καταφερει να το ξαναβαλει μπροστα σε κατηφορα και τον συναντησαμε δυο τρια χλμ εξω απ' το χωριο.
Με τα πολλα κι αφου στην παρεα εχει προστεθει κι ο Θοδωρας που εχει ερθει εν τω μεταξυ με το Cannyon, κατεβαινουμε μεχρι λιγο πιο μετα απο την Μελίτη οπου το DT παρεδωσε το πνευμα οριστικα κι αμετακλητα!
(Σημειο φωτο "Γ" σε Χαρτη 10_05)
* Ο χαρτης ειχε απο παραδρομη παραληφθει και εχει προστεθει στο τελος (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&postid=307401#post307401).
21435
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.