View Full Version : Χωματινη διαδρομη Άθηνα-Ψαράδες.
Αντι προλογου ...
Η σκεψη (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=8150)
πρωτοεπεσε στο Forum πριν 3 μηνες.
Η αληθεια ειναι οτι στην αρχη δεν ειχα μεγαλες ελπιδες οτι θα ακολουθησει καποιος και σκεφτομουνα να κανω μονος μου (θα ηταν εγκληματικο λαθος) την διαδρομη. Απο την πρωτη στιγμη ομως, υπηρξαν απαντησεις που εδειχναν ενδιαφερον, με κυριοτερη (και σοβαροτερη) αυτην του Αντωνη (Oldman). Αυτη η "σιγουρη" συμμετοχη, με εσπρωξε στο να εντατικοποιησω την ενασχοληση, μ'αυτο το ονειρο μου και να σχεδιαζω με την μεγαλυτερη δυνατη (εκ των χαρτων) ακριβεια, την διαδρομη, τους ανεφοδιασμους και να ετοιμαζω οτι αλλο φανταστηκα πως μπορει να μας χρησιμευσει για την πλοηγηση.
Ο καιρος περνουσε, η προετοιμασια (της πλοηγησης και της μηχανης) επισης, αλλα δεν φαινοντουσαν αλλες συμετοχες.
Ωσπου τρεις βδομαδες πριν την εκκινηση προστεθηκε η συμμετοχη του Βασιλη (Uriah Heep). Ακολουθησε η συμμετοχη του Κωστα (μεσω του Αντωνη μιας κι αυτος δεν μπαινει στο Internet) του Θοδωρα (tdaf) για τις πρωτες μερες και του αλλου Βασιλη (ξαδελφου του προηγουμενου) για τις πρωτες μερες επισης.
Οι τεσσερεις απο τους εξι (Αντωνης, Κωστας, Βασιλης, Βασιλης) ζουν στην Θεσσαλονικη και θα εστελναν τα μηχανακια τους με το τραινο για να ξεκινησουμε ολοι μαζι την μεγαλη αυτη περιπετεια.
Μια ιατρικης φυσης αναποδια δικη μου καθυστερησε (καλα που δεν ματαιωσε) την αναχωρηση κατα 5 μερες. :sick:
Τελικα ομως η πολυποθυτη μερα εφτασε και με την παρεα του Κωστα (SaraMaritis) απο τις 06:10 βρισκομαστε στο σταθμο του Ρουφ ... :D
19871
... οπου χαζευοντας τα μουσειακα εκθεματα ...
19872
... περιμενουμε την αφιξη των Θεσσαλονικεων αναβατων και των μηχανων τους.
(Περισσοτερα για το θεμα θα βρειτε εδω (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=10650) )
Οι αναβατες ηταν στην ωρα τους (06:30) οι μηχανες ομως που ερχονταν με το εμπορικο τραινο, βρισκοντουσαν καπου στην Οινοη και θα ερχοντουσαν καπου στις 09:30-10:00.
Παμε λοιπον σε ενα κοντινο καφενειο και αραζουμε περιμενοντας το "εμπορικο". :sick:
19873
Εκει ηρθε κι ο Θοδωρας (περιμενοντας να φυγουμε μαζι) αλλα και πολλα παιδια απο το Forum με σκοπο να γνωρισουν τα παιδια απο την Θεσσαλονικη και να μας αποχαιρετησουν.
Ελπιζοντας να μην ξεχασω καποιον ...
Απο τον τοπο αναμονης παρελασαν εκτος απο τον Κωστα (SaraMaritis) που ηταν συνεχεια μαζι μας μεχρι την αναχωρηση οι παρακατω:
Σταυρος (KaTaNas)
Θανασης (dirtymoto)
Νικος (powerphot) επισημος ανταποκριτης της διαδρομης
Βασιλης (bmour)
Ματθαιος (matmat)
Σταθης (hornet)
Χρηστος (free rider)
Κατα τις 09:00 (μιας και δεν μπορουσαμε να επικοινωνησουμε με τα τηλεφωνα) ο Σταυρος πεταγεται μεχρι τον σταθμο και μας φερνει τα "ευχαριστα". :sick:
Το τραινο θα ερθει στις 11:00 τελικα!!!
Κι αλλη σπαστικη αναμονη ωσπου να ερθει η ωρα και να παραλαβουν τις μηχανες.
Περασε ομως τελικα κι αυτο το δυωρο και ειμαστε ετοιμοι να ξεκινησουμε.
Απο τ'αριστερα προς τα δεξια:
Βασιλης με BMW GS 1100
Θοδωρας (tdaf) με Honda XLV 650 Transalp
Χρηστος (crs-k) με Honda XRV 750 Africa Twin
Βασιλης (Uriah Heep) με Honda XR 650
Αντωνης (Oldman) με KTM EXC 450 και
Κωστας με Yamaha DT 125
19874
Ξεκιναμε στις 12:00.
Φευγουμε προς την Πετρου Ραλλη, βαζουμε βενζινη και πιανουμε την Εθνικη Αθηνων-Λαμιας, οπου βαδιζοντας με 80χλμ την ωρα (για προστασια των τακουνιων) βγαινουμε στον κομβο της Μεταμόρφωσης περνοντας τον δρομο για Πάρνηθα.
Ο σχεδιασμος της διαδρομης λεει να παρακαμψουμε απο πανω το πρωτο "κλειστο" απο μπαρες κοματι, απο πανω, αλλα ο ενθουσιασμος και η βιασυνη να πατησουμε χωμα, αλλαζει τα αρχικα σχεδια και μπαινουμε μεσα απο την πρωτη μπαρα, οπου και σταματαμε για εκπνευσουμε το καυσαεριο της εθνικης (και να ειπνευσουμε κι ενα τσιγαρο οι καπνιστες) και να "παρουμε" την πραγματικη μας εκκινηση, κοντα στις 13:00.
(Η θεση της φωτογραφησης σημειωνεται με πρασινο "Χ" στον Χαρτη 01_01)
19875
Ανηφοριζουμε το σχετικα καλο κοματι μεχρι το Διασελο της Κυρας στα 980μ οπου και μας περιμενει μια δυσκολη να περαστει μπαρα ("Μπαρα Δυσκολη" στον Χαρτη 01_01). Σκοπος ηταν να ανοιξουμε το λουκετο με τους λεβιεδες (μιας και το περασμα απο διπλα ηταν πολυ δυσκολο) και να το ξανακλεισουμε φευγοντας.
Δυσαρεστο-ευχαριστη εκπληξη!
Ενα βαν του Δασαρχειου ειναι σταματημενο μπροστα στην μπαρα και δυο επιστημονες (φυσιοδιφες μαλλον) εχουν απλωσει συσκευες και καταγραφουν ηχους πουλιων.
Δυσαρεστη γιατι ΔΕΝ μπορουσαμε να κανουμε την "παραβιαση" που θελαμε ... :sick:
Ευχαριστη γιατι μετα απο παρακληση και επεξηγηση του σκοπου της παραβιασης του "δασικου ασυλου" μας ξεκλειδωσαν την μπαρα και περασαμε πολυ πιο ευκολα απ' οτι περιμεναμε. :wacko:
Στριβουμε αριστερα και κατεβαινουμε προς το "Κλημεντι". Το προσφατο περασμα του Γκρεϊντερ μας κανει πιο δυσκολη την ζωη μιας κι ανακατευει χωμα και πετρες και δεν ξερεις πιο ειναι το σταθεροτερο σημειο για να πατησεις. Φτανοντας στο ρεμα της Γκούρας (η Γκούρα ειναι η μεγαλυτερη βρυση της Παρνηθας και τροφοδοτει με νερο την Αθηνα, ετσι αυτο το νερο που εχει το ομονυμο ρεμα ειναι οτι περισσευει απο την υπερχειλιση της δεξαμενης που υπαρχει πιο πανω στην βρυση) σταματαμε για ανασυγκροτηση στο βαθυσκιωτο περασμα.
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 01_02)
19878
Στο διασελο στο Κλημεντι (680μ) στριβουμε δεξια και κατευθυνομαστε περπατοντας σχετικα ισοϋψως προς την "Κιάφα Μπόρσι" στα 720μ, οπου και σταματαμε για τσιγαρο.
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 01_02)
19879
Εκει στριψαμε αριστερα για να πιασουμε εναν "κακης" βατοτητας δρομο (με διακεκομενες γραμμες στον Χαρτη 01_03) που θα μας κατεβασει μεχρι το ρεμα και θα μας ξανανεβασει προς το οροπεδιο των σΚΟΥΡΤΩΝ (Δερβενοχωριων).
Το ποσο ΚΑΚΗΣ βατοτητας ηταν δεν μπορουσαμε να το φανταστουμε! Ηταν το πρωτο ΚΑΛΟ σπαστηρι που περασαμε.
Το επιπλεον προβλημα ηταν οτι το φτερο της Αφρικα οταν τερματιζουν οι αναρτησεις της, καβαλαει πανω στην ποδια και μενεις σχεδον χωρις τιμονι. Πρεπει (να καταφερεις) να σταματησεις και στριψεις εντελως δεξια ή αριστερα το τιμονι για να "ξεκαβαλησει" και να συνεχισεις.
Φτανοντας στο ρεμα (420μ) σταματαμε για ξεϊδρωμα, νερο, ενα τσιγαρο και λιγη ξεκουραση απο την πρωτη επιπονη δοκιμασια, πριν ξαναπιασουμε την ανηφορα για το οροπεδιο.
Η ανηφορα, αν και αναλογης ποιοτητας, φανηκε αρκετα πιο ευκολη μιας κι ο ελεγχος της μηχανης ειχε περασει απο το φρενο στο γκαζι.
Πιανοντας το οροπεδιο ο δρομος γινεται πολυ καλυτερος και κινουμαστε γρηγοροτερα. Μετα τον οικισμο στο Τσιγκουράτι μαλιστα μοιαζει σχεδον με ασφαλτο και ειναι μαγεια να πλαναρεις ορθιος (οσο αντεχουν τα γονατα σου) με 120 πανω του μεχρι να φτασεις στα Σκούρτα (550μ). :D
Περναμε μεσα απ' το χωριο και πιανουμε το χωμα που διαγωνια (σε σχεση με την ασφαλτο) παει προς την Πύλη (550μ).
Αυτη ειναι και η μεσημεριανη μας σταση μιας κι εχει παει κοντα 15:30 για να ξεδιψασουμε και να τσιμπησουμε κατι προχειρο.
19882
Εκει που βαζουμε βενζινη λυνω και το προβλημα του φτερου της Αφρικα. Δεν βρηκα σιδεροπριονο, αλλα με ενα κλαδευτηρι κονταινω γυρω στους 2 ποντους το φτερο και το προβλημα εξαφανιστηκε.
Εξω απο την Πύλη ψαχνουμε και βρισκουμε αρχικα τον παλιο χωματοδρομο που πηγαινε προς το Πάνακτο.
Τον ακολουθουμε μεχρι τα μισα εχοντας μελισσια δεξια κι αριστερα μας, μεχρι που καταληγουμε σε χωραφια (Χαρτης 01_04).
Το ΚΤΜ εφυγε για "αναγνωριση", αλλα πριν γυρισει να μας πει οτι (μαλλον) περναει μας την ειχαν πεσει οι μελισσες (ειδικοτερα σ'εμενα που ειχα βγαλει και το ιδρωμενο κρανος) και κανοντας εσπευσμενα μεταβολη ξαναγυριζουμε μεχρι ασφαλτο (μακρυα απ' τα μελισσια) οπου σταματαμε για τις αμμωνιες και τα σχετικα. Βεβαια ενα καρουμπαλο στο πισω μερος του κεφαλιου με συνοδευε τις επομενες 3-4 μερες ...
Μετα το Πάνακτο (600μ) κανω και το πρωτο λαθος πλοηγησης. :sick:
Θυμομουνα οτι επρεπε να παμε προς το Μοναστηρι του Οσιου Μελετίου. Εγω βλεποντας χωμα στα δεξια που παει προς Μοναστηρι στριβω, παρασυροντας (προφανως) ολη την ομαδα σε μια βολτα προς την Μονη Αγιορειτων Πατερων οπου φτανοντα και διαβαζοντας το ονομα καταλαβα το λαθος μου (Χαρτης 01_05).
Συνεχιζουμε παντως την χωματινη βολτα μεχρι πανω απο την Μονη Νηπίων οπου και ξαναβγαινουμε στην ασφαλτο προς την Λεύκα (310μ).
Απο εκει ανεβαινουμε μεχρι το διασελο "Κράπθι" (850μ) επι του ορους Πάστρα χωρις να συναντησουμε ιδιαιτερα προβληματα.
Ο κατηφορος μεχρι το εκκλησακι του Αγ. Αθανασιου ομως, ηταν το δευτερο μεγαλο σπαστηρι που περασαμε, οποτε φτανοντας ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 01_06)
19885
... σταματαμε για νερο κι ενα καφεδακι.
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 01_06)
19886
Λιγο μετα συνεχιζουμε σχεδον ισοϋψως μεχρι την Μονη του Προφητη Ηλια ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 01_06)
19887
... κι αφου τραβαμε μια φωτο της περιοχης και του δρομου απ' οπου ηρθαμε ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 01_06)
19888
... συνεχιζουμε την κατηφορα απο αρκετα πιο ευκολο δρομο πια προς τις Ερυθρες (390μ).
Η ωρα ειναι περασμενη 07:45 και πρεπει να στησουμε για βραδυ.
Ριχνω την προταση να μην κατσουμε στις Ερυθρες που ειναι κωμοπολη σχεδον, αλλα να παμε μεχρι τις Πλαταιές (380μ) πιο διπλα οπου θα ηταν και πιο ησυχα.
Γινεται αποδεκτη και φευγουμε για 'κει, στηνοντας στο προαυλιο μιας περιποιημενης εκκλησουλας κατω απο το χωριο.
19891
Μετα το στησιμο του καταυλισμου ανεβαινουμε μεχρι το χωριο για να αναπληρωσουμε θερμιδες και υγρα ...
19892
... και κατα τις 23:00 να παρει τελος η πρωτη (μιση εστω) μερα του οδοιπορικου.
Ξυπνησαμε σχετικα νωρις (απο 07:00 εως 07:45).
Ο Θοδωρας ειχε αφησει μια εκκρεμοτητα και φορτωσε βιαστικα για να γυρισει στην Αθηνα να την τακτοποιησει και να μας βρει πιθανον αργοτερα.
Διδαχτηκαμε απο το πρωτο (και μοναδικο) λαθος μας!
Ειχαμε στησει τις σκηνες σε μερος που τις "εβλεπε" ο πρωινος ηλιος με αποτελεσμα το μαζεμα μεσα στον ηλιο να ειναι μεγαλη ταλαιπωρεια!
Τουλαχιστον ειχαμε τις μηχανες μεσα στο προαυλιο της εκκλησιας και στην σκια, με αποτελεσμα το φορτωμα να μην ειναι τοσο επωδυνο.
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_01)
19924
Φευγουμε λοιπον οι 5 αναπομειναντες κατα τις 09:30 την ασφαλτο προς το Καπαρέλι (320μ) κι απο 'κει πιανουμε τον χωματοδρομο για τα Λεύκτρα (360μ).
Λιγο πριν φτασουμε σ' αυτα πιανουμε το δεξι δρομο που πλησιαζει το μεγαλο ανοικτο αγωγο της ΕΥΔΑΠ που μεταφερει νερο στην Υλίκη.
Καμμια 500αρια μετρα πιο κατω στ' αριστερα μας βρισκεται το Μνημειο της μεγαλειωδους Νικης του Ιερου Λοχου με αρχηγο τον Επαμεινώνδα στην γνωστη μαχη των Λεύκτρων το 371 π.Χ., εναντιον πολυαριθμοτερων Σπαρτιατών.
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_01)
19926
Συνεχιζουμε τον σχετικα καλο δρομο διπλα στον αγωγο κι αφου φτασουμε στον "Παλιοκαραντά" περναμε διπλα απο ενα σταθμο αερισμου και προωθησης.
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_02)
19928
Συνεχιζουμε στην αριστερη μερια του αγωγου κι αφου περασουμε εξω απο την Ελλοπία (250μ) και την επομενη ασφαλτινη διασταυρωση, αναγκαζομαστε να αλλαξουμε πλευρα του αγωγου (λογω του οτι τελειωνε ο δρομος). Ξαναλλαζουμε και μετα απο λιγο "χανουμε" τον δρομο (μπλε διαδρομη στον Χαρτη 02_02) και μεσα απο ελιες και χωραφια βγαινουμε στην ασφαλτο και κανουμε δεξια για το Νεοχώρι (350μ)
Φτανουμε ασφαλτινα μεχρι την Άσκρη (Παναγιά) (390μ) οπου αφου βαζουμε βενζινα περνουμε τον δρομο προς την Ευαγγελίστρια, αλλα πριν την εξοδο του χωριου σταματαμε στο ομορφο πολυβρυσο ...
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 02_03)
19930
... για να γεμισουμε τα παγουρια και να κανουμε ενα τσιγαρακι.
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 02_03)
19931
Πιανουμε τον χωματοδρομο κι ανηφοριζουμε τις παρυφες του Ελικώνα ωσπου καπου στα 2/5 της διαδρομης η Αφρικα μενει απο βενζινα. Η τρομπα της βενζινης ειχε φυγει (μαζι με την λαστιχενια βαση της) πανω απο τον σκελετο και ειχε πεσει μεταξυ αμορτισερ και πισω κυλινδρου. Την ξαναβαζω στην θεση της αλλα δεν επερνε μπροστα. Με λιγο κτυπημα ξεκολλησε το μοτερακι της (που προφανως ειχε υπερθεμανθει) και με μια 2α στην κατηφορα πηρε.
Μια φωτο απο το κομματι που ειχαμε ανεβει (με την Άσκρη στο βαθος) ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 02_03)
19932
... και συνεχιζουμε ανεβαινοντας μεχρι τα 920μ ...
(Σημειο φωτο "Γ" σε Χαρτη 02_03)
19933
... πριν αρχισουμε το κατεβασμα μεχρι τα 600μ της Ευαγγελίστριας.
Πιανουμε τον χωματοδρομο που παει για Κορώνεια και ανηφοριζουμε αργα μεχρι τα 950μ ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_04)
19935
... πριν κατεβουμε προς την Κορώνεια (450μ), που την περναμε απ' εξω ανεβαινουμε μεχρι τα 700μ για να ξανακατεβουμε στα 400μ της Αγ. Τριάδας.
Βενζινα δεν βαλαμε ξανα γιατι υπολογισαμε οτι βγαινουμε μεχρι την Αράχωβα.
Το θεμα ηταν οτι δεν βρηκαμε χωματινες συντομευσεις προς το Ζερίκι (Ελικώνας) και αναγκαστηκαμε να παρουμε την ασφαλτο προς τα Κούκουρα (Αγ.Άννα) και στα 2/3 της αποστασης μεχρι εκει να στριψουμε δεξια για να πιασουμε τον χωματινο.
Στην ασφαλτο "ξαναχτυπαει" η τρομπα, αλλα της ειχα βρει το κολπο και το προβλημα ξεπεραστηκε ευκολα.
Απο την ομορφοτερη διαδρομη που ειχαμε περασει μεχρι τοτε, τραβερσαρουμε στην Βορεια κι ελατοσκεπαστη πλευρα του Ελικώνα (του βουνου εννοω), ανεβαινοντας συνεχεια, πριν περασουμε στο εσωτερικο του κι αρχισουμε το κατεβασμα.
Αφου περναμε πρωτα απο τις παιδικες κατασκηνωσεις στην περιοχη "Παλιομηλιά" (1050μ) με τα πιτσιρικια να μαζευονται στα καγκελα και να χαιρεταν, κατεβαινουμε μεχρι τα 850μ του Ελικώνα (του χωριου τωρα που παλια λεγοταν Ζερίκι, οπως ειπα και πιο πανω), οπου σταματαμε για λιγη δροσια, ξεκουραση, τσιπουρακι, τσιγαρο και τσιμπημα (κυριως αυτο)! :lol:
Εχουμε ξεκουραστει αρκετα κι ενα απο τα πιο δυσκολα κομματια ειναι μπροστα μας. :sick:
Πιανουμε το χωμα αμεσως μετα το Νεκροταφειο του χωριου και βγαινουμε στην ασφαλτο που ερχεται απο την Λιβαδιά και παει για το Κυριάκι.
Η αρχικα σχεδιασμενη πορεια ΔΕΝ ειναι δυνατον να ακολουθηθει (διαγραμμενη με μπλε "Χ" στον Χαρτη 02_07) πραγμα που το ξεραμε απο προηγουμενη (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=9965) αναγνωριστικη βολτα μου.
Ακολουθουμε λοιπον την ασφαλτο μεχρι την εισοδο των λατομειων και μπαινουμε στους "Κολλιέδες".
Η σπασμενη πετρα σε μεγεθος τουλαχιστον μπαλας του μπεϊζμπολ, υπολοιμα των εξορυξεων, καθιστουσε αχρηστα και τα πιο χωματινα λαστιχα!!! :mad:
Με μικροπτωσεις και βοηθειες τελικα το περασαμε, μουσκεμα στον ιδρωτα και με το που παταμε στον παλιο δασικο (πανω απο τα λατομεια) σταματαμε για νερο και ξεκουραση!
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_07)
19942
Τον δρομο μετα τους "Κολλιέδες" που περναει απο την "Λάκκα", σε αλλη περιπτωση θα τον ελεγα μετριας ως κακης βατοτητας, αλλα μετα απο την προηγουμενη δοκιμασια, μας φανηκε σαν ασφαλτος. :lol:
Η θεα φυσικα απο τα 1080μ προς τον Κορινθιακο (Κολπο Αντίκυρας) και το Στείρι απο κατω ...
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 02_08)
19944
... καθως και προς το Διασελο της "Λούτσας" μπροστα μας, ...
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 02_08)
19945
... μας αποζημειωνει!
Στο διασελο της "Λούτσας" ξανασταματαμε ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 02_08)
19946
... κοντα στις στανες ...
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 02_08)
19947
... με σκοπο να μελετησουμε την υπολοιπη πορεια ωστε να αποφυγουμε τον δαιδαλο αλλων παλιοτερων λατομειων και να βγουμε στην Βορεια πλευρα του βουνου.
Ο δρομος μεχρι το "Λιθάρι" (οπου ειναι κι η διασταυρωση για να κατεβεις αριστερα προς το Στείρι) και τις "Σκοπιές", παρ' ολο που δεν ειναι σε καλη κατασταση, δεν μας δυσκολεψε ιδιαιτερα. :cool:
Κι ο "Λίνοβας" περαστηκε σχετικα ευκολα και μολις πιασαμε την Βορεινη πλευρα η θεα του καμπου απο κατω μας ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_09)
19949
... και της Λιβαδιάς στο βαθος, σου εκοβε την ανασα!
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_09)
19950
Ο δρομος προς τα κατω φαινοταν οτι ειναι αποτομος. Ομως μετρο με το μετρο χειροτερευε συνεχεια, με σαθρο πετρωμα και πονηρα νεροφαγωματα, και με δεδομενο τον κατηφορο (χειρισμο με το φρενο) μας εβγαλε την πιστη μεχρι να κατεβουμε στην ασφαλτο.
Εκει στριβουμε αριστερα και περνοντας το πρατηριο βενζινας στα 300μ περιπου ξαναπιανουμε το χωμα δεξια προς το εκκλησακι του Αγ. Νικολαου.
Εδω καταταλαιπωρηθηκαμε κανα μισαωρο σε "εξαφανισμενους" δρομους κι αδιεξοδα (μπλε διαδρομη στον Χαρτη 02_09) που με δυσκολια καναμε αναστροφες.
Κουρασμενοι κι απ' το προηγουμενο "σπαστηρι" βαραμε υποχωρηση και παμε απο την ασφαλτο μεχρι το Ζεμενό (890μ), οπου κι αραζουμε.
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_10)
19952
Εκει μιλαμε με τον Θοδωρα που ηταν καπου στον Ορχομενο, οποτε τον περιμενουμε πινοντας καφεδακι.
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_10)
19953
Οταν φτανει ο Θοδωρας (με καποια καθυστερηση) φευγουμε προς την Αράχωβα (950μ) οπου ανεφοδιαζομαστε σε βενζινες και τσιγαρα για να ανεβουμε προς τα Καλύβια Αράχωβας.
Φτανοντας στον "Σταυρό" (1130μ) δεν παμε απο το προσχεδιασμενο χωμα στ' αριστερα μας (διαγραμμενη με μπλε διαδρομη στον Χαρτη 02_11), μιας και κοντευει 20:00 η ωρα και πρεπει καπου να στησουμε. :sick:
Παμε προς το κεντρο του οροπεδιου, που ειναι χτισμενο ΟΛΟ γυρω απο τον κεντρικο δρομο και συνεχιζει να χτιζεται με εντατικους ρυθμους, και στριβουμε αριστερα ψαχνοντας να βρουμε ενα μερος που να ειναι καλυμενο με δεντρα απο ανατολικα (ωστε να μην ξαναμαζευουμε μεσα στον ηλιο).
Μετα απο μια μικρη αποτυχια (ενα ωραιο μερος ειχε ενα πεταμενο ψοφιμι και βρωμαγε) τελικα καταληξαμε και στησαμε στα γρηγορα οσο ειχαμε ακομα φως!
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_12)
19976
Ενα μαγαζι που ηταν ανοικτο στα Καλύβια Αράχωβας μολις εδιωχνε τον μαγειρα, οποτε για φαϊ επρεπε να κατεβουμε ειτε στην Αράχωβα, ειτε στην Αγόριανη (Επτάλοφο).
Με δεδομενο οτι ειμασταν στο μεσο περιπου κι απ' τα δυο προτιμησαμε τα 12χλμ μεχρι την Αγόριανη (840μ) ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_13)
19975
... με τα πολλα νερα (που βγαινουν και μεσα απ' τα Πλατανια) ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_13)
19974
... και το καλο φαϊ!
Το τιμησαμε δεοντως, τοσο το (πραγματικα καλο) φαγητο οσο και το τσιπουρο.
Το ανεβασμα κατα τις 00:30 προς τον χωρο του καταυλισμου (μπλε "Χ" σε Χαρτη 02_13) βραδυατικα και πολυ ελαφρα ντυμενοι, εξαφανισε καθε ιχνος τσιπουρου (τοσο που χρειαστηκε να αναπληρωσουμε με ενα σφηνακι πριν πεσουμε) και αυτος ηταν και ο πρωτος τοσο βαθυς και δροσερος υπνος! :D
Το ξυπνημα καθως κι ο πρωινος καφες ηταν πολυ ευχαριστα, μετα απο εναν βαθυ και δροσερο υπνο.
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 03_01)
20112
03_01
Σημειωση: Απο 'δω και περα η αναλυση των χαρτων κατεβαινει σε 1:45.000 (απο 1:35.000) που ηταν πριν, μιας και ειναι το ιδιο αναγνωσιμοι, ενω χωρανε καλυτερα στον περιορισμο του μεγεθους που υπαρχει. :wacko:
20214
Η δροσερη σκια των ελατων πισω μας, εκανε ευχαριστο το μαζεμα και φορτωμα κι ηταν κι ο λογος που καθυστερησαμε και λιγο την αναχωρηση, ωστε να απολαυσουμε ενα (δευτερο) καφεδακι.
Μεχρι την εκκλησια της Παναγιας υπηρχε ενας οικοδομικος οργασμος που μας αφησε αφωνους.
Στο σημειο της εκκλησιας υπαρχει χωρος αναψυχης με τα παντα σχεδον (τραπεζια, σκουπιδοντενεκεδες, τουαλετες) εκτος απο ΝΕΡΟ.
Τα παγουρια μας ηταν αδεια και ψαχναμε να γεμισουμε, αλλα εις ματην.
Τουλαχιστον ξεφορτωθηκαμε τα σκουπιδια δυο ημερων που κουβαλουσαμε(α) ... :wacko:
Συνεχιζουμε σε μια διαδρομη που φιδογυριζε ισοϋψως σχεδον (1250μ - 1300μ) μεσα στον Παρνασσό διασχιζοντας μονιμα ελατοδασος, ωσπου, απεναντι απο την "Καμινόραχη", βρισκουμε την βρυση που ψαχναμε, στην ακρη μια πολυ ομορφης, μικρης λακκας, οπου (με πινακιδα) επιτρεποταν κι η κατασκηνωση.
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 03_01)
20115
Το σαπουνι πηρε φωτια, κι ο ιδρωτας του προηγουμενου διημερου εφυγε απο πανω μας ... :lol:
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 03_01)
20116
... και με καινουργιες καθαρες μπλουζες απολαυσαμε ενα καφεδακι στο ομορφο μερος.
(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 03_01)
20117
Ο δρομος απο εκει μεχρι το "Αστραπόκαμα" ηταν ενας πολυ στενος με μαλακο πατημενο χωμα και τα κλαδια απο τις φλαμουριες και τα σφενδαμια αναμεσα απ' τα ελατα, να σε χαϊδευουν απ' ολες τις μεριες. Ηταν ενας απο τους πιο ομορφους δρομους που περασαμε, σ' ολη την διαδρομη. :eek: :cool:
Απο 'κει και μετα "ανοιγει" και παλι καπου στον "Κοκκινόβραχο" γινεται πολυ πλατυς και χαλικοστρωτος, φτιαγμενος προφανως απο την εταιρεια που εχει "σακατεψει" (μεταλλεια) το βουνο σε εκεινη την μερια.
Οι διασταυρωσεις μας με αμετρητα τεραστια φορτηγα μας εκανε την ζωη δυσκολη και τα ρουχα κατασπρα! :(
Οταν βλεπουμε το Δροσοχώρι στα δεξια μας αρχιζει και το κατεβασμα (μεσα απο τα μεταλλεια) που γινεται πιο αποτομο οσο πλησιαζουμε προς το χωριο που κτισμενο στα 900μ δικαιολογει απολυτα το ονομα του! :D
Αραζουμε λοιπον στην βρυση κατω απ' το πλατανι ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 03_02)
20120
... και καθομαστε για ενα καφεδακι. Το δικο μου (μαρκας ΑΜΣΤΕΛ) συνοδευτικε με ενα μεγαλο πιατο με γεμιστες κολοκυθοκορφαδες, που τιμησε δεοντος ΟΛΗ η παρεα! :evil:
Φευγοντας παιρνουμε τον χωματινο και ψιλοεγκαταλελειμμενο που αφου ανεβει καμια 200αρια μετρα πανω απ' το χωριο κινειται με Δυτικη κατευθυνση κι αρχιζει να κατεβαινει προς τον κεντρικο δρομο (Παλια Εθνικη) που ερχεται απο την Άμφισσα και παει προς Γραβιά και Μπράλο.
Φτανοντας τον στριβουμε δεξια προς τα πανω και σε 3 χλμ σταματαμε για την τελευταια βενζινα πριν απο ενα μεγαλο κομματι χωρις ανεφοδιασμο. :(
Προχωραμε λιγο πιο πανω στην ασφαλτο μεχρι το "51" (ετσι λεγεται το σημειο-χιλιομετρο) στις "Σουλούμες", οπου υπαρχει διασταυρωση (με χωματινο) που παει για Βίνιανη και βρισκονται και τα γραφεια (σ' ενα μεγαλο κτιριο) γνωστης μεταλλευτικης εταιρειας που κατατρωει Παρνασσό και Γκιώνα.
Πιανουμε τον δρομο που ανεβαινει προς την καρδια της Γκιώνας, στην οποια ηδη παταμε.
Ο δρομος ειναι "πατημενος" απο τα φορτηγα των λατομειων και βρεγμενος απο υδροφορα, αλλα η κινηση αρκετων φορτηγων πανω του μας κανει πολυ προσεκτικους.
Ανεβαινει συνεχεια μεσα απο ομορφο ελατοδασος, μεχρι που βγαινει στο πανεμορφο αλπικο τοπιο της Γκιώνας στα 1600μ οπου και σταματαμε για μια να τραβηξουμε το απο που ηρθαμε ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 03_03)
20122
... και το προς τα που παμε!
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 03_03)
20123
Συνεχιζουμε να ανεβαινουμε αλλα μετα την "Τρύπη" το τοπιο ειναι κυριολεκτικα κατεστραμενο απο παλια μεταλλεια, καταστροφη η οποια συνεχιζεται και στο "Παλιοβούνι" οπου κι εχουμε πιασει τα 1920μ. :(
Το κατεβασμα μεχρι τα 1250μ στα "Μνήματα" ηταν κοπιαστικο, μιας και ο δρομος ειναι εγκαταλελειμμενος σχεδον και γεματος με πολυ πετρα απο τις βροχες, αλλα μεσα σε ομορφο ελατοδασος.
Ενας μεγαλος λαγος που περασε μπροστα απο μενα και τον Αντωνη, που ημασταν λιγο πιο μπροστα απο τους υπολοιπους, ηταν μια επιπλεον ομορφη πινελια. :sun:
Στα "Μνήματα" σταματησαμε για λιγη ξεκουραση κι ενα τσιγαρακι, ενω τα βασανα του Θοδωρα δεν λεγαν να τελειωσουν! :p
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 03_04)
20125
Το κατεβασμα μεχρι τον Πανουργιά (1050μ) ειναι πολυ πιο ευκολο (ακουτε Πανουργιαδες? Ξερετε εσεις! :p ) κι αφου περασουμε μεσα απο το χωριο πιανουμε τον καλο χωματινο που περπαταει διπλα στο Δρεμισόρεμα (το ρεμα που δημιουργει τον γνωστο καταρρακτη της Στρόμης που σημειώνεται με ροζ στον Χαρτη 03_04) για να κατεβει μεχρι την ασφαλτο που ερχεται απο Παύλιανη και παει για Στρόμη.
Εκει στριβουμε αριστερα προς τα κατω (για Στρόμη) και κανα χιλιομετρο πιο κατω στριβουμε δεξια τον χωματινο για το Μαυρολιθάρι.
Ο δρομος ανηφοριζει απο το ρεμα (συμβολη Δρεμισορέματος με Ρινόρεμα) που ξεκιναει στα 800μ μεχρι τα 1150μ στο Μαυρολιθάρι στρωμενος με την μαυρη πετρα που κυριαρχει στην περιοχη και αιτιολογει απολυτα το ονομα του χωριου. :cool:
Η ρεματια ειναι το συνορο κι εχουμε αφησει πισω μας την Γκιώνα πατοντας πλεον στην Οίτη.
Ο δρομος βγαινει σχετικα γρηγορα και στην πλατεια σταματαμε (μιας κι ειναι περασμενες 3) για μια μπυριτσα κι ενα προχειρο τσιμπηματακι που η ομελετα με λουκανικα που μας προτειναν το μετετρεψαν σε γερο τσιμπουσι. :lol:
Αφηνουμε λιγο αργοτερα το Μαυρολιθάρι και πιανουμε την στενη (και προσφατη σχετικα) ασφαλτο μεχρι την Καστριώτισσα (1160μ). Απο εκει συνεχιζουμε τον καλο σχετικα σωματινο που παει προς Αθανάσιο Διάκο και Δάφνη.
Στην μεση περιπου της διαδρομης, στου "Γερακάρη", αφηνουμε στ' αριστερα μας την διασταυρωση που παει για Αθ. Διάκο και σε 300μ προσπερναμε (στα δεξια μας) την διασταυρωση με τον δρομο που ερχεται απο τον Πύργο.
Το κομματι Πύργος-Δάφνη ηταν ειδικη του Ραλλυ Ακροπολις που ειχε γινει πριν δεκα μερες, κι ο δρομος ειναι καλα πατημενος απο τα θηρια που περασαν απο 'κει.
Περνοντας το Δαφνόρεμα αφηνουμε την Οίτη και παταμε στα Βαρδούσια πλεον.
Φτανοντας στην Δάφνη (1130μ), ειτε στην πλατεια-μπαλκονι με την υπεροχη θεα, κατω απο καστανια και πλατανι, ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 03_05)
20128
... ειτε κατω απο τον μεγαλο πλατανο στο προαυλιο της εκκλησιας με την βρυση πιο διπλα, ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 03_05)
20129
... αραζουμε και απολαμβανουμε το καφεδακι που φιαχνουμε στην απογευματινη σκια του μεγαλου πλατανου, αραγμενοι στα παγκακια του προαυλιου της εκκλησιας. :smokin:
Τελειωνουμε στα γρηγορα τον καφε γιατι ειναι περασμενες 6 και θελουμε να φτασουμε μεχρι τα Μάρμαρα (που ειναι μεγαλο χωριο) για να μεινουμε για βραδυ. :(
Ο δρομος μεχρι την Ανατολή (1200μ) ειναι μετριος και το χωριο πολυ γραφικο.
Απο 'κει κατηφοριζει προς τα Μάρμαρα (850μ) και γινεται ακομα καλυτερος, ετσι ωστε να κερδισουμε χρονο (σε σχεση μ' αυτον που υπολογιζαμε να κανουμε).
Κανουμε μια βολτα μεσα στο μεγαλο οντως χωριο, αλλα τελικα δεν καθομαστε κι αποφασιζουμε να συνεχισουμε προς τα Αργύρια που θα 'ταν πιο μικρο κι ησυχο.
Ανεβαινουμε μεχρι την Κολοκυθιά (900μ) κι απο 'κει κατεβαινουμε ενα πολυ πλατυ χαλικοστρωμενο, με ετοιμη ολη την υποδομη για να γινει ασφαλτος οπου να 'ναι, δρομο μεχρι τ' Αργύρια (750μ).
Ρωταμε στην πλατεια και μας υποδεικνυουν την "Αγ.Παρασκευη" για καταυλισμο. Φευγουμε αμεσως για 'κει (ειναι ηδη περασμενες επταμιση) και φτανοντας στο εκκλησακι που δεσποζει στο υψωμα στα 800μ, στρωνομαστε αμεσως στην δουλεια!
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 03_07)
20132
Τελειωνοντας το στησιμο, κι αφου απολαυσουμε την θεα και ειδικα την ομορφη εικονα του πνιγμενου στις καρυδιες, καστανιες και ελατα χωριου ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 03_07)
20133
... φτιαχνοντας ενα ακομα καφεδακι, το ριχνουμε στην "καθαριοτητα" και την απολαυση ... :wacko:
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 03_07)
20134
... πριν κανουμε εφοδο στο καφενειο του χωριου και του αδειασουμε σουβλακια, τσιπουρα, αλλα και τα φρεσκα γλυκα που εφερνε απο την Μακρακώμη! :lol:
Γυρισαμε κατα τις 12 στον καταυλισμο για να απολαυσουμε εναν (ακομα) δροσερο κι απροβληματιστο υπνο. :D
Απο τις "καθυστερημενες" φωτο του Θοδωρα ... :D
Ο Καταυλισμος.
20187
Ξανα ο καταυλισμος απο αλλη γωνια ... :wacko:
20188
Απο φωτο του Θοδωρα ...
Εργασιες στο στησιμο του καταυλισμου.
20189
Καφες και γελια ... :cool:
20190
Τελευταιες ετοιμασιες πριν το φαϊ ... :D
20191
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.