View Full Version : 4 μέρες γυρεύοντας του βουνού τα παραμύθια...
Το όλο σκηνικό συμπληρονόταν απο στάνες χωμένες μέσα στα δέντρα,
276649
καθώς και εκτάσεις που παρέπεμπαν σε μεγάλο υψόμετρο,
276650
το ξέρω πως επαναλαμβάνομαι αλλά είναι διαδρομές που δε θές να τελειώσουν.που σταματάς να κοιτάς τα σημεία που έχεις μαρκάρει στο χάρτη ή στο gps για να καταλάβεις αν προσεγγίζεις κάπου.όπου απο ένα σημείο και μετά απλά μοτοσυκλετίζεσαι και απολαμβάνεις.και για να σε ευχαριστήσει η μαμάκα φύση για το σεβασμό που τις τρέφεις με το να μην την λερώνεις και καταστρέφεις σου αποκαλύπτει άλλο ένα της μυστικό.νερό,
276651
ή για να είμαι ακριβέστερος,υποαλπική λίμνη Αρρένες ή Μουτσάλια στα 1740 μέτρα υψόμετρο,
276652
Μια μικρή όαση δροσιάς,ένα τοπίο για πολλές φωτό και ξεκούραση.η καλύτερη κατάληξη για μια όμορφη διαδρομή,
276653
Πρίν προλάβω καλά καλά να ξεκαβαλήσω,αλαφιασμένη γυναίκα τρέχει πρός το μέρος μου προσπαθώντας παράλληλα να χαμογελάσει μα ούτε αυτό της βγαίνει με ευκολία,
-χαίρετε,να σας κάνω μια ερώτηση;
Το μόνο που δεν περίμενα να ακούσω απο αυτήν ήταν να μιλάει ελληνικά.και μάλιστα άπταιστα.σε μια άκρη είναι παρκαρισμένο ένα ford s-max με γερμανικές πινακίδες ενώ ο πιτσιρίκος με τον πατέρα και τον σκύλο χαζεύουν στις όχθες της λίμνης.
-ερχόμαστε απο Αετομηλίτσα αλλά θέλουμε να κατευθυνθούμε προς Νεστόριο και Καστοριά χωρίς να επιστρέψουμε πάλι απο τον ίδιο δρόμο.έχετε υπόψη σας κάποια άλλα διαδρομή σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση;
Πανεύκολο για μένα.ο χάρτης άνοιξε και απο κεί και πέρα όλα ήταν ένα παιγχνίδι με το δάχτυλο πάνω του.
-α,είστε και οργανωμένος με την μοτοσυκλέτα.έχετε και χάρτη.
-Μα άμα δεν έχω χάρτη,παρόλη την καλή σήμανση στο βουνό θα καταλήξω με το δίκτυο δασικών δρόμων που υπάρχει να γευματίζω αργά το απόγευμα με λύκους σε ειδυλλιακή αλάνα(πάντα μπορούμε να το κάνουμε λύσσα.τονίζει το πόσο επικό μπορεί να χαρακτηριστεί ένα ταξίδι στο βουνό με μοτό...).
-έχετε δίκιο.οι δρόμοι δεν είναι και οι καλύτεροι δυνατοί εδώ πάνω.
Η όλη στοιχομυθία κίνησε φυσικά και το ενδιαφέρον του γερμαναρά.εφόσον και αυτός καθοδηγήθηκε επί χάρτου στα αγγλικά απο μένα και στα γοτθικά απο την κυρά του,είπε και αυτός να με συμβουλέψει κομματάκι για την διαδρομή που μου απέμενε μέχρι την Αετομηλίτσα.και η καθοδήγησή του μόνο ενθαρρυντική δεν ήταν μιας και μου περιέγραψε σχεδόν 10 χιλιόμετρα χωματόδρομου κακής βατότητας.δεν τον πολυπίστεψα μιας και θεωρούσα ότι το βαρύ s-max δεν ήταν κατασκευασμένο παρά μόνο για τις ανοιχτές autobahn της γερμανικές επικράτειας.το προσπέρασα έτσι ανοίγοντας κουβέντα για το πώς ο ένας μιλάει γερμανικά και η άλλη ελληνικά.Fritz λοιπόν ο σύζυγος,λαρισαία η σύζυγος,κάθε καλοκαίρι τον Αύγουστο το ford ροβολάει από τις κρύες ευθείες της Baden-Württemberg κατά Θεσσαλία μεριά για να δεί και τα πεθερικά του ο Fritz.και μιάς και είμαστε εδώ πάνω,ας κάνουμε καμμία βόλτα και πρός Μακεδονία πλευρά,δίπλα είναι.
Μετά τις απαραίτητες φιλοφρονήσεις,είχα λίγη ώρα στη διάθεσή μου για να απολαύσω και την ομορφιά της λίμνης.Δίπλα σχεδόν στην όχθη της υπάρχει πάγκος για πίκ νίκ μα και πληροφορίες σχετικά με το μέρος,την χλωρίδα και την πανίδα του,
276654
Είπαμε,κάδρα πολλά,όρεξη να’χετε να ασχολείστε,
276655
Χαζεύοντας και ξαναχαζεύοντας το τοπίο και προσπαθώντας να δημιουργήσω όμορφες εικόνες,το μάτι μου κάποια στιγμή παίζοντας και με την μοτό στο φακό έπεσε και στην αλυσίδα.η οποία εάν είχε φωνή,σίγουρα θα την είχε ακούσει όλη η δυτική περιφέρεια της Μακεδονίας.
Μετά πνευμάτων δικαίων τετελειωμένων, την ψυχήν της δούλης σου, Σώτερ, ανάπαυσον, φυλάττων αυτήν εις την μακαρίαν ζωήν, την παρά σοι, φιλάνθρωπε...:priest:
276656
να λοιπόν ένας καλός νταλκάς για το υπόλοιπο του ταξιδιού.η αλυσίδα παρέδιδε αργά και βασανιστικά την πολυβασανισμένη της ψυχούλα,πασπαλισμένη με άφθονη σκόνη.επομένως για τα επόμενα χιλιόμετρα το δεξί μου χεράκι έπρεπε να λειτουργεί με φειδώ για να καταφέρω να φτάσω τουλάχιστον στον πολιτισμό εαν ήταν κάπου να μείνω.ψιλοχαλάστηκα μεν αλλά όχι και να πεθάνω απο το άγχος κιόλας.εξάλλου αυτό που με περίμενε θα με έκανε να ξεχάσω αλυσίδες,τρισάγια και λοιπούς καημούς.
Συνεχίζοντας λοιπόν την πορεία μου,έχοντας ξεδιψάσει και ξεκουραστεί κομματάκι αλλά και τονωμένος ψυχολογικά μιάς και είχα καταφέρει αλώβιτος να αντικρύσω και την λίμνη,συνέχισα με την βοήθεια πάντα της πολύ καλής σήμανσης και όχι τόσο του χάρτη,την πορεία μου για την Αετομηλίτσα,
276657
Τα λόγια του γερμανού,όσο και να τα σνόμπαρα αποδείχτηκαν προφητικότατα.το s-max θα δυσκολεύτηκε σίγουρα σε αυτό τον δρόμο.αλλά δεν περίμενα ότι και η miss K θα είχε προβλήματα.μετά την διασταύρωση με τον δρόμο που οδηγούσε πρός Χρυσή,γύρω στο 1,5 χιλιόμετρο από την λίμνη,ξεκίναγε ένας ωραιότατος χαλικόδρομος με κάθε μεγέθους χαλίκι ο οποίος για να αποκτήσει και ενδιαφέρον αποτελούταν από μια σχετικά μικρή ανηφόρα στην αρχή του και εν συνεχεία απο κατηφόρα μικρής αλλά διαρκούς κλίσης.τα δύσκολα φάνηκαν απο την αρχή μιας και για να ανέβω την ανηφόρα πέρασε κάποια στιγμή απο το μυαλό μου να πάω την μοτό με τα πόδια και σταθερό γκάζι αφού όρθιος στα μαρσπιέ,σχημάτιζα με τον πίσω τροχό ένα ωραιότατο λούκι ενώ ο μπροστινός τροχός απλά πολλές φορές με πήγαινε όπου ήθελε αυτός.
7,5 κολασμένα χιλιόμετρα,όσο δεν ταλαιπωρήθηκα να φτάσω ως εδώ,τόσο σιχτίρισα που επέλεξα να συνεχίσω από εδώ.για την κατηφόρα ούτε λόγος για φρένα μιάς και το πίσω μπλόκαρε με την υποψία και μόνο χα’ι’δέματος του λεβιέ,κάτι το οποίο ίσχυε και για το μπροστινό.μάλιστα κάποια στιγμή στην αρχή της κατηφόρας βρέθηκα να πηγαίνω τελείως πόρτες για καμμιά 20αριά μέτρα με το πίσω μπλοκαρισμένο.το umi yukaba (http://www.youtube.com/watch?v=C2-vYrMd4kY) που τραγουδούσαν οι ιάπωνες καμικάζι στον Β’ π.π. άρχισε να ψελίζεται ως δια μαγείας στα χείλη μου,μειξαρισμένο με το τη υπερμάχω...
Το μεροκάματο του τρόμου(ή αλλιώς τι έκανες στο βουνό pif χωρίς τρακτερωτά ),
276658
Ναί λοιπόν,δεν το κρύβω πως σε αυτά τα 7,5 χιλιόμετρα πίστεψα,ΝΑΙ ΠΙΣΤΕΨΑ! :eleison:
276662
Με τα αγέρωχα βουνά να δίνουν το δυναμικό τους παρόν στο δέσιμο του όλου σκηνικού,
276664
και αυτό το χαλίκι,αχ αυτό το υπέροχο χαλίκι...,
276665
Όλα τα όμορφα κάποτε τελειώνουν.έτσι και η περιήγησή μου στα μαγικά υψώματα του συμπλέγματος του Γράμμου έφτασε κάποια στιγμή στο τέλος της,
276666
Ξενέρωσα γιατί είχα συνηθήσει μετά απο τόσα χιλιόμετρα την όρθια θέση οδήγησης και μάλιστα αδιαμαρτύρητα.ήδη η φαντασία μου άρχιζε να καλπάζει σε χωματόδρομους που θα ξανασυναντούσα και ευχόμουν να είναι και το συντομότερο μάλιστα.
Επόμενος σταθμός,έτσι όπως αυτή ξεπρόβαλε μέσα απο τα βουνά,η Αετομηλίτσα,
276667
Προορισμός μάλιστα που έκανε εντύπωση σε κάποιον συνάδερφό μου που κατάγεται απο το χωριό αυτό λίγες μέρες πρίν ξεκινήσω μιάς και θεώρησε αδύνατη την πρόσβαση μου εκεί με την μοτοσυκλέτα απ’την διαδρομή που είχα επιλέξει.Πέτρο,τα μοτοσυκλετάκια πάνε παντού,οι άνθρωποι είναι αυτοί που θέτουν τους περιορισμούς,
276668
:sun:
276669
Απόγευμα πλέον,η είσοδος του χωριού λουσμένη απο ησυχία,
276670
Όπως και οι έρημοι δρόμοι του,
276673
Μια εθιμοτυπική επίσκεψη μέχρι την εκκλησία του χωρίου και την πλατεία,
276674
:ninja:
276675
Τα χιλιόμετρα της μέρας είχαν πλέον βγεί.οι στόχοι που είχαν τεθεί,είχαν επιτευχθεί.παρόλα τις αντιξοότητες και την ακαταλληλότητα πολλών παραμέτρων της μοτοσυκλέτας,είχα φτάσει και εδώ.το τυπικό της επιστροφής,όσες εκπλήξεις και να έκρυβε,αν μπορούσε να κρύβει,ήταν καθαρά θέμα διαδικαστικό.
ο δρόμος λοιπόν της επιστροφής,τουλάχιστον μέχρι να βγώ στον επαρχιακό Νεστορίου-Κόνιτσας ήταν μισός-μισός άσφαλτος και χώμα.ο βαρύς χειμώνας που επικρατεί σε αυτά τα μέρη δεν σηκώνει προχειροδουλειές στην κατασκευή του οδοστρώματος αλλά εδώ είναι Ελλάδα και η προχειρότητα σε τέτοιες απομακρυσμένες περιοχές είναι δεδομένη δυστυχώς,
276676
Το φυσικό περιβάλλον όμως αναλλίωτο,
276677
Προσπαθώντας να συνηθίσω την διαρκή εναλλαγή ασφάλτου και χώματος,κάποια στιγμή στην άκρη του δρόμου μου κάνει νεύμα ένας βοσκός.το πιθανότερο είναι να θέλει τσιγάρο,σκέφτηκα.είχε πέσει στην περίπτωση αν ζήταγε αυτό.αλλά ο διάλογος που ακολούθησε ήταν απολαυστικότατος
-Γειά χαρά σου ρε παλληκάρι,
-χαίρετε
-δε μου λές,να σε ρωτήσω κάτι.από που έρχεσαι;
-ανέβηκα στο Γράμμο από Καστοριά μέσω Διποταμιάς και έφτασα στην Αετομηλίτσα απο την λίμνη.
-με τούτο εδώ;
-ναί
-καλά ρε παιδάκι μου,μπορείς να μου πείς τι παθαίνετε όλοι σας και έρχεστε για σκί με αυτά εδώ πάνω στην ερημιά(άσχετο!);το χειμώνα με τόσο χιόνι να,και έρχεται ένα παληκάρι μονάχο του,πάνω στο Τσούκα Πέτσικ τέσσερις μέρες σε σκηνή.τον βρίσκω,τον ρωτάω τι κάνεις εδώ πάνω μονάχος σου,ήρθα για σκί μου λέει.εμένα 50 χρόνια που βγάζω το κοπάδι τα ποδάρια μου δεν μπορώ να τα πατήσω πλέον,δε με βαστάνε και εσείς έρχεστε για σκί να κουτρουβαλάτε μέσα στα κρύα μονάχοι σας;είναι ωραία,μου λέει.και ξέρεις τι του λέω τότες;
-τι του λέτε;
-είσαι να παραβγούμε ποδαράτο μέχρι την κορφή να δούμε ποιός αντέχει;και ξέρεις δεν ήρθε,γιατί εδώ γεννήθηκα εγώ και ακόμα θα με έψαχνε στα μονοπάτια,δεν τόλμησε,συνέχισε γεμάτος αυταρέσκεια και περηφάνια ο απίθανος αυτός βοσκός.
Τι να του εξηγώ τώρα και τι να του λέω.
-είναι τρέλα παππού εδώ πάνω,είναι ωραία τα μέρη,όμορφη η φύση χιονισμένη και μη.για αυτό ερχόμαστε και εμείς.
-αμ δεν έρχεστε όμως να κάνετε τη δουλειά μου να δείτε τι είναι ωραία,συνέχισε με παράπονο.
Ο μικρός μας διάλογος συνέχισε και γύρω απο τους πολιτικούς που τους κορο’ι’δεύουν στις εκλογές και τους τάζουν δρόμους αλλά κούφιες υποσχέσεις.
Άλλα 5 λεπτά πέρασαν πάρα πολύ γρήγορα και ευχάριστα.για αυτό εξάλλου λατρεύω τα ταξίδια με τη μοτό.έχεις την αμεσότητα τόσο με την φύση,όσο και με τον κόσμο.ζείς πραγματικά,δεν αποστειρώνεσαι,δεν απομονώνεσαι όπως πιστεύουν όλοι όταν ταξιδεύει κανείς μόνος του.αντίθετα αφομιώνεται με το περιβάλλον,αφουγκράζεται τα πάντα,ζεί το κάθε τι πραγματικά.όλοι σας το έχετε νιώσει αυτό,ε;
276678
Είχα πλέον φτάσει στον επαρχιακό Νεστορίου-Κόνιτσας.τοπίο δίπλα στο δρόμο για να χάνεσαι,
276679
Δρόμος χωρίς ιδιαίτερη κίνηση,φαρδύς σε πολλά σημεία του,με σχετικά καλό οδόστρωμα.άλλαζα διάθεση.ο ρυθμός ανέβαινε,μια πολύ καλή ευκαιρία να δουλέψει και το μικρό Kawasaki ψηλότερα μιας και το βουνό το είχε ταλαιπωρήσει με την χαμηλή ταχύτητα.με το νού πάντα ταυτόχρονα και στην αλυσίδα η οποία δεν σήκωνε και πολύ θάρρος λόγω της κατάστασής της.αλλά πως να αντισταθείς,
276680
Για να έχεις και λίγο το νού σου,η άκρη του δρόμου σου έβαζε και τα όρια τα οποία δεν ρίσκαρες με τίποτα να περάσεις εφόσον δεν ήθελες να σε μαζεύουν με τα κουταλάκια απο τον Σαραντάπορο,
276681
Αν τύχει να βρεθείτε πάντως σε αυτά τα μέρη το ξεχαρμάνιασμα θεωρήται δεδομένο.και να μην το κυνηγήσετε,θα έρθει από μόνο του.απλά αφήστε το να σας βγεί,
276682
Κάπου εκεί ήταν όμως που αποφάσισε να με ξενερώσει το ίδιο το μοτοσυκλετάκι μου.ξεκινώντας για τον επαρχιακό Νεστορίου-Επταχωρίου,το παξιμάδι στον τροχό που δίνει κίνηση στον ατέρμωνα της ντίζας του κοντέρ αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία διαρκείας.χωρίς λοιπόν ενδείξεις ταχύτητας μα κυρίως χωρίς τις ενδείξεις του μερικού χιλιομετρητή,έπαυα πλέον να έχω τον πλήρη έλεγχο της αυτονομίας αλλά και τον χιλιομετρικών αποστάσεων.το υπόλοιπο ταξίδι μου έτσι εως την επιστροφή μου ήμουν αναγκασμένος να υπολογίζω την ταχύτητά μου από τις στροφές του κινητήρα αλλά και τις χιλιομετρικές αποστάσεις απο την διαρκή χρήση του χάρτη και την τυφλή εμπιστοσύνη στην οδική σήμανση.μαμώ το Akashi όλο και μην ξανακούσω ότι τα KLE είναι άθραυστα.αστικός μύθος και μάλιστα ολκής με υπογραφή και σφραγίδα απο μένα.ξενέρωσα πρός στιγμή,αλλά σε τέτοια μέρη ακόμα και να μείνεις εντελώς δεν πτοείσαι.αρκεί να κοιτάξεις γύρω σου και να πάρεις μια βαθιά τζούρα οξυγόνου,
276683
Η πόλη της Καστοριάς φάνηκε σχετικά γρήγορα.η πολύβουη νότια παραλιακή οδός με προσγείωσε στην ψυχρή,έστω και επαρχιακή,αστική πραγματικότητα.το να πάω στο δωμάτιο και να επιστρέψω μπανιαρισμένος στο κέντρο για φαγητό ήταν κάτι το αδιανόητο για τα δεδομένα εκείνης της στιγμής μιάς και το μοναδικό σημείο του σώματος μου που δεν πόναγε ήταν οι λοβοί των αυτιών μου.σκονισμένος και με μια αγριόφατσα κατάδικου απο την κούραση,έκανα επιδρομή σε γυράδικο της πόλης,κάνοντας ένα γεναιόδωρο σεφτέ στον ιδιοκτήτη του μαγαζιού ο οποίος μάλλον με λυπήθηκε για την ''εμφανισιακή'' κατάστασή μου παρά χάρηκε για το σχετικά υψηλό λογαριασμό που του έκανα.και επειδή βουνό με βουνό δε σμίγει,στο ίδιο μαγαζί έτυχε κατά την διάρκεια του λουκούλειου γεύματός μου να ψωνίσει και η Λαρισαία με την οικογένειά της που είχα συναντήσει στην λίμνη Αρρένες.αφού μάλιστα μου διηγήθηκε την ταλαιπωρία της επάνω στο βουνό από το σημείο που τους άφησα και μετά,με άφησε άφωνο λέγοντάς μου πως τελικός προορισμός τους ήταν η ...Λάρισα.δηλαδή η επίσκεψη στη λίμνη ήταν μονοήμερη,έτσι για να περάσει ευχάριστα η μέρα και να δούμε και κάτι διαφορετικό! Μιλάμε για κουράγια...
ενώ ο ήλιος άφηνε πίσω του την λίμνη της Καστοριάς,
276684
Μετά απο ένα ευεργετικό μπανάκι,το κρεβατάκι αναλάμβανε με την σειρά του δράση.όχι ότι κοιμήθηκα με τις κότες αλλά μέχρι να συγκεντρώσω τις εικόνες και τις εμπειρίες στο μυαλό μου και να τις καταγράψω στο χαρτί,πέρασε κάμποση ώρα.και τι να πρωτοθυμηθώ.τους όμορφους ανθρώπους που γνώρισα και συνομίλησα,την αηδία που ένοιωσα βλέποντας τον πλούτο της ελληνικής φύσης να καταδυναστεύεται απο ντόπιους αλλά και απο ξένους ή το απόλυτο συναίσθημα της ελευθερίας που σου χαρίζει η περιήγηση σε δυο ρόδες;
Αρχίζω σιγά σιγά και καταλαβαίνω την νοοτροπία των ανθρώπων που χωρίς δουλειά,χωρίς υποχρεώσεις αλλά ακόμα και αυτά να έχουν,ενα πρωί μαζεύουν πρόχειρα δυο εσώρουχα και γυρνούν το κλειδί στη μίζα.έτσι απλά.χωρίς οικονομική στήριξη πολλές φορές μα κυρίως χωρίς συγκεκριμένο προορισμό.όπου βγάλει ο δρόμος.ό,τι συμβεί καλοδεχούμενο.ή τουλάχιστον ας έρθει και βλέπουμε.το νόημα της ζωής λέτε να είναι αυτό τελικά;
Καληνύχτα σας...
:) :) :)
Τέλειωσε το με το καλό και τα λέμε μετά (kordix = kostasyz :wave2: )
Μέρα Τρίτη, 07.00
Το ξυπνητήρι και πάλι είχε πρωινή υποχρέωση.η αναζήτηση και σήμερα περιελάμβανε αρκετά χλμ σε χαλαρό ρυθμό οπότε και η θυσία του ύπνου κρινόταν απαραίτητη.ο κύριος Χρήστος για άλλο ένα πρωινό έβλεπε τον ένοικο του δωματίου 7 με την πρωινή δροσιά να περιεργάζεται την μοτοσυκλέτα του.
-Καλημέρα,πάλι πρωινός;τι έχει το πρόγραμμα σήμερα;
-Πρέσπες,Φλώρινα και Νυμφαίο μήπως και προλάβω και το καταφύγιο του Αρκτούρου για μια ξενάγηση.
-και γιατί δεν το κάνεις ανάποδα να είσαι σίγουρος πως θα το βρείς ανοιχτό;απ’όσο ξέρω είναι μέχρι μια συγκεκριμένη ώρα και είναι κρίμα να μην το επισκεπτείς.
-το πρόγραμμα στο μυαλό μου το έχω βγάλει υπολογίζοντας τις ώρες κύριε Χρήστο,είναι καθαρά θέμα κολλήματος να μην το αλλάξω.έχω τις παραξενιές μου δυστυχώς!
-πάντως για να φεύγεις τόσο νωρίς,πρέπει να πηγαίνεις χαλαρά στο δρόμο.πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο που όσοι πάνε διακοπές τρέχουν στο δρόμο.πάς διακοπές τελείωσε,αλλάζεις ρυθμό απ’ό,τι έχεις συνηθήσει στις καθημερινές.αλήθεια χθές το βράδυ δε σε είδα,πως το είδες το βουνό μας;
-υπέροχο.έχετε εκπληκτικές ομορφιές που δυστυχώς πρέπει να τις προστατεύετε πιο εντατικά.στο Γράμμο συντελείται ένα έγκλημα αυτή τη στιγμή και δεν ξέρω αν οι τοπικοί φορείς έχουν γνώση της όλης κατάστασης.
-έχουν δυστυχώς αλλά έχουν και την προσοχή τους στραμμένη αλλού αυτό το διάστημα με αποτέλεσμα όλα τα βόρεια σύνορα να είναι αφύλακτα.δυστυχώς χάνουμε πολύτιμες πηγές ζωής,το κράτος πλέον δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις εκκλήσεις μας και εμείς μόνοι μας δεν έχουμε και τα μέσα να σώσουμε την κατάσταση.μη σε καθυστερώ όμως,ανοίγουμε μια τεράστια κουβέντα με αυτά.καλά να περάσεις και σήμερα λοιπόν!
Η κατάσταση της αλυσίδας ήταν πολύ καλύτερη μιας και με το που γύρισα την περασμένη μέρα και παρόλη την κούρασή μου βρήκα το κουράγιο να την καθαρίσω και να την λαδώσω,βγάζοντας έτσι απο το μυαλό μου,προσωρινά,το θέμα πρόβλημα στην μετάδοση.
Απ΄τις χαλαρές μέρες του ταξιδιού.ουσιαστικά η μέρα που θα ευχαριστιόμουν την οδήγηση χωρίς το άγχος του ''δύσκολου'' τερέν ή της κίνησης σε μέρη με αδυναμία ανεφοδιασμού.
Γέμισμα στην Καστοριά (1,89 euro το λίτρο,πόνεσε η καρδιά μου...) και πορεία πρός Πρέσπες.ήθελα να το κάνω ψιλοροντέο κατευθυνόμενος από τον παλαιό επαρχιακό μέσω Απόσκεπου,μια διαδρομή με βλάστηση και σχεδόν ανύπαρκτη κυκλοφορία.δυστυχώς όμως λόγω μιας κλειστής γέφυρας λίγο μετά το χωριό,ο δρόμος ήταν κομμένος.κρίμα,μιας και τα τοπία που μου πρόσφερε λίγο μετά την Καστοριά με προδιέθετε για ακόμα καλύτερα στη συνέχειά του,
276754
Αναζητήστε τέτοιους ήσυχους δρόμους άμα βρεθείτε σε αυτά τα μέρη.και όχι μόνο σε αυτά.όλη η Ελλάδα μας είναι γεμάτη απο τέτοιους,
276755
επιστροφή λοιπόν και πορεία μέσω του επαρχιακού Καστοριάς-Φλώρινας.όχι βέβαια ότι και αυτή η διαδρομή έπηζε απο την κίνηση ή ότι ο δρόμος ήταν χάλια.κάθε άλλο μάλιστα.φαρδύς,με καλής κατάστασης οδόστρωμα,προδιέθετε στρίψιμο και κίνηση σε γρήγορο ρυθμό.κάτι δηλαδή σε versys 1000 (για να μην αλλάζουμε εταιρία και κατηγορία και μπερδευόμαστε.είναι σαν μπετονιέρα μεν αλλά...),
276756
Με μια μικρή στάση στο χωριό Κορέστεια για τάισμα του...Mr Pif (έφυγα απο Καστοριά και προκειμένου να βρεθώ γρήγορα στο δρόμο αμέλησα να φάω!),συνέχιζα πλέον σε δρόμο ο οποίος είχε στενέψει αρκετά και πέρναγε μέσα από μια κατάφυτη κοιλάδα.οι υπόλοιποι χρήστες του δρόμου στην πλειοψηφία τους πλέον Αλβανοί μιας και η Κρυσταλλοπηγή ήταν πολύ κοντά.τα βουνά της Αλβανίας φαίνονταν πεντακάθαρα,
276757
Και στα χωριά που βρίσκονται σε αυτή την περιοχή ο εμφύλιος έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του.καμμένα σπίτια και χαλάσματα συνθέτουν το σκηνικό το οποίο επίσης συμπληρώνεται και από αναφορές στον μακεδονικό αγώνα.υπάρχουν πάρα πολλές μακεδόνων οπλαρχηγών οι οποίοι και κατάγονταν αλλά και έδρασαν σε τούτα τα μέρη,
276759
Ήταν η ώρα όμως να μπώ στον εθνικό δρυμό Πρεσπών.η περιοχή κυρήχθηκε το 1974 εθνικός δρυμός.είναι ο μεγαλύτερος αυτή τη στιγμή στην χώρα μας καταλαμβάνοντας έκταση 250 τετραγωνικών χιλιομέτρων.η περιοχή περιήλθε οριστικά στην Ελλάδα το 1913 με την συνθήκη του Βουκουρεστίου και το όνομά της προέρχεται απο το λατινικό praesepe που σημαίνει φάτνη.η δημιουγία των δυο λιμνών τοποθετείται στην διάρκεια της τριτογενούς γεωλογικής εποχής δηλαδή υπολογίστε μια περίοδο απο 1-70.000.000 χρόνια πρίν,
276760
Όλη η περιοχή αποτελεί μια τεράστια πεδιάδα.έτσι και κατέβεις το ύψωμα το οποίο σε εισάγει στον δρυμό,ξεκινάει μια τεράστια ευθεία.cruise control να έχεις να το ευχαριστιέσαι δηλαδή,
276761
Πρίν κατευθυνθώ στα χωριά που βρίσκονται παράκτια των λιμνών,αποφάσισα να κάνω μια βόλτα απο τον Άγιο Γερμανό.να πάρω μια τζούρα και απο τον Βαρνούντα,
276762
Το χωριό πήρε το όνομά του από τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γερμανό ο οποίος πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του σε αυτό το μέρος.μετά το θάνατό του κάποιος βοσκός τυχαία ανακάλυψε το νεκρό σώμα του πατριάρχη δίνοντας έτσι στον τόπο ετούτο την σημερινή του ονομασία.και σε αυτόν τον τόπο το πρώτο πράγμα που ευχαριστιέσαι είναι η ησυχία (το ξέρω,σας τα έχω κάνει τσουρέκια τα μπαλάκια με την ησυχί και να με συμπαθάτε αλλά όποτε την βρίσκω και επειδή λείπει απο το καθημερινό μου μενού,την μνημονεύω με τα μπούνια),
276765
Έρημοι δρόμοι και ξεχασμένα στο έλεος του χρόνου κτίρια συνθέτουν ένα παραδοσιακό σκηνικό μέσα στο οποίο εύκολα χάνεις την αίσθηση του χρόνου,
276766
Και να θές να ξεχάσεις πως βρίσκεσαι στη Μακεδονία απλά δεν μπορείς.δε σε αφήνει ο τόπος.και ο τόπος εδώ πάνω συνωμοτεί με τον χρόνο και όλοι μαζί βασανίζουν φωτογραφικές μηχανές και ταξιδιώτες που κυνηγούν τα κάδρα,
276767
Παλαιές βιοτεχνίες και μαγαζιά συνυπάρχουν δίπλα σε σπίτια με δορυφορικά πιάτα,σε αυλές με μπάρμπεκιου και ακριβά τζίπ.την αίγλη τους όμως δεν κατορθώνουν να την χάσουν,μαρτυρώντας διαφορετικές εποχές όπου η αδελφικότητα και η συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων υπερτερούσαν του ανταγωνισμού και του φθόνου,
276768
Ακόμα και οι δημόσιες υπηρεσίες χρησιμοποιούν κτήρια τα οποία εναρμονίζονται με τον τόπο,
276769
Αφήνοντας πίσω μου τον Άγιο Γερμανό,ξανά ευθεία ατέλειωτη για να περάσω πλέον στο χώρο που καταλαμβάνουν οι δύο λίμνες.κινούμενος ανάμεσα στην στενή λωρίδα γής που χωρίζει την μικρή απο την μεγάλη Πρέσπα,κατευθύνθηκα πρός τους Ψαράδες,το χωριό παράκτια της μεγάλης Πρέσπας,
276770
Η μεγάλη Πρέσπα καταλαμβάνει επιφάνεια 272 τετραγωνικών χιλιομέτρων απ΄τα οποία τα 38 περίπου ανήκουν στη χώρα μας.αποτελεί φυσικό σύνορο μεταξύ Π.Γ.Δ.Μ.,ημών και Αλβανίας.τα νερά της συνδέονται υπόγεια με αυτά της λίμνης Οχρίδας η οποία βρίσκεται 160 χλμ μακρυά και απο εκεί καταλήγουν στην Ανδριατική θάλασσα.
Όσο για το χωριό,Balkan express.σακατεμένο και αυτό απο τον εμφύλιο (ανάθεμα πια με αυτό τον καημό),αγναντεύει ήσυχο πλέον τα πλούσια νερά της λίμνης,
276772
κάθε τι που προκαλεί θόρυβο δεν ταιριάζει.όχι πως θα σε διώξουν,αλλά το καταλαβαίνει κανείς μόνος του ότι ηχο...ρυπαίνει!
276773
Τα αγαπημένα σου Βαλκάνια PanVas :a23:
έτσι όπως μας τα γνώρισες,έτσι όπως τα ταξίδεψες και τα φωτογράφησες.για πάρτη σου,
276774
276775
Ενώ στον κόλπο που σχηματίζεται οι ψαρόβαρκες περιμένουν τους ιδιοκτήτες τους καρτερικά για άλλη μια βόλτα στα ήρεμα νερά της λίμνης,
276776
Γοητευμένος απο την γαλήνη του τόπου ετούτου συνέχισα το δρόμο μου.μοτοσυκλετώντας τον ανηφορικό δρόμο,αφήνοντας πίσω μου τους Ψαράδες,βρήκα πολλά μέρη απ’όπου η θέα προς την Π.Γ.Δ.Μ. και τα εδάφη της ήταν αφοπλιστική.οι συχνές στάσεις δεν με ενοχλούσαν,απολάμβανα την ομορφιά του τόπου αλλά και την μοναδικότητα της περιοχής,
276777
Πως είναι άραγε να βρίσκεσαι σε ένα σημείο όπου πάρα πολύ απλά κοιτώντας δεξιά σου έβλεπες Ελλάδα(για την ακρίβεια την μικρή Πρέσπα),
276778
Κοιτώντας αριστερά σου έβλεπες Π.Γ.Δ.Μ.,
276779
Ενώ ακριβώς λίγα χιλιόμετρα πίσω απο την πλάτη σου βρισκόταν η Αλβανία.κάτι σαν το κέντρο του κόσμου που ευαγγελίζονταν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι στους Δελφούς.
Η στενή αυτή λωρίδα γής με την ατελείωτη ευθεία χωρίζει τις δυο λίμνες και ουσιαστικά ενώνει τα τέσσερα χωριά,τον Άγιο Αχίλειο,τους Ψαράδες,την Πύλη και το Βροντερό με...την υπόλοιπη Ελλάδα.αν τα προσέξετε στον χάρτη θα παρατηρήσετε πως όντως είναι ο μοναδικός τρόπος πρόσβασης σε αυτά εδώ τα μέρη,
276780
Αφήνοντας τα στρατηγικά αυτά παρατηρητήρια,σειρά στην αναζήτησή μου είχε το νησάκι του Αγίου Αχιλείου.αφήνοντας τη μοτοσυκλέτα στο πρόχειρο πάρκινγκ,ακολουθεί ένα 15’ σχεδόν περπάτημα πάνω σε μια πλωτή γέφυρα μέχρι να φτάσεις στο νησί.ξεποδάριασμα κανονικό δηλαδή,
276781
Η μικρή Πρέσπα καλύπτει μια έκταση 47,35 τετραγωνικών χιλιομέτρων απ’τα οποία τα 43,5 ανήκουν στην Ελλάδα ενώ τα υπόλοιπα στην Αλβανία.παρόλο το μικρό μέγεθός της συγκριτικά με την μεγάλη συνονόματή της,αποτελεί τον κύριο πυρήνα του εθνικού δρυμού μιας και στο περιβάλλον της ζούν και αναπτύσονται 1300 είδη φυτών,46 είδη θηλαστικών,11 είδη αμφιβίων,22 είδη ερπετών και 260 είδη πουλιών! Τεράστια φυσική κληρονομιά καθώς και ένας πολύ σημαντικός λόγος για να την σεβόμαστε όλοι μας όποτε την επισκεπτόμαστε αλλά και να την διαφημίζουμε ως ένα απο τα πολλά στολίδια που διαθέτει η μικρή μας χώρα.
Πολλά απο αυτά μπορεί κανείς να τα χαζέψει ακόμα και όταν περπατάει πάνω στην γέφυρα.σε μια τόσο καλή μέρα απο άποψη καιρού όσο ήταν αυτή που διάλεξα για να επισκεπτώ το μέρος,οι μόνιμοι κάτοικοί της οργιάζουν με την παρουσία τους και μέσα,
276782
Αλλά και πάνω απο το νερό όπως αυτός ο πελεκάνος που βόλταρε ανέμελα πάνω απο τα ήσυχα νερά της λίμνης,
276783
Και ότι σκεφτόμουν πόσο καιρό είχε το moto.gr να δει ταξιδιωτικό...
Δώσε!Δώσε!
Όσο περπάταγα πάνω στην γέφυρα,τόσο με κέρδιζε το φυσικό τοπίο γύρω μου.γιατί ρε πούστη μου και το έχω καημό όσες φορές ταξιδεύω μακρυά απο το παπαρόκαστρο,να μένω τόσο αποκομμένος απο τέτοια μέρη;και πως είναι δυνατόν όλοι μας να περιμένουμε να διατηρούμε την ψυχική μας υγεία όταν δεν προσεγγίζουμε και δεν αφηνόμαστε συχνά σε τέτοια μέρη,
276784
276785
To ξεποδάριασμα έφτασε στο τέλος του και εγώ κατα’ι’δρωμένος στο νησάκι του Αγίου Αχιλείου.άλλο ένα μέρος γεμάτο απο βυζαντινούς ναούς.τό’χει φαίνεται η ευρύτερη περιοχή Καστοριάς –Φλώρινας να διαθέτει μεγάλο αριθμό απο αυτούς.
To νησάκι αριθμεί περί τους 130 μόνιμους κατοίκους.πέρα απο κανά δύο μικρά μαγαζάκια για τα απολύτως απαραίτητα δεν θα βρείτε τίποτε άλλο σε αυτόν τον τόπο,ο οποίος έχει μείνει ανέγγιχτος απο την λαίλαπα του πολιτισμού,
276786
σχεδόν δηλαδή.περπατώντας στον ήσυχο πλακόστρωτο δρόμο αντικρύζεις εικόνες εγκατάλλειψης.είπαμε,Βαλκάνια αγαπημένα,
276787
Το κυριότερο’’τουριστικό’’ αξιοθέατο του νησιού είναι η βασιλική του αγίου Αχιλλείου.χτισμένη απο τον βούλγαρο τσάρο Σαμουήλ στα τέλη του 10ου αιώνα και παρόλη την ταλαιπωρία που έχει υποστεί απο την οθωμανική κατοχή καθώς και την οργή των σεισμών τόσους αιώνες τώρα,εξακολουθεί να στέκει όρθια ακόμα σε πείσμα της αδιαφορίας του κράτους και της μανίας των καιρικών φαινομένων.αφύλακτη απο τους σύγχρονους βάνδαλους,αναπολεί τις μέρες όπου ακτινοβολούσε λάμψη και απέπνεε σεβασμό.όχι ότι τώρα και στην κατάσταση που είναι δεν αποπνέει,
276788
Κατά καιρούς έχουν επιχειρηθεί διαιδικασίες συντήρησης και αναστήλωσης αλλά μάλλον απαιτείται παραπάνω δουλειά και επιμονή,
276789
Για άλλη μια φορά έβλεπα ένα μνημείο αφημένο στην τύχη του.σου προκαλεί μεγάλη θλίψη να βλέπεις τέτοιες κατασκευές που άντεξαν στο χρόνο,σε εποχές μεγάλης οργής των ανθρώπων,τελικά να φθείρονται και να καταστρέφονται όταν πλέον επικρατούν οι ιδανικές συνθήκες για την διατήρησή τους.οι σύγχρονοι βάνδαλοι τελικά είναι πολύ πιο αδίστακτοι,
276790
Στο νησί υπάρχουν και άλλοι ναοί όπως αυτός του αγίου Δημητρίου ή αυτός του αγίου Γεωργίου του 15ου αιώνα που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα ώς το παρεκκλήσι του νεκροταφείου των κατοίκων του νησιού,
276791
Είχε έρθει η ώρα να αποχαιρετήσω και αυτόν τον όμορφο και γαλήνιο τόπο.φτάνοντας στην μοτό με περίμενε και άλλη μια δυσάρεστη έκπληξη.φαίνεται πως αυτή τη φορά,σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μου κάποιος είχε ευχηθεί να πορεύομαι έχοντας πάντα κάτι στο μυαλό μου να με απασχολεί σχετικά με την λειτουργικότητα της μοτό.ακριβώς κάτω απο το κάρτερ του λαδιού,είχε σχηματιστεί μια γενναία κηλίδα απο αγνώστου προελεύσεως υγρό.υδραυλικό αποκλείεται να ήταν,τι δουλειά είχε εκεί κάτω σωληνάκι με υδραυλικό εξάλλου.λάδι επίσης αποκλείεται να ήταν μιας και μια πρόχειρη ματιά δεν έδειξε κάποιο σημείο να στάζει.όταν το πρωτοείδα μόλις έσταζε μάλιστα μια μικρή σταγόνα η οποία δεν φαινόταν και για σταγόνα λαδιού.λές να ήταν ψυκτικό?μπα εκεί κάτω πάλι δεν παίζει κάποιο σωληνάκι.όλος ο κορμός ήταν στεγνός,το δοχείο δεν φαινόταν με μια πρόχειρη ματιά να έχει χαμηλή στάθμη υγρού,τι διάολο να ήταν λοιπόν αυτό;
Μαύρες εικόνες με πλατφόρμες οδικής βοήθειας και εμπειρίες συνοδηγού στο αναπαυτικό κάθισμα ενός φορτηγού της οδικής κατέκλεισαν αμέσως το μυαλό μου.όσο για το ξενέρωμα;το φαντάζεστε,ούτε ευχή στο χειρότερο εχθρό μου.τα υπόλοιπα χλμ θα είχα το νού μου στο λαμπάκι των θερμοκρασιών μιας και η πιθανότερη εξήγηση για την προέλευση του υγρού θεώρησα σωστό να την δώσω στο σύστημα ψύξης.δε γαμιέται στο κάτω κάτω,αν μείνει,έμεινε.μόνο τα BMW θα μένουν (no offence)…; :D
Συνέχεια της πορείας μέχρι το Βροντερό.έτσι,για να φτάσω μέχρι και το τελευταίο σημείο που υπάρχει άσφαλτος εδώ πάνω,
276792
Στριφτερή διαδρομή ως εδώ,μοναξιά,το άγχος του ΑΤΙΑ υγρού να γυροφέρνει μέσα στο κεφάλι μου και το τοπίο να προσπαθεί να με κάνει για λίγο να ξεχάσω το βάσανό μου,
276793
Είπαμε,το πράσινο εδώ πάνω υπάρχει σε αφθονία.χαρείτε το όσο μπορείτε αν κοπιάσετε κατα δώ,
276794
Στα οποία μέρη έμελλε να παιχτεί και η τελευταία πράξη του επέσχυντου εμφυλίου.απο τον Σεπτέμβρη του 48’,η ηγεσία του ΔΣΕ εγκαταστάθηκε στα μέρη που βρίσκονται ανάμεσα στις δυο λίμνες.αναπτύχθηκαν αποθήκες τροφίμων,σταθμοί ασυρμάτων,επιτελικά γραφεία καθώς και στρατώνες,ενώ σε μέρη πολύ καλά καλλυμένα απο την βλάστηση αναπτύχθηκαν και ολόκληρες μονάδες νοσοκομιακής περίθαλψης.μνημεία ως φόρος τιμής για τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν σε αυτόν τον τόπο,ανεξάρτητα με τις ιδέες που υπερασπίστηκαν,υπάρχουν διάσπαρτα στο δρόμο.
Αντάρτισά μου εσύ,
276796
Εκτός όμως απο μνημεία και μαύρες σκέψεις για όσα διεδραματίστηκαν εδώ,ένα άλλο χαρακτηριστικό του τόπου αυτού είναι και οι ατέλειωτες εκτάσεις με...φασολιές! άσχετο,αλλά πραγματικά δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί τόσο μεγάλες εκτάσεις καλλυμένες με φασολιές.μέχρι όπου έπιανε το μάτι μου,αυτά τα ψηλά φυτά δίνουν την βάση ενός απο τους εκλεκτότερους μαζέδες.απο τρόπους μαγειρέματος (http://www.fasolia.gr/prive1.htm) άλλο τίποτα :a32:
276797
Αφήνοντας πίσω μου το μαγικό αυτό μέρος,
276798
Έβαλα πορεία για την Φλώρινα.η διαδρομή περνούσε μέσα απο την ορεινή διάβαση του Πισοδερίου.32 χιλιόμετρα χασίματος,μην ξέροντας αν θα έπρεπε να χαζεύω τον δρόμο ή το τοπίο.το καλύτερο αγχολιτικό κατά της άγνωστης διαρροής,της αλυσίδας που υπέμενε καρτερικά την διαδρομή,ενός χαλασμένου χιλιομετρητή,
276799
276800
Και συνήθως σε τέτοια μέρη,όταν ξεθολώνει το μυαλό αλλά και ανακουφίζεται και το βασανισμένο σου κορμί (...),συνδέεις τυχαία γεγονότα και βλέπεις την αλήθεια ολοζώντανη να σε χλευάζει.γιατί με λίγη φαντασία τελικά λύθηκε το μυστήριο του ΑΤΙΑ υγρού που μου χάλαγε την διάθεση.αρκεί να συνδέεις τις εικόνες που έχεις κάθε στιγμή μπροστά σου.και τι είχα μπροστά μου στο πάρκινγκ του αγίου Αχιλείου?μια κηλίδα υγρού κάτω απο την μοτό και λίγα μέτρα παραπέρα έναν αγουροξυπνημένο κοπριτάκο.τι πιο φυσικό λοιπόν μιας και ο τετράποδος φίλος μας ξύπνησε και ανακλαρίστηκε προκειμένου να συνέλθει απο την μεσημεριανή ραστώνη,ας ρίξει και ένα ψιλό στην ποδιά του KLE! Άτιμο ζωντανό,ως άλλος Sherlock Holmes ανακάλυψα την ενοχή σου,ουκ αισχύνεσαι για την νοητική ταλαιπωρία που υπέστην εγώ ο δόλιος! Να σε έπιανα στα χέρια μου...και πάλι καλά να λέω που δεν το έπαιξα και CSI Prespes,γιατί την ώρα που είδα την κηλίδα και την σταγόνα,ήμουν έτοιμος να δοκιμάσω την γεύση της με το δάχτυλό μου.πρέπει να κόψω την πολύ tv τελικά...
to be continued (συνεχίζεται...) :wave2:
Κάπου εκεί κοντά βρισκόταν και το χιονοδρομικό κέντρο του Πισοδερίου.έχω μανία να βλέπω τα χιονοδρομικά πάντα το καλοκαίρι.ανάποδος μια ζωή :tomates: .το καλοκαίρι τρέχω στα βουνά,το χειμώνα πίνω καφέ δίπλα στη θάλασσα...
πέρσι το Περτούλι (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=121385&page=11&p=2065542&viewfull=1#post2065542) και το Μαίναλο,
277141
Φέτος το Πισοδέρι,
277142
Με τους θαμώνες του να χαίρονται τις καλοκαιρινές ανέσεις που εμείς απαξιώνουμε τέτοια εποχή,
277143
Η ορεινή διάβαση του Πισοδερίου είναι άλλη μια must ελληνική διαδρομή.ανάμεσα στις πλαγιές του Βαρνούντα εξ ευωνύμων και του Βέρνου εκ δεξιών,το ματάκι του κάθε τουριστικού χρήστη του δρόμου ανοίγει και η οδήγηση της μοτό είναι ίσως η απόλυτη απόλαυση,
277144
Χρώματα και αρώματα
της φύσης τα καμώματα,
277145
Όπως και στα πάσα που ταξιδεύουν οι ευρωτραφείς συμφορουμίτες.ορεινή απεραντοσύνη με μίξη από ερημιά του δρόμου.κατάρα ή απόλαυση τελικά; Η πεμπτουσία της μοτοοδήγησης ή κάτι το αναγκαστικό μέχρι να ξανασυναντήσω πολιτισμό; Σημειώστε μια ψήφο για μένα στην πρώτη άποψη παρακαλώ...
277146
Στα μέσα του καλοκαιριού,πρίν οριστικοποιήσω τις διαδρομές της 4ήμερης περιήγησής μου,ο Αιμίλιος,ένας οικογενειάρχης Αλβανός απο αυτούς που πρόκοψαν χωρίς να δώσουν κανένα απολύτως δικαίωμα με την εργατικότητα και την εντιμότητά του εδώ και 16 χρόνια που βρίσκεται στην Ελλάδα,στη διάρκεια μιας κουβέντας μας με την συνοδία του εθνικού του ποτού (μη σκεφτείτε τίποτα εξωτικό,ένα απλό μπουκάλι amstel,γιατί έτσι του αρέσει!)μου είχε διηγηθεί την ιστορία του το μακρυνό 96’ όταν για πρώτη φορά (η αρχή μιας προσπάθειας που τελικά καρποφόρησε με την...έκτη) έμπαινε παράνομα στην χώρα μας.
''περπατάγαμε μόνο βράδυ μιας και οι βοσκοί που μας έπαιρναν χαμπάρι μας έδιναν στην αστυνομία η οποία μας μάζευε και μας έστελνε πάλι πίσω.περπατάγαμε φεβρουάριο μήνα,15 άτομα μαζί,μπροστά ήταν ο οδηγός μας ο οποίος μας έβαζε μέσα απο την Αλβανία.είχαμε μαζί και παιδιά,εκεί να δείς τι γινόταν.μέσα στο κρύο,πολλές φορές μπαίναμε μέχρι τη μέση μέσα σε βάλτους.τα πόδια μετά δεν τα ένοιωθα,μου τα τρύπαγε η υγρασία.με το που κατεβήκαμε τον Βαρνούντα, ο οδηγός μας άφησε λέγοντας μας,θα προχωρήσετε από δω έχοντας παράλληλα όσο μπορείτε αυτό τον δρόμο,οδηγεί στην Φλώρινα.θα δείτε στο ύψωμα έναν μεγάλο σταυρό,έχετε φτάσει στην πόλη...''.όση ώρα μου τα εξιστορούσε κούναγε με απόγνωση το κεφάλι,λές και τα ξαναζούσε εκείνη την στιγμή.αυτήν την εικόνα έφερα με την μια στο μυαλό μου μόλις αντίκρισα και εγώ τον σταυρό.έμπαινα στην Φλώρινα,αγαπημένη πόλη του Θεώδορου Αγγελόπουλου μιάς και αποτελούσε την μούσα του (http://www.tovoion.com/news/%CE%B8%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82%20%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85% CE%BB%CE%BF%CF%82%3A%20%C2%AB%CE%B7%20%CF%86%CE%BB%CF%8E%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B1%20%CE%B5%CE%AF%CE%B D%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%83/) για μερικά απο τα αριστουργήματά του,
277147
Η πόλη μάλλον σε ώρα αιχμής.αρκετά αυτοκίνητα στο δρόμο,ίχνος συμφόρησης βέβαια,μαγαζιά ανοιχτά,κόσμος να κατακλίζει την αγορά.μετά απο μια διαδρομή γνωριμίας με την πόλη,κατέληξα να τσακίζω χωριάτικες τυρόπιτες σε φούρνο σχεδόν υπαίθριο.χωρίς τζαμαρία η πρόσοψη,απλά στεκόσουν στον μεγάλο πάγκο,έπαιρνες την φρατζόλα σου και πλήρωνες.σε ένα μίνι θάλαμο διατηρούσε τα μπινελίκια τα οποία μέχρι και εκείνη την ώρα έβγαζε αχνιστά.
Μπορεί να ήταν τα μέχρι τώρα χλμ,μπορεί να ήταν και η ώρα η σωστή (περασμένες 14.30),δεν θυμάμαι να έχω φάει κάπου αλλού πιο νόστιμη τυρόπιτα με χωριάτικη σφολιάτα.βασικά η γέμιση ήταν αυτή που έκανε όλη τη ζημιά.και δεν ήταν μόνο τυρί.κάτι σαν μπεσαμέλ ενα πράγμα.χωρίς πλάκα.χτύπησα και δεύτερη,χτύπησα και τρίτη.το έγκλημα όμως που διέπραξα ήταν πως τις συνόδευσα με ένα μπουκάλι αριάνι (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%B9).μέγα λάθος μιας και η κατανάλωση του συγκεκριμένου υγρού επιφέρει βάσανα μετά απο λίγο...και μιλάμε για χοντρές δουλειές πάντα...ο φούρναρης αδυνατώντας να καταλάβει από ποιό πλανητικό σύστημα ερχόμουν και είχα να φάω τόσο καιρό,έμεινε να με χαζεύει παραξενεμένος.με το που σηκώθηκα απο το παρακείμενο στο φούρνο παγκάκι για να πετάξω τα χαρτιά,δεν άντεξε:
-απο που έρχεσαι ρε παλληκάρι?
-έκανα μια βόλτα απο Κατσοριά στις Πρέσπες και τώρα γυρίζω πίσω μέσω Νυμφαίου.
-ωραία μέρη έτσι,τα ευχαριστήθηκες?
-εκπληκτικά,μένω Αθήνα και δε μου δίνεται η δυνατότητα παρόλο που μου αρέσει να επισκέπτομαι τέτοιες περιοχές.μακάρι να έμενα μόνιμα εδώ πάνω.
-έλα και μείνε τότε!
-αδύνατον λόγω ιδιότυπης εργασιάς...
-τι να σου πώ τότε,ελπίζω να κάνεις τέτοιες βόλτες πιο συχνά.καλό δρόμο να΄χεις!
Μακάρι να κάνω τέτοιες βόλτες μια φορά το μήνα πήγα να του πώ,αλλά ας όψεται το χεράκι όταν ψήφιζε...
Με τα χίλια ζόρια ξανακαβάλησα την miss Κ για να συνεχίσω.άλλη μια περατζάδα απο τις κεντρικές αρτηρίες της μεσημεριανής Φλώρινας και πορεία πρός Υδρούσσα.και για να έχουμε και το κεφάλι μας ήσυχο,τάισμα και της μοτό.και όπως μας επιβεβαίωσε και το μωράκι με τις ματάρες στο βενζινάδικο,το Νυμφαίο δεν απείχε παρά καμμιά 35αριά λεπτά περίπου.κρίμα που δεν κατάφερα να σε πυροβολήσω με την φωτομηχανή μιας και τέτοιο σορτσάκι δεν ξανασυνάντησα μέχρι την επιστροφή μου στην Αττική γή.βέβαια με πόσες σφαίρες θα με πυροβολούσε και ο πατέρας σου που κοίταζε σα λύκος μέσα απο το γραφείο την μικρή κουβέντα μας,δε θα το μάθω ποτέ.καλύτερα κιόλας!
Μέχρι την Υδρούσσα ουδέν το αξιοσημείωτο.ο τυπικός στενός επαρχιακός δρόμος με τα μεγάλα σπίτια και τις αποθήκες οι οποίες γέμιζαν ξύλα για τον χειμώνα που θα ερχόταν.μετά όμως την Υδρούσσα,άλλο street party.ναι,μια βαρετή διαδρομή μέσα σε οξιές και καστανιές,με πουλιά να ακούγονται ''απο κάπου μέσα απο τα δέντρα'',με τον ήλιο σε πολλά σημεία να μην καταφέρνει να τρυπώσει τις ζωοφόρες ακτίνες του.συνηθισμένα πράγματα εδώ πάνω,
277151
277152
και περνάει και εύκολα ο χρόνος με τέτοιες διαδρομές,ένα περίεργο πράγμα ρε παιδί μου.ο τελικός προορισμός δεν θα μπορούσε να βρίσκεται σε καλύτερο περιβάλλον.
Σσσσσσς,μην θορυβείτε,τις ενοχλούμε,
277154
Αφήνοντας πάσης φύσεως τροχοφόρο όχημα στο πάρκινγκ,το πλακόστρωτο μονοπάτι σε οδηγεί μετά απο άλλη μια σχεδόν 10λεπτη πορεία στο κέντρο ενημέρωσης του Αρκτούρου,
277155
Ενδέχεται σε περίπτωση που βρεθείτε εκεί,την πορεία σας να την διακόψουν άλογα.πολύ ευχάριστη έκπληξη μιας και λειτουργεί και ιππικός όμιλος κοντά στο καταφύγιο.γενικότερα μια κατάσταση που μόνο σε Ελλάδα δεν μοιάζει,τουλάχιστον έτσι όπως μας την παρουσιάζουν ή μάλλον την θέλουν τα εκτελεστικά όργανα-ΜΜΕ της κατοχικής τρικομματικής δικτατορίας.το κέντρο ενημέρωσης του Αρκτούρου στο οποίο λειτουργεί και κατάστημα αναμνηστικών,
277156
Ήμουν τυχερός γιατί είχα προλάβει την προτελευταία ξενάγηση των 16.00.και θα ήταν αποτυχία για μένα να μην καταφέρω να δώ απο κοντά κάτι το οποίο απο την αρχή όταν αποφάσισα να έρθω μέχρι εδώ,είχα προγραμματίσει να μην το χάσω.
Με ένα αντίτιμο των 6 ευρώ,ένας μέλος της οργάνωσης μαζεύει γκρούπ των 8-10 ατόμων και τα οδηγεί στο παρατηρητήριο μιας τεράστιας έκτασης περίπου 40 στρεμμάτων παραχωρημένη απο το δασαρχείο Φλώρινας,μέσα στην οποία ζούν τα τελευταία χρόνια 12 αρκούδες.η έκταση αυτή έχει διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να προσομοιώνει όσο το δυνατόν πιο πιστά το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα έπρεπε κανονικά να έχουν μεγαλώσει τα ταλαιπωρημένα αυτά τετράποδα.και λέω κανονικά γιατί ο Γιωργάκης,ο Μίσα,η Κατερίνα και οι υπόλοιπες αρκούδες της παρέας,
277157
είναι ζώα που δυστυχώς δεν έτυχε να αναπτυχθούν στο φυσικό τους περιβάλλον.πολλές απο αυτές ήταν διασκεδαστές στο πλάι αρκουδιάρηδων γυρνώντας τα πανηγύρια της επαρχίας και ζώντας σε άθλιες συνθήκες.η εκπαίδευσή τους δε προκειμένου να τις χαζεύει ο κόσμος να χορεύουν στα δυο τους πόδια υπό το ρυθμό του ντεφιού του ''ιδιοκτήτη'' τους περιελάμβανε το βγάλσιμο των κυνόδοντων τους καθώς και τον εξαναγκασμό των ζώων να περπατούν πάνω σε πυρωμένες λαμαρίνες,κάτι που τα ανάγκαζε να σηκωθούν στα πίσω πόδια τους,ενώ ταυτόχρονα το ντέφι χτύπαγε με αποτέλεσμα την επόμενη φορά που θα άκουγαν ντέφι οι μνήμες να ξυπνούν και το σήκωμα στα δυο πόδια να ειναι η αντίδρασή τους...η κατάργηση του θεσμού του αρκουδιάρη ψηφίστηκε με νόμο στα τέλη του 90’ ενώ ουσιαστικά οι πρώτες κατασχέσεις ξεκίνησαν στις αρχές του 2000.η μαρτυρική ζωή τους φυσικά και δεν έχει μεχρι τώρα διαγραφεί από το μυαλό τους μιας και δεν είναι λίγες οι φορές που μερικά ζώα εμφανίζουν ξαφνικά συμπτώματα έντονης ανησυχίας κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Δυο απο τα άτομα της παρέας (τα οποία μάλιστα φέρουν και τα σέρβικά τους ονόματα,ο Μίσα και η αδερφή του η Βέσνα) παραχωρήθηκαν στην οργάνωση απο σερβικές φιλοζωικές οργανώσεις λίγο μετά τον βομβαρδισμό του Βελιγραδίου απο το φιλοειρινικό ΝΑΤΟ με τις ευλογίες της ευρωπαϊκής ένωσης (ναι,ναι,αυτής που τιμήθηκε στις αρχές Δεκέμβρη με το νόμπελ ειρήνης...) το Μάιο του 99’ μιας και ο ζωολογικός κήπος της πόλης καταστράφηκε και τα ζώα βρέθηκαν άστεγα και απροστάτευτα.
Σήμερα οι αρκούδες αριθμούν περί τα 350 άτομα στην Ελλάδα.λίγο πιο πάνω απο το όριο που χαρακτηρίζεται ως επικύνδινο.ο πληθυσμός τους διαιρείται σε δυο μεγάλες ομάδες,μια αυτή που κατοικεί στα βουνά της Ροδόπης και μια αυτή που δραστηριοποιήται στη δυτική Μακεδονία και μάλιστα λέγεται πως φτάνει μέχρι τα βουνά της Ευρυτανίας μιας και εκεί έχουν εμφανιστεί άτομα.οι πληθυσμοί τους δεν υπάρχουν ενδείξεις πως επικοινωνούν μεταξύ τους ενώ παρακολουθούνται απο την οργάνωση και μάλιστα μέσω του DNA τους έχουν καταμετρηθεί αρκετά άτομα μιας και οι ακρούδες έχουν την πολύ παράξενη συνήθεια να τρίβονται πάνω στις ξύλινες κολώνες της ΔΕΗ,αφού πιστεύεται πως της ελκύει η πισσαρισμένη επιφάνεια της κολώνας!!!
Για τον άνθρωπο δεν αποτελεί κίνδυνο,το αντίθετο μάλιστα.οι αρκούδες αντιλαμβάνονται την ανθρώπινη παρουσία απο απόσταση 1,5 χλμ και είναι δυνατόν ακόμα και να ξυπνήσουν απο την χειμερία νάρκη τους τον χειμώνα προκειμένου να μετακινηθούν εφόσον αντιληφθούν άνθρωπο.
Σε ό,τι αφορά τα άτομα που βρίσκονται στο κέντρο,αυτά πλέον εξαρτώνται απόλυτα απο τον άνθρωπο και είναι αδύνατον να γυρίσουν ξανά στο δάσος ελεύθερα.επίσης είναι και στειρωμένα αφού η οργάνωση πιστεύει πως είναι κρίμα να γεννηθούν τα μικρά σε περιβάλλον ελεγχόμενο και εν συνεχεία χωρίς να έχουν τις κατάλληλες προ’υ’ποθέσεις να αφεθούν να μεγαλώσουν ουσιαστικά στο εχθρικό για αυτά περιβάλλον του βουνού ελεύθερα.
Ο Αρκτούρος εκτός από ό,τι αφορά τις αρκούδες,δραστηριοποιήται και σε θέματα που αφορούν γενικότερα το φυσικό περιβάλλον αλλά και τους λύκους.για αυτούς η κατάσταση είναι ακόμα πιο τραγική μιάς και ο πληθυσμός τους στην χώρα μας βρίσκεται στο πολύ βαθύ κόκκινο (μόλις 150 άτομα πιστεύεται πως ζούν στη χώρα μας),συνεπώς και το έργο της οργάνωσης για αυτούς είναι ακόμα πιο σημαντικό και ζωτικό.
Ύστερα λοιπόν από την 10λεπτη ενημέρωση που μας έγινε είχε έρθει η ώρα να χαζέψουμε αυτά τα επιβλητικά ζώα απο κοντά.τουλάχιστον όσο γινόταν πιο κοντά,
277158
277159
Ένα μισάωρο πέρασε χωρίς καν να το καταλάβω.απαντήθηκαν πάρα πολλές ερωτήσεις ενώ σκέψεις για το αν τελικά ο άνθρωπος θα έπρεπε να είναι πίσω απο αυτά τα σύρματα ή αυτά τα συμπαθή τετράποδα άρχισαν να στριφογυρίζουν στο μυαλό μου.τουλάχιστον μέχρι σήμερα έχω καταλήξει για πολλούς ανθρώπους στην πρώτη επιλογή δυστυχώς...
Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να ξαναέρθω σε αυτό το μέρος.ίσως γιατί καθαρίζουν πολλά πράγματα μέσα στο κεφάλι για το ποιά θα πρέπει να είναι η συμπεριφορά μας απέναντι στη φύση και τα δημιουργήματά της.ίσως γιατί η διαδρομή μέχρι εδώ είναι απ’τις καλύτερες που έχω οδηγήσει.ίσως γιατί τέτοιες επισκέψεις σε κάνουν να αλλάζεις και στάση ζωής,ιεραρχώντας τελικά με μεγαλύτερη ωριμότητα πολλές καταστάσεις.όπως και να έχει,σίγουρα αξίζει η επανάληψη.
Όσο για το Νυμφαίο,το χωριό στο οποίο βρίσκεται το καταφύγιο,απλά χωρίς λόγια,
277162
Πέτρα,παντού πέτρα,
277163
277164
Η σύντομη περιπλάνησή μου στο χωριό με οδήγησε στη νότια έξοδό του.τον αποχαιρετισμό των επισκεπτών αλλά και την υποδοχή όσων έφταναν σε αυτό το αναλάμβαναν ντόπιοι κάτοικοι με ιδιαίτερη χάρη,
277165
Προχωρώντας λίγο ακόμα συνειδιτοποίησα πως ο δρόμος θα με έβγαζε μεν στην Καστοριά μέσω όμως του επαρχιακού Αμύνταιου-Καστοριάς.κάτι το οποίο δεν είχα σχεδιάσει εξ αρχής.την ψιλιάστηκα όταν αντίκρυσα τις δυο λίμνες οι οποίες βρίσκονται κοντά στο Λέχοβο,την Ζάζαρη και την Χειμαρίτιδα,
277166
Επιστροφή λοιπόν στο Νυμφαίο όπου σε ερώτησή μου για το πώς θα βγώ Καστοριά μέσω Περικοπής,με ενημέρωσαν πως ο δρόμος είναι χωμάτινος μεν αλλά και ξεκινάει απο την βόρεια πλευρά του χωριού.άρα ο χάρτης που είχε σημειωμένη την συγκεκριμένη διαδρομή με άσφαλτο,έσφαλε.είχα την όρεξη να ξανασκονιστώ αλλά η κατάσταση της αλυσίδας με αποθάρρυνε.οπότε επιστροφή πάλι στην Υδρούσσα και απο κεί μέσω Δροσοπηγής,Οξυά και Καστοριά.κύκλος ναι,επανάληψη του δρόμου ναι αλλά αυτή την φορά απαγγαγμένος απο το να φωτογραφίζω.περισσότερη ευχαρίστηση.
Αντίο Νυμφαίο,
277167
Η έκπληξη όμως ήρθε λίγα χλμ αργότερα.ο καημός που δεν ξαναμπήκα στο χώμα με έτρωγε αλλά ηαποζημίωση ήρθε μετά την Δροσοπηγή.μέχρι να φτάσω στην Οξυά μεσολαβούσαν σχεδόν 22 χλμ.αλλά τι χιλιόμετρα όμως...η νότια πλευρά του Βιτσίου ξεκίναγε κάπως έτσι,
277168
Όσο όμως συνέχιζα η κατάσταση όλο και επιδεινωνόταν,
277169
Εννοείται πως ο δρόμος ήταν prive,συνάντησα κάποια στιγμή ένα τουριστικό λεωφορείο για το οποίο αναγκάστηκα να κάνω και λίγο άκρη λόγω στενότητας του δρόμου!στα τέλη καλοκαιριού και ένοιωθα μια μικρή ψυχρούλα όσο κινιόμουν.που να μπεί άλλωστε και ήλιος εδώ μέσα,
277170
Άλλη μια ειρωνία της ημέρας.σε αυτά τα μέρη πρίν ακριβώς απο 63 χρόνια ακριβώς έπεφτε η τελευταία τουφεκιά του Εμφυλίου και έκλεινε άλλη μια μαύρη σελίδα της νεότερης ελληνικής ιστορίας,
277172
Λίγα χλμ μετά βρισκόταν το χιονοδρομικό κέντρο του Βιτσίου.τυχερός ήμουν,μέσα σε μια μέρα,δυο χιονοδρομικά,καλό σκόρ :lol:,
277173
Είχε αρχίσει πλέον η κατηφόρα που θα με οδηγούσε στην πόλη.η λίμνη φάνηκε λίγο αργότερα,σημαίνοντας και το τέλος της περιήγησής μου για εκείνη την ημέρα,
277174
Το βράδυ με βρήκε και πάλι προς αναζήτηση τροφής,μετά απο ένα αναζωογονητικό μπάνιο.αυτή τη φορά δεν είχα σκοπό να αναλωθώ σε γευστικές δοκιμασίες σε μαγαζιά της παραλίας.είπαμε,τα καλά μαγαζιά είναι κρυμμένα απο τα πολλά μάτια και μόνο οι ντόπιοι τα γνωρίζουν.με λίγη αναζήτηση τα βρίσκουμε και εμείς οι εξωσχολικοί όμως.και σιγά μην και δεν το έβρισκα.στην πλατεία των αδελφών Εμμανουήλ ή πλατεία Ντολτσό όπως είναι πιο γνωστή,βρίσκεται το εν λόγω ταβερνάκι (http://www.4ty.gr/utf_index.php?p=merchant&id=19335) το οποίο δέχθηκε την επιδρομή μου κατάφερε και με το παραπάνω να με αφήσει ικανοποιημένο.αν περάσετε μια βόλτα,δοκιμάστε την τηγανιά του και θα με θυμηθείτε.αν και ένοιωθα σαν να ερχόμουν απο άλλη χώρα,ο κορεσμός της πείνας μου εκείνη την στιγμή παραμέρησε κάθε σκέψη μου πως ήμουν εντελώς ξένος σε ένα καστοριανό παρε'ί'στικο στέκι.
υπερικανοποιημένος απο την τοπική κουζίνα βρέθηκα να τριγυρνάω στην παραλία περασμένες 23.00.χωρίς βαβούρα,με κανά δυο μπαράκια με κόσμο όσο έπρεπε σε αριθμό.απολάμβανα όσο μπορούσα τις τελευταίες μου ώρες σε αυτή την πόλη-στολίδι της Μακεδονίας.αν και δεν πέρναγα αρκετές ώρες της ημέρας σε αυτήν,αυτές τις λίγες που την έβλεπα και κυρίως ήταν απόγευμα πρός βράδυ,καταλάβαινα πόσο τυχεροί είναι οι κάτοικοί της.και έχει φυτρώσει και μακρυά η άτιμη...
Μέρα Τέταρτη, 08.00
Οι πιο ελεεινές ώρες ενός ταξιδιού.όχι τόσο για το μάζεμα των πραγμάτων και για τα χλμ της επιστροφής,όσο για την ίδια την επιστροφή.το τέλος μιας μικρής όμορφης παρένθεσης στην αγχωτική μου πλέον ρουτίνα.και αυτή ακόμα η μέρα θα έπρεπε ως επίλογος να ταιριάζει με το πνεύμα των προηγούμενων τριών.και ας μην έχει την ίδια φιλοσοφία η διαδρομή με τις προηγούμενες τρείς.είναι ταξίδι με την μοτό,τέλος θα πρέπει να είναι και αυτό απόλαυση,άσχετα με τον τελικό του προορισμό,
277175
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.