View Full Version : BIG IN JAPAN ΜΕΡΟΣ ΙΙI (ΙΑΠΩΝΙΑ)
Στο Χοκάιντο είδα και τις πρώτες αγελάδες και άλογα της Ιαπωνίας. Μπορεί να ακούγεται παράξενο αλλά είναι η πραγματικότητα. Η ορεινή μορφολογία της χώρας δεν επέτρεψε ποτέ στους Ιάπωνες να αναπτύξουν την κτηνοτροφία και τα παράγωγά της (γαλακτοκομικά προϊόντα), έτσι ακόμα και σήμερα πολλοί Ιάπωνες έχουν δυσανεξία στην λακτόζη. Αυτό έχει σαν συνέπεια το γάλα να είναι από σόγια και τα τυριά πανάκριβα αλλά και άγευστα. Ναι έκανα το λάθος και έφαγα μερικά.
Η νήσος Χοκάιντο είναι το μοναδικό μέρος της χώρας που έχει κτηνοτροφικές μονάδες. Αυτό που μου προξένησε μεγάλη εντύπωση ήταν πως είδα μερικές φάρμες με άλογα και αγελάδες στις οποίες ο κόσμος πήγαινε και έβγαζε φωτογραφίες μαζί με τα ζώα. Είναι τελικά τι λείπει στον καθένα.
375516
Το Σαππόρο είναι μία πανέμορφη διαφορετική Ιαπωνική μεγαλούπολη. Έχει χτιστεί με βάση αμερικανικά πρότυπα και το διασχίζει ο ποταμός Toyohira. Είναι γνωστό για το φεστιβάλ χιονιού που διοργανώνεται κάθε χρόνο με εκθέσεις γλυπτών από πάγο και κατασκευών από χιόνι που παρουσιάζονται στα τέσσερα πάρκα της πόλης. Σε ένα από αυτά, στο πάρκο Odori δεσπόζει και ο «Sapporo TV Tower». Στο τέλος του πάρκου βρίσκεται και το δημαρχείο της πόλης. Το εν λόγω πάρκο είναι ουσιαστικά μία μακρόστενη λωρίδα πλαισιωμένη από δενδροστοιχίες και επιβλητικά κτίρια. Γρασίδι, συντριβάνια και άπλετος χώρος για περπάτημα δίνουν την ευκαιρία για στιγμές χαλάρωσης. Επιπλέον πολλές εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα εκεί καθόλη την διάρκεια του χρόνου.
375517
Τώρα αυτή η πολυκατοικία δεν μοιάζει σαν jenga;
375518
Το έδεσε το πλοίο η κυρία ....
Την περίοδο που το επισκέφτηκα είχε ένα φεστιβάλ φαγητού. Επειδή με είχε κόψει μαύρη πείνα τις τελευταίες μέρες έπεσα με τα μούτρα, χωρίς φυσικά να ξέρω τι τρώω. Για παράδειγμα είδα κάτι σαν κρέας και όταν το πήρα ήταν αυγά με ρύζι και μανιτάρια και κάτι φύλλα και κομμάτια μπαμπού + κάτι που έμοιαζε με κρεμμύδι σε πράσινο όμως χρώμα. Ζαλισμένος από την «επιτυχία» συνέχισα με κάτι καλαμάκια που είχαν κάτι τηγανισμένο μέσα το οποίο υπέθεσα ότι ήταν κρέας, αλλά ήταν ψάρι.
Ύστερα από την δεύτερη σερί επιτυχία μου (εννοείται πως τα καταβρόχθισα όλα), πήρα κάτι που υπέθεσα πως ήταν πατάτες τηγανητές αλλά ήταν σόγια. Επειδή όμως δεν ήθελα να την πατήσω στο γλυκό πήγα σε ένα «Lawson» και πήρα μία σακούλα «σιουκουρίμου» (κάτι σαν σου με κρέμα ζαχαροπλαστικής) και τέντωσα τελείως. Συνεπώς την άραξα σε ένα παγκάκι σαν το φίδι για να χωνέψω γιατί δεν μπορούσα να κάνω βήμα. Μετά από καμιά ώρα σηκώθηκα να πάω στο χόστελ κάτω από ακόμα μία δυνατή βροχή.
375521
375522
Μία από τις ιδιομορφίες της χώρας είναι και τα λεγόμενα «convenience stores». Μικρά καταστήματα (περίπου 50 τ.μ) σαν τα δικά μας ψιλικατζίδικα διάσπαρτα σε όλη την χώρα. Περιοδικά, ζαχαρώδη, αναψυκτικά, έτοιμο φαγητό αλλά και ίντερνετ υπό προϋποθέσεις. Κάποια είναι ανοιχτά όλο το 24ωρο και τα πιο γνωστά είναι τα Lawson, 7/Seven, Family mart, και τα Κ. Λίγο πιο ακριβά από τα σούπερ μάρκετ, σε βγάζουν από δύσκολες καταστάσεις εύκολα. Το σημαντικό είναι πως όλα έχουν ΑΤΜ αλλά με τα capital controls που έχουμε δεν βοήθησε πολύ αυτό.
375525
375526
Εδώ πρέπει να εξηγήσω και το τι παίζει με το ίντερνετ στην Ιαπωνία. Πριν πάω πίστευα ότι στην χώρα της τεχνολογίας το ίντερνετ θα ήταν διαθέσιμο ακόμα και μέσα στο νερό. Λάθος. Η πολιτική της παροχής είναι πολύ περιοριστική. Πέρα από τα χόστελ (και υποθέτω και στα ξενοδοχεία) που παίρνεις τον κωδικό και έχεις σύνδεση, δωρεάν ίντερνετ χωρίς κάποιας μορφής καταχώρηση έχει σε ελάχιστα σημεία και όπου έχει ζητάει email, και σε κάποιες περιπτώσεις και αριθμό τηλεφώνου.
Η πρόσβαση είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας, ισχύει για ένα 24ωρο και σε κάποιες περιπτώσεις έχεις πέρα από τον χρονικό περιορισμό και περιορισμό στο πόσες φορές θα συνδεθείς ανα ημέρα. Δυνατότητα να κάνεις σύνδεση δεν σου δίνουν (το δοκίμασα σε εταιρίες όπως η docomo και η Softbank). Η καλύτερη λύση είναι να αγοράσεις μέσω διαδικτύου κάρτα sim πριν επισκεφτείς την χώρα. Πέτυχα έναν τουρίστα στο χόστελ στο Σαππόρο και μου επιβεβαίωσε αυτό που είχα διαβάσει σε διάφορες ιστοσελίδες. Το κόστος κατοχής ίντερνετ είναι ακριβό (35€ για 3 giga για ένα μήνα) αλλά η διευκόλυνση που σου παρέχει είναι μεγάλη.
375527
Το σήμα της Softbank
Η βροχή των τελευταίων ημερών δεν έλεγε να σταματήσει και το δελτίου καιρού πέρα από τους τυφώνες έδειχνε πως για την επόμενη εβδομάδα θα έριχνε νερό σε όλη την χώρα. Πλησιάζοντας στο τέλος του ταξιδιού μου χρονικά και χιλιομετρικά ξεκίνησα για το Τόκυο και τον τελευταίο σταθμό της διαδρομής μου. Από το Σαππόρο πήρα τον δρόμο 453 προς την λίμνη Shikotsu. Η λίμνη ήταν θαυμάσια αλλά ο καιρός όχι.
375528
Συνέχισα με τον 276 προς το Kimobetsu και κατόπιν νότια στον 230 προς Rusutsu – Toyoura. Τα ομιχλιασμένα βουνά και η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος απάλυναν κάπως την ταλαιπωρία από την συνεχή βροχή. Οι διαδρομές δίπλα σε ποτάμια και λίμνες ήξερα πως θα ήταν οι τελευταίες μου στην χώρα για αυτό και προσπάθησα να τις χαρώ όσο περισσότερο μπορούσα.
375529
Φτάνοντας στην Toyoura από την πλευρά του Ειρηνικού ωκεανού πήρα τον 37 και παραλιακά κινήθηκα προς Oshamanbe. Εκεί έκοψα δυτικά προς Imakane – Setana και βρέθηκα στην πλευρά της ιαπωνικής θάλασσας. Σκόρπιες καλλιέργειες, μερικά λιβάδια και χαμηλοί αλλά πλήρως δασωμένοι λόφοι περνούσαν από μπροστά μου. Συνέχισα νότια προς Otobe – Assabu και έφτασα στο Χακοντάτε ύστερα από άλλη μία υπέροχη παραλιακή διαδρομή.
375530
375531
Ο καιρός με είχε αποσυντονίσει τελείως. Βροχή, ήλιος, σύννεφα, καπάκια βροχή κουράστηκα. Το βάλε βγάλε του αδιάβροχου είχε καταντήσει ρουτίνα πια...
Είναι όμως αυτή η "διαφορετική μαγεία" που έχει η φύση όταν βλέπεις εικόνες ίδιων θεμάτων με αυτές στην Ελλάδα που χρωμάτιζε τις πορείες μου. Έτσι μέσα στο πλοίο απόλαυσα άλλο ένα αρχικά «θυμωμένο» και έπειτα πύρινο, ανάμεσα στα σύννεφα, ηλιοβασίλεμα.
375532
375533
Νύχτα πια βρέθηκα απέναντι στην Όμα. Διανυκτέρευσα στην ύπαιθρο και το πρωί ξεκίνησα την πορεία προς τον νότο. Πατώντας στο Χονσού σκέφτηκα πως ήμουν πια στην τελική ευθεία.
Το πρωί ο ουρανός είχε αυτό το βαρύ γκίζο και καταθλιπτικό χρώμα αλλά ήμουν τόσο γεμάτος από εικόνες που δεν πτοήθηκα. Κατευθύνθηκα νότια προς Mutsu, αφού κάθισα πρώτα λίγα λεπτά να χαζέψω την ανεπιτυχή προσπάθεια του ήλιου να ξεφύγει από τα σύννεφα.
375534
Με τα σύννεφα να κάνουν την μέρα νύχτα συνέχισα προς Higashidori – Hachinohe και Kuji εισερχόμενος στην περιοχή που είχε χτυπήσει το τσουνάμι του 2011. Στο μυαλό μου ήρθε πάλι ο δήμαρχος που με το τείχος που έφτιαξε έσωσε την πόλη του (30 χρόνια μετά) και προσπαθούσα να καταλάβω αν ήταν οραματιστής ή τυχερός ή απλά τυχοδιώκτης.
Βυθισμένος στις σκέψεις μου διέσχιζα μικρά χωριουδάκια, δρόμους ανάμεσα στα δέντρα πλάι στην θάλασσα, σκόρπιες καλλιέργειες και ένα σκασμό από εικόνες που έφτιαχναν μία διαδρομή την οποία αμφιβάλλω αν θα ξανασυναντήσω αλλού.
Η απεραντοσύνη του Ειρηνικού ωκεανού γέμιζε την ματιά μου ενώ προσπαθούσα να φανταστώ πως θα ήταν η περιοχή όταν η θάλασσα ξεχύθηκε και κατάπιε την ξηρά. Από το Kuji συνέχισα προς Miyako με τα έργα για το «Μέγα τείχος της Ιαπωνίας» να είναι σε πλήρη εξέλιξη. Ογκοδέστατες κατασκευές μου έφεραν στο μυαλό μου τα κυκλώπεια τείχη της Τίρυνθας. Γέφυρες, ποτάμια, λιμάνια και τούνελ εναλλασσόντουσαν μπροστά μου σε μία πρωτόγνωρη διαδρομή.
Ιχθυοκαλλιέργειες, κυριολεκτικά η μία πάνω στην άλλη, ψαράδικα, τσιμεντωμένες ακτές, από αριστερά και κατάφυτα βουνά πάντα με τα απαραίτητα αντιολισθητικά έργα στα δεξιά μου. Επέλεξα τον άκρως παραλιακό δρόμο και οι στροφές με τις ανηφόρες κατηφόρες γέμιζαν την διαδρομή με εναλλαγές και όμορφες εικόνες. Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό από το πάντρεμα της δόμησης με την φύση. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Νόμιζα πως η Ελβετία και η Αυστρία ήταν οι πρωτοπόροι σε τέτοιου είδους κατασκευές αλλά πιστέψτε με είναι πολύ πίσω από τους Ιάπωνες. Πιστεύω ότι θα μπορούσα να οδηγώ μέρες σε τέτοια τοπία. Συνέχισα προς Kamaishi – Ofunato και Kessennuma.
375535
375536
375537
Κάπου εκεί η κίνηση είχε αρχίσει να πυκνώνει επικίνδυνα οπότε ήταν η κατάλληλη στιγμή για να πάρω τον 456 και να κατευθυνθώ προς το Tome και την ενδοχώρα. Συνέχισα με τον 346 περαιτέρω νότια και μετά κατευθύνθηκα δυτικά με τον 347 προς Οσάκι και Obanazawa.
Μετά από λίγο βρισκόμουν στην Μουραγιάμα και για δεύτερη φορά στο Gust house του Σαμ. Τελικά έχουν δίκαιο πως ο ταχυδρόμος χτυπάει δύο φορές. Αποκαμωμένος όπως ήμουνα και μούσκεμα (έριχνε για τα καλά) ο Σαμ προσφέρθηκε να με πάει σε κάποιες ιαματικές πηγές που βρίσκονταν σε ένα παραπλήσιο ξενοδοχείο. Εννοείτε πως δέχθηκα και πέρασα υπέροχες στιγμές μέσα στο καυτό νερό σκεφτόμενος πως, ακόμα και τώρα που το ταξίδι μου τελείωνε, δεν είχα πιστέψει πως βρισκόμουν στην Ιαπωνία. Όπως έλεγε και η πασίγνωστη διαφήμιση «όνειρο ζω μην με ξυπνάτε».
Πίσω στο σπίτι με περίμενε ένα εξαίσιο τραπέζι με ρύζι, ψάρια, σόγια και μερικά λαχανικά. Ακολούθησε μία ακόμα μακροσκελέστατη κουβέντα με τον Σαμ και μετά ξεράθηκα στον ύπνο.
Το πρωί ο καιρός είχε χειροτερέψει και η βροχή ήταν συνεχής με ελάχιστα διαλείμματα. Με χώριζαν περίπου 400 χλμ από το Τόκυο και τον τελευταίο σταθμό της διαδρομής μου. Είχα κλείσει χόστελ στο κέντρο, αν μπορείς να βρεις κέντρο σε αυτή την χαοτική πρωτεύουσα, κοντά στα γραφεία της εταιρίας που θα μου έκανε την μεταφορά της μηχανής προς Πειραιά. Κινήθηκα νότια προς Γιαμαγκάτα και μετά ακολουθώντας τον 13 έφτασα στην Yonezawa.
375541
Ακολούθησα τον 121 προς Kitakata, μία απομονωμένη δασόφυτη διαδρομή που περνάει από το βουνό Iimori-yama. Κάπου εκεί καθώς οδηγούσα, έπιασε η άκρη του ματιού μου μία φιγούρα που διέσχιζε τον δρόμο. Το μάτι κατευθείαν την αναγνώρισε, το μυαλό όμως χρειάστηκε μερικές στιγμές να το συνειδητοποιήσει. Μαϊμούδες !!! Ο Σαμ με είχε πληροφορήσει για την ύπαρξή τους, αλλά δεν πίστευα ότι θα ήμουν τόσο τυχερός για να τις συναντήσω. Η πραγματικότητα όμως με διέψευσε ευχάριστα.
Κάθισα αρκετά λεπτά να τις παρατηρώ και να τις φωτογραφίζω ακούγοντας τον ήχο της βροχής πάνω στο κράνος μου. Πιο πέρα είδα και την σχετική πινακίδα που προειδοποιεί τους οδηγούς για την ύπαρξή τους.
375542
375543
Διπλά χαρούμενος συνέχισα προς την Αϊζουγουακαμάτσου.(όνομα ε; ) Εκεί πήρα τον 294 προς Tenei και Shirakawa. Χωρίς να το περιμένω έκανα άλλη μία απίστευτη διαδρομή μέσα από δάση και μικρά ποτάμια. Οι συστάδες από μπαμπού ξεχώριζαν μέσα στα δέντρα δίνοντας ένα πιο ζωντανό πράσινο χρώμα στο τοπίο. Κάτω από μια βροχή που είχε αρχίσει να πυκνώνει επικίνδυνα έφτασα στην Nakagawa και στο ηρωικό Motegi. Από τότε πίστευα πως ο Ρόσσι το είχε χάσει το πρωτάθλημα (Κούλα πολύ κωλόπαιδο ο Μαρκέζ) αλλά σκέφτηκα πως είναι ικανός να τρέχει μέχρι τα 50 του για να πάρει το 10ο, οπότε το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή.
Συνέχισα προς Moka – Shimotsuma – Moriya – Matsudo και ξαφνικά την είδα ... Τόκυο 29χλμ.
375544
Είσοδος με καταρράκτες βροχής, αλά Βλαδιβοστόκ, και πυκνή αστική δόμηση 40 χλμ από το κέντρο. Χρειάστηκα μιάμιση ώρα και φουλ παραβάσεις του Κ.Ο.Κ για να φτάσω στο χόστελ. Εκεί αφού πρώτα έγινα μπίλιες με την ρεσεψιόν (γιατί δεν είχαν πάρκινγκ όπως έλεγε στην ιστοσελίδα και για άλλους λόγους) έπεσα να ξεκουραστώ μετά από άλλη μία γεμάτη μέρα.
Το πρωί φόρτωσα πάλι το μηχανάκι, μέσα από ένα εκνευριστικό ψιλόβροχο και πήγα στα γραφεία της εταιρίας που είχα κλείσει ραντεβού. Τακτοποίησα τα της μεταφοράς και κανόνισα και το αεροπορικό εισιτήριο της επιστροφής. Να ναι καλά ο «Τσιάν» και το ταξιδιωτικό πρακτορείο του που με έφτιαξε. Πριν φτάσω στο Τόκυο είχα σχέδια να έμενα μερικές μέρες για να το γυρίσω αλλά το δελτίο καιρού έλεγε βροχή, βροχή και πάλι βροχή.
Είχα βαρεθεί να στεγνώνω τα ρούχα μου και αυτή η διαδικασία με είχε κουράσει αφάνταστα, οπότε αποφάσισα να κινηθώ αλλιώς. Βρήκα στην άλλη άκρη του κόλπου στην Kyonan ένα ξενοδοχείο και αποφάσισα να περάσω εκεί ένα διήμερο για να ξεκουραστώ και αφού στεγνώσω τα ρούχα μου να ξεχωρίσω ποια πράγματα θα φύγουν με το μηχανάκι και ποια μαζί μου. Έπειτα την Παρασκευή θα επέστρεφα στο Τόκυο θα έβαζα το v strom σε κούτα και θα είχα άλλη μία διανυκτέρευση εκεί. Με την βοήθεια του καιρού θα είχα την δυνατότητα να δω κάποια πράγματα που είχα στο μυαλό μου. Την επομένη θα επέστρεφα αεροπορικώς Ελλάδα.
375545
375546
375547
Επέλεξα να μεταβώ στην περιοχή Καβασάκι για να πάρω την «Tokyo bay Aqua Line» και να βγω στην άλλη πλευρά του κόλπου στο Kisarazu. Από εκεί η Kyonan απείχε περίπου 45 χλμ. Μετά από μία μικρή περιπλάνηση υπό συνεχή βροχή βρήκα το πέρασμα και αφού πλήρωσα 10€ διόδια μπήκα. Μετά όμως από μερικές γέφυρες τα έκανα μαντάρα. Τρεις διασταυρώσεις με την μία να είναι ο Ζονκ και εγώ φυσικά διάλεξα αυτήν. Είδα Γιοκοχάμα, έστριψα και βρέθηκα 20 χλμ πιο πίσω από εκεί που είχα ξεκινήσει. Βέβαια όταν βλέπεις στο gps σου αυτό (και με βροχή) άντε βγάλε άκρη.
375548
Γελώντας απόλαυσα μία απίστευτη διαδρομή μέσα από γέφυρες, ουρανοξύστες, αποθήκες, εργοστάσια, προβλήτες και πάρα πολλούς πολυεπίπεδους δρόμους και κόμβους. Αποφάσισα να συνεχίσω παραλιακά μέχρι την Kyonan η οποία απείχε πλέον περίπου 150 χλμ με τα 110 από αυτά μέσα από πλήρη αστική δόμηση.
Τελικά το λάθος μου αυτό μου βγήκε σε καλό. Αν εξαιρέσεις το γεγονός πως μου πήρε 4 1/2 ώρες να φτάσω συνειδητοποίησα πόσο μπροστά είναι οι Ιάπωνες από οτιδήποτε άλλο έχω δει μέχρι τώρα. Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω με λόγια τα όσα τα μάτια μου είδαν.
375549
375550
Η επιτομή της αρχιτεκτονικής και των κατασκευών είχε εφαρμογή σε αυτήν την πόλη του μέλλοντος. Δίπλα στην «Tokyo bay Aqua Line» υπάρχει το ένα από τα δύο αεροδρόμια του Τόκυο, το Ηaneda. Ένας αυτοκινητόδρομος το διασχίζει και βρίσκεσαι να οδηγείς κάτω από τον πύργο ελέγχου με τα αεροπλάνα να σηκώνονται και να προσγειώνονται δίπλα σου. Και μην νομίσει κανείς ότι πρόκειται για κάποιο παρακμιακό αεροδρόμιο. Είχε 75.000.000 επιβάτες (5ο στον κόσμο) και 210.000 προσγειώσεις το 2015.
375556
375557
Και το έργο δεν σταματάει εδώ. Η έλλειψη χώρου σε συνδυασμό με τον τεράστιο πληθυσμό της πρωτεύουσας (30.000.000 κάτοικοι με την ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή) έχει εξωθήσει τους Ιάπωνες σε απίστευτες κατασκευαστικές καινοτομίες. Πανύψηλα κτίρια, ουρανοξύστες με γραφεία και πολυκατοικίες, πάρκα, προσχώσεις σε όλη την ακτογραμμή και δημιουργία τεχνητών νησιών για επιπλέον χώρο, ποδηλατόδρομοι, δρόμοι, αυτοκινητόδρομοι, γραμμές μετρό, σιδηρόδρομοι, επιβλητικοί σταθμοί, λιμάνια, όλα εναλλάσσονται σε ένα απίστευτης ακρίβειας και αισθητικής δημιούργημα.
375558
375559
Τεράστια εντύπωση μου έκανε ο τρόπος με τον οποίο έχουν διαχειριστεί τα δίκτυα κίνησης. Εδώ να πω πως ο Ιαπωνικός «Highway» έχει κυριολεκτική σημασία γιατί δεν πατάει στην γη. Σε όλη την χώρα ο γρήγορος, με διόδια δρόμος, είναι υπερυψωμένος - στηριζόμενος πάνω σε γέφυρες - είτε βρίσκεται εντός είτε εκτός πόλεων, οπότε το θέαμα των δύο επιπέδων μου ήταν σύνηθες.
375566
Κατά κανόνα σε κάθε μεγάλη πόλη ένας αυτοκινητόδρομος θα την διασχίζει, ευρισκόμενος πάνω από έναν κεντρικό της δρόμο σχηματίζοντας έτσι τα δύο επίπεδα δρόμου που περιέγραψα. Στο Τόκυο όμως τα επίπεδα ήταν 4 και σε μερικές περιπτώσεις 5 και εξηγούμαι. Πάνω από τον δρόμο που πατάει στην γη υπάρχει ο αυτοκινητόδρομος, με διόδια, που διασχίζει την πόλη, ενώ σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει και υπόγειος δρόμος πλάι στον υπέργειο. Από πάνω υπάρχει ένα επίπεδο με ράγες για το Σίκανσεν (το τρένο που πιάνει 400 χλμ/ώρα) και άλλο ένα επίπεδο πάλι με ράγες στο ίδιο ύψος για το μετρό. Σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει και κάποια γέφυρα ή κάποιος αυτοκινητόδρομος πάνω από όλα αυτά. Αποτέλεσμα σε μερικά σημεία που διασταυρώνονται αυτοί οι κόμβοι οδηγείς και βλέπεις το ρετιρέ της 30όροφης πολυκατοικίας δίπλα σου.
375567
Οι πολυκατοικίες των 30 ορόφων είναι συνηθισμένες στην Ιαπωνία και δη στο Τόκυο (και πολύ υψηλότερες) και οφείλω να δηλώσω πως δεν υπήρχε καμία περίπτωση να ζούσα ποτέ εκεί πάνω. Δηλαδή αγοράζοντας το διαμέρισμα στον 30ο όροφο παίρνεις δώρο ένα σεισμό 6,2 ρίχτερ και μπόνους τα υπογλώσσια;
Ή άμα έχει ξεχάσεις το κινητό σου, μείνεις στον 32ο και έχει κοπεί το ρεύμα και δεν έχει ασανσέρ, τι λες; πάω να το πάρω και επιστρέφω σε δύο ώρες; Αν δεν έχεις ρεύμα και έχεις ξεχάσει το γκάζι ανοιχτό; παίρνεις πατατάκια, πολυθρόνια και αράζεις να βλέπεις το διαμέρισμά σου να καίγεται; Και που απλώνεις ρούχα εκεί πάνω άμα έχει αέρα; Με τίποτα δεν έμενα εκεί πάνω.
Εντύπωση μου έκανε και η στωικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τους σεισμούς. Με όσους μίλησα (που μπορούσα να συνεννοηθώ) μου είπαν πως είναι κάτι με το οποίο έχουν μάθει να ζουν μαζί. Δηλαδή να ξέρεις πως από το 30ο πάτωμα μπορεί να βρεθείς ισόγειο σε μία μόνο στιγμή και να μπορείς να ζεις με αυτό; Μπράβο τους, εγώ προσωπικά δεν θα μπορούσα ποτέ να την κάνω αυτή την συμφιλίωση..
Έφτασα νύχτα στην Kyonan κατάκοπος από την κίνηση και φυσικά μούσκεμα από την βροχή. Στον υπαίθριο χώρο του ξενοδοχείου δύο παρέες Ιαπώνων ήταν λιώμα από τα ξύδια. Δεν ήταν η πρώτη φορά που αντίκριζα τέτοιο θέαμα. Με το που πέφτει ο ήλιος αρχίζουν να πίνουν και στις 21:00 τοπική έχουν πέσει για ύπνο. Έπειτα με το πρώτο χάραγμα στις 05:30 έχουν σηκωθεί σαν ελατήρια να πάνε στις δουλειές τους. Έχουν και αυτοί τα θεματάκια τους και θα μιλήσω οσονούπω για αυτά.
Την επόμενη μέρα σε μία διακοπή της βροχής κατέβηκα στην παραλία και χάζευα τα γεράκια που εφορμούσαν στην θάλασσα ενώ ξυπόλητος περπατούσα στην υγρή άμμο.
375573
375574
375576
Προσπαθούσα να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη και να δώσω εξηγήσεις σε πολλά πράγματα που γνώρισα και είδα στις 3 αυτές εβδομάδες στην Ιαπωνία.
Σχεδόν τα πάντα στην χώρα είναι σε μικρογραφία. Αυτοκίνητα, μπουλντόζες, λεωφορεία, φορτηγά, σκαφτικά μηχανήματα, δωμάτια, μερίδες φαγητού, τα πάντα. Κυκλοφορούν πάρα πολλά Suzuki αυτοκίνητα και φορτηγά μικρά σαν παιχνίδια της Matchbox. Οι δρόμοι είναι τόσο στενοί που ένα τζιπ τύπου Landcruiser σχεδόν καλύπτει όλο το εύρος τους, ενώ το μέγεθος του είναι λίγο μικρότερο από αυτό ενός φορτηγού.
375577
375578
Στον θάλαμο των ανελκυστήρων η πινακίδα γράφει 1000 κιλά = 15 άτομα δηλαδή ο Ιάπωνας προσδιορίζει το μέσο βάρος του κάτοικου στα 66,5 κιλά.
375579
Και πράγματι, αν εξαιρέσω το Τόκυο που έχει έναν πιο «δυτικό αέρα» στην εμφάνιση και το βάρος των ανθρώπων στην υπόλοιπη χώρα οι κάτοικοι είναι αδύνατοι και μέτριου αναστήματος. Στο Τόκυο όμως είδα Ιάπωνες με στομάχι και με ντύσιμο πουκάμισο, γραβάτα. Υπάρχουν πάρα πολλά καταστήματα με φαγητό και γνωστές διεθνείς αλυσίδες όπως τα KFC, Mc Donalds, Burger House, Dominos pizza έχουν υποκαταστήματα σε όλη την χώρα.
Οι πινακίδες στους δρόμους που έχουν μπλε χρώμα αφορούν τους εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους χωρίς διόδια. Οι πράσινες πινακίδες αφορούν αυτοκινητόδρομους στους οποίους απαγορεύονται μηχανάκια κάτω από 125cc αλλά και πρέπει να πληρώσεις διόδια αν γράφουν EXPRWY (σύντμηση του express way).
375580
Κάθισα αρκετή ώρα στην παραλία απολαμβάνοντας το σχετικά ζεστό νερό στα πόδια μου. Υπήρχε μία ηρεμία στην ατμόσφαιρα και ένα χαλαρό κυματάκι που ερχόταν από τα βάθη του ωκεανού. Το βαρύ χρώμα της θάλασσας δυστυχώς με απέτρεψε πάλι από το να ρίξω μία βουτιά. Όταν ξεκίνησε να βρέχει για τα καλά αποσύρθηκα στο δωμάτιο και τακτοποίησα τα πράγματά μου.
Σκεφτόμουνα πως ο Ιάπωνας τα σπάει γιατί :
- Έβαλε παράθυρα, ηλιοροφή και ποδηλατόδρομους σε μερικά τούνελ.
375581
- Έβαλε υπόνομο σε γέφυρα , ναι το είδα και αυτό.
- Έχει βάλει σωσίβιο σε τάφρο κάστρου που δεν έχει βάθος μεγαλύτερο από 40 πόντους.
375582
- Έχει μπουλντόζες και άλλα μηχανήματα έργου σε μέγεθος τσέπης. (θέλω οπωσδήποτε κανα δύο για το χωριό μου).
- Έχει βάλει στέγαστρο για τα μηχανάκια στα πάρκινγκ του.
375583
- Έχει μπλιμπλίκια στις λεκάνες της τουαλέτας. (άμα τα καταφέρεις και δουλέψουν αποκτάς υποψηφιότητα για τον διεθνή διαστημικό σταθμό)
375584
- Παίζει anime στις αντλίες βενζίνης.
375585
- Ξέρει τον τρόπο να σε κάνει να πάρεις το δίπλωμα.
375586
Την Παρασκευή επέστρεψα στο Τόκυο και πήγα σε χόστελ που είχα κλείσει. Μπήκα πάλι στην «Tokyo bay Aqua Line» αυτή την φορά όμως χωρίς να κάνω λάθος.
375587
375588
Ξεκινάς με γέφυρα η οποία σε πάει σε υποθαλάσσιο τούνελ και μετά ξαφνικά είσαι απέναντι. Η όλη διαδρομή είναι 20 χλμ. Βγήκα στο κέντρο πήγα στο χόστελ, ξεφόρτωσα και στην συνέχεια πήγα στην εταιρία για την μεταφορά. Εκεί φόρτωσα το μηχανάκι και τα πράγματα στην κούτα και προσπάθησα να κάνω μία βόλτα στην πόλη, μάταια όμως. Η βροχή ήταν αδιάκοπη και δυνατή και συνέχισε έτσι ακατάπαυστη μέχρι την επόμενη μέρα. Έχασα την ευκαιρία για μία βόλτα στην πρωτεύουσα αλλά είχα κερδίσει τόσες πολλές εικόνες και εντυπώσεις που πλέον δεν με ένοιαζε.
Την επόμενη μέρα με ότι πράγματα μου είχαν απομείνει πήγα στο αεροδρόμιο Ναρίτα, ένα πολυεπίπεδο μεγαθήριο με 5 ορόφους που πιο πολύ θύμιζε εμπορικό κέντρο παρά με αεροδρόμιο και επέστρεψα στην Ελλάδα.
375589
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Η αεροπορική επιστροφή από το Τόκυο σου δίνει άπλετο χρόνο να σκεφτείς … Συνειδητοποίησα πως για να κατανοήσεις την χώρα και τους κατοίκους της πρέπει να τους δεις ξεχωριστά, διαχωρίζοντας τα τεχνολογικά επιτεύγματα από τις κοινωνικές συμπεριφορές. Αναμφισβήτητα τεχνολογικά και σε υποδομές η Ιαπωνία δεν έχει όμοιά της. Όλη η χώρα είναι θωρακισμένη απέναντι σε φυσικά φαινόμενα και τα πάντα είναι οργανωμένα και δουλεύουν σαν μία πρότυπη καλολαδωμένη μηχανή. Η καθαριότητα σε όλη την χώρα είναι από άλλο πλανήτη αν και το οξύμωρο εδώ είναι πως ότι δεν ανακυκλώνεται καίγεται (με ότι απελευθερώνει η καύση στην ατμόσφαιρα).
375590
Η τέλεια οργάνωση η απίστευτη δόμηση, ο σεβασμός στο περιβάλλον, η αρμονική συνύπαρξη της τεχνολογίας με την φύση αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση και αυτό πιστέψτε με δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. «Καταβρόχθισα» 4.491 χιλιόμετρα και κάθισα 3 εβδομάδες στην χώρα οπότε πιστεύω πως έχω άποψη.
Συνεπώς το λογικό συμπέρασμα θα ήταν πως όλοι οι κάτοικοι είναι ευτυχισμένοι αφού διαβιούν σε μία τόσο τέλεια, όμορφη και με υψηλό βιοτικό επίπεδο χώρα. Τα στατιστικά στοιχεία εν μέρει υποστηρίζουν αυτό το συμπέρασμα αλλά οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια. Η χώρα είναι στον αυτόματο και οι κάτοικοι το ίδιο όπως έγραψα κάπου πιο πάνω, αλλά το ζήτημα είναι το τίμημα που πληρώνουν για αυτό. Όλα δουλεύουν ρολόι γιατί οι κάτοικοι πιέζονται πολύ είτε από τις παραδόσεις τους, είτε από τους εαυτούς τους, είτε από το κράτος και τους νόμους τους.
Είδα πάρα πολλά καταστήματα με τυχερά παιχνίδια (Pachinko & slot), πάρα πολλά όμως σε όλη την χώρα. Για να υπάρχουν σημαίνει ότι δουλεύουν και για να δουλεύουν σημαίνει πως πολύς κόσμος ψάχνει εκεί να βρει την συγκίνηση που του λείπει από την καθημερινότητά του. Ίσως τελικά το παραμύθι να έχει δράκο. Μία ολόκληρη ζωή κάτω από ένα αυστηρό πρόγραμμα δεν ξέρω κατα πόσο σου αφήνει το περιθώριο να ψαχτείς λίγο με τον εαυτό σου και να υιοθετήσεις και άλλες δραστηριότητες, πέρα από την δουλειά, που θα σε στηρίξουν όταν σταματήσεις να δουλεύεις. Ίσως η σύνταξη να αφήνει τον Ιάπωνα με αρκετά χρήματα μεν αλλά απογυμνωμένο από οποιαδήποτε άλλο ενδιαφέρον...
375591
375592
Έπειτα είναι και η σχέση του Ιάπωνα με το αλκοόλ. Προς το τέλος της ημέρας ξεσπάει σε αυτό εκτονώνοντας όλη την πίεση που έχει δεχθεί κατά την διάρκεια της. Αυτοκτονίες, τσιγάρο, υπερβολική τυπολατρία και διαστροφές συμπληρώνουν τα κομμάτια ενός αθέατου παζλ που συνθέτει την πανέμορφη αυτή χώρα. Ακόμα και σήμερα που γράφω αυτό το ταξιδιωτικό δεν ξέρω αν πρέπει να θαυμάσω τον Ιάπωνα ή να τον λυπηθώ.
Η υπερβολική, σε σημείο λοβοτομής υπακοή στους κανόνες, ειδικά αυτούς της οδικής κυκλοφορίας φτάνει σε σημείο να με τρομάζει. Δεν μπορεί να είναι τελείως άδειοι οι δρόμοι και ο πεζός να μην περνάει απέναντι το στενό γιατί το φανάρι είναι κόκκινο ή να είναι άδειος ο δρόμος, το όριο να είναι 40 και να πηγαίνει ευλαβικά για 10 χιλιόμετρα με 39χλμ/ώρα μόνο και μόνο επειδή το λέει η πινακίδα. Θέλω να πω πως η αυστηρή προσήλωση στους νόμους έχει αφαιρέσει οποιαδήποτε πρωτοβουλία από τον άνθρωπο. Βέβαια αυτή ακριβώς η προσήλωση είναι που επιτρέπει στην χώρα να λειτουργεί εύρυθμα και με επιτυχία. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα.
Το μόνο σίγουρο είναι πως η χώρα εκτός από πανέμορφη είναι και έτη φωτός μπροστά.
375596
Πάμε παράπονο τώρα...
Πάντα όταν γυρνάω από ένα μεγάλο ταξίδι έχω μία στυφή γεύση, μου μένει μία πικρία για αυτά που βλέπω σε άλλες χώρες και δεν μπορώ να τα δω στην ρημάδα την πατρίδα μου. Η Ιαπωνία με τερμάτισε σε αυτό. Η σκέψη μου μελάνιασε σαν τον γκρίζο ουρανό και ανάμικτα συναισθήματα οργής και ταυτόχρονα απογοήτευσης με πλημμύρισαν. Με τέτοιες υποδομές και τέτοια τεχνολογική πρόοδο άραγε πως θα μας βλέπουν οι ιάπωνες τουρίστες όταν έρχονται στην Ελλάδα; Σαν λαμπρούς απόγονους του Μέγα Αλέξανδρου ή σαν τριτοτεταρτοκοσμικούς αφρικανούς που έτυχε να διαβιούν σε αυτή την γη με το ένδοξο παρελθόν;
Και πόσο πια μπορούμε να εξαργυρώνουμε την Ακρόπολη, τον Παρθενώνα και τις εκπληκτικές παραλίες και τα νησιά μας; Πόσο πια γκρικ σουβλάκι, μουζάκα, γκρικ σάλατ, «εμείς δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο» και το αμίμητο όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες εσείς τρώγατε βελανίδια; Πολιτισμικά κάποτε ξεκινήσαμε τον πολιτισμό της ανθρωπότητας σε πολλαπλά επίπεδα. Συμφωνώ και επαυξάνω. Τώρα όμως; Δυστυχώς τώρα εμείς τρώμε βελανίδια και απλώνουμε συνεχώς το χέρι για να πάρουμε την επόμενη δόση και μετά από αυτήν την επόμενη και ου το καθεξής. Είναι γροθιά στο στομάχι να είσαι στην Μογγολία και να σε ρωτάει ο Μογγόλος αν πεθαίνουμε από την πείνα στην Ελλάδα. Τι να του πεις, τι να του εξηγήσεις …
Έχουμε καταντήσει οι ζητιάνοι της Ευρώπης και οσονούπω τα γκαρσόνια ολόκληρου του κόσμου. Αλλά «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και όλα τα άλλα να πάνε να γαμηθούνε». Αυτοί είμαστε. Φτιάχνουμε 5 χιλιόμετρα δρόμο και κόβουμε κάργα κορδέλες. Χτίζουμε μία γέφυρα και αυτοπαινευόμαστε στην τηλεόραση με ύφος χιλίων καρδιναλίων λες και πατήσαμε στον Άρη. Άμα δε, πάρουμε και κανα γιούρο ή κανα χρυσό στους Ολυμπιακούς … άστο … λύσαμε όλα μας τα προβλήματα …
Βυθισμένος σε αυτές τις σκέψεις και 16 ώρες αργότερα έφτασα στο Ελ.Βελ . Πατώντας το πόδι μου εκτός του κτιρίου του αεροδρομίου άκουσα και τις πρώτες κόρνες, τις πρώτες φωνές είδα και τα σκουπίδια, τις τσίχλες πάνω στα πεζοδρόμια, τα αποτσίγαρα έξω στην στάση των λεωφορείων και ηρέμησα. Πολιτισμός σκέφτηκα, όχι μαλακίες …
ΚΑΙ ΔΥΟ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ V-STROM 650cc.
To V-STROM θα το χαρακτήριζα ως ένα «τίμιο» μηχανάκι (value for money). Αν δεν το σκίζεις, ευλαβικά τηρείς τα σέρβις, προληπτικά αλλάζεις τα μηχανικά μέρη που έχουν φάει τα ψωμιά τους και φυσικά δεν κάνεις μαλακίες, είναι ικανό με 120 χλμ την ώρα να σε ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Στο εν λόγω ταξίδι διένυσε 18.600 χλμ σε 45 μέρες και τα προβλήματα που έβγαλε ήταν αυτά που προανέφερα. Προσωπικά έχω περάσει την ηλικία του «ινδιάνου» οπότε η χρήση που του κάνω είτε για την καθημερινή μου μετακίνηση είτε για ταξίδια εντός και εκτός Ελλάδος, είναι εντός των πλαισίων της «ασφαλούς οδήγησης» και αυτό είναι ότι καλύτερο για τον κινητήρα. Προφανώς και μου έχει παρουσιάσει μικροπροβλήματα αλλά ευτυχώς μέχρι τώρα τίποτα το σοβαρό που να σημαίνει πλήρη ακινητοποίηση της μηχανής.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί θέλω και εγώ να ενώσω την φωνή μου με όλους αυτούς που δικαίως παραπονιούνται και γκρινιάζουν για την αντιμετώπιση των αντιπροσωπειών απέναντι στους έλληνες χρήστες δικύκλου. Το σπάω σε τάλιρα.
Περίπου 10 μέρες πριν φύγω για Ιαπωνία επικοινώνησα δύο φορές τηλεφωνικά με το γραφείο του διευθυντή της Suzuki στην Ελλάδα, ειδικά για το τμήμα των μηχανών. Ένας φίλος μου έδωσε το τηλέφωνο και μίλησα απευθείας με τον αντικαταστάτη του χωρίς ενδιάμεσους. Επειδή το μηχανάκι μου έχει κατασκευαστεί στην Ιαπωνία ήθελα να επισκεφτώ το εργοστάσιο κατασκευής του. Ορθά είχα υπολογίσει πως ήθελα περίπου 20 μέρες από την αναχώρησή μου για να φτάσω στο νησί. Συνεπώς ένας μήνας θεώρησα πως είναι υπεραρκετός χρόνος για οποιαδήποτε συνεννόηση. Ενημέρωσα τον υπεύθυνο για το σχέδιό μου και του είπα ότι το δέον θα ήταν η προσέγγιση προς την μητρική εταιρία να γίνει μέσω της επίσημης αντιπροσωπείας στην Ελλάδα και όχι από ένα ιδιώτη. Τον ρώτησα αν τον ενδιαφέρει το σχέδιο και τον ρώτησα αν επιθυμεί να κάνει την διαμεσολάβηση. Δεν ζήτησα απολύτως τίποτα. Ούτε χρήματα, ούτε σέρβις, ούτε λάδια, ούτε λάστιχα, ούτε μηχανάκι .. απολύτως τίποτα. Είπε πως του αρέσει πολύ η ιδέα και πως θα επικοινωνήσει μαζί μου αφήνοντας να εννοηθεί πως θα πραγματοποιηθεί η επαφή. Δεν επικοινώνησε ποτέ, ούτε καν για να μου πει όχι.
Πολιτισμός είπαμε, όχι μαλακίες …
Το μυστικό ...
Πάντα όταν φεύγω για ένα ταξίδι εγώ φαίνομαι ως αναβάτης, εγώ γράφω τα ταξιδιωτικά εγώ εισπράττω τα εύσημα. Δεν είναι όμως έτσι ακριβώς. Πάντα υπάρχουν οι άνθρωποι πίσω από την "σκηνή" που σε στηρίζουν και σε βοηθούν πριν αλλά και κατα την διάρκεια ενός μεγάλου ταξιδιού. Ο καθένας μας δημιουργεί τα δικά του σύμβολα από τα οποία αντλεί δύναμη για να συνεχίσει όταν το μυαλό ζορίζεται από τις κακουχίες και τις αποστάσεις, το μηχανάκι χαλάει στην μέση του πουθενά, το κορμί πονάει από τα δεκάωρα στο τιμόνι, τα χέρια μουδιάζουν από την παραλίγο τούμπα...
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι με την συνεισφορά τους είναι αυτοί που μου δίνουν την δύναμή τους για να συνεχίζω όταν η δικιά μου με εγκαταλείπει. Είναι αυτοί οι μικροί ήρωες που κάνουν εφικτό κάθε μου ταξίδι. Από τα παιδιά στο συνεργείο και το λαστιχάδικο που με ανθρωπιά και επιμονή προετοίμαζουν πάντα το μηχανάκι μου, αυτούς που με υπομονή μου δίνουν κουράγιο όταν είμαι στο εξωτερικό μέχρι και τους αναγνώστες του μοτό που με την ζεστασιά τους μου δίνουν πάντα την δύναμη που μου λείπει.
Απέναντι σε όλους εσάς χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ...
Αυτά.
Ευχαριστώ και πάλι τα παιδιά του μοτό για την φιλοξενία τους.
Συγνώμη αν κούρασα (για άλλη μια φορά) με την λεπτομέρειά μου.
375600
375601
Εύχομαι υγεία και καλά ταξίδια σε όλους μας.
αρχιζω να αλλαζω γνωμη για το βστρομ...κοινως i'm speechless...τι να σου πω ρε φιλε..εισαι μια ενσαρκωση της αληθινης φυσης του Ελληνα γιατι π.χ εγω ειμαι του καναπε..παλι καλα μου μας ενωνει και μια φυση...τωρα τι να σου ευχηθω; καλη παταγονια;;;..παντα ορθιος και να εκπληρώνεις τα ονειρα σου...και εμεις μεσα από σένα τα δικα μας...ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΙΟΣ...
:a23::a012:Απλά.....δεν έχω λόγια......να αξιωθώ απλά να κάνω κάτι παρόμοιο.... :beer:
Μανολης67
04/12/2016, 21:10
Έπειτα είναι και η σχέση του Ιάπωνα με το αλκοόλ. Προς το τέλος της ημέρας ξεσπάει σε αυτό εκτονώνοντας όλη την πίεση που έχει δεχθεί κατά την διάρκεια της. Αυτοκτονίες, τσιγάρο, υπερβολική τυπολατρία και διαστροφές συμπληρώνουν τα κομμάτια ενός αθέατου παζλ που συνθέτει την πανέμορφη αυτή χώρα. Ακόμα και σήμερα που γράφω αυτό το ταξιδιωτικό δεν ξέρω αν πρέπει να θαυμάσω τον Ιάπωνα ή να τον λυπηθώ.
Η υπερβολική, σε σημείο λοβοτομής υπακοή στους κανόνες, ειδικά αυτούς της οδικής κυκλοφορίας φτάνει σε σημείο να με τρομάζει. Δεν μπορεί να είναι τελείως άδειοι οι δρόμοι και ο πεζός να μην περνάει απέναντι το στενό γιατί το φανάρι είναι κόκκινο ή να είναι άδειος ο δρόμος, το όριο να είναι 40 και να πηγαίνει ευλαβικά για 10 χιλιόμετρα με 39χλμ/ώρα μόνο και μόνο επειδή το λέει η πινακίδα. Θέλω να πω πως η αυστηρή προσήλωση στους νόμους έχει αφαιρέσει οποιαδήποτε πρωτοβουλία από τον άνθρωπο. Βέβαια αυτή ακριβώς η προσήλωση είναι που επιτρέπει στην χώρα να λειτουργεί εύρυθμα και με επιτυχία. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα.
Το μόνο σίγουρο είναι πως η χώρα εκτός από πανέμορφη είναι και έτη φωτός μπροστά.
375596
Συγκλονιστικές οι σκηνές απο την Φουκοσίμα όπου ερχόταν τσουνάμι και οι οδηγοι περίμεναν να ανάψει πρασινο στις διασταυρωσεις,,,,,,
MG-KTiNoS
04/12/2016, 21:33
.
Ευχαριστούμε
Έμαθα πολλά πράγματα από το ταξιδιωτικό σου.Να είσαι πάντα καλά
Ένα μεγάλο ευχαριστώ
.
Ευχαριστούμε
Αυτό ακριβώς. Ευχαριστούμε !
Να ρωτήσω κάτι; Η μηχανή γύρισε εντάξει; Πόσο ήταν το κόστος επαναπατρισμού της;
Κατά τ"άλλα ρε φίλε δεν έχω λόγια...Ακόμα μία φορά εύγε...
Verbal Kint
05/12/2016, 05:02
Αρχισα το διαβασμα κατα τις 3.00 και εχει παει 6:00. Αξιζε ομως.
Ευχαριστω για το ταξιδι, και ευχομαι παντα τετοια.. (...εκτος της βροχης φυσικα!!!)
Συγκλονιστικές οι σκηνές απο την Φουκοσίμα όπου ερχόταν τσουνάμι και οι οδηγοι περίμεναν να ανάψει πρασινο στις διασταυρωσεις,,,,,,
Πραγματικά, αφού σκεφτόμουν κάποια στιγμή πως αν πάει ένας χαβαλές σε κανα γκρέμι και στην στροφή βγάλει τις πινακίδες που δείχνουν στροφή και τις αντικαταστήσει με άλλες που ορίζουν ευθεία πορεία, οι Ιάπωνες έιναι ικανοί να φεύγουν στον γκρεμό ο ένας πίσω από τον άλλο σαν τα λέμινγκς..
αρχιζω να αλλαζω γνωμη για το βστρομ...κοινως i'm speechless...τι να σου πω ρε φιλε..εισαι μια ενσαρκωση της αληθινης φυσης του Ελληνα γιατι π.χ εγω ειμαι του καναπε..παλι καλα μου μας ενωνει και μια φυση...τωρα τι να σου ευχηθω; καλη παταγονια;;;..παντα ορθιος και να εκπληρώνεις τα ονειρα σου...και εμεις μεσα από σένα τα δικα μας...ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΙΟΣ...
Σε ευχαριστώ πολύ
Να ρωτήσω κάτι; Η μηχανή γύρισε εντάξει; Πόσο ήταν το κόστος επαναπατρισμού της;
Κατά τ"άλλα ρε φίλε δεν έχω λόγια...Ακόμα μία φορά εύγε...
Το μηχανάκι θα πάω σήμερα να το πάρω. Η διατακτική γράφει πως το ξυλοκιβώτιο "είναι ελαφρώς χτυπημένο"....
Το κόστος είναι γύρω στο χιλιάρικο.
Λιγα λογια
πολυ ουσια...
Ευχαριστουμε wanaka-san
και στο επομενο!!!
:beer:
Τέλειο! Αντε και στο επόμενο!!!
:beer:
Bladerunner
05/12/2016, 11:38
Μπράβο φίλε!
Πολύ ωραία, "ξεκούραστη" γραφή αλλά άκρως ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
Ευχαριστούμε που το μοιράστηκες! :beer:
Παππούκο αυτό είναι το ταξίδι μας...
Άξιος εγγονός.. Πολλά μπράβο! ;)
Να είσαι καλά και να πραγματοποιείς τα όνειρά σου. Πάντα καλούς δρόμους.. :beer::wave2:
Μaggellanos
05/12/2016, 11:54
Μπραβο φιλε μου!
Χωρις ιχνος υπερβολης (κατι το οποιο σπανιζει στα φορουμ), με μια μεστη περιγραφη, προσεγμενο κειμενο και ομορφη φωτογραφια, εδωσες στον αναγνωστη οχι μονο το προσωπικο "αρωμα" του ταξιδιου σου, αλλα και τις πληροφοριες που πρεπει να γνωριζει οποιος θελησει να ακολουθησει τα "χναρια" σου στο μελλον.
Και αυτο είναι η σημαντική παρακαταθηκη ενος καθαροαιμου ταξιδευτη φιλε μου, το τι αφηνει σε αυτους που καποια στιγμη ισως χαραξουν διαδρομες σαν τις δικες σου πανω σε χαρτες.
Ευχαριστουμε λοιπον που το μοιραστηκες!
υγ
Αυτο που δεν καταλαβα,ειναι το ζευγαρι των Ιταλων πως βρεθηκαν εκει?
Εννοω μηπως γνωριζεις αν οδηγησαν μεχρι εκει,η τα φορτωσανε σε κανενα τρενο τυπου? Αν οδηγησαν, ποια διαδρομη ειχαν κανει μεχρι ΒΣ?
GIXXERAKIAS
05/12/2016, 13:37
Άψογος και σου εύχομαι με το καλό το επόμενο ταξίδι να σε ξαναδιαβάσουμε να σε χαρούμε!:D
Ευχαριστούμε πολύ που μοιράστηκες την εμπειρία σου και μας χάρισες λίγη από την χαρά σου μέσα από τις φωτογραφίες και την περιγραφή σου!:beer:
Πραγματικά, αφού σκεφτόμουν κάποια στιγμή πως αν πάει ένας χαβαλές σε κανα γκρέμι και στην στροφή βγάλει τις πινακίδες που δείχνουν στροφή και τις αντικαταστήσει με άλλες που ορίζουν ευθεία πορεία, οι Ιάπωνες έιναι ικανοί να φεύγουν στον γκρεμό ο ένας πίσω από τον άλλο σαν τα λέμινγκς..
Ή να ακολουθούν τις (λανθασμένες) οδηγίες του GPS ακόμα και αν μπροστά τους είναι ο ωκεανός...δεν μπορεί να κάνει λάθος το GPS, θα υπάρχει δρόμος κάτω από τα κύματα (http://www.dailymail.co.uk/news/article-2115821/Japanese-tourists-blame-satnav-stranded-Australian-mangrove-swamp-high-tide.html). :lol:
Υπέροχο το ταξιδιωτικό σου. Ευχαριστούμε. :sake: :sake: :sake:
:beer:
alexis_d
05/12/2016, 15:19
Αναλυτικότατος,άμεσος και περιεκτικός σε νόημα.Καλοτραβηγμένες φωτογραφίες και αναλυτικές περιγραφές.
Να είσαι καλά, να ταξιδεύεις,να διαβάζουμε και αν μπορέσουμε να σε ακολουθήσουμε.
Πολλές :beer:
Απίστευτο ταξίδι. Πολλά, πολλά μπράβο.
Αρχισα το διαβασμα κατα τις 3.00 και εχει παει 6:00. Αξιζε ομως.
Ευχαριστω για το ταξιδι, και ευχομαι παντα τετοια.. (...εκτος της βροχης φυσικα!!!)
Ο χρόνος που σφιέρωσες την ώρα που το έκανες αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ και σε εσένα.
Μπράβο φίλε!
Πολύ ωραία, "ξεκούραστη" γραφή αλλά άκρως ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
Ευχαριστούμε που το μοιράστηκες! :beer:
Όταν γράφω ένα ταξιδιωτικό προσπαθώ να μεταφέρω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορώ για να δώσω μία μικρή "βοήθεια" στον επόμενο που θα επιθυμήσει να επισκεφτεί κάποιο από τα μέρη που έχω πάει. Για αυτό και η τόση λεπτομέρεια. Εξάλλου πιστεύω πως μόνο αν μοιράζουμε τις εμπειρίες μας γινόμαστε πραγματικοί "ταξιδευτές" ;)
εκατσα τα διαβασα ολα..ενα ενα :a20:
ευχαριστουμε που μας εδωσες μια γευση απο αυτα που ειδες !
Μπραβο φιλε μου!
Χωρις ιχνος υπερβολης (κατι το οποιο σπανιζει στα φορουμ), με μια μεστη περιγραφη, προσεγμενο κειμενο και ομορφη φωτογραφια, εδωσες στον αναγνωστη οχι μονο το προσωπικο "αρωμα" του ταξιδιου σου, αλλα και τις πληροφοριες που πρεπει να γνωριζει οποιος θελησει να ακολουθησει τα "χναρια" σου στο μελλον.
Και αυτο είναι η σημαντική παρακαταθηκη ενος καθαροαιμου ταξιδευτη φιλε μου, το τι αφηνει σε αυτους που καποια στιγμη ισως χαραξουν διαδρομες σαν τις δικες σου πανω σε χαρτες.
Ευχαριστουμε λοιπον που το μοιραστηκες!
υγ
Αυτο που δεν καταλαβα,ειναι το ζευγαρι των Ιταλων πως βρεθηκαν εκει?
Εννοω μηπως γνωριζεις αν οδηγησαν μεχρι εκει,η τα φορτωσανε σε κανενα τρενο τυπου? Αν οδηγησαν, ποια διαδρομη ειχαν κανει μεχρι ΒΣ?
Όπως έγραψα στο ταξιδιωτικό υπάρχουν πάντα κάποιοι μικροί ήρωες πίσω από την σκηνή. τα εύσημα για τις φωτογραφίες ανήκουν αλλού. Εγώ απλά τις τράβηξα ..
Οι Ιταλοί ξεκίνησαν από την χώρα τους παρακαλώ και μετά ανέβηκαν στις Βαλτικές χώρες μπήκαν Ρωσία μετά Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιστάν, Καζακστάν, Ρωσία, Μογγολία, Ρωσία και Ιαπωνία. Όταν τους συνάντησα είχαν ήδη 45 μέρες στον δρόμο ... Ιαπωνία νομίζω πως έφυγαν 10 μέρες περίπου πριν από εμένα.
Ή να ακολουθούν τις (λανθασμένες) οδηγίες του GPS ακόμα και αν μπροστά τους είναι ο ωκεανός...δεν μπορεί να κάνει λάθος το GPS, θα υπάρχει δρόμος κάτω από τα κύματα (http://www.dailymail.co.uk/news/article-2115821/Japanese-tourists-blame-satnav-stranded-Australian-mangrove-swamp-high-tide.html). :lol:
Υπέροχο το ταξιδιωτικό σου. Ευχαριστούμε. :sake: :sake: :sake:
:beer:
Διάβασα το άρθρο και πέθανα στα γέλια :D :D :D
Ακριβώς αυτό.
Τώρα ξέρω τι φάρσα θα κάνω την πρωταπριλιά και που ...:evil:
Αισθάνομαι άβολα να απαντάω στα σχόλια (που το θέλω) και να βλέπω άλλο ένα κατεβατό μου να γεμίζει ολόκληρη σελίδα.
Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τα καλά σας λόγια και εύχομαι πρώτα υγεία και έπειτα πολλά ταξίδια !!!
Kostas2B
05/12/2016, 20:46
Τα 3 τελευταία χρόνια που ποστάρεις ταξιδιωτικά,καθε φορά με εντυπωσιαζεις όλο και περισσότερο.
Σε θαύμασα,ταξίδεψα με το μυαλό μου και εγώ οσο μπόρεσα... Οι εικόνες πραγματικά ειναι μαγικες, ειδικά εκει που μπήκες Μογγολία με πέθανες...!
Αν θες κάποια στιγμη,πες μας για το συνολικό κόστος, αν και πιο πολυ με ενδιαφέρει πόσες μερες έκανες να φτάσεις μεχρι Ουλαν Μπατόρ και Βλαδιβοστόκ.
Μπράβο και μπράβο και μπράβο. Σου ευχομαι όπου άλλου ποθείς,να φτάσεις!
Δε ξέρω τι αλλο να γράψω, πάω να κλάψω... Μου έκανες μεγάλη ζημιά!
PaNick67
06/12/2016, 12:07
Φιλε wanaka, γραφτηκα στο φορουμ για να σε ευχαριστησω που το μοιραστηκες μαζι μας!
Να εισαι παντα καλα να ταξιδευεις και εμας μαζι σου!:)
Σε κάτι τέτοιες φάσεις μου κάθεται ο Πορτοκάλογλου ως μουσική υπόκρουση στις φωτογραφίες, την εξιστόρηση. Δλδ καβαλάς Ελλάδα και ξεκαβαλάς Ιαπωνία. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; :bawl: Φίλε χαρά στα παπάκια σου, απ τα δυναμικά ταξιδιωτικά λόγω του όλα είναι δρόμος. Άντε κ στην Κίνα το επόμενο.
Αν και μιλώ και γράφω πάρα πολύ, τώρα έχασα τα λόγια μου και τα δάκτυλα στο πληκτρολόγιό μου.
Απέραντος σεβασμός και θαυμασμός
Ευχαριστούμε για την μεστή και γεμάτη πληροφορίες περιγραφή αλλά και για τις ομορφες εικόνες που σε βάζουν σε "first person role"
Έυγε, Εύγε, Ευγε
andreastwin
07/12/2016, 22:36
τα πολλα λογια ειναι φτωχεια,απλα με καθηλωσες και με ταξιδεψες σε μερη εχω παει πριν 40 χρονια με καραβι.osaka inoshima kokura.χιλια μπραβο παντα τετοια, να περνας καλα. :a23::a23::a23::a23::a23::a23::a23::a012:
Juohmaru!
08/12/2016, 06:56
Μπράβο ρε φίλε! Να έχεις πάντα τη δύναμη να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα!
Για το ταξίδι δεν έχω πολλά να πω πέρα από άπειρα... :a012::a012::a012::a012:
devil's animal
08/12/2016, 07:02
μπραβο! μπραβο! μπραβο!
ωραιο ταξιδιωτικο, πραγματικα ταξιδι ζωης...
φοβερες εμπειριες που τις μοιραστηκες μαζι μας...
ευχαριστουμε...
και στα επομενα...
:beer::beer::beer:
Καταπληκτικός προορισμός
Καταπληκτικό ταξίδι
Μπράβο και στα επόμενα :wave2:
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.