Τιτιβίσματα Νορβηγίας. Πως τελικά αντιμετώπισα τον μινώταυρο Nordkapp...

[NIKANTHI]

Και εγώ να κάνω τις απαραίτητες στάσεις.


384653


Φυσικά πρώτα έκανα τις στάσεις και μετά έβλεπα τους καταρράκτες, φαντάσου!.


384654


Γύρω στις πέντε το απόγευμα φτάνω σε ένα βενζινάδικο 55 km από το Trollstigen...


384655

[NIKANTHI]

Φουλάρω πάω να πληρώσω. Η κάρτα σας δεν είναι αποδεκτή!! Ξαναπροσπαθω τίποτα, η υπάλληλος γελούσε νευρικά και εγώ ακόμα πιο πολύ. Δίνω την άλλη κάρτα τίποτα! Πληρώνω με μετρητά και την λέω τον καημό μου ότι νιώθω πραγματικά ευλογημένος που είμαι έλληνας πολίτης, αλλά δυστυχώς έχω θέμα με τις κάρτες. Βγαίνω έξω παίρνω τηλέφωνο την Πειραιώς μετά από κανένα δεκάλεπτο ανοίγει γραμμή.


– Γεια σας είμαι στη Νορβηγία και δεν μπορώ να κάνω συναλλαγές με την κάρτα μου.

– Ναι δυστυχώς μπλοκαρίστηκαν όλες οι συναλλαγές από την Ελλάδα προς το εξωτερικό.

— Και εγώ τώρα τι να κάνω!.

– Τι να σας πω!

– Μα το πρωί που μίλησα με μια άλλη υπάλληλο σας μου είπε, ότι δεν θα έχω κανένα πρόβλημα.

– Το πρωί είχαμε άλλη ενημέρωση τώρα έχουμε άλλη.

– Τόσο απλά!

– Δυστυχώς ναι.

- Και εγώ τώρα τι να κάνω που είμαι 3500 km μακριά από το σπίτι μου.

– Τι να σας πω!


384656


Τόσο απλά χρεωκοπήσαμε! Τι λέγαμε ότι η Ελλάδα είναι ετη μπροστά, άκυρο! Και εγώ ήμουν 55 km από το Τρολστιγκεν και να βγάζω καπνούς! Πάω στην υπάλληλο την λέω οτι η Ελλάδα είναι οφ, και να έχω πεθάνει στο γέλιο!! Ετσι λειτουργεί ο οργανισμός μου όταν φτάνω σε φρίκη το ρίχνω στο γέλιο!!! Τι λέω αν έχει πουθενά καμιά πρίζα να φορτίσω το κινητό και αυτή αποσυνδέει ένα fotoplay που δεν χρησιμοποιούσε κανείς, και μου παραχωρεί τη μπρίζα. Τι να λέμε τώρα! Τώρα τι να κάνω να πάω στο Trollstigen ή να μην πάω... Παίρνω την Ανθή τηλέφωνο.


– Ανθή χρεωκοπήσαμε, Οι κάρτες τέλος.

– Πλάκα με κάνεις.

– Όχι. Έκπληξη!.

– Γύρνα πίσω.

– Θέλω να πάω στο Τrollstigen να δω τον καταρράκτη.

– Καλά χάζεψες τελείως!!! 10000 καταρράκτες είδες, και τι έγινε!

– Θα το σκεφτώ!.


Τρεις ωρες το σκεφτόμουν!! Ηθελα να πάω πάρα πολύ είχα όμως 350 € και καμιά 500 km για να πάρω το καράβι από το Μπέργκεν. Το κόστος του καραβιου, και άλλα 900 km για να πάω από Δανία Ντόρτμουντ στην αδερφή μου. Όσο το σκεφτόμουν έρχεται μία οικογενεια νορβηγον στο βενζινάδικο, δεν έβαλαν βενζίνη απλώς έκατσαν σε ένα τραπεζάκι να φάνε ως βραδινή έξοδο. Πω πω, πως ζούνε αυτοί οι άνθρωποι εκεί... Η έννοια της ταβέρνας είναι το βενζινάδικο. Έπαθα πλάκα! Ωραία είναι η Νορβηγία για διακοπές αλλά άντε πάνε να ζήσεις εκεί για πάντα. Και θα λες στη γυναίκα σου... Πάμε έξω ματάκια μου το βράδυ να σε κάνω το τραπέζι... Στο βενζινάδικο!!!!


384657


Έρχεται μία αστυνομικός για να φάει και αυτή κάτι, την ρωτάω αφού την εξήγησα την κατάσταση μου.


– Πόσες ώρες είναι το Μπέργκεν από εδώ για να πάρω το καράβι;.

– Γιατί δεν πας στο Όσλο και να πάρεις το καράβι από εκεί. Είναι περίπου τα ίδια χιλιόμετρα αλλά ο δρόμος είναι πολύ πιο εύκολος και θα κάνεις λιγότερες ώρες οδήγησης!


Δεν ήξερα για αυτή μου την εναλλακτική, ψάχνω να βρω τιμές του πλοίου δεν πολύ έβγαλα άκρη και όλο το σκεφτόμουν. Βγαίνω έξω από το βενζινάδικο κάνω ένα τσιγάρο και εκεί αποφασίζω οτι θα γυρίσω πίσω.

Παίρνω ένα αυτοκόλλητο από το βενζινάδικο και το κολαω στην μπαγαζιερα έτσι για να θυμάμαι την ελληνική μας χρεωκοπία, όσο ήμουν εγώ κάπου στην Νορβηγία και με άφησε στο έλεος του θεού, οι τον διασυνδέσεων μου 3500 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου

[NIKANTHI]

384658


Στα πρώτα 50 km όλο το σκεφτόμουν αν έκανα τη σωστή επιλογή ή όχι. Αλλά θεώρησα oτι μερικές καταστάσεις στη ζωή σου σε μένουν βαθύτερα χαραγμένες όταν σε αποτρέπουν να κάνεις κάτι από επιλογή, παρά να το κάνεις. Παντός ήμουν πολύ τυχερός που τελικά ολοκλήρωσα αυτό το ταξίδι, γιατί ανάμεσα στην επέμβαση μου το ταξιδιωτικό μου πρόγραμμα και την χρεοκοπία, υπήρχαν περιθώρια ωρών στο τελικά, να μπορέσω να το ολοκληρώσω… Και οικονομικά να το δεις, με αρκετοί άνεση αλλα και διάφορα απρόοπτα που μου έτυχαν στον δρόμο, όταν έφτασα στην αδελφη μου, είχα ακόμα 50 ευρώ μαζι μου. Ναι είχα μεγάλη τύχη.


Αλλα ημουν ατυχος γιατι δεν εβγαλα φωτογραφιες…. :ufo::ufo::ufo:



To be continued when i am back in earth ...:ufo::ufo::ufo:

[NIKANTHI]

384681



Τα εξωγήινα όντα μόλις συνειδητοποίησαν ότι μέσα σε 5 λεπτά έβγαλα 5000 φωτογραφίες … Με επέστρεψαν άρον άρον πίσω!!


Oποτε θα με ανεχτείτε …Ποιος την χάρη σας :a02::a02::a02:


Ετσι... ξεκίνοντας για πίσω γύρισα πίσω από τον Ε 136 μέχρι να βγω στον Ε6 και από εκεί στο Όσλο. Η ελληνική κρίση μπορεί να μου έκοψε τις διακοπές στη μέση, αλλά με πρόσφερε το Όσλο. Αλλά φυσικά μου παρέτεινε και κατά πολλές μέρες τις διακοπές μου γιατί εντάξει, δεν υπήρχε κανένας λόγος να γυρίσω στην Ελλάδα με αυτά που συνέβαιναν στην πατρίδα. Κάθε εμπόδιο σε καλό που λένε.

Η διαδρομή για το Όσλο ήταν ίσως η χειρότερη, από φυσικής ομορφιάς που έκανα σε όλη τη Νορβηγία. Ηταν δρόμος ταχείας κυκλοφορίας με ελάχιστα σημεία ενδιαφέροντος. Άσε που όσο κατέβαινα προς το νότο νύχτωνε και πάλι...


384682


Εκανα στάση σε ένα εκκλησάκι.


384683

[NIKANTHI]

Είχε νυχτώσει για τα καλά και εγώ, φοβόμουν να οδηγάω στο σκοτάδι και σταμάτησα σε ένα βενζινάδικο να φάω και να περάσει η ώρα.


384684


Πήρα σαντουιτσάκια με 10 νοκ το καθένα, και περίμενα να ξημερώσει κάπως για να ξεκινήσω ξανά. Μου είχε τελειώσει σχεδόν και ο καπνός γιατί με τόσους καφέδες που ήπια το τσιγάρο πήγαινε σύννεφο. Στην ταμεία ρωτάω.

– Καπνό έχετε;.

– Ναι 30 € τα 50 γραμ.

– Κράτα τον!

Εκεί γνώρισα δυο νορβηγούς που είχανε πάει για τριήμερο στη Δανία να συμμετάσχουν σε ένα διαγωνισμό μαγειρικής, αλλά επειδή χάλασε το αμάξι τους φάγαν ταλαιπωρία και πάτωσαν στον διαγωνισμό.

Μόλις τους είπα ότι είμαι από την Ελλάδα και ότι μου μπλόκαραν τα λεφτά, προθυμοποιήθηκαν να με κεράσουν φαγητό όπου φυσικά το αρνήθηκα. Αλλά ένα πακέτο τσιγάρα που το πήραν σε εξευτελιστική τιμή από τα duty free στο καράβι για Δανία, το δεχτήκα με ευχαρίστηση. Τελικά αυτό το πακέτο το κράτησα ως αναμνηστικο και δεν το κάπνισα, για να τους θυμάμαι.

Μου είπαν ότι η ζωή στη Νορβηγία είναι πανάκριβη, άμα σε πιάσουν για οδική παράβαση σε σκίζουν, και εγώ εκεί αποφάσισα να ξεφορτώσω όλο το μηχανάκι να βάλω λάμπες για να μην έχω αλλά τώρα στο τέλος. Έψαξαν στο ίντερνετ και μου είπαν ότι το εισιτήριο Όσλο Δανία κάνει γύρω στα 60 € και αφού αλλάξαμε e-mail αποχαιρετηθήκαμε.


384685


Κατά τις τέσσερις το πρωί ενώ είχε ανατείλει κάπως ξεκίνησα, με την ελπίδα να βρω πουθενά καμιά στάση να την πέσω. Ναι καλά δεν βρήκα πουθενά τίποτα και πάλι, όλο οδηγούσα. Συνέχεια έκανα στάση σε βενζινάδικα έπινα καφέ ένα τσιγάρο μέχρι το επόμενο.

Τα βενζινάδικα στην Νορβηγία δεν έχουν πουθενά έξω τραπεζάκια και καρέκλες για να κάτσεις κάπου παρά μόνο στο τσιμέντο, και εγώ την έβγαζα στο όρθιο. Πιο πολύ ώρα έκανα στις στάσεις στα βενζινάδικα παρά στην οδήγηση... Εκεί κατάλαβα ότι αν είσαι κουρασμένος, τζάμπα οδηγάς γιατί τα χιλιόμετρα δεν βγαίνουν με τίποτα.

Πρέπει να ήταν γύρω στις εφτά το πρωί όταν επιτέλους βρήκα μια στάση λεωφορείου και όπως ήμουν, ξεράθηκα για καμιά ώρα.

Με το που ξύπνησα και ανασήκωσα το φουλ φέις μέσα από το κράνος, αντίκρισα ένα πανέμορφο θέαμα.


384686

[NIKANTHI]

Το σπιτάκι που έκανα την τελευταία διανυκτέρευση στην Νορβηγία…


384687


Με το που ξεκίνησα


384688


Οπου το έβρισκα απαραίτητο και πάλι έκανα στάσεις


384689


Να γραψω για τα ορια ταχυτητας...Καλα, κανείς νορβηγός δεν τηρεί τα όρια ταχύτητας, παρά μόνο όταν έχει προειδοποιητική σήμανση ότι ελέγχετε ο δρόμος από ραντάρ και όταν, εισέρχονται σε κατοικημένες περιοχές. Αυτό το συμπέρανα είτε επειδή με πλησίαζαν τα αυτοκίνητα που ήταν πίσω μου, είτε όταν με προσπερνούσαν, ειτε όταν εξαφανίζονταν από μπροστά μου όταν τους πλησίαζα…

Η παντελώς έλλειψη αστυνόμευσης έχει μετατρέψει τους νορβηγούς οδηγικα σε πιο ευρωπαίους πολίτες αφού στης μερες που έμεινα στην Νορβηγία περιπολικό είδα, μόνο μια φορά. Αλλα για καλο η για κακο, εσεις τηρηστε τα!!!!!!

[NIKANTHI]

384690


Έφτασα σε ένα πάρκινγκ που προσπάθησα να κοιμηθώ πάνω σ' ένα πάγκο αλλά πάλι ο ύπνος δεν με έπαιρνε.


384691


Πλησίαζα πλέον το Όσλο παντού στο δρόμο έβλεπα τις τιμές των δορυφορικών διοδίων, 30 νοκ 40 – 50. Αν πας με αυτοκίνητο στο Όσλο πρέπει να έχεις ένα έξτρα κουμπάρα την πατρίδα μόνο, για να πληρώσεις τα διόδια. Φυσικά είχα βάλει τον τόμ αλλά δεν χρειάστηκε, παντού είχε σήμανση για το λιμάνι αλλά αυτό που με προξένησε τρομερή έκπληξη ήταν, ότι όλο το Όσλο το διέσχισα υπογείως και στη σωστή έξοδο με το που αντίκρισα ήλιο, έφτασα και στο λιμάνι. Τι να λέμε τώρα!

Ρωτάω που είναι τα εκδοτήρια της πλοιοκτήτριας εταιρείας , παρκάρω παράνομα το φέιζερ μπροστά στην είσοδο και τρέχω πανικόβλητος να κόψω γρήγορα εισιτήρια μην τυχόν και με γράψουν... Οπουδήποτε και να πάρκαρα στο λιμάνι ήταν παράνομο παρά μόνο στο πάρκινγκ.

Φτάνω στις κοπέλες, της λέω για εισιτήρια.


– 105 €.

– Γιατί 105 € αφού στο ίντερνετ γράφει 60;

– Δεν έχει σημασία επειδή ταξιδεύεις και βράδυ πρέπει να σε χορηγήσουμε καμπίνα.

– Δεν θέλω καμπίνα.

– Όχι είναι υποχρεωτικό.


Ρίχνω μπινελίκια στα ελληνικά, και την ευχαριστουσα στα αγγλικά... Τρέχω πανικόβλητος με τα εισιτήρια στο φειζερ, κάνω ένα τσιγάρο και ξανατρέχω προς τις κοπέλες για να το παίξω λίγο, Ξανθόπουλος. Παίρνω το κατάλληλο ύφος και της λέω.


– Μήπως είναι δυνατόν να μην πάρω καμπίνα γιατί είμαι από την Ελλάδα, με έχουν μπλοκάρει τα λεφτά και είμαι τσιμα τσιμα .

– Λυπούμαστε πολύ για την κατάσταση της χώρας σου αλλά όχι.

– Μα δεν έχω λεφτά για καμπίνα. Δεν θέλω καμπίνα.

– Λυπούμαστε πολύ για την κατάσταση της χώρας σου αλλά όχι.

– Μήπως να μιλούσα με έναν ανώτερο σας.

– Όχι.

– Μήπως...

– Όχι.

Ε σε τέτοιες Νορβηγικές καταστάσεις, ακόμα και ο Ξανθόπουλος σηκώνει τα χέρια ψηλά.Τρέχω πανικόβλητος προς το φειζερ, μην τυχόν δω καμιά κλήση και εκεί να δεις μετά... Τη Ξανθόπουλός που θα γίνω!!

Να σας πω ότι αν πάρετε καράβι από νορβηγική εταιρεία και είναι βράδυ, υποχρεωτικά πληρώνεται καμπίνα. Και αν η πλεύση σας είναι μεγαλύτερη των 16 ωρων, πάλι πρέπει να πάρετε καμπίνα. (Αυτό το είχα μάθει στο κρουαζιερόπλοιο,όταν πήγα και ρώτησα στη ρεσεψιόν με πόσα λεφτά θα μπορούσα να παρατείνω την κρουαζιέρα μου για τεσσεράμισι ώρες, μέχρι την επόμενη στάση και με είπαν... Αλλα 200 €. Όσο η τιμή του εισιτηρίου που είχα κόψει ήδη δηλαδή, επειδή θα μου δίνανε υποχρεωτικά και καμπίνα)

Πρέπει να ήταν 12 το μεσημέρι, είχα γύρω στις 6 ωρες προθεσμία για να κάνω το τσεκ ΐν στο καράβι, ευκαιρία λοιπόν να δω το Όσλο. Η κεντρική αγορά ήταν δίπλα στον λιμάνι απέναντι από την όπερα, μια χαρά. Το μόνο που είχα να κάνω ήταν να παρκάρω το φέιζερ και να περπατήσω... Που να παρκάρω όμως, ΧΑ! Μισή ώρα έψαχνα να βρω μέρος αλλά φοβόμουν, να το αφήσω χύμα.

Είδα κάποιές μοτοσυκλέτες σε μία γωνία της όπερας αλλά το σκεφτόμουν... Ρωτάω ένα νορβηγό καλύτερα λέει, βάλτο στο πάρκινγκ. Πάω στο υπόγειο πάρκινγκ μου λένε οι μοτοσικλέτες δεν πληρώνουν και χωρίς άγχος, ξεκίνησα να περπατώ στο κεντρικό πεζόδρομο της πόλης.


384692

[NIKANTHI]

384693


384694


Σαν πολη δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Ένα κεντρικό πεζόδρομο είχε.


384695

[NIKANTHI]

Είχε τους κλασικούς περιέργους...


384696


384697


Ένα πολύ μικρό πάρκο.


384698

[NIKANTHI]

384699


384700


384701

[NIKANTHI]

384702


384703


Έναν καλοφαγά νορβηγό… Ποιος είναι αυτός ρε παιδία;;:)


384704

[NIKANTHI]

Καφετέριες μπαράκια...


384705


Μία εκκλησία που δεν ξέρω τίποτα για αυτήν.


384706


Ούτε καν το όνομα της... Τίποτα το ιδιαίτερο όμως.

Καλά όλα αυτά ρε Νικο, αλλά κάτι λειπει από την απεικόνιση αυτής της πόλης… Βαλε μας καμία ωραία δίμετρη ξανθιά φωτογραφία ξέρεις, με γαλανά μάτια


384707

[NIKANTHI]

Μήπως αυτή…


384708


Πλακα με κάνετε, δυο εβδομάδες μονο ταράνδους έβλεπα και όλες μου φαινόταν όμορφες! ΜΑ ΟΛΕΣ!!!

Είχε κάτι αστέρια όμως...


384709


384710

[NIKANTHI]

Από άλλο πλανήτη


384711


384712


Για τον γυναικείο πληθυσμό της Νορβηγίας έχω να πω ότι για 13 ημέρες, είχα σχηματίσει τη χειρότερη εικόνα. Χάλια! Οι κακουχίες της αγροτικής ζωής, το δύσκολο κλίμα. Ο ήλιος που εξαφανίζεται για έξι μήνες το χειμώνα, έχουν διαμορφώσει άγρια χαρακτηριστικά στους ανθρώπους. Πιθανόν, να είναι μια άμυνα της φύσης για να μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να ανταπεξέλθουν σε αυτές τις πραγματικά αντίξοες συνθήκες διαβίωσης.

Αλλά στο Όσλο, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά...


384713

[NIKANTHI]

Αφού έφαγα τρία χάμπουργκερ από τον berger king και χτύπησα και δύο παγωτά, πήγα στην όπερα.


384714


384715


Είπα να πιω έναν καφέ στην καφετέρια που ήταν στο προαύλιο χώρο, αλλά μόλις μου είπαν ότι ακόμα και έξω απαγορεύεται το τσιγάρο... Αλλαξα γνώμη!


384716

[NIKANTHI]

384717


Μέσα στο σταθμό των τρένων είχα δει ένα ανταλλακτήριο για να αλλάξω ευρώ σε κορώνες Δανίας, αλλά είπα θα το κάνω στην επιστροφή από το περίπατο μου στην πόλη. Και στο γυρισμό όπως καταλάβατε, ξέχασα που ήταν το ανταλλακτήριο και φοβούμενος μην χάσω το καράβι, το άφησα. Είπα δεν πειράζει, θα κάνω συνάλλαγμα στη Δανία ή στο πλοίο. Παίρνω το φέιζερ από το γκαράζ πάω στο λιμάνι, εντωμεταξυ είχα σκάσει από τη ζέστη. Φορούσα της μπότες και το παντελόνι της μηχανή... Είχα λιώσει! Τα πετάω όλα, και κάνοντας στριπτίζ μπροστά στην εκδοση εισιτηρίων, τα δένω όλα πάνω στο φειζερ.


384718


Γιουσουρούμ!! Και μένω με την φόρμα και τις παντόφλες, σιγά μη σκάσω!! Πάω κάνω τσεκ ιν και με το που βρήκα μια σκιά, ξεράθηκα στα χορτάρια για καμιά ώρα.


384719


Οταν ξύπνησα ήδη άρχισαν να επιβιβάζονται στο καράβι. Ρώτησα κάποιους μηχανόβιους αν τους υποχρέωσαν και αυτούς, να πάρουν καμπίνα και μόλις με είπαν ναι... Αρχίσαμε τα καντήλια ομαδικώς, σε όλες τις διαλέκτους!

[NIKANTHI]

Ανεβάζω το φειζερ στο καράβι και περιμένω να μου το δέσουν, αλλά σιγά μην οι νορβηγοί ασχοληθούν με τέτοια απαρχαιωμένα συστήματα ασφαλείας για τις μοτοσικλέτες. Οχι!!! Φέρνουν κάτι μεταλλικές τάβλες, τις δένουν στο δάπεδο. Ανοίγουν μια εγκοπή στην βάση της τάβλας, και μαγκώνουν την μπροστινή ρόδα από το μηχανάκι. Ετσι, και αναποδα να γυρνούσε το καράβι, το φειζερ θα ήταν και πάλι όρθιο.


384720


Ανεβαίνω πάνω στο καράβι βγαίνω στο κατάστρωμα, και χάζεψα. Είχε καναπέδες αλλά ελληνικού στηλ και μια εξέδρα, που θα έπαιζαν live μουσική.


384721


Επειδή δεν είχα πλέον σέικερ να κάνω καφέ πήρα ένα ποτήρι από το μπαρ του πλοίου και άραξα, στον μεγαλύτερο γωνιακό καναπέ που ήταν για εφτά άτομα, μόνος μου.


384722


Αλλά αισθάνθηκα άσχημα και τον παραχώρησα σε μία οικογένεια με παιδιά και πήγα, να κάτσω σε μια άλλη άκρη του πλοίου. Ήταν όμορφα, με το που σαλπάραμε εμφανίστηκαν διάφοροι καλλιτέχνες και έπαιζαν κλασικά κομμάτια της αγγλόφωνης σκηνής... Ροκ ποπ, τα πάντα.

[NIKANTHI]

384723


Μερικοί χορεύαν, κάποιοι συζητούσαν άλλα ολοι, έπιναν σαν τρελή αλκοόλ. Καφέ στο πλοίο έπινε ομως, μόνο ένας.


384724


Όταν χόρευε αυτό το μεσήλικο ζευγάρι και όλο το πλοίο τους κοιτούσε ο άντρας, ρίχνει ένα δυνατό χούφτωμα στην γυναίκα του!! Αφού ακούστηκε, και ολο το πλοίο γελούσε… Αλλα αυτή, συνέχισαν ακάθεκτοι τον χορό!


384725

[NIKANTHI]

384726


384727


384728

[NIKANTHI]

Πλέον η Νορβηγία με αποχαιρετούσε


384729


Μια που φεύγω από την Νορβηγία, καλο θα ηταν να απαντήσω και στο ερώτημα που με βασάνιζε ολο τον χειμώνα … Το τι θα προτιμούσα να πάω στο Nordkapp, η να μην στο Νordkapp λογο αστάθμητων παραγόντων και να δω, ένα κομμάτι από της ομορφιές της Νορβηγίας… Εμπειρικά ποια τοσο ως ταξίδι αλλα και ως, ελληνικής έκπληξης…

Είναι δύσκολο ερώτημα γιατί από την μια είναι ο στόχος. Τα καλύτερα 150 χιλιόμετρα που έκανα ποτέ στην ζωή μου προτού να φτάσω στην κορυφή της Ευρώπης αλλά σε ως σύνολο, πιο γήινα χιλιόμετρα… Και από την άλλη είναι ο παράδεισος επί της γης… Πιστεύω τον παράδεισο θα επέλεγα και ας, άλλαζα τίτλο στο ταξιδιωτικό!!! Αλλα μεγαλύτερη απογοήτευση θα ένιωθα αν δεν έφτανα στο Nordkapp. Γιατί αν ξεκινάς για το Nordkapp, θέλεις να φτάσεις και στο Νordkapp


384730


384731

[NIKANTHI]

Έκανα βόλτα στο πλοίο.... Είχε διάφορες αίθουσες που είχαν ακόμα, και ταχυδακτυλουργικες παράστασης για τους μικρούς επιβαίνοντες. Βέβαια στην ίδια αίθουσα που είχε τον παιδότοπο να το πω, είχε και αίθουσα καζίνο με φρουτάκια και κουλοχέρηδες... Αλλά αυτό, είναι μια άλλη ιστορία.


384732


Πάω στη ρεσεψιόν και τους ρωτάω αν μπορούν να με κάνουν συνάλλαγμα, βεβαίως!! Με ενημερώνουν για την ισοτιμία ευρώ σε κορόνα Δανίας και μου λένε... 1 προς 7,5, καλά είναι!! Τους δίνω 25 € και περιμένω να μου γυρίσουν γύρω στις 185 κορώνες... Σωστά, λάθος!!!! Μου δίνει λιγότερες από 150 και πως κοιτάω, τα ευρώ πρώτα μου τα μετέτρεψαν σε νορβηγικό νόμισμα, με έφαγαν στην ισοτιμία. Και μετέπειτα σε κορώνες όπου και πάλι με έφαγαν ... Με αποτέλεσμα απο τα 25 €, τα πέντε να μετατραπούν σε αέρα κοπανιστό. Καλά αρχίσαμε! Αν δεν έχεις κάρτες έτσι είναι αυτά.

Αφού περιηγήθηκα κάμποσο, κατέβηκα στο κατώτερο κατάστρωμα του πλοίου ακόμα πιο χαμηλα, από εκεί που είχα παρκαρισμένο το φέιζερ... Οπου με περίμενε η καμπίνα μου. Αφού έκανα ένα ντουζάκι ξαπλάρα στο Βαπορίσιο μπουντρούμι με συντροφιά, την συνεχή βοή από τις μηχανές του πλοίου και αποκοιμήθηκα... Μέσα στον ψόφο της καμπίνας.


384733

[NIKANTHI]

384734


384735

[NIKANTHI]

ΤΕΤΑΡΤΗ 01 -07 - 2015 ΗΜΕΡΑ 22

Ξυπνάω στις έξι, από ένα μικρό ηχειάκι μέσα στην καμπίνα που με ενημέρωσε ότι το πλοίο έφτασε στο λιμάνι. Μάζεψα τα πράγματά μου και σκουντουφλώντας από τη ζαλάδα του ύπνου, ψάχνω να βρω το φέιζερ στο πάρκινγκ του πλοίου με αποτέλεσμα, να κατέβω τελευταίος από το καράβι.Άσε που χάθηκα στα καταστρώματα με τα αυτοκίνητα και παραλίγο... Να ξαναγυρνούσα στην Νορβηγία!

Έτσι όπως ήμουν με τα πέδιλα και τις μπότες δεμένες πίσω στο διχτι, ξεκινάω να οδηγώ προς αναζήτηση καφέ. Κάνω καμιά δεκαπενταριά χιλιόμετρα και βρίσκω επιτέλους βενζινάδικο. Φουλάρω, πάω να πληρώσω και μου περισσεύουν 27 κορώνες Δανίας. Αφού πληρώνω στον ταμία τον ρωτάω, ο καφές πόσο κάνει. Μου λέει 20 κορώνες, ωραία φέρε έναν.

Μετά τον καφέ, άρχισε να λειτουργεί κάπως εγκέφαλός μου και εκεί υπολογίζω ότι τα 300 περίπου χιλιόμετρα πού με απομένουν στην Δανία, με αυτό το φουλάρισμα δεν βγαίνουν. Όποτε χρειαζόμουν και άλλο ένα γέμισμα μέχρι να φτάσω Γερμανία για να έχω πλέον, τις δοσοληψίες μου μόνο με €. Ξαναμπαίνω μέσα και ρωτάω τον υπάλληλο.

– Μετατρέπεται ευρώ σε κορώνες;

– Ναι με ένα προς εφτά. Το ξέρω δεν είναι καθόλου καλή ισοτιμία αλλά καλητερη θα βρεις μονο σε τράπεζα, και ανοίγουν στις 10.

Εκεί απορισα, καλά στις 10 ανοίγουν οι τράπεζες. Μάλλον ήθελε να με εκμεταλλευτεί και στράβωσα. Οπότε είπα, δεν θα κάνω σε αυτόν συνάλλαγμα. Ο καφές όμως δεν με στάνιαρε τελείως και ήθελα και άλλων. Πως κοιτάω, διαβάζω σε μία πινακίδα ότι αν βάλεις βενζίνη τον καφέ των χρεωνουν 10 κορώνες και όχι 20 που πλήρωσα εγώ. Τον πούστη τον Δανό, ενώ του πλήρωσα την βενζίνη και στο καπάκι τον καφέ, δεν μου είπε για την προσφορά... Τι νομίζετε ότι αυτά μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν, λάθος!

Πάω να πάρω και δεύτερο καφέ, ο υπάλληλος εν τω μεταξύ που του είχα πληρώσει το φέσι έλειπε και ήταν μια γυναίκα. Την βγάζω μια χούφτα από κέρματα από όλες τις χώρες που πέρασα ,Νορβηγία Σερβία Δανία και λέω διάλεξε τα σωστά. Ε καλά μιλάμε είχε χάσει τη μπάλα τελειως με τα νομίσματα. Μου λέει...


– Κορώνες έχεις εφτά, ο καφές κάνει εικοσι

– Μα πριν έβαλα βενζίνη.

– Τότε δεκα εσύ έχεις εφτά.

Τρελάθηκα!! Τρώω ένα στράβωμα γιατί με το φεση που έφαγα, δεν μπορούσα να αγοράσω άλλο καφέ! Ο υπάλληλος που μου την φόρεσε δεν ήταν εκεί, και άντε εξήγησε στην δανεζα που δεν μιλούσε αγγλικά το τι παίχτηκε. Μιλάμε αν έβλεπα τον υπάλληλο θα τον στραγγάλιζα. Τελικά με νοηματα μετά από κανένα δίλεπτο, την εξήγησα και μου τον κέρασε (Και καλά)! Βγαίνω έξω και να ρίχνω τα καντήλια, για τους δανούς εκμεταλλευτές.


384736


Μόλις ηρεμώ, λέω κάτσε να κολλήσω το αυτοκόλλητο που πείρα από το μουσείο στην κρουαζιέρα. Το ξεκολλαώ και ανακαλύπτω ότι είναι για παρμπρίζ αυτοκινήτου, και ότι κόλλα έχει μονο από την πρόσοψη του! Μέχρι και στα δανέζικα εβριζα… Οχι ρε, και τωρα!! Αλλα τελικά σκέφτηκα να το κολλήσω με κολλά πάνω στην μπαγαζιερα. Βεβαία τα έκανα όλα σκατα, αλλα το αυτοκόλλητο κόλλησε


384737


Αφού ξανα συνηλθα κάπως, γνώρισα έναν δανό μοτοσικλετιστή και πιάσαμε την κουβέντα. Με διαβεβαίωσε ότι σε όλα τα βενζινάδικα της Δανίας παίρνουν ευρω να μην ανησυχώ. Αυτός ήταν σε ταμείο ανεργίας. Πάντως μόλις του είπα ότι το ταμείο στην Ελλάδα είναι 400ευρω για κάποιο λόγο ειπε OH MY GOD... Για εμάς τους έλληνες... Για αυτόν που είναι Δανός πολίτης, θα σας γελάσω. Αλλά το OH MY GOD το ειπε!!

[NIKANTHI]

Μετά από κανένα τρίωρο ξεκίνησα. Εντάξει μπορεί να μην είχα φράγκο τσακιστώ, οι κάρτες των ελληνικών τραπεζών να μου χρησίμευαν πλέον μόνο... Ως τσατσάρα, αλλά δεν αγχωνομουν με τίποτα. Ούτως ή άλλως στην αδελφή μου πολύ δύσκολα να έφτανα σήμερα γιατί τα 900 km πού με χώριζαν από το Ντόρτμουντ, με την συσσωρευμένη κούραση όλων των προηγούμενων ημερών, αποκλείεται να τα έβγαζα. Χωρίς συνάλλαγμά μόνο με €, διανύω γύρω στα 200 km και φτάνω σε ένα άλλο βενζινάδικο... Ροταω τους υπαλλήλους


– Ευρώ δέχεστε;

– Ναι.

– Με τη ισοτιμία;

– Ένα προς 7,5.

– Ωραία θα σας δώσω 50 να μου τα κάνετε κορώνες και με τά λεφτά που θα μου δώσετε, θα πληρώσω τη βενζίνη (Είχα μόνο πενηντάρικα μαζί μου και ένα τάληρο).

– Όχι δεν γίνεται αυτό. Θα πας στην αντλία βενζίνης, θα βάλεις το πενινταρικο στο αυτόματο σύστημα συναλλαγής. Θα φουλάρεις και μετά το μηχάνημα θα σου δώσει ένα χαρτί και εμείς, θα σου δώσουμε τα ρέστα.


Τι δανέζικα συστήματα είναι αυτά. Φοβήθηκα.


– Μα γιατί να μην με κάνετε συνάλλαγμα.

– Γιατί εμείς είμαστε βενζινάδικο και όχι τράπεζα.


Άντε λέω θα δοκιμάσω... Πάω στην αντλια τοποθετώ το τάλιρο βάζω βενζίνη, αλλά γεμίζω μόνο 2 λιτρα. Γιατί 2 λιτρα, αφού η τιμή της βενζίνης είναι γύρω στο 1,60, κανονικά θα έπρεπε να βάλω 3 λιτρα! Πως κοιτάω το χαρτι τις αποδειξεις, το μηχάνημα έκανε αυτόματα μετατροπή συναλλάγματος από ευρώ σε κορώνες και μου χρέωσε 25% προμήθεια. Φάτην!!!!! Και οι δανοι στο βενζινάδικο δεν μου είπαν κουβέντα . Πω πω καλά τι έριχνα δεν περιγράφεται!! Ευτυχώς που δεν έβαλα το πενηντάρικο!! Έτσι είστε, θα σας ξηγήθω διαφορετικά.


– Να σας ρωτήσω, αν αγοράσω κάτι θα μου μετατρέψετε το ευρώ σε κορώνες.

– Φυσικά.


Αγοράζω ένα σάντουιτς τους δίνω το πενηντάρικο με ένα χαμόγελο ευτυχίας στα χείλη. Ο δανός το παίρνει, μου χρεώνει 4 € το σάντουιτς και περιμένω να μου επιστρέψει 46 € (343 κορώνες). Σωστά, λάθος!!!! Μου γυρνάει 322 κορώνες (43 €)


– Γιατί 322 κορώνες κανονικά πρέπει να μου γυρίσετε 343.

– Όχι 322 αφού η ισοτιμία είναι ένα προς εφτά.

– Μα καλά πριν δεν με είπες ότι είναι ένα προς εφτάμιση.

– Χαχαχα έκανα λάθος! Το ξέρω ότι σε εκμεταλλευτήκαμε, αλλά και τι να κάνεις ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ...


Και με εκμεταλλευτηκαν, και με κορόιδευαν! Πω πώ απίστευτο, δεν μπορούσα να το χωνέψω με τίποτά!!! Και μετά θεωρούν ότι οι έλληνες είναι εκμεταλλευτές, για πάντε μια βόλτα στη σκανδιναβία και το συζητάμε. Με λίγα λόγια για μετατροπή συναλλάγματος 25 € στο καράβι 50 € στο βενζινάδικο και για 5 € βενζίνη που έβαλα, είχα απώλειες 10 €. Εντάξει θα με πείτε, γιατί δεν πήγες σε τράπεζα... Γιατί αν πήγαινα σε τράπεζα το χρόνο και το μπλέξιμο που θα έτρωγα μέχρι να την βρω, θα μου κόστιζε το ίδιο.


384738


ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ!!!


Με αυτά και με εκείνα τώρα πλέον είχα φτάσει σε άλλο επίπεδο βενζινάδικου στην Δανία. Όταν κατέβηκα από το καράβι είχα αγχος, για το αν θα με φτάσει η βενζίνη και να μην μπλέξω σε δανέζικα βενζινάδικα. Τώρα είχα αγχος, να φουλάρω συνέχεια βενζίνη στη Δανία για να μην μείνουν οι κορώνες αμανάτι όταν θα μπω Γερμανία. Είδατε πώς αλλάζουν τα πράγματα!! Αυτά μόνο σε εμένα μπορούν να συμβούν!!

Προς αναζήτηση δανέζικου βενζινάδικου λοιπόν, ξεκίνησα και πάλι να οδηγώ. Οπου έβρισκα Β φουλάρια και όλο έβλεπα, ψυχρους και κρυόκωλους δανούς μοτοσικλετιστές.


384739


Να τα πετάνε όλα από πάνω τους και να την πέφτουν, οπουδήποτε καταβεβλημένη από τη ζέστη.


384740


Αυτός την έπεσε νεκρός πάνω σε μια νησίδα γκαζόν στη μέση του Β, και τον βαρούσε ο ήλιος από παντού. Γιατί δεν πήγε πιο εκεί στη σκιά, ακόμα δεν τον κατάλαβα. Τελικά όλοι οι μηχανόβιοι είναι πάνω κάτω το ίδιο λασκαρισμένη! Μπρος την χαρά και την απόλαυση του δρόμου, δεν τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο.

[NIKANTHI]

384741


Και τα στραβωματα τα αφήνουν για τους άλλους.


384742


Εγώ την έπεσα κάτω από μια σκιά θανάτου και προσπάθησα πάλι να κοιμηθώ... Ματαια όμως!! Αφού τσίμπησα κάτι και εξαργύρωσα τις τελευταίες μου κορώνες, ξεκίνησα να οδηγώ μπαίνοντας επιτέλους μετά από 14 μέρες πάλι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι αούτομπαν της Γερμανίας με καλωσόριζαν και πάλι.

Απόγευμα πια... Οδηγούσα με ταχύτητες 130 και, με τα πράγματα μου κάπως ατημέλητα δεμένα και τότε, ένα αμάξι με κορνάρει ανελλιπώς από πίσω. Δεν έδωσα σημασία αυτός όμως, όλο κόρναρε. Σταματάω στην άκρη του δρόμου, έρχεται ο οδηγός και να μου λέει σε ψηλό έξαλλη κατάσταση κάτι περίεργα γερμανικά. Δεν κατάλαβα τίποτα. Τελικά με νοηματα με εξηγησε , ότι φοβόταν μην μου φύγουν τα πράγματα από το μηχανάκι και δημιουργηθει κανένα ατύχημα.

Τον παραδέχτηκα αλλά δεν ήξερε ότι εγώ ήμουν adv τύπος και το μόνο που έχασα ήταν, τα δυο μου σέικέρ κοντά στον αρκτικό κύκλο... Και τίποτα άλλο!!! Από ευσυνειδησία όμως μπράβο του.


Τα χιλιόμετρα κυλούσαν είχε φτάσει απόγευμα, και με χώρισαν γύρω στα 400 km από την αδερφή μου. Μίλησα με τη μάνα μου στο τηλέφωνο.

– Μαμα φτάνω!! Μην και τυχόν πεις τίποτα στην Κατερίνα είπαμε, θα την κάνω έκπληξη.

– Καλά.

– Μάλλον όμως θα φτάσω αργά γιατί κάνω και πολλές στάσεις στο δρόμο. Αν περάσει πολύ η ώρα θα πάω στην Κατερίνα το πρωί, για να μην την εξιτάρω στη μέση της νύχτας.

– Βρε πάνε το βράδυ, θα χαρεί.

– Όχι το πρωί δουλεύει και αν πάω αργά, σιγά μην κοιμηθεί μετά... Δεν υπάρχει λόγος!! Θα την πέσω σε κανένα βενζινάδικο και θα πάω τα χαράματα.

– Καλά.


Μάλλον κάπου εκεί η μανά μου κατάλαβε ότι τα Β ως μέρος διανυκτέρευσης, ήταν πλέον ρουτίνα για μένα και το πήρε τελείως χαλαρα... Είδατε εκπαιδευτικε και αυτή!

Στάσεις έκανα αρκετές, συμπλήρωνα λάδια και όλο οδηγούσα. Είχε πιάσει νύχτα για τα καλά και μου φαινόταν περίεργο, γιατί τόσες μέρες που ημουν στον παράδεισο τα καλοκαίρια εκεί, δεν νυχτώνει ποτέ.

Ήταν περασμένες μεσάνυχτα και είχα φτάσει σε απόσταση 150 km από το Ντόρτμουντ. Στο δρόμο έβλεπα πολλές σημάνσεις με προειδοποιητικές πινακίδες για έργα οδοποιιας... Τα φώτα μου, που αντανακλούσαν τις πινακίδες με θάμπωναν οσο ναναι και όλοι οι γερμανοί, να τρέχουν σαν τρελοι.

Μπαίνω στο Ντόρτμουντ στις δύο το πρωί. Τεσσερα km από το σπίτι της αδερφής μου είχε βενζινάδικο... Έτσι έμελλε να ήταν η τελευταία διανυκτέρευση μου στο γυρισμό από τη Νορβηγία... Αυτό το έκανα όπως είπα, για να μην εξιτάρω την αδερφή μου (Παρ' ότι τα άκουσα το επόμενο πρωί) . Αλλά και γιατί σε λίγες μέρες θα ερχόταν η Ανθή στο Μόναχο έτσι, πότε θα ξανά έβρισκα την ευκαιρία να την πέσω πάλι σε κάποιο βενζινάδικο ως διανυκτέρευση. Του χρόνου στην καλύτερη των περιπτώσεων οπότε, το γουστάρα κιόλας!!!

Πάω μέσα παίρνω Κ, και ρωτάω τι μεσήλικη υπάλληλο αν έχει πουθενά μπρίζα για το Κ... Αγγλικά αυτή δεν ήξερε ούτε τό yes!! Οπότε με νοήματα λοιπόν, με δείχνει πίσω από το photo play. Επειδή δεν χωρούσε ο φορτιστής τράβηξα λίγο μπροστά το μηχάνημα για να το βάλω στη μπρίζα. Με βλέπει η υπάλληλος και με ρίχνει στα γερμανικά κάτι μπινελίκια... Μιλάμε μόνο που δεν με έδειρε! Τρελάθηκε! Βάζει στη θέση του το photo play, παίρνει το κινητό και το βάζει μέσα από την κουζίνα να το φορτίσει... Με εμένα να την κοιτάω με απορία. Με γούσταρε όμως ως άνθρωπο αφού, με έβαλε διπλή ποσότητα φαγητού στην χρέωση της μερίδας.


384743

[NIKANTHI]

Κατά τις τέσσερις το πρωί στο Β δεν υπήρχε ψυχή. Οι πελάτες να μπαίνουν μέσα ανά μισάωρο να είμαι μόνο εγώ και αυτή, και να μην μπορώ να πιστέψω αυτά που έβλεπαν τα ματάκια μου. Φανταστείτε μια μεσήλικη γυναίκα γύρω στα 55, με κοντό αγορέ μαλλί άσπρη κάλτσα φόρμα και αθλητικά παπούτσια, να πηγαίνει γαμιώντας μέσα στο βενζινάδικο λες και περίμεναν 100 αόρατοι πελάτες στη σειρά... Και να μην έχει μέσα ψυχή! Να τρέχει από εδώ να τρέχει από εκεί χωρίς να παίρνει ανάσα, για να κάνει τις πρωινές ετοιμασίες. Εγώ να τρίβω τα μάτια μου και να κουράζομαι μονό που την βλέπω. Απίστευτο! Δηλαδη αν ειχε πελατες πως θα πηγαινε!!!!

Πέντε και κάτι ετοιμάζομαι να φύγω, χαιρετάω τη γυναίκα ανοίγω τον τόμ για να πάω σιγά-σιγά στην αδερφή μου... Ναι φτάνει τόσο! Να την ξυπνήσω να με δει και λίγο, προτού να πάει στη δουλειά. Ο τομ όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη, δεν έβγαζε σήμα από το δορυφόρο για τουλάχιστον μισή ώρα. Πάλι έριχνα όλα τα μπινελίκια του κόσμου!!! Δηλαδή έλεος, να είμαι 4 km από την αδερφή μου και να μην μπορώ... Να πάω στην αδερφή μου. Στο τέλος θα πήγαινε στη δουλειά και θα έμενα, με την έκπληξη στο χέρι! Σκέφτηκα να πάω μόνο με τον χάρτη από τον Τομ και όχι με την πλοήγηση αλλά όπως την έβλεπα την δουλειά, πιο γρήγορα θα γυρνούσα στην Ελλάδα παρά να βρω το σπίτι... Και περίμενα βρίζοντας! Μετά από πάρα πολύ ώρα έβγαλε σήμα και ξεκίνησα... Φτάνω στο σπίτι, σιγά μην το έβρισκα!! Αποκλείεται!


384744


Η αδερφή μου μένει σε μονοκατοικία με κήπο και εκεί μου έρχεται. Παίρνω τη σκηνή την στήνω μέσα στον κήπο και περιμένω, να ξυπνήσει να με δει μέσα στη σκηνή και να τις έρθει ταμπλάς .

Αλλά φοβήθηκα μη βγει ο γαμπρός μου με κανένα μπαλτά από το σπίτι και την έπεσα, σε έναν καναπέ που είχε ο κήπος... Μπας και την γλιτώσω. Η ώρα πέρασε, εγώ ήμουν κομμάτια και αποκοιμήθηκα στον καναπέ. Τελικά... Η Κατερίνα ήταν αυτη που με ξύπνησε μέσα σε αγκαλιές και φιλιά.

Κάπως έτσι μετά από 15 μέρες τελειωσε η νορβηγική μου περιπέτεια. Με τέσσερις διανυκτερεύσεις σε σπιτάκια, πέντε στη σκηνή δύο σε καράβι και τέσσερις, χωρίς διανυκτέρευση... Εφτασα μετά από 7500 km και 20 καράβια από το Μόναχο, πάλι στην οικογένειά μου.

Αυτή ήταν σε γενικές γραμμές αρκετά :ufo: "συνοπτικά" :ufo: η ιστορία μου το πως τελικά αντιμετώπισα τον Μινώταυρο Νordkapp, από εδώ και εμπρός έρχονται τα εξτρά. Αλλά επείδη οι ημέρες είναι πολλές αναγκαστικά, θα τις εξαφανίσω περιγραφικά.

Γιατί εντάξει, το ταξιδιωτικό θα έβγαινε τεράστιο και θα χανόταν πιθανόν το νόημα του που ήταν, το νορβηγικό του σκέλος (Αφου για την Νορβηγια ξεκινησα). Οχι το πως, χρεοκόπησε η Ελλάδα με εμένα να μην έχω κανένα λόγο να γυρίσω πίσω στην πατρίδα και πως, σουρτουκευα στη γερμανική επικράτεια

Κάπου εδώ ολοκληρώνεται το κύριο σκέλος του ταξιδιωτικού αλλά, επακολουθούν διάφορα... Εις το επανειδείν λοιπόν.

384745

[NIKANTHI]

ΚΥΡΙΑΚΗ 05 -07 - 2015 ΗΜΕΡΑ 23

Πέρα από την ημέρα που έφτασα χαράματα στην αδερφή μου, εκατσα συνολικά άλλες τρεις ημέρες από αυτές, θα περιγράψω μόνο την τελευταία για δύο λόγους. O πρώτος είναι ότι ήταν γαμάτη. Τον δεύτερο λόγο ακόμα δεν τον ήξερα, και θα σας το περιγράψω σε live αναμετάδοση.

Αφού σηκωθήκαμε το πρωί και ήπιαμε οικογενειακώς παραπάνω από δεκα καφέδες ξεκινήσαμε, που πηγαίναμε φυσικά δεν ήξερα... Hταν έκπληξη. Να πω ότι το φέιζερ όλες αυτές τις μέρες δεν το κίνησα καθόλου και όπου πηγαίναμε είμασταν με το αμάξι οικογενειακώς. Μπαίνουμε στο αμάξι και καλό μας δρόμο.

Να σας πω ότι της προηγούμενες μέρες είχα μια απίστευτη χαρά από την πατρίδα, μιας και με πείρε ο Πασχάλης τηλέφωνο.

- Ζεις ρε…

Σε ευχάριστο ρε συ Πασχάλη, ειλικρινά δεν έχω λόγια


Επίσης να γράψω ότι μου έκανε τρελή εντυπώσει, εχθες που πήγαμε έξω για φαγητό… 20.00 η ώρα άρχισε να αδειάζει το μαγαζί. Και ρωταω τον γαμπρό…


- Το μαγαζί αδειάζει για απόγευμα, η για βράδυ

- Για βράδυ… Αύριο δουλεύει ο κόσμος


Και με ροτωει η ανιψιά μου


- Σου φαίνετε περίεργο

- Ε λίγο… Στην Ελλάδα για να φας βράδυ… Πρέπει να είναι και βράδυ.


Δέκα η ώρα κλεισανε… Αύριο πάλι!!


Μετά από 200 km πλησιάζουμε πλέον στο άγνωστο για εμένα προορισμό μας. Περιττό να πω ότι με δυσκολία κρατούσα από τη νορβηγική κόπωση, τα μάτια μου ανοιχτά στο αυτοκίνητο. Τις μέρες που έμεινα στην αδερφή μου ξεκουράστηκα στο περίπου, γιατί δεν έβαζα τον κώλο μου κάτω και με βγήκε η κούραση με αποτέλεσμα, οπου καθόμουν παραπάνω από πέντε λεπτά να με έπαιρνε ο ύπνος. Aφού να φανταστείτε, την πρώτη μέρα που έφτασα απο Νordkapp μετά από τη ξενάγηση μου στην πόλη... Με πήρε ο ύπνος μέσα στο τραμ για κανένα δεκάλεπτο.

Ήμουν κομμάτια και μέσα στο αμάξι, καθώς πηγαίναμε πολεμούσα με τον εαυτό μου να μην κοιμηθώ για να δω και πάλι τα πάντα. Παρκάρουμε το αμάξι σε πάρκινγκ κλασικά υπό πληρωμή, παίρνουμε ένα μονοπάτι μέσα στο δάσος και πηγαίνουμε.


384746


– Ρε Κατερίνα που πάμε από δω.

– Θα δεις.


Αφού περπατήσαμε κανένα τέταρτο φτάνουμε σε μια διχάλα του δρόμου, και μου λέει αδερφή μου


– Νίκο πως σου φαίνεται;

– Τέλειο


384747


– Ρε συ Νίκο που κοιτάς!!!! Γύρνα από την άλλη... Και πως γυρνάω το κεφάλι μου.


384748


– Όχι ρε μάγκα τι είναι αυτό!


Καλά μιλάμε έφτασα στο κάστρο, και εγώ δεν το είχα δει και κοιτούσα από την άλλη... Τα χωράφια. Τι να λέμε τώρα!!!!!!!!

[NIKANTHI]

384749


Το κάστρο του Eltz.


384750


Ένα κάστρο μεσαιωνικής εποχής με ιστορία μεγαλύτερη των 850 ετών.


384751

[NIKANTHI]

384752


Μπήκαμε στο προαύλιο χώρο, κόψαμε εισιτήριο και ξεκινήσαμε την ξενάγηση. Κλασικά στο κάστρο μέσα απαγορευόντουσαν οι φωτογραφίες, αλλά ευτυχώς που υπάρχει το διαδίκτυο.


384753


384754


Στο θησαυροφυλάκιο και στο οπλοστάσιό όμως :ufo: ευτυχώς, :ufo: επιτρεπόντουσαν οι φωτογραφίες.

[NIKANTHI]

384755


384756


Το κάστρο αυτό, όπως και τα περισσότερα που υπάρχουν στη Γερμανία είναι ιδιωτικά. Κληρονομούνται από γενιά σε γενιά και οι οικογένειές τους τα αξιοποιούν. Τα εκμεταλλεύονται, αλλά φυσικά είναι υπόλογοι στο γερμανικό κράτος για την συντήρησή τους. Αφού τελειώσαμε με την ξενάγηση καθίσαμε στο restaurant – καφέ του κάστρου και τσιμπήσαμε κάτι...


384757


Είχε τρελή ζέστη τις ημέρες που εμεινα στο Ντόρτμουντ. Αγγιξε τους 40 βαθμούς και σε συνδυασμό με το ξερό κλίμα που επικρατεί στη Γερμανία ήταν ανυπόφορο... Σαν να είχε στην Ελλάδα 50 βαθμούς. Οπότε για να πάμε στο πάρκινγκ έπρεπε να περπατήσουμε κανένα μισάωρο από ανηφόρα θανάτου, ή θα περναμε το λεωφορείο με εισιτήριο για πίσω. Είδατε οι Γερμανοι, από πάντου οικονομάνε και αν δεν θές... Περπατά!!!! Όπως καταλάβατε χωρίς να στάξουμε ιδρώτα γυρίσαμε στο αυτοκίνητο όπου και πάλι, υπήρχε μια συνωμοσία εις βάρος μου.


Κάτι λέγανε Κατερίνα και γαμπρός στα γερμανικά και εγώ φυσικά, δεν καταλάβαινα Χριστό. Αλλά φυσικά από τα συμφραζόμενα κατάλαβα ότι η μέρα είχε και άλλες εκπλήξεις. Κατεβήκαμε από το βουνό και μέσα από επαρχιακούς δρόμους προσεγγίσαμε τον Ρήνο ποταμό. Όπου εκεί άρχισε και πάλι το οφθαλμόλουτρο...Φτάσαμε στο Cochen όπου αντίκρυσα.

[NIKANTHI]

384758


Το ομώνυμο κάστρο όπου φυσικά, με βγηκαν και πάλι τα ματια εξω


384759


384760

[NIKANTHI]

Κάναμε στάση περιηγηθήκαμε στην πόλη.


384761


Γεμίζοντας και πάλι με εικόνες από τη γερμανική επικράτεια.


384762


384763

[NIKANTHI]

384764


Χάζευα τους εκατοντάδες μηχανόβιους που κάνανε τις βόλτες τους γύρω από το ποτάμι ...


384765


Σταματήσαμε σε μία καντίνα να φάμε κάτι πρόχειρο και εκεί ανακάλυψα, την παγκόσμια διαβάθμιση καυτερου φαγητού. Εγώ τρώω πολύ καυτερό, και με λέει η αδερφή μου


– Αν θες πάρε καυτερό με 500.000 μονάδες και θα δεις τι θα πάθεις.

– Μέσα!! Nα πάρω πιο καυτερό, έχει;

– Βρε πάρε αυτό και μετά αν θες, έχει και περισσότερο.


Τρώω το καυτερό και αρχινάω να βγάζω ατμούς από τα αυτιά.


384766


Λίγο ακόμα και θα άδειαζα το βαρέλι…Είχε και ζέστη ήταν και καυτές οι πατάτες που το συνόδευαν, ήρθε και έδεσε ένα πράγμα. Πάντως η διαβάθμιση του καφτερου φτάνει μέχρι 1000000 και, άλλα για να στο φτιάξουν πρέπει να υπογράψεις ένα χαρτί κι αν καταφέρεις να το φας όλο, στο κερνάνε. Την άλλη φορά! Και μαγειρικές πληροφορίες... :)

[NIKANTHI]

Ξεκινάμε για το σπίτι


384767


384768


Στάσεις στο δρόμο για καφεδάκι και ξεκούραση.


384769


Όπου έβλεπα και πάλι ντόπιους μηχανόβιους... Και το απογευματάκι φτάσαμε.

Aφού φάγαμε για βραδινό και παρακολουθούσαμε, τα αποτελέσματα του ελληνικού δημοψηφίσματος... Μου ήρθε.


– Κατερίνα ξέρεις κάτι, να σκέφτομαι αύριο που θα πάω στο Μόναχο να κάνω μια μικρή παράκαμψη για να δω και τα υπόλοιπα κάστρα στο ποτάμι.

– Νίκο, δεν έχει καμία σχέση το Μόναχο με τον Ρινο.

– Και τι έγινε, διακοπές είμαι.

- (Τελικα η μαμα εχει δικιο!!!!!) Καλα !!


Όπως καταλάβατε αυτός ήταν ο δεύτερος λόγος που αναφέρθηκα σε αυτή την ημέρα. Η Κατερίνα μου βρήκε συνεργείο με το που εφτανα στο Μόναχο να άλλαζα λάδια, γιατί θα ξεπερνούσα λογικά τα 10.000 km από το ξεκίνημα του ταξιδιού...

Kαι μέσα σε μία παραμυθένια οικογενειακή ατμόσφαιρα, μετά από αρκετή ώρα τερματίστηκε και αυτό το βράδυ...

[NIKANTHI]

ΔΕΥΤΕΡΑ 06 - 07 - 2015 ΗΜΕΡΑ 24

Το πρωί είχε εγερτήριο από τις εφτά να πιούμε όλοι μαζί καφέ και σιγά-σιγά, εγώ να πάω στα κάστρα και οικογένειά μου να συνεχίσει τη γερμανική της βιοπάλη. Την σκηνή το sleeping bag και το υπόστρωμα τα άφησα στην αδερφή μου, να μην τα κουβαλάω άλλο μαζί αφού σε δύο μέρες ερχόταν η Ανθή στο Μόναχο και με την Ανθη, το camping δεν συμβαδίζει. Βέβαια δεν χωρούσαμε κιόλας πάνω στο μηχανάκι αλλά και να χωρούσαμε, πάλι δεν συμβαδίζει. Σαν να την ακούω... Νίκο διακοπές ΗΡΘΑ!!!!!!!!!

Όποτε παιρνω τα τελείως απαραίτητα από την αδερφή μου, τα φορτώνω στο φειζερ. Χαιρετιόμαστε, ανεβαίνω στο μηχανάκι μετά από τέσσερις μέρες ακινησίας... Bάζω το κλειδί πάτω μίζα, αλλά δεν!!! Ξανά προσπαθώ, τίποτα. Ξανά και ξανά τίποτα, όχι ρε μάγκα τι έπαθε αυτό!! Μάλλον γούσταρε το αραλίκι και δεν ήθελε πάλι να το σκίσω στα χιλιόμετρα... Μάλλον!.

Ευτυχώς που η αδερφή μου μένει σε ανηφόρα και τσουλώντας σε κατηφόρα, πήρε με δυσκολία. Εγώ όμως αγχώθηκα και δεν σταμάτησα να βάλω βενζίνη στο πρώτο βενζινάδικο που βρήκα στα 4 km για να φορτώσει για τα καλά η μπαταρία και, βγήκα στην εθνική με καμιά 70 km ρεζερβουαρ.

Να οδηγάω να οδηγάω, βενζινάδικο πουθενά. Τρελάθηκα! Είπαμε η βενζίνη ήταν το μόνιμο άγχος μου στο ταξίδι. Ανάβει η ρεζέρβα κι εγώ να μην βρίσκω βενζινάδικο, τότε βλέπω μια πινακίδα που έγραφε εστιατόριο πάρκινγκ στα 5 km. Λέω εστιατόριο θα έχει οπότε και βενζινάδικο, απλώς δεν το γράφουνε γιατί εννοείται. Φτάνω στο εστιατόριο αλλά φυσικά βενζινάδικο δεν είχε. Στη Γερμανία τίποτα δεν εννοείται. Όχι ρε φίλε κοίτα να δεις που θα μείνω από βενζίνη...

Μέσα στο άγχος ανοίγω τον τομ για να δω τα βενζινάδικα της περιοχής, σε 5 km με βγάζει ότι υπάρχει σε ένα παράδρομο της εθνικής. Ουφ ησύχασα! Πάω το βρίσκω φουλάρω και όλα καλά. Ξαναβγαίνω στην εθνική και μετά από 10 km είχε Β, τζάμπα φρίκη έβγαλα πάλι! Κάνω αρκετά χιλιόμετρα και σταματάω σε Β για ξεκούραση, πως κοιτάω τις τιμές της βενζίνης έπαθα πλάκα. Στην εθνική η βενζίνη κοστίζει γύρω στο 1.65 και στους παράδρομους της εθνικής κόστιζε 15 με 20 λεπτά πιο κάτω. Μιλάμε για τρελή διαφορά.

Εκεί βλέπω έναν γερμανό με μια Hayabusa και πιάσαμε συζήτηση.


384770


Αυτός θα πήγαινε στην πίστα να λιώσει το λάστιχο όπως μου είπε, και εγώ του ειπα οτι γυρνάω από το Nordkapp. Βασικά ήταν η μοναδική φορά που είπα την όλη αλήθεια στο ταξίδι μου εκτός φυσικά, αναγκαστικά από τη Νορβηγία και με κοιτούσε περίεργα. Κοιτάω μια το μηχανάκι και βλέπω ότι δεν έχω τίποτα από εξοπλισμό, οπότε λογικά μάλλον δεν θα με πιστέψετε κιόλας. Τζάμπα η ειλικρίνεια! Κοιτάει τα λάστιχα μου, και εκεί θα πρέπει να μην με πίστεψε καθόλου γιατί τα είδε σε καλή κατάσταση. Βέβαια του είπα ότι εγώ δεν λιωνω λάστιχα γιατί ούτε μπορώ, ούτε θέλω για να με βγάλουν στο ταξίδι... Aλλά πάλι με κοιτούσε με απορία.

Χαιρετηθήκαμε και ξεκίνησα, μετά από πολλά χιλιόμετρα αφήνω την αούτομπαν πιάνω επαρχιακό δρόμο και φτάνω στο Cochen εκεί που ήμουν εχθές με την αδερφή μου. Κάνω ένα τσιγάρο και τρώω ένα σκάλωμα, προς τα ποια κατεύθυνση του Ρήνου να κατευθυνθώ για να δω πιο πολλά κάστρα... Bορειοδυτικά ή νοτιοανατολικά. Το σκέφτομαι κανένα δεκάλεπτο και λέω, θα πάω νοτιοανατολικά. Ξεκινάω, όμως όσο οδηγούσα μου έμπαιναν ψύλλοι στ' αυτιά ότι με την κατεύθυνση που έπαιρνα, όλο και απομακρυνόμουν από το Μόναχο.

Σταματάω σε μια καφετέρια μέσα σ' ένα camping στην άκρη του δρόμου


384771


Aφού παρήγγειλα καφέ, τους ρωτάω.


– Αν συνεχίσω νότια προσεγγίζω την Γερμανία ή την Γαλλία.

– Την Γαλλία.

– (Είδατε το ήξερα) Kάστρα απο που έχει πιο πολλά;

– Και από τις δύο πλευρές, αλλά προς Γαλλία έχει περισσότερα.

– Ωραία θα πάω για Γαλλία.


384772


Πίνω καφέ και χάζευα το ερειπωμένο κάστρο, με ένα χαμόγελο που έλαμπε στο πρόσωπο μου γιατί αποφάσισα να φύγω τελείως για αλλού. Ε ναι διακοπές ήμουν γιατί να πάω προς Γερμανία, θα πάω προς Γαλλία. Σάμπως με βιαζει κανείς.

Και ξεκίνησα προς αναζήτηση Καστού λοιπόν, γιατί αυτό που έβλεπα στη καφετέρια για εμένα... Κάστρο δεν ήταν.

[NIKANTHI]

384774


384775


384776

[NIKANTHI]

384777


384779


Βρε λες να είναι κάστρο αυτό…


384780


Τώρα που γραφώ το ταξιδιωτικό το παρατήρησα…

[NIKANTHI]

384781


Συνεχίζω να οδηγώ, κάνω αρκετά χιλιόμετρα δίπλα από το ποτάμι σε μια πανέμορφη διαδρομή αλλά... Κάστρο δεν βρήκα. Αρχναω να την ψωνίζω, καλά σαραντα κάστρα έχει... Που είναι!

Ρωτούσα κάποιους περαστικούς μέσα στις πόλεις αλλά δεν ήξεραν, και αλλοι μου έλεγαν διάφορα. Φτάνω σε μία πολη, βλέπω πινακίδα για γραφείο που λειτουργούσε προς την ενημέρωση των τουριστών. Για εκεί είμαι!!!! Πάω ήταν κλειστό... Το γραφείο λειτουργούσε από τις εννέα έως τις δωδεκα και ήταν, δωδεκάμισι το μεσημέρι. Ξεσκίστηκαν στη δουλειά κι αυτοι!!

Η ώρα περνούσε εγώ όλο και απομακρυνόμουν από το Μόναχο. H πεθερά μου με περίμενε, δεν είχα σκηνή ούτε sleeping bag μαζί μου και είχα φάει κόλλημα, να βρω ένα Κάστρο που να αξίζει για να γυρίσω επιτέλους προς τα πίσω... Περασα απο χωρια


384782


Ο δρόμος που ακολούθησα δεν ήταν πλέον παραποτάμιος, ανέβηκα κάτι βουνά ...


384783

[NIKANTHI]

Διέσχισα κάτι τεράστιες εκτάσεις με σιτηρά....


384784


Μέχρι που άρχισε η κατάβαση από το βουνό.


384785


Oπου ζαλιστηκα από της στροφές που θα κατέβαινα…. Αλλα τελικά κατέβηκα από άλλο δρόμο!!! Φτάνω σε μια πόλη ρωτάω, και με λένε να πας στο Bernkastel!! Eχει και κάστρο,και είναι ωραία.


384786

[NIKANTHI]

384787


Ξεκιναω, φτάνω στο bernkastel και βλέπω αυτό.


384788


Καλά για αυτήν τη μαλακία ήρθα μέχρι εδώ!!!!!!! Δεν μπορούσα να το χωνέψω!!!!

Αφού ρώτησα πέντε φορές αν θα πρέπει να κόψω εισιτήριο για το πάρκινγκ, παρκάρω το Φέιζερ και ακόμα να βρίζω. Ευτυχώς τουλάχιστον που το πάρκινγκ ήταν δωρεάν.


384789


Αφού ούτε καφέ δεν πήρα, χτύπησα ένα παγωτό μπας και στανιάρω από την κρυάδα του κάστρου!!!!! Ήταν που ήταν μάπα είχε και τον γερανό από μπροστά, τι να σου πω!! Τζάμπα τα 200 km παράκαμψη που έκανα. Τελοσπάντων, αφού ηρέμησα είπα να περιηγηθω στην πόλη.

[NIKANTHI]

384790


Μπαίνω στα σοκάκια


384791


Kαι εφτασα στην πλατεια


384792

[NIKANTHI]

384793


Ευτυχώς ήταν ένα καλαίσθητο χωριουδάκι. Γενικά να πω ότι οι τουρίστες που είχαν κατακλύσει τα καφέ και όλα τα σοκάκια του bernkastel ήταν, πολύ μεγάλης ηλικίας. Φαντάζομαι ήταν συνταξιούχοι που κάναν περιηγήσεις στις ομορφιές της γερμανικής επικράτειας.


384794


384795


Το μέρος ήταν όμορφο, αλλά όχι τρελά πράγματα. Η ώρα είχε περάσει κόντευε τρεις το μεσημέρι και αποφάσισα να φύγω. Αν θες να δεις κάστρα και το οτιδήποτε στη Γερμανία πρέπει να είσαι οργανωμένος με πρόγραμμα γιατί αν είσαι χύμα και ότι κάτσει, τελικά δεν βλέπεις τίποτα. Δεν πειράζει την άλλη φορά. Πάντως η παραποτάμια και η βουνίσια διαδρομή που έκανα ήταν όλα τα λεφτά, κατά τα άλλα τζίφος.

Ο Τομ ήθελε να με κάνει πάλι το γύρο του θριάμβου γύρω από το ποτάμι, εγώ κάπου εκεί είχα δει πινακίδα για αυτομπαν και ψάχνοντας την, βγήκα στον κεντρικό και από κει... Kαρφί για το Μόναχο, γιατί θα με έπιανε νύχτα στο τέλος.


Συνεχιζεται...

[NIKANTHI]

Ήταν γύρω στις εφτά το απόγευμα είχα περίπου 250 km για το Μόναχο. Λογικά θα τα καταφέρω να φτάσω προτού να περάσει η ώρα και αισθάνομαι άσχημα, που τα πεθερικά μου θα το ξενυχτούσαν περιμένοντας με. Αλλά ξαφνικά βλέπω μία πινακίδα στο δρόμο και δεν αντιστάθηκα τον πειρασμό.Ε ναι, αυτό δεν θα το έχανα με τίποτα.

Βγαίνω από την εθνική κάνω αρκετά χιλιόμετρα φτάνω στο χωριό του, ρωτάω που είναι. Μου λένε σε λίγα χιλιόμετρα όλο ευθεία φτανεις. Εντωμεταξύ ο τομ επειδή έχω παρεκκλίνει της πορείας μου να έχει σαλτάρει... Εγώ να τον γράφω και να οδηγώ με μία προσμονή άλλο πράγμα. Φτάνω στην είσοδο, σταματάω μπροστά στον φύλακα.


– Να περάσω.

– Όχι απαγορεύεται.

– Μα έκανα τόσα χιλιόμετρα, σας παρακαλώ.

– Όχι λυπούμαστε δεν γίνεται.

– Είμαι από Ελλάδα αφήστε με για ένα λεπτό να μπω μέσα.

– Όχι, αλλά αν θες πάνε από την άλλη πλευρά. Εκεί μπορεί να σε αφήσουν να μπεις.


Φτάνω στην άλλη πλευρά, ρωτάω έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο που έκανε προπόνηση στις αθλητικές εγκαταστάσεις του μέρους


- Μπορώ να μπω μέσα για λίγα δευτερόλεπτα.

– Όχι, αλλά αν θες πάνε από το μουσείο.


Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι έφτασα εκεί, και δεν μπορούσα να μπω μέσα. Έριχνα ΤΟ βρισίδι για τους γερμανούς. Καλά τι είναι αυτοί ρε συ, μα τόσο απανθρωπιά να το πω! Δηλαδή τι θα πείραζε να έμπαινα για ένα λεπτό μέσα. Φτάνω στο μουσείο ήταν κλειστό, κρίμα! Πως κοιτάω βλέπω έναν γερμανό να κατεβαίνει τις σκάλες, εγώ ακομα έβριζα με πλησιάζει και με ρωτάει.


– Τι έπαθες;

– Να δεν με αφήνουν να μπω μέσα.

– Πάνε απο εδω, αυτό το σημείο δεν φυλάσσεται.

– Σοβαρά δεν είναι παράνομο;

– Όχι έλα πάμε μαζί.


Ανεβαίνω τις σκάλες και σκέφτομαι οτι τελικά όλοι γερμανοί που τους έβριζα με έμμεσο τρόπο μου λέγαν πως να πάω, αλλά εγώ δεν καταλάβαινα το πως να πάω! Φτάνουμε στα τελευταία σκαλοπάτια, περπατάμε πλέον στο ισιάδη... Και τότε φτάνω επιτέλους.


384812


Και κοκάλωσα.


384813


Στην πίστα του Ηockenheim


384814

[NIKANTHI]

384815


384816


Εντάξει μιλάμε για τρελή εμπειρία. Η πίστα ήταν ψηλό ερειπωμένη γιατί φέτος, δεν γινόντουσαν αγώνες της φόρμουλα 1 αλλά του χρόνου, θα επαναλειτουργούσε κανονικά. Πάντως διοργανώνονται πολλά trackdays με κόστος από ότι με είπαν γύρω στα 25 € ανά συμμετεχοντα. ( Οτι με είπαν σας λέω ) Και αγώνες αυτοκινήτων άλλων κατηγοριών.


384817

Το συναίσθημα που νιώθεις όταν βρίσκεσαι σε μία πίστα αγώνων, δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε φωτογραφίες γιατί δεν είναι κάποιο αξιοθέατο, μία φυσική ομορφιά ένα τοπίο ή κάποιο μνημείο. Αλλά ένας ζωντανός οργανισμός που πάλλεται και δονείται από ζωή, ένταση και πάθος. Και οταν παραβρίσκεσαι σε κάποιον αγώνα, όλα αυτά τα συναισθήματα εγκρίνονται από την αδρεναλίνη... Οταν όμως βρίσκεσαι όπως εγώ σε μια στιγμή μη λειτουργίας της πίστας, κλείνεις τα μάτια διαλέγεις νοερα κάποιον αγώνα και απλά βρίσκεσαι εκεί... Μέσω των αναμνήσεων σου. Απερίγραπτο συναίσθημα!

[NIKANTHI]

384818


Παίρνω την Ανθή τηλέφωνο.


– Ανθή ξέρεις που είμαι; Στην πίστα Ηockenheim

– Σώπα ρε!

– Ναι μπορεί να αργήσω να πάω στους δικούς σου, πάρτους τηλέφωνο να μην ανησυχούν.

– Τι ώρα θα φτάσεις.

– Μάλλον κατά τις 2300.


Ναι καλά... Ξεκινάω μετά από αρκετή ώρα, βρίσκω την εθνική και κατευθύνομαι για Μόναχο. Κάνω 100 km, νύχτα πια και με πιάνει καταιγίδα. Σταματάω στην άκρη του δρόμου φοράω τα αδιάβροχα και συνεχίζω να οδηγώ. Πάλι όμως φοβήθηκα γιατί στον δρόμο από το σκοτάδι και την αναπήδηση της βροχής, δεν φαινόταν τίποτα. Ούτε φώτα δεν είχε ούτε οι διαχωριστικές γραμμές ηταν εμφανής... Νίκο αστο δεν είμαστε για τέτοια βραδυατικα. Ευτυχώς βρίσκω βενζινάδικο με McDonald's. Παίρνω την Ανθή να την ενημερώσω ότι από εδώ δεν φεύγω με τίποτα γιατί φοβάμαι και άραξα, ακούγοντας τις βροντές και βλέποντας τις αστραπές πάνω από τη γερμανική επικράτεια.

Με παίρνει η αδελφή μου τηλέφωνο


- Νικο έφτασες

- Όχι βρε Κατερίνα πήγα στην πιστα Hochenheim και με έπιασε νύχτα

- Και που θα μείνεις

- Α εδώ στο βενζινάδικο


Ξαφνικά επικράτησε σιγή δευτερολέπτων….


- Κατερίνα Κατερίνα με ακούς … Τι έγινε έπεσε η γραμμή!! Κατερίνα…

- Έλα βρε σε ακούω… Τα κάστρα σε άρεσαν

- Δεν τα βρήκα…

- …

- Κατερίνα Κατερίνα… Τι έπαθε πάλι το κινητό!! Κατερίνα!!!!!

Εκεί με πλησιάζει μια γυναικα γύρω στα 35 γεμάτη με τατουάζ από το πρόσωπό εως κάτω, και μου λέει... Οτι και αυτή φοβήθηκε παρότι ήταν με αμάξι, γιατί είχε μηδενική ορατότητα στο δρόμο. Τελικά το πιο ασφαλές μέρος για να οδηγείς βράδυ στην Ευρώπη μου φαίνεται ότι είναι η Ελλάδα. Αφού και φώτα έχει, αλλά και ευδιάκριτες γραμμές κατεύθυνσης. Να και κάπου που είμαστε μπροστά γιατί κατά τα άλλα...

Η τριανταπεντάρα μου έλεγε τα δικά της... Εγώ να σκέφτομαι ότι τα μόνα άτομα που με προσέγγισαν σε αυτό το ταξίδι ήταν η τρελή και τα ρεμάλια... Γιατί άραγε!!!!!!

Η βροχή έκοψε χαιρετηθήκαμε με την γυναίκα, αυτή ξεκίνησε το δρόμο της και εγώ πήρα τηλέφωνο την Ανθή.


– Ανθή έκοψε η βροχή αλλά δεν φεύγω από εδώ. Ούτως ή άλλως πέρασε η ώρα και να ξεκινήσω, θα φτάσω πολύ αργά στο Μόναχο και θα ανησυχήσω τους δικούς σου που θα έχουν την αγωνία τους για μένα. Είπες ότι δεν θα πάω το βράδυ;

– Ναι...

– Η μάνα σου τι σε είπε;

– Που θα κοιμηθείς το βράδυ.

– Και συ τι είπες;

– Όπου κοιμάσαι πάντα.

– Τι την είπες;

– Όπου κοιμάσαι πάντα.


Πωπώ… Μας πήραν ολοι χαμπάρι!!


384819


Τότε στο ταχυφαγείο μπαίνει μια παρέα τριών νεαρών ελλήνων, τους ακούω που μιλάνε και τους χαιρετάω. Οι δύο ήταν έλληνες της διασποράς και ο τρίτος πρόσφατος οικονομικός μετανάστης και μου λέει, ότι στη Γερμανία τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για αυτόν και μάλλον, θα γυρίσει στην Ελλάδα. Κατά τα άλλα αυτό, δεν υπήρχε η παραμικρή άλλη επικοινωνία με τα παιδιά. Ένα γεια σας και ένα αντίο, τίποτε άλλο!

Τελικά την πιο ψυχρή αντιμετώπιση στο ταξίδι μου την βρήκα από αυτά τα ελληνόπουλα κάπου σε ένα βενζινάδικο στη Γερμανία. Όχι από τους σκανδιναβούς αλλά από έλληνες του εξωτερικού. Δεν με πείραξε, αλλά σαν συμπερασμα το αναφέρω ότι τελικά, μάλλον άλλη γνώμη έχουμε για τους έλληνες και άλλη είναι η πραγματικότητα. Οι νορβηγοί προθυμοποιήθηκαν να με κεράσουν φαγητό και οι έλληνες, με αγνόησαν παντελώς. Αυτή είναι όμως η μαγεία του ταξιδιού, γιατί αν δεν ταξιδέψεις πως θα διδαχτείς.

Η ώρα πέρασε ξαναπήγα στο βενζινάδικο, παρκάρω το Φέιζερ και έξω σε μία καφετέρια που είχε τραπεζάκια.... Φυτεύτηκα χωρίς κράνος αυτήν τη φορά, αλλά μόνο με το full face και έριξα, επιτέλους τον καλύτερο ύπνο του ταξιδιού.

[NIKANTHI]

384820


Ξυπνάω το πρωί σε άριστη κατάσταση ούτε παγωμένος ούτε τίποτα, και παρότι είχα κοιμηθεί μετά βίας 4 ωρες ένιωθα σαν να είχα κοιμηθεί ημέρες. Εκεί κατάλαβα για άλλη μία φορά ότι το κρύο της Νορβηγίας θέλει οργάνωση και εμπειρία, δεν είναι παίξε γέλασε. Το καμπινκ ειναι λιγο βαρβαρο εκει πανω...Και εγω επειδή ηθελα να αποκτήσω ακόμα πιο βαθιά ριζωμένα βιώματα από το ταξίδι μου επέλεξα τον τρόπο της σκηνής, όχι τόσο για οικονομικούς λόγους αλλά πιο πολύ ως εμπειρία. Γιατί αν το έκανα για οικονομικούς λόγους θα μπορούσα να κόψω λίγα από τα 20 καράβια κόστος 500 € που έδωσα στη Νορβηγία και την διαφορά, να την επενδυα για την στέγαση μου. Βέβαια την έφαγα, άλλα το γούσταρα κιόλας!

Ο στόχος μου ήταν να περάσω βασιλικές διακοπές βλέποντας τα πάντα και μην υπολογίζοντας το κόστος για οτιδήποτε, έκτός όμως από τις ανθρώπινες ανέσεις που θα μπορούσε να μου προσφέρει το χρήμα... Δεν το καταφερα ομως!!

Πίνω Κ παίρνω την Ανθή τηλέφωνο, την λέω ότι ξεκινάω και προτού να πάω στους γονείς θα πάω να αλλάξω επιτέλους λάδια στο φειζερ. Ετσι ώστε, αύριο που θα ερχόταν να είναι έτοιμο.

Ξεκινάω και μετά από 150 km φτάνω στα 5 km από το Μόναχο, όπου με πιάνει σταου (μποτιλιάρισμα), επειδή η αούτομπαν τερμάτιζε στο Μόναχο και γινόταν ο κακός χαμός. Σταματάω στην ουρά πίσω από τα αυτοκίνητα και να σκέφτομαι να χωθώ ή όχι, τελικά όμως δεν χώθηκα γιατί φοβήθηκα. Άσε μην έχουμε άλλα τελευταία στιγμή, φάμε κανένα πρόστιμο από την αστυνομία και να το φυσάω και να μην κρυώνει.

Μπαίνω στο Μόναχο, ο Τομ με πήγαινε προς το συνεργείο και μετά από κάμποση ώρα φτάνω. Η αδερφή μου που το έψαξε στο ίντερνέτ με είπε ότι ήταν εξουσιοδοτημένο συνεργείο της Yamaha και ότι χρέωναν 75 € την ώρα συν τα ανταλλακτικά. Οπότε και εγώ φανταζόμουν ότι θα πάω σε κάποιο χάιτέκ συνεργείο με μάρμαρα μέσα, υποδοχή πελατών και όλα τα συναφή. Ναι καλά. Το συνεργείο ήταν μέσα σε μία αυλή σπιτιού, με αποτέλεσμα τρεις φορές να περάσω από μπροστά του και μετά, να καταλάβω οτι εκεί μέσα είναι συνεργείο.

Φτάνω...


384821


Και βλέπω ένα συνεργείο αλλά greekstyle και ίσως, από υποδομές ακόμα χειρότερο.


384822


Καλά αν αυτό το συνεργείο χρεώνει 75 € την ώρα τα άλλα, τι χρεώνουν! Μπαίνω μέσα ο υπεύθυνος, ένας συμπαθής ευτραφής Γερμανός με κοιτάει με απορία... Τον ρωτάω.

– Αγγλικά;

– Όχι.

Άντε βγάλε συνεννόηση τώρα. Mε νοήματα διεθνείς εκφράσεις μοτοσυκλέτας, όπως λάδια και γράφοντας σε ένα χαρτί το τι λάδι θέλω και το πόσο τελικά θα πληρώσω (100 €), συνεννοηθήκαμε.

[NIKANTHI]

384823


Αλλά η αλλαγή λαδιών στη Γερμανία δεν είναι όπως στην Ελλάδα.


384824


Μινι σέρβις μου έκαναν, μου τέντωσαν την αλυσίδα αέρα στα λάστιχα και τα πάντα. Μου έκανε τρελή εντύπωση ότι τα λάδια που μου έβαλαν τα είχαν σε ένα τεράστιο βαρέλι και με δοσομετρητή, έβαζε στο Φέιζερ όσο χρειαζόταν.


384825


Φυσικά εγώ τον ρώτησα εάν η περιεκτικότητα των λαδιών που με έβαλε 10 – 40, θα με δημιουργούσαν πρόβλημα μιας και το φειζερ καιει σαν φριτέζα... Αυτός με διαβεβαίωσε πως όχι. Και όταν τον πλήρωσα μου έκανε δώρο και 1 λιτρο λάδι, απίστευτο! Άλλος ένας ψυχρός Γερμανός! Να πω, ότι είχα απορία αν θα μου έκοβε απόδειξη για την εργασία του αλλά όταν, μου παρέδωσε με απόδειξη την αναλυτική περιγραφή των εργασιών του και του κόστους εργασίας του, με έφυγε η απορία. Στην Ελλάδα σε ανάλογη περίπτωση τι θα γινόταν! Αλλά αυτο, δεν ξέρω να το απαντήσω .

[NIKANTHI]

384826


Αφού τον χιλιοευχαρίστησα αυτόν και όλο το προσωπικό του έφτασα στο σπίτι. Αφου με καλοδέχτηκαν με αγκαλιές και φιλιά, καθόμαστε όλοι μαζί να συζητήσουμε λίγο και, με ρωτάει ο πεθερός μου.

– Μπερδεύτηκες και πήγες για Γαλλία;

– Όχι δεν μπερδεύτηκα, ήξερα που πήγαινα!!!

Εκεί για μια στιγμή σαν, να πυρακτώθηκαν τα μάτια του… Γιατί άραγε!!!

Πάω να κάνω μπάνιο και πως γλιστράω, αρχινάω να παλαντζάρω περα δώθε σαν τον Michael Jackson για να μην σπάσω τα πόδια μου. Ευτυχώς κρατιέμαι μια με δύναμη από τον λέβητα φυσικού αερίου και σώθηκα. Μιλάμε θα σκοτωνόμουνα, αφού από την δύναμη που έβαλα για να στηριχτώ από το σίδερο ακόμα και τώρα, μου έμεινε σημάδι στο δάχτυλο. Αυτό είναι που λένε όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή. Εκανα 10.150 km από τη Θεσσαλονίκη στις όποιες συνθήκες, και θα σκοτωνόμουν στη μπανιέρα. Τελικά, το ατύχημα μπορεί να το πάθεις από εκεί που δεν το περιμένεις...


384827


Έφτασα λοιπόν στο Μόναχο, αύριο έρχεται η Ανθη και θα περάσουμε συνολικά άλλες 15 μέρες στους γονείς μας… Αλλά επειδή το ταξιδιωτικό αυτό δεν θα είχε τελειωμό, θα σας περιγράψω δύο μέρες με το περισσότερο ταξιδιωτικό ενδιαφέρον και ένα μοτοσικλετιστηκο γεγονος που είναι άξιο αναφοράς. ...

Αλλά φυσικά, και την επιστροφή μας στην πατρίδα.

[NIKANTHI]

ΠΕΜΠΤΗ 09 - 07 2015 ΗΜΕΡΑ 26

Εχθές ήρθε η Ανθή και αφού την καλοδέχτηκαμε όλοι μας, ξημέρωσε σήμερα και ήμασταν έτοιμοι για εκδρομή. Αυτή ήταν μες την τρέλα να ταξιδέψει... Eίχε δει και τις φωτογραφίες από την Νορβηγία και όσο ναναι, την τσιτωσαν. Εγώ άλλο που δεν ήθελα και ξεκινήσαμε. Αφού η Ανθη κατάλαβε τι εστί τομ, βγήκαμε από το Μόναχο και από την αούτομπαν, κατευθυνθήκαμε πάλι για Αυστρία.

Εχθές προμηθευτήκαμε βινετες για 20 μέρες ώστε να μην έχουμε προβλήματα τόσο στις ημερήσιες εξορμήσεις μας, αλλά και για την επιστροφή στην πατρίδα. Πάμε στην Αdac, μιλαει η Ανθή με την υπάλληλο εγώ χάζευα τριγύρω, πληρώνουμε και γεια σας. Πάμε στο σπίτι, συζητάμε με τον πεθερό και με ρωταει.

- Ποσο πληρώσατε

- 20 και κατι

- Ακριβά, τόσο εγώ πληρώνω για το αυτοκίνητο

- Καλά γιατί… Ρε Ανθή τους είπες ότι είναι για μοτοσυκλέτα

- Γιατί έχει βινετες και για μοτοσυκλέτα..

Όπως καταλάβατε βγάλαμε και πάλι, συνεννόηση μπουζούκι… Αλλά το θέμα μας δεν τελείωσε εκεί, όχι. Σήμερα το πρωί πάμε να κολλήσουμε της βιγγνετες του αυτοκινήτου στο μηχανάκι και φυσικά δεν κολλούσαν γιατί ήταν… Για αυτοκίνητο και την κόλα, την είχε από μπροστά. Καλά τι έριχνα δεν συμμαζεύετε!! Τελικά όμως την κολλήσαμε με ζηλοτειπ και όλα καλά…


Σήμερα είπαμε να πάμε στο Glossknocker. Κάνουμε αρκετά χιλιόμετρα μπαίνουμε Αυστρία και οι στάσεις στα βενζινάδικα ήταν απαραίτητες


384828


384829


384830

[NIKANTHI]

Αλλά όχι μόνο στα Β.


384831


384832


384833

[NIKANTHI]

Πλησιάζαμε πλέον στον προορισμό μας κοιτώντας το χαρτη είχε δει, ότι ακριβώς δίπλα από τον σημερινό μας στόχο είχε ένα παραλυμνιο χωριό το zell am see που απ' όσο γνωρίζω, είναι πανέμορφο οπότε έπρεπε να το επισκεφτούμε. Φτάνουμε στο χωριό προσπερνάμε την πρώτη είσοδο για να βγούμε στη λίμνη, λέω δεν πειράζει θα πάμε από την δεύτερη.

Φτάνουμε στην δεύτερη και πετυχαίνουμε ποδηλατικό αγώνα την ώρα ακριβώς που περνούσαν οι ποδηλάτες και, κολλήσαμε κανένα μισάωρο. Φτάσαμε στο zell am see και δεν μπορούσαμε να πάμε στη λίμνη!! Oλοι οι δρόμοι ηταν αποκλεισμένοι, αστυνομία είχε παντού και μας έδιναν κατευθυνση μονο για εμπρός. Απίστευτη γκαντεμιά! Κινούμασταν με 5 km την την ώρα και όταν, διερχόντουσαν ποδήλατα από την αντίθετη κατεύθυνση σταματούσαμε τελείως.


384834


Σε μία από τις πολλές στάσεις γνωρίσαμε δυο μοτοσικλετιστές, που μας δώσαν τουριστικές πληροφορίες για το βουνό. Mια χαρά, να μην πάμε τελείως στα χαμένα στο πάσο. Περνάν τα ποδήλατα και συνεχίζουμε ευθεία αφήνοντας μια για πάντα πίσω μας τη λίμνη... Φτάνουμε 4 km πριν το βουνό και κάνουμε στάση να ξεκουραστούμε λιγάκι, γιατί από τη ζέστη και τα χιλιόμετρα τα είχαμε φτυσει.


384835


Παίρνουμε κάτι να φάμε, είχε διαφορά στο μπουφέ και εγώ διαλέγω ένα σάντουιτς που μου γυάλισε το μάτι. Βγαίνουμε έξω το δαγκώνω, ρε συ τι έχει αυτό μέσα... Ουτε ψάρι ειναι ούτε κρέας. Το δοκιμάζει η Ανθή και πέθανε στο γέλιο, δεν κατάλαβε ούτε αυτή. Τελοσπάντων το τρωω και νιωθω σιγά-σιγά το στομάχι μου να παλλεται… Ρε μάγκα, θα με πιάσει κανένα κόψιμο στο βουνό και δεν θα ξέρω που να κρυφτώ!!!!! Αλλά ευτυχώς με τον δρόμο και την φύση ξεχάστηκα.

Κάνουμε αρκετά ανηφορικά χιλιόμετρα και φτάνουμε στην είσοδο... Πληρώνουμε 25 € εισιτήριο, μας δίνουν ένα χαρτη του μέρους, ένα αυτοκόλλητο και περνάμε μέσα.

Και αφου μελετήσαμε τον χάρτη...


384836


Ξεκινήσαμε…

[NIKANTHI]

384837


Ξεκινάμε και ανηφορίζουμε το βουνό, να ανεβαίνουμε και να ανεβαίνουμε. Φουρκέτα στην φουρκέτα στροφή στη στροφή, τρέλα! Και όλο προς τα επάνω... Πω πω ρε μάγκα τι είναι αυτό! Αν θυμάμαι καλά, από την αυστριακή είσοδο του βουνού για να φτάσεις μέχρι την κορυφή είναι 20 km ανηφόρας και στροφής. Μιλάμε για πόρωση όχι αστεία!!!!


384838


384839

[NIKANTHI]

384840


384841


384842

[NIKANTHI]

384843


Για να ανέβεις στην κορυφή του βουνού παρεκλινες από την κυκλική πορεία του πασου και έστριβες, σε ένα πλακόστρωτο δρομο που οδηγούσε τέρμα πάνω. Εκεί για να ανέβουμε, είπα τον Δεσπότη Παναγιώτη. Μία οι πολύ κλειστές στροφές, μία ότι από μπροστά μου ήταν αυτοκίνητα και πηγαίναμε με 10 km την ωρα, τα είδα όλα και το φειζερ... Ακόμα πιο πολύ! Να έχει ανάψει το βεντιλατέρ, εγώ να συμπλεκτάρω συνέχεια και να φοβάμαι μην τα τινάξει!!! Αλλά ευτυχώς είναι σκυλί μαύρο και τα κατάφερε... Φτάσαμε λοιπόν στη...


384844


Edelweiss-spitze


384845

[NIKANTHI]

Όλες τις φωτογραφίες τις έκανα ακριβός την ιδια επεξεργασία, τρία –τέσσερα κουμπιά πάτησα και αυτό ήταν όλο.... Oύτω σι άλλος δεν ξέρω να κάνω και περισσότερα. Αλλά οι καλλίτερες ήταν στην Νορβηγία και εδώ, θαρρώ αυτό τα λέει όλα. Εντάξει σίγουρα παίζει ρόλο και ο φωτισμός, αλλα πολλή περισσότερο το τοπίο


384846


384847


384848

[NIKANTHI]

Αράξαμε για καφεδάκι σε πρώτο τραπέζι πιστά, και χαζεύαμε το τοπιο που απλωνόταν από κάτω μας…


384849


Κάτσαμε αρκετη ώρα μαζί με πληθώρα μοτοσικλετιστών από όλη την Ευρώπη...


384850


384852

[NIKANTHI]

384853


384855


Aφού ήπιαμε καφέ με κόστος γύρω στα 2,50ε και αγοράσαμε τα απαραίτητα σουβενίρ, ξεκινήσαμε για να φτάσουμε στον παγετώνα


384856

[NIKANTHI]

384858


384859


384860

[NIKANTHI]

384861


384862


384863

[NIKANTHI]

Στον δρόμο πέφτουμε πάνω σε ένα τεράστιο καταρράκτη, περιμένω να φύγουν όλοι από μπροστά του για να βγάλω το φειζερ φωτογραφία.. Εντωμεταξύ όλο και κάποιοι ταξιδιωτες χωνοντουσαν μπροστά μου και μου χαλούσαν το πλάνο και εγώ, τους έριχνα τα μπινελικια μιλάμε…


384865


384866


Αφού κάναμε τσιγάρο ξεκινήσαμε…


384867

[NIKANTHI]

384868


384869


Φτάνουμε στο παγετώνα εντάξει, ανεπανάληπτη εμπειρία! Παρκάρω το φειζερ να το βγάλω φωτογραφία και εκεί, ιδια φάση με τους ταξιδιωτες και τον καταρράκτη…


384870

[NIKANTHI]

Tέλος πάντων το παρκάρω μετά κάθετα όπως όλοι οι υπόλοιποι και ακριβός από δίπλα μου, σκαι μύτη ένα συνομήλικο φειζερ…


384871


Μιλάμε περιπτωσαρα όχι αστεία!

Από ότι θυμάμαι ήταν Φιλανδοί...Το δικο τους φαζερ είχε 33000 χιλιόμετρα και το δικό μου, πλησίαζε πλέον τα 100000 . Εμ εκεί που μένουν οι μοτοσυκλετιστικες μέρες του χρόνου λόγο τον καιρικών συνθηκών, περιορίζονται κατά πολύ.

Φειζερ είδα μονο ένα αλλα μηχανες είδα πολλές…


384872


Περπατήσαμε στο δρόμο και διασχίσαμε κάτι υπόγεια τούνελ που λογικά, σε πήγαιναν ακόμα πιο κοντά στον παγετώνα.


384873

[NIKANTHI]

Περνάμε ένα δυο… Τρία, μέσα εντωμεταξύ να έχει ψόφο και το αφήσαμε. Ε ναι είχε πέραση η ώρα και θα έπρεπε να γυρίσουμε πισω το βουνό, από εκεί που το ανεβήκαμε... Γιατί αν κάναμε όλη την γύρα του θα βγαίναμε προς Ιταλία μεριά, καμιά σχέση με το Μόναχο.

Η Ανθή με έβριζε που την είχα ζαλίσει με τις onroad φωτογραφίες και εγώ στο γυρισμό, την έδωσα ρεπό γιατί έτοιμη ήταν... Να με κοπανίσει με το κράνος στο κεφάλι. Mε την προϋπόθεση όμως, να σταματήσουμε σε ένα ωραίο σημείο να βγάλω φωτογραφία το μηχανάκι…


384875


384876


384877

[NIKANTHI]

Aλλα τελικά την ωραιότερη φωτογραφία ίσως του ταξιδιού, την έβγαλα με την Ανθή…


384878


Αυτή η φωτογραφία έμελε να είναι και συλλεκτική γιατι είναι το νούμερο 1000 φωτογραφία….:ufo::ufo:

[NIKANTHI]

Κάνουμε μια τελευταία στάση, μέχρι την επομένη στην είσοδο του βουνού και αφού ξεκουραστήκαμε... Ξεκινάμε απόγευμα πια για Μόναχο…


384879


Βράδιαζε και είχαμε ένα καρό χιλιόμετρα ακόμα να διανύσουμε. Ο Τομ μας πήγαινε όπως νάνε και εμείς, σε διάφορες στάσεις μελετούσαμε εναλλακτικές διαδρομές…


384880


Μέχρι να βρούμε πινακίδα για Μόναχο, μετα γράψαμε τον τομ και πήγαμε βαση σήμανσης… Δεν παλευόταν άλλο.

Λίγο προτού να νυχτώσει, ξανά σταματάμε καμιά 100 χιλιόμετρα από το σπίτι. Ήμουν και εγώ καταπονημένος αλλα η Ανθή, έτρεμε ολόκληρη από την κούραση. Είχε να ανέβει σχεδόν ένα χρόνο στο φειζερ και με τα 500 Χιλιόμετρα που κάναμε, τα φτύσε τελείως… Δεν γίνεται έτσι, από αύριο θα το πηγαίνουμε πιο χαλαρα…

Φτάνουμε γύρο στης δεκα και μιση στο σπίτι η πεθερά μου ειδη μας έκλεγε. Ανησύχησε παρα πολύ για εμάς και εμείς, αισθανθήκαμε όσο νάνε άσχημα… Ασε που δεν μας είδαν καθόλου.

Από την άλλη η μανα μου που μιλήσαμε στο τηλέφωνο, είχε αφήσει τα μοναστήρια και είχε πιασει τα beach bar!! Eιχε χαλαρώσει τελείως. Ο γιόκας της αφού επέζησε από την Νορβηγία είτε κάνει κάτι σωστά, είτε έχει μεγάλο κωλο!!!!! Οπως και να έχει ήταν πλέον στο χαλαρό!!

Αντίθετα βεβεα με την πεθερά μου που ήταν έτοιμη και αυτή για μοναστήρι, καθολικού όμως τύπου …

Από αύριο οποτε πιο χαλαρα!!!


Αφού φάγαμε και συζητήσαμε αρκετη ώρα, φυτευτήκαμε μετα όλοι μαζί οικογενειακώς…


384881



Αφού φάγαμε και συζητήσαμε αρκετη ώρα, φυτευτήκαμε μετα όλοι μαζί οικογενειακώς…

[NIKANTHI]

ΔΕΥΤΕΡΑ 13 - 07 - 2015 ΗΜΕΡΑ 27

Ξυπνάμε το πρωί ετοιμαζόμαστε και ξεκινάμε να πάμε σε μία λίμνη κοντά σχετικά, στο Μόναχο που είναι ισως η ομορφότερη από όλες. Bγαίνουμε από το Μόναχο με τα γνωστά προβλήματα και αφού κάνουμε αρκετά χιλιόμετρα, πέφτουμε σε ένα μεγαλοπρεπές μποτιλιάρισμα 100 km. Αν ταξιδέψεις στη Γερμανία και δεν έχεις την τύχη να πέσεις σε στάου (μποτιλιάρισμα)... Χάνεις ολη τη μαγεία του ταξιδιού!

Μιλάμε όλα τα αμάξια να πηγαίνουν με 40 km και ποτε ποτε, να σταματάνε μπλοκαρισμένα στο δρόμο. Εγώ να κάνω σφήνες με το φόβο μην πάρει κανένας Γερμανός τηλέφωνο την αστυνομία, αλλά και να μην μου χωθούν και με στείλουν στο διάολο. Τι να κάνω να περιμένω στην ουρά, αποκλείεται!! Ακόμα εκει θα ήμουν!! Στην βοηθητική λωρίδα κατεύθυνσης δεν έμπαινα καθόλου άσε που θα ήμουν για φυλακή, αλλά είχα διαβάσει ότι επειδή συνήθως στην βοηθητική λωρίδα πετάγονται πολλά σκουπίδια από το δρόμο, πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες κατά πολύ, να πάθεις λάστιχο. Σφήνα στη σφήνα λοιπόν προχωρούσαμε με 30, μια ομορφιά! Ευτυχώς σε κάποια σημεία ξεμπλόκαρε η κυκλοφορία αλλά μετά από λίγα χιλιόμετρα, ξανά κολλούσαμε.

Μέχρι να βγούμε από την μποτιλιαρισμένη αούτομπαν ψόφησαμε. Ευτυχώς μετά από λίγα χιλιόμετρα πιάσαμε επαρχιακό δίκτυο και σωθήκαμε. Στην αρχή ο τομ μας πήγε μέσα από κάτι γεωργικούς δρόμους να τους πω, αφού από εκεί που μας έστειλε αποκλείεται να περνούσαν άλλοι πέρα από τους ντόπιους γεωργους... Και όσοι φυσικά, είχαν των τομ για πλοηγο!!

Αφού η Ανθή δεν μπορούσε να χωνέψει από που μας πήγαινε και εγώ, νά την τσιρίζω στο μηχανάκι… Είδες τι τράβηξα!!!!! Κομμάτια τελείως φτάνουμε σε ένα βενζινάδικο λίγα χιλιόμετρα από τη λίμνη, όπου αράξαμε για καμιά ώρα μπας και βρούμε τις αναπνοές μας. Το καλο με το συγκεκριμένο Β ήταν ότι έβλεπες και πινελιές της βαβαρεζικης αρχιτεκτονικής


384940


Προτού όμως να φτάσουμε στη λίμνη Konigsee είχα δει ένα άλλο αξιοθέατο στο Internet λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, που θα έπρεπε να επισκεφτούμε.


384941


384942

[NIKANTHI]

Παρκάρουμε το μηχανάκι στο πάρκινγκ χωρίς πληρωμή, πως και έτσι! Και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε κανένα δεκαπεντάλεπτο στο βουνό μέχρι να φτάσουμε στο φαράγγι. Η διαδρομή ήταν πανέμορφη μέσα στη φύση.,, Ο καιρός ήταν μουντός και δροσερός, οπότε ότι έπρεπε για περπάτημα.


384943


384944


Φτάνουμε σε απόσταση λίγων μέτρων από το καταρράκτη και σταματάμε σε ένα αυτόματο μηχάνημα πληρωμών, βάζουμε 2 € μας κάνει μία μάρκα για να περάσουμε την είσοδο. Φτάνουμε στην είσοδο, δεν ήταν κανείς παρά μόνο μια μεταλλική πόρτα όπου μέσα της, είχε ένα κύλινδρο και με το που έριχνες τη μάρκα, στριφογύριζε ο κύλινδρος και περνούσες. Έπειδή το τίμημα για να επισκεφτείς το καταρράκτη ήταν πενιχρό, δεν τους συνέφερε να βάλουν κάποιο υπάλληλο στην είσοδο. Οπότε με τη μεταλλική πόρτα και οικονομούσαν, και δεν πλήρωναν προσωπικό... Περνάμε την πόρτα ανηφορίζουμε ένα ξύλινο διάδρομο και μέσα στο φαράγγι, από παντού να πέφτουν δεκάδες μικροί καταρράκτες.


384945

[NIKANTHI]

384946


384947


Και μετά εαν θέλαμε, κάναμε το γύρο του μονοπατιού... Αλλά επειδή από εκεί που θα μας οδηγούσε δεν είχε άλλους καταρράκτες, ξαναγυρίσαμε προς τα πίσω να τους απολαύσουμε για άλλη μια φορά.


384948

[NIKANTHI]

Αφού κάναμε τσιγάρο και αράξαμε στο όρθιο αρκετή ώρα, ξαναγυρίσαμε προς το μηχανάκι.


384949


Η λίμνη Konigsee μας περιμένει.

Φτάνουμε στη λίμνη πάμε σε ένα τεράστιο πάρκινγκ και φυσικά, πληρώνουμε εισιτήριο για το φέιζερ. Με δίνουν απόδειξη και μου λέει η Ανθή, ότι τη μισή πρέπει να την βάλεις στο μηχανάκι και την άλλη μισή να την κρατήσεις. Πως κοιτάω την απόδειξη ήταν μόνο η μιση, και όχι ολόκληρη... Τωρα!!!! Το τι κατέβασα δεν συμμαζεύεται!!! Εντωμεταξύ είχα κόλλημα να συζητάω εγώ στα αγγλικά με τους γερμανούς και όχι η Ανθη στα γερμανικά, για να βγάζω πιο πολύ γέλιο και περιπέτεια στην επικοινωνία μου.... Καλά μιλάμε, τελείως Φεύγας.

Πάω στο ταμείο την λεω το και το, δεν κατάλαβε τίποτα. Τελικά αφήνω τη μισή απόδειξη στο μηχανάκι και κάνοντας το σταυρό μου μην μπλέξω, πάμε για τη λίμνη. Είχε πολλές τουριστικές εγκαταστάσεις μέχρι να φτάσουμε, καφέ εστιατόρια μαγαζιά με σουβενίρ...


384950


384951

[NIKANTHI]

Φτάνουμε στα επόμενα εκδοτήρια (στη Γερμανία κάθε 300 μετρα έχει εκδοτήρια, γιατί άραγε!) Και κόβουμε εισιτήριο ( 13 ευρω το άτομο ), για το ηλεκτροκίνητο καράβι που θα μας πήγαινε κρουαζιέρα. Καλή φάση... Μιλάμε δεν ακουγόταν τίποτα, σαν να κάναμε βαρκάδα ένα πράγμα.


384953


384954


Σαλπαρουμε.


384955


Το καράβι μας πηγενε σε ένα μικρό νησάκι που εκεί ,υπήρχε το εκκλησάκι του Αγίου Βαρθολομαίου. Αλλά για να μην βαρεθούμε από την μισάωρη πλεύση, ένας εκ του προσωπικού μας έκανε καντάδα αλλά Opera style... Και μετά έβγαλε ενα δίσκο να τον ελεήσουμε!!! Απίστευτο, αυτα ούτε στην Ελλάδα δε συμβαίνουν!!!! Μιλάμε για τους γερμανούς το χρήμα είναι ο θεός τους, και το δοξάζουν με την κάθε ευκαιρία!!! Ολοι του δώσαν λεφτά...

[NIKANTHI]

Φτάνουμε στο νησί, σε ένα ακόμα αλπικό παράδεισο.


384956


Μέσα στο εκκλησάκι απαγορευόταν να μπεις..


384957


384958

[NIKANTHI]

Κάναμε την γύρα του αλλά όχι ολόκληρη ,γιατί η ώρα είχε περάσει και ήταν πιθανόν... Να μέναμε για πάντα εκεί.


384959


384960


384961


Αράξαμε κάναμε τσιγάρο και απολαμβάναμε, τα σμαραγδένια νερά της λίμνης.

[NIKANTHI]

384963


Το νησί ήταν ακατοίκητο και η εγκαταστάσεις που υπήρχαν ήταν για τους εργάτες, για να μπορούν να το διατηρούν…


384964


384965

[NIKANTHI]

384968


Φτάνουμε στο λιμανάκι να πάρουμε το επόμενο καράβι ,για να συνεχίσουμε την εξερεύνηση. Εκεί έχει σύστημα με ένα εισιτήριο να αλλάζεις όσα καραβάκια θες και όποτε τα θες, για να εξερευνήσεις με την ησυχία σου το μέρος. Τα εισιτήριο δεν ισχύουν για το εκάστοτε πλοιάριο, αλλά για την διαδρομή που θα κάνεις. Έρχεται το καράβι το βλέπω τώρα, ανεβαίνει η Ανθή… Εγώ λέω κάτσε να βγάλω καμιά ακόμα φωτογραφία και τότε... Ακούω την Ανθή.

– Ρε Νίκο χάζεψες!!! Φεύγουμε!!!!

Πως γυρνάω, το πλοίο είχε ξεδεσει στο δευτερόλεπτο και είχε σαλπάρε… Τρέχω πανικόβλητος και πηδάω μέσα... Καλά μιλάμε αυτά, ούτε στις ελληνικές ταινίες δε συμβαίνουν!!!


Συνεχίζουμε …


384970


Μετά και από αυτό, το μονο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε… Και όχι να το αναλύσουμε!!


384971

[NIKANTHI]

Φτάνουμε στο τέλος της λίμνης, αλλά είχε περάσει η ώρα και δεν περιηγηθήκαμε εκεί στο μέρος... Από ότι μάθαμε αν ήθελες περπατούσες μιάμιση ώρα και έφτανες σε ένα καταρράκτη ύψους, 400 μετρων... Το μεγαλύτερο της Γερμανίας. (Μάλλον είναι αυτός που πήγαμε πιο πριν, αλλά τον έβλεπες από άλλη οπτική γωνία και ολόκληρο το φάσμα του) Ηθελε τουλάχιστον 3 ωρες πάνε έλα, η ώρα ήταν κοντά πέντε και τα πλοία σχολούσαν στις έξι... Δεν πειράζει την άλλη φορά.


384972


Ξεκινάμε για την επιστροφή


384973


Φτάνουμε στο κύριο λιμάνι πίνουμε ένα καφέ να ζεσταθούμε για το δρόμο πάμε στο φέιζερ, ευτυχώς χωρίς να βρούμε κανένα πρόστιμο και μελετάμε το πώς να γυρίσουμε. Το Μόναχο ήταν γύρω στα 200 km και ο τομ από εκεί που μας έστελνε, θα κάναμε παραπάνω από 3 ωρες. Οπότε είπαμε να τον γράψουμε να πάμε πιο μακριά και να μπούμε απευθείας εθνική. Μπορεί να κάναμε περισσότερα χιλιόμετρα αλλά τουλάχιστον, θα φτάναμε πιο γρήγορα.Σωστά… Λάθος!!!! Πάλι 3 ωρες και, κάναμε! Γλιτώσαμε το επαρχιακό δίκτυο αλλά τα περισσότερα χιλιόμετρα είχαν χρονικά, το ίδιο αποτέλεσμα. Είδατε ο τομ, τελικά όλα τα ξέρει…

Φτάνοντας στο σπίτι μια τουριστική μέρα μόλις είχε ολοκληρωθεί και συνεχίστηκε μια ζεστή οικογενειακή βραδιά...


384974

[NIKANTHI]

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 - 07 - 2015 ΗΜΕΡΑ 28

Σήμερα για πρώτη φορά από τότε που ήρθε η Ανθή θα την έβγαζα, μόνος μου στο μηχανάκι.Tο κορίτσι μου θα περνούσε το πρωινό της με τους γονείς της οπότε είπα, να πάω μια κοντινή βόλτα να δω μία ακόμα λίμνη γύρω από το Μόναχο. Να βγάλω και καμιά ωραία φωτογραφία το Φέιζερ γιατί σε όλο το ταξίδι μου το είχα ψιλο παραπονεμένο :ufo::ufo::ufo:

Ξεκινάω κάνω 50 km από το σπίτι και φτάνω στη λίμνη Amersee . Εντάξει ωραία ήταν, αλλά αν μένεις στο Μόναχο. Για ταξιδιωτες δεν θα έλεγα ότι ήταν κάτι το εξαιρετικό οπότε εάν είσαστε κατά εκείνα τα μέρη, καλό είναι να μην πάτε. Στο δρόμο η πίσω ρόδα μου φαινόταν οτι κουνούσε πέρα δώθε. Κοίταξα μία το λάστιχο δεν το είδα ξεφούσκωτο, μπορεί να ήταν η ιδέα μου... Παρκάρω το μηχανάκι, βγάζω φωτογραφίες το μέρος.


384982


384983


Αλλά και τον Φέιζερ.


384985

[NIKANTHI]

Και ξεκινάω να κάνω τον γύρο της λίμνης. Οδηγώ 100 μετρα η ρόδα ήταν χάλια, όχι ρε φίλε θα έπαθα λάστιχο... Το κοιτάω δεν ήταν ξεφούσκωτο. Πάω βάζω αέρα σε ένα βενζινάδικο μπάς και, πάω να φύγω τα ίδια. Εκεί την κατάλαβα την δουλειά μάλλον έμεινα από πίσω ρουλεμάν τροχού. Τι μου εμεινε να κάνω, να πάρω τηλέφωνο την adac.

Πάω στο βενζινάδικο μόνο ο ιδιοκτήτης του μιλούσε αγγλικά και τον παρακαλάω, να πάρουμε τηλέφωνο την adac από το δικό μου τηλέφωνο (Για να μην τον χρέωσω) Kαι μιλώντας του γερμανικά να του πει την διεύθυνση του βενζινάδικου, και το τι έπαθα τελικά. Aπό το δικό μου τηλέφωνο δεν έβγαζε γραμμή, επαιρνε αυτός από το δικό του το ίδιο.


Βγάζω εγώ γραμμή και με βγαίνει η adac Ελλάδος. Παρ' ότι πήρα το διεθνές τηλέφωνο έκτακτης ανάγκης της εταιρείας επειδή το τηλέφωνο μου ήταν ελληνικό, με προώθησαν στην Ελλάδα. Μου λέει το τηλέφωνο και επιτέλους συνομιλώ.

– Ναι γεια σας εγώ πρόβλημα με το μηχανάκι... Μισό λεπτό να σας δώσω έναν γερμανό να σας εξηγήσει καλύτερα.

Μιλάει ο βενζινάς με την adac... Ξαναμιλάω με την adac, ο υπάλληλος με ρωτούσε τα πάντα όπως το μοντέλο την μάρκα, που να το πάμε και αν είναι πειραγμένο το μηχανάκι. Οπως αν δηλαδή, οι ρόδες ήταν σε διαστάσεις εργοστασίου η πειραγμένες. (Αυτό δεν το πολυκατάλαβα ίσως, αν τα μηχανάκια είναι πατέντα να παίζει κάτι άλλο με τη adac...)

Επίσης με είπε, ότι θα με πάρει τηλέφωνο λίγο προτού να ξεκινήσει το φορτηγό της εταιρίας για να βεβαιωθούν ότι θα είμαι ακόμα εκεί… Αλλο τούτο πάλι!!! Σάμπως που θα πήγαινα!!! Εγώ του ειπα οτι το τηλέφωνο μου είναι από Ελλάδα και για να μην χρεώνονται άσκοπα να πάρουν στο βενζινάδικο. Καλά με απάντησε, θα πάρουμε σε 45 λεπτά. Βγαίνω έξω και περιμένω.


384988


384989


Φορτώνουμε το μηχανάκι, μπαίνω στο φορτηγό και να τον ρωτάω...


- Επειδή είναι Σάββατο τα συνεργεία ήταν κλειστά αν γίνεται, να πάμε το μηχανάκι σπίτι και από κει τη Δευτέρα να το πάμε στο συνεργείο.


Αγανάκτησε ο άνθρωπος που δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε μου λέει...


- Θα πάμε στα γραφεία της εταιρείας να μιλήσεις με την υπάλληλο μπας και βγάλουμε καμιά άκρη.


Ξεκινάμε...


384990

[NIKANTHI]

Μιλάμε ο οδηγός ήταν αφασία. Να μου λέει τα δικά του στα γερμανικά εγώ να μην καταλαβαίνω Χριστό και αυτός να χεζετε στο γέλιο. Μου έκανε ξενάγηση, εδώ έλεγε other jop... Εδώ my home... Εδώ beer... Τι να λέμε τώρα!


384991


Να περνάμε από ποδήλατα που του έκλειναν το δρόμο και αυτός με χειρονομίες, να τους πυροβολάει και να τους ρίχνει ΤΑ μπινελίκια που τον καθυστερούσαν από τη δουλειά του. Να με πηγαίνει από απίστευτους δρόμους φυσικής ομορφιάς, για να μου δείξει τα μέρη και εγώ να γουστάρω τρελά. Αυτός να με βλέπει που φτιάχνομαι και χωνοταν ακόμα περισσότερο μέσα σε τριτεύοντα δίκτυα μέχρι που φτάσαμε στην εταιρεία.

Μιλάω με την υπεύθυνη που ευτυχώς ήξερα και το yes και το no...


– Επειδή είναι Σάββατο και το συνεργείο είναι κλειστό, γίνεται να πάμε το μηχανάκι σπίτι και από κει την Δευτέρα στο συνεργείο;

– Όχι κάνουμε μια μεταφορά μόνο.

– Δηλαδή αν το πάμε σπίτι και προσπαθήσω να το πάω στο συνεργείο αλλά δεν τα καταφέρω, θα με μεταφέρετε;

– Όχι, κάνουμε μόνο μια μεταφορά ανά βλάβη.


Το λύσαμε και αυτό.


– Αν το μηχανάκι έχει σοβαρό πρόβλημα, απ' όσο γνωρίζω αναλαμβάνετε τη μεταφορά του στην πατρίδα (Δεν ήξερα τι ζημιά έχει).

– Ναι θα συνεννοηθούμε με το συνεργείο και αν όντως δεν γίνεται, θα μπούμε σε άλλη διαδικασία μεταφοράς.

– Ωραία πάμε στο συνεργείο.

Τ
ους δίνω τη διεύθυνση από το συνεργείο που άλλαξα λάδια και ευχόμενος να είναι κάποιος εκεί, ξεκινήσαμε... Αλλιώς θα το άφηνα στην αυλή που είχε το συνεργείο και την Δευτέρα, πρωί πρωί θα πήγαινα από κει.

Ξεκινάμε με τον τρελιάρη οδηγο, πάλι τα ίδια ξενάγηση στα γερμανικά και να μου λέει τα δικά του. Ήταν μεσημέρι στο αντίθετο ρεύμα να γίνεται πανικός από κίνηση και ο Γερμανός ,να τους κοροϊδεύει και να πεθαίνει στο γέλιο. Να με κάνει νοήματα, να τους πυροβολάει και να μου λέει…

- Αυτή για να κάνουν ένα διήμερο κάνουν πεντε ωρες να φτάσουν και άλλες πεντε ωρες θα κάνουν, αύριο για να γυρίσουν!!!! Xαχαχα!!!


Μιλάμε ήταν μεγάλη περίπτωσάρα και κλασικά, σε μένα έτυχε.


384992


384993

[NIKANTHI]

Βγήκαμε στην εθνική και μετά από αρκετή ώρα φτάσαμε στο συνεργείο, κατεβάζουμε το μηχανάκι χαιρετάω τον οδηγό και φτάνω στο μαγαζί. Ηταν κλειστό. Παρκάρω το φειζερ κάπως καβατζομένω πίσω στην αυλή, παίρνω τηλέφωνο ένα κινητό που είχε στην αφίσα της εταιρείας του αλλά δεν απαντούσε. Παραδίπλα στην αλάνα είχε ένα σπίτι, χτυπάω να τους ενημερώσω ότι θα αφήσω το μηχανάκι εδώ... Δεν με άνοιξε κανείς.

Πάω να φύγω, τότε βγαίνει από το σπίτι ένας αχώνευτος μεσήλικας Γερμανός με μια μπάκα διπλή του Αϊ Βασίλη από τις μπύρες, και με κοιτάει με απορία. Αυτός δεν ήξερε ούτε την Αγγλία πως λέγεται στα αγγλικά. Με τά χιλια ζόρια και με την βοήθεια μιας γειτόνισσας, συνεννοηθήκαμε.

Αυτός ήταν ο πατέρας του μηχανικού, τον πήρε στο προσωπικό του τηλέφωνο και αφού του εξήγησα ποιος είμαι, του είπα ότι την Δευτέρα θα περάσω από κει για να δούμε τι παίζει με το φειζερ.

Άντε τώρα από εκεί που βρισκόμουν στα περίχωρα του Μονάχου να πάω στο σπίτι μας, στο κέντρο της πόλης. Ρωτώντας από εδώ και από εκεί φτάνω σε μία στάση, οπου την βγάζω φωτογραφία.


384994


Για να θυμάμαι σε ποια στάση θα ξανακατέβω την Δευτέρα. Κόβω με κόπο εισιτήριο πάω στο κεντρικό σταθμό των τρένων και από κει, με τα πόδια σπίτι. Ουφ πάει και αυτό, άντε τώρα να δούμε πόσο θα πληρώσουμε και τι έπαθε τελικά το φέιζερ.

Την Δευτέρα το πρωί πάμε για το συνεργείο με την Ανθη, κατεβαίνουμε στη στάση να την πάω στο μηχανάκι αλλά δυστυχώς... Χάθηκα. Μπέρδεψα τα στενά, γενικώς έχασα τη μπάλα και η Ανθη να με βρίζει απορώντας, πως έφτασα στο Nordkapp. Αλλά το καλό το παληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Βάζω τον τόμ να μας πάει... Αλλά με περίμενε μια ακόμα έκπληξη από το GPS!!! Χρειαζόταν άμεση αναβάθμιση στους χάρτες, και δεν είχα πλοήγηση. Καλά τώρα βρήκε, απίστευτο!!

Εγώ να μην έχω ίντερνετ και να έχω χαθεί στα προάστια του Μονάχου, να σέρνω ξοπίσω μου την Ανθή που την πήρα για διερμηνέα και αυτή φυσικά... Να με βρίζει. Ελα μωρέ περιπέτεια!

Πάμε έξω από μία καφετέρια, κλέβω ιντερνέτ μέχρι να αναβαθμιστεί ο Τομ και μετά από αρκετή ώρα φτάνουμε επιτέλους στο συνεργείο. Μιλάει η Ανθή με το μηχανικό τελικά οντως ήταν ρουλεμάν πίσω τροχού και πόσο κάνει (εκεί καρδιά μου χτυπούσε σαν καμπάνα) γύρω στα 100 και βαλε ευρω. Αύριο θα ήταν ετοιμο το μηχανάκι και φύγαμε.

Την άλλη μέρα επιστρέψαμε και πληρώσαμε τελικά 90 € για τη ζημιά. Φυσικά μας έκοψε απόδειξη, αλλά και έκανε ακόμα μια μικρό συντήρηση στην μοτοσικλέτα. Ενημερωτικά να πω, ότι όταν γυρίσαμε στην πατρίδα η adac μας έστειλε χαρτί με το συνολικό κόστος των δωρεαν υπηρεσιών της που μας πρόσφερε, κόστους για την εταιρια 250 €... Και τις ευχαριστίες της που την προτιμήσαμε.

Όλες οι μέρες που προηγήθηκαν πριν την επισκευή του φέιζερ αναγκαστικά περιορίστηκαν στο Μόναχο όπως και οι επόμενοι, που θα ήταν η τελευταία πριν την επιστροφή μας στην πατρίδα.


Ουφ επιτέλους γυρνάμε και από εδώ και εμπρος μπαίνουμε στο τελευταίο αλλά αρκετά ενδιαφέρον κομμάτι του ταξιδιού...

[NIKANTHI]

ΠΕΜΤΗ 23 - 07- 2015 ΗΜΕΡΑ 29

Σήμερα ήταν η μέρα της επιστροφής μετά από, δεν ξέρω κι εγώ πόσες μέρες αφού είχα χάσει πλέον το μέτρημα..Θα γυρνούσαμε στην πατρίδα,oμως η γυναίκα μου είχε θέσει έναν απαράβατο όρο… Ήθελε καράβι.


– Καλά ρε Ανθή το περσινό δε σε κάλυψε!

– Τι το δεκάλεπτο από Γλυφα για Αγιόκαμπο, Όχι!

– Δεν θες να γυρίσουμε από Γιουγκοσλαβία;

– Νίκο 20 καράβια πήρες μέχρι τώρα, ξεκόλλα θα γυρίσουμε με καράβι πίσω. Ολα τα καράβια μόνος σου τα παίρνεις. Άντε!!!!

Όπως καταλαβαίνετε δεν με έπαιρνε και αποφασίσαμε να γυρίσουμε από Ιταλία. Από την άλλη καλύτερα κιόλας για να βλέπαμε και την Ιταλία, αλλά και για να μην μας πατήσει κανείς στη Γιουγκοσλαβία. Όταν έχω την Ανθή όμως έχω ένα άγχος για τις διανυκτερεύσεις μας, πολύ περισσότερο από την γυναίκα μου για να μην κολλήσουμε πουθενά χωρίς στέγη και φρικάρει αυτή, κατά συνέπεια να φρικάρω και εγώ. Κύριος, δεν μπορείτε να πείτε! Πήγαινα στις καφετέριες, έκλεβα ιντερνέτ και έψαχνα για τα καταλύματα στην Ιταλία, οι τιμές ήταν γύρω στα 100 € παντού.

Τότε βλέπω ένα κατάλυμα με χρέωση 55 € στο ιδανικό σημείο για να περάσουμε το βράδυ μας, μιας και αύριο προμηνύοντας η μεγαλύτερη και πιο σημαντικότερη μέρα του από κοινού μας ταξιδιού. Γιατί σκοπεύαμε να γυρίσουμε τουριστικά μέσω της Ιταλίας για Ελλάδα οπότε η τοποθεσία ήταν σούπερ. Καλά μιλάμε τι χαρές και πανηγύρια κάναμε όταν βρήκαμε δωμάτιο με 55 € δεν περιγράφεται, μόνο σαμπάνιες που δεν ανοίξαμε στο σπίτι.

Θεωρήσαμε τους εαυτούς μας πολύ τυχερούς γιατί ήταν και το μοναδικό. Βέβαια το ότι στη Νορβηγία πουθενά δεν πλήρωσα παραπάνω από 45 € για σπιτάκια που φιλοξενούσαν μέχρι τέσσερα άτομα, και φυσικά υπήρχαν παντού και με πληθώρα επιλογών, ενώ στην Ιταλία πληρώσαμε 55 για δύο άτομα και κάναμε τον σταυρό μας… Υποδηλώνει την ακρίβεια που συνάντησα στη Νορβηγία και ότι οικονομικά, για τις διανυκτερεύσεις σου είναι πραγματικά απλησίαστος προορισμός.

Καλά θα μου πείτε τη συγκρίνεις ανομία πράγματα… Στην Νορβηγία είναι κάμπινγκ και εδώ είναι ξενώνας… Σωστά! Αλλα αν πας με την γυναίκα σου στην Ιταλία για λίγες μέρες, θα θες να πας σε ξενώνα – ξενοδοχείο. Αν πας στην Νορβηγία για πολλές, αναγκαστικά θα πας σε κάμπινγκ…


Ετοιμαζόμαστε το πρωί για να ξεκινήσουμε, έβρεχε. Φοράμε τα αδιάβροχα, η πεθερά έκανε συνεχώς το σταυρό της, γιατί άραγε... Τους χαιρετάμε και καλό μας δρόμο.

Έπειδή ήταν η περίοδο των γερμανικών αδειών, εκείνες τις μέρες και οι γερμανοί είναι πολλά εκατομμύρια πληθυσμός, όταν παίρνουν άδεια γίνεται ο κακός χαμός στο δρόμο. Πανικός!! Ετσι το μποτιλιάρισμα ήταν συνεχής φαινόμενο και μετά από κάποια χιλιόμετρα κολλήσαμε και πάλι, ποιος τη χάρη μας! Σφηνες και η Παναγιά μαζί μας αλλιώς δεν γινόταν!! Καλύτερα να τρώγαμε κανένα πρόστιμο από την αστυνομία παρά να ανατίναζα τον κινητήρα του Φέιζερ. Με πρώτη, δευτέρα σταμάτα και περίμενε κλασικά τα φτύσαμε, και κάναμε στάση σε βενζινάδικα να πάρουμε δυνάμεις αλλά και να..


385015


Μελετήσουμε τον χάρτη μπας και βγάλουμε καμιά άκρη, για το πού και το από που θα πάμε. Είχαμε βέβαια σχέδιο, αλλά φυσικά μόνο στη θεωρία και όχι επί του χαρτού.

Ξεκινάμε, φυσικα σταματούσαμε όπου το βρίσκαμε απαραίτητο.


385016


Αφήσαμε την εθνική και πιάσαμε τα βουνά.


385017

[NIKANTHI]

385018


385019


385020

[NIKANTHI]

385021


385022


385023

[NIKANTHI]

Ανηφόρα, φουρκέτες καταπράσινες κοιλάδες ονειρεμένα τοπία και αψεγάδιαστοι δρόμοι... Μας συντρόφευαν σε κάθε χιλιόμετρο που κυλούσαν οι ρόδες του Φέιζερ στην αυστριακή επικράτεια.


385024


Αφού ήμασταν εκστασιασμένοι με όσα έβλεπαν τα ματάκια μας για άλλη μία φορά, ξαφνικά κάνουμε μια αναγκαστική στάση… Μα φυσικά για να πληρώσουμε αφού θα περνούσαμε το Timmelsjoch pass.


385025


Κόβουμε εισιτήριο 12 € αλλά αν ήθελες να κάνεις πάνω-κάτω το πέρασμα πλήρωνες 14… Τι είναι αυτοι οι αυστριακοι ρε συ, και από την μύγα ξύγκι βγάζουν!! Κάνουμε λίγα μέτρα να φωτογραφήσουμε την πινακίδα του πασου, όπου ακριβώς μπροστά της ήταν σταματημένος ένας μηχανόβιος και κατουρούσε… Δηλαδή έλεος !!!!! Μπροστά στην πινακίδα βρήκε που σταματάνε όλοι οι μηχανόβιοι για να την αποθανατίσουν... Ευτυχώς που καταλάβαμε την δουλειά και μόλις μάζεψε τα παντελόνια του, προσεγγίσαμε την πινακιδα.


385026

[NIKANTHI]

Αυτός είχε ένα triumph tiger ήταν με τη γυναίκα του... Και δεν μπορούσε να βάλει μπρος το μηχανάκι επειδή ο πλαγιοστάτης δεν είχε κλείσει τελείως... Αφού του είπαμε για τον μηχανικό του πρόβλημα έφυγε απο κοντα μας και επιτέλους, απολαύσαμε τη στιγμή.


385027


Έως φυσικά την επόμενη που ήταν να ανηφορίσουμε το βουνό.


385028


Πολυ μου άρεσε αυτό το πάσο γιατί είχε άγρια βλάστηση.


385029

[NIKANTHI]

Μέχρι που φουρκέτα στη φουρκέτα φτάσαμε στην κορυφή στα 2571 μέτρα .


385030


Βέβαια για να φτάσεις στην κορυφή είχες και τα απρόοπτα σου…


385031


Βγάζουμε φωτογραφίες ,αράζουμε να δούμε πανοραμικά την θέα που απλωνόταν στα πόδια μας και πάμε σε ένα καφέ - σουβενίρ κιόσκι να πάρουμε κανένα μαγνητάκι, αν έχει.

Αλλά μόλις είδαμε ότι κοστίζουν 7ευρώ το καθένα του τα χαρισαμε, να έχει να πουλάει.


385032

[NIKANTHI]

Ξεκινάμε την κατηφόρα και μετά από 100 μετρα μπαίνουμε στην Ιταλία...


385033


385034


385035

[NIKANTHI]

Στη διαδρομή είχε κάτι περίεργα κιόσκια να το πω, που είχαν περίεργες απεικονίσεις επάνω τους αλλά το τι αντιπροσώπευαν, δεν μπόρεσα να καταλάβω.


385036


Μέσα από τα κιόσκια έβλεπες το βουνό από καλύτερη οπτική γωνία.


385038


Για να κατέβουμε την ιταλική πλευρά του βουνού διασχίσαμε δεκάδες τούνελ, συνολικά μπορεί να περάσαμε και παραπάνω από τριάντα.
Εδώ φαίνεται στην φωτογραφία ότι απομένουν αλλα 14 μέχρι το τέλος του βουνού…


385039

[NIKANTHI]

Αυτός ο δρόμος για να φτιαχτεί θα κόστισε πολύ χρήμα, εδώ θα μου πείτε για αυτό και η είσοδος στο πάσο... Αλλά περιμένετε δεν φτάσαμε ακόμα κάτω. Αραξάμε σε ένα εστιατόριο, οπου φυσικά σταματούσαν και άλλοι μηχανόβιοι να πάρουν μια ανάσα.


385040


Και συνεχίσαμε τούνελ στο τούνελ να φτάσουμε επιτέλους στους πρόποδες του βουνού.


385041


385042

[NIKANTHI]

385043


385044


385045

[NIKANTHI]

Βλέπουμε μια καφετέρια όπου είχαν αράξει πολύ μηχανόβιοι, φυσικά και εμείς.


385046


Το περίεργο ήταν όμως ότι ενώ στο παρκινγκ της καφετέριας γινόταν ο κακός χαμός από μηχανόβιους, μέσα στην καφετερία δεν είχε ψυχή. Τελικά στην ολιγόλεπτη ξεκούραση όλη οι μηχανόβιοι λένε ναι, αλλα να αράξουν για καφέ και να χάσουν χρόνο από το να οδηγήσουν, λενε όχι!!


385047


Όσο πίνω καφέ…


385048


Θα μπορούσε να γίνει μια σύγκριση του δικού μου ενδυματολογικού εξοπλισμού με τον άλλον…

[NIKANTHI]

385049


Αλλα δεν με παίρνει!!!

Το λάστιχο μου μετά από 13000 χιλιόμετρα...


385050


Και εκεί μου έρχεται… Για να ανέβεις το βουνό από την ιταλική πλευρά ήταν δωρεάν, αλλά για να ανέβεις στο ίδιο βουνό από την αυστριακή πλήρωνες. Οχι μόνο πληρώνεις στους αυστριακούς για να το διασχίσεις από την πλευρά της Αυστρίας, αλλά και όταν έφτανες στα διόδια της Αυστριας από την πλευρά της Ιταλίας... Πάλι τους πλήρωνες για να τους θυμάσαι!!! Και αν το έκανες πάνω κάτω Αυστρία όπως ξαναείπα, πάλι πληρώνεις 2 € παραπάνω για να τους δείξεις ποσο τους γουστάρεις! Στην Αυστρία ολο πληρώνεις κι αν δεν πληρώσεις, μάλλον θα πέρασες τα σύνορα...

Εκεί γνώρισα δυο δανούς μπαμπά και γιο, που με τις προσωπικές τους μοτοσικλέτες όργωναν τις Άλπεις παρέα και έκαναν, τα όνειρα τους πραγματικότητα. Εντάξει εγώ ακόμα δεν έχω παιδιά αλλά φαντάζομαι ότι μεγαλύτερο όνειρό από αυτό, για κάθε μηχανόβιο δεν υπάρχει.


385051

[NIKANTHI]

Βγάλαμε φωτογραφίες στανιαραμε και ξεκινήσαμε για τον ξενώνα.


385052


Αλλά στο δρόμο περάσαμε από μία υπέροχη κωμόπολη που μας σαγήνεψε, εκεί κάναμε μία ολιγόωρη στάση να την απολαύσουμε.


385053


Ήμασταν στο Μεράνο.


385054

[NIKANTHI]

Αράξαμε πάνω στη γέφυρα για αρκετή ώρα με φόβο μη μας γράψουν, από την αστυνομία που ήταν σταθμευμένη λίγο πιο κάτω. Η Ανθή κρατούσε τσίλιες στο μηχανάκι, εγώ μπήκα λίγο στα ενδότερα του Μεράνο αγόρασα αυτοκόλλητα – μαγνητάκια ...


385055


Τζεντλεμαν!!!


385056


385057


Και συνεχίσαμε τον δρόμο μας

[NIKANTHI]

Η διαδρομή για να προσεγγίσουμε τον ξενώνα ήταν αδιάφορη σε σχέση με τις Άλπεις και με τα πολλά, φτάσαμε στο Sluderno όπου διανυκτερεύσαμε το βράδυ. Βλέποντας το χωριό από μακριά είδαμε οτι έχει και κάστρο.


385058


Φυσικά τρελαθήκαμε, μετά όμως θα μας έφευγε ο ενθουσιασμός. Βάζουμε τον τόμ να μας πάει στο ξενοδοχείο, το GPS μας πάει μέσα από κάτι κωλοστενα που δύσκολα χωρούσε ένα αμάξι και μας σταματάει σε μία αυλή που ειχε τραπεζάκια έξω. Ρωτάμε εκεί τον Ίταλό υπάλληλο αν είναι εδώ το ξενοδοχείο, όχι λέει εδώ είναι καφετέρια. Όχι ρε μάγκα κοίτα να δεις που θα μπλέξουμε.

Του λέμε το όνομα του ξενώνα, μας λέει ότι είναι έξω από την πόλη κάποια χιλιόμετρα... Εκεί που είναι συγκεντρωμένοι όλοι οι ξενώνες του χωριού. Τον χαιρετάμε και ξεκινάμε, ανεβαίνουμε ένα δασικό δρόμο μέσα στις στροφές όπου δεν κυκλοφορούσε ψυχή.


385059


Περνάμε κάτι ποτιστικά μηχανήματα που λειτουργούσαν σαν συντριβάνια και αφού γίναμε μούσκεμα, συνεχίσαμε... Περνάμε έναν ξενώνα, στο δεύτερο είχαμε πλέον φτάσει.

Πωπώ!!!!


385060

[NIKANTHI]

385061


Το μικρό σπίτι στο λιβάδι.


385063


Τρέλα.


Μας βγαίνει μια δεκαπεντάχρονη αγενέστατη στρουμπουλή αυστριακή κοπελίτσα που μόνο αυτη ήξερε αγγλικά. Την λέμε για την κράτηση μας και μας πάει στο δωμάτιο στο ρετιρέ του οικήματος. Μπαίνουμε μέσα και χαζέψαμε.


385062

[NIKANTHI]

Βγαίνουμε στο μπαλκόνι και τα χάσαμε.


385064


385065


Καθίσαμε στο μπαλκόνι


385066

[NIKANTHI]

Τι λένε δείξε μου πώς κάθεσαι στο μπαλκόνι να σου πω, τι επίπεδο έχεις…


385067


Πάμε στην άλλη άκρη του μπαλκονιού και βλέπουμε κρεμασμένο πάνω σε μια ζαρντινιέρα ένα στρινγκ :) Το μπαλκόνι επικοινωνούσε με δύο διαμερίσματα και στο άλλο διαμέρισμα εμένε το στρινγκ, αλλά δυστυχώς δεν είδα την κάτοχο του. Πάντως πρώτη φορά μου συνέβη στο μπαλκόνι του δωματίου μου να δω στρινγκ… Xωρίς να δω ποια το φοράει!! Ε στην Ιταλία – Αυστρία συμβαίνουν αυτά!!!!!!!

Γεωγραφικά τι και αν ήμασταν στην Ιταλία αλλά όλοι ήταν αυστριακοί, τι κόλπο ήταν και αυτό. Είχε παντού πινακίδες που έγραφαν ότι γεωγραφικά ήμασταν στην Ιταλία, αλλά ανήκουμε στην Αυστρία. Μάλλον σε εκείνα τα μέρη έχουν ιστορικά και γεωγραφικά θέματα αναμεταξύ των δύο χωρών αλλά αυτά ούτε με ενδιαφέρουν, ούτε και με νοιάζουν. Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να φάμε κάτι γιατί είχαμε πεθάνει από την πείνα. Κατεβαίνουμε από το δωμάτιο ενημερώνουμε την δεκαπεντάχρονη Χάιντι τη ώρα να μας σερβίρει το πρωινό, και πάμε στην πόλη για να φάμε.

Περνάμε τα ποτιστικά μηχανήματα.


385068


Ξανά κάνουμε ντουζάκι και φτάνουμε στο χωριό.


385069

[NIKANTHI]

385070


Το γυρίσαμε όλο δεν βρήκαμε τίποτα. Ρωτάμε κάποιους ντόπιους ιταλούς που μιλούσαν μόνο γερμανικά, μας λένε που έχει ΕΝΑ εστιατόριο και πάμε αναγκαστικά εκεί. Σαν μέρος ήταν μάπα τζάμπα το κάστρο, καμία σχέση με το Μερανο. Αλλά δεν ξέραμε δεν πειράζει, όμως ήταν ιδανικό για αύριο.

Έρχεται η πραγματικά ευγενέστατη σερβιτόρα και μας ενημερώνει ότι επειδή ήταν βράδυ (οχτώ το απόγευμα), δεν σερβίρουν τίποτε άλλο από τον κατάλογο παρά μόνο πίτσα. Πίτσα λοιπόν, τουλάχιστον ήταν πεντανόστιμη.


385071


Οσο καθόμασταν στο εστιατόριο – αναψυκτήριο καταρρίφθηκε ένα οικογενειακό μας όνειρο που είχαμε από παλιά. Με την Ανθή λέγαμε, τι ωραία που θα ήταν να μέναμε για πάντα σε κάποιο χωριουδάκι των Άλπεων να ζούμε μέσα στη φύση, υγιεινά και να φύγουμε μια για πάντα από την Ελλάδα. Αυτά τα λέγαμε χωρίς να πάμε βέβαια στις Άλπεις, τώρα που πήγαμε αλλάξαμε γνώμη. Τι να κάνεις εκεί το χειμώνα, εδώ το καλοκαίρι και μας έπιασε μελαγχολία το χειμώνα θα ήμασταν για αυτοκτονία. Καλύτερα ήμαστε στη Θεσσαλονίκη!!

Αυτή είναι η χαρά του ταξιδιού, πας βλέπεις και διδάσκεσαι και αν στην πορεία κατάρριψης κάποια από τα όνειρα σου... Το τιμήμα είναι ελάχιστο μπρος στις γνώσεις που αποκτάς.

Πληρώνουμε περίπου 25 € και πάμε στο ξενώνα προτού καν δύσει ο ήλιος, σάμπως δεν είχαμε και τι άλλο να κάνουμε. Αλλά αυτό μας πρόσφερε μια ακόμα πανεμορφη στιγμή στο ταξίδι μιας και είδαμε, τη δύση του ήλιου πίσω από τα ιταλοαυστριακά βουνά.

[NIKANTHI]

385072


385073


Αφού νύχτωσε μετά από λίγη ώρα κοιμηθήκαμε μιας και αύριο, ξημερωνε η μεγαλύτερη μέρα της από κοινού μοτοσικλετιστικής μας ζωής. Το τελευταίο και καλύτερο περιηγητικό εικοσιτετράωρο μιας που από μεθαύριο, θα φεύγαμε καρφί για να πάρουμε το πλοίο για την πατρίδα.


385074


Ο χάρτης είναι στο περίπου γιατι το πάσο είναι κλειστό… Και δεν τον βγάζει

[NIKANTHI]

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 -07- 2015 ΗΜΕΡΑ 30

Ξυπνάμε το πρωί χαράματα, πίνουμε καφέ στο μπαλκόνι εχοντας μια απροσδοκητη παρεα...


385114


Και περιμένουμε να περάσει η ώρα να φάμε το πρωινό μας, που το είχαμε παραγγείλει στις οχτώ.


385115


385116