Sorath
03/08/2024, 15:50
Μετά από 15 χρόνια αρμονικής και απροβλημάτιστης συμβίωσης με ένα Honda CBF600s, και με γνώμονα ότι μια ζωή την έχουμε ας προλάβουμε να ευχαριστηθούμε και μια χιλιάρα (πλέον διανύω τα δεύτερα άντα), είχε έρθει η ώρα της αλλαγής.
Τα κριτήρια αναζήτησης λοιπόν ήταν τα εξής: ~1000cc, 4 κύλινδρο, τουλάχιστον ~140hp, λογική τιμή, και όμορφο στο μάτι. Και παρόλο που όλοι στην οικογένεια, είμαστε παραδοσιακά Hondάκιδες, δεν έχω κανένα θέμα να οδηγήσω οποιαδήποτε μάρκα που τηρεί τα κριτήριά μου. Έτσι κι αλλιώς στην εποχή που ζούμε, οι περισσότεροι κατασκευαστές έχουν υψηλά standards.
Κι εκεί που κοιτάω τα διαθέσιμα μοντέλα, πίσω στο 2021, βλέπω το Kawasaki Ninja 1000SX. Πανέμορφο στις φωτογραφίες, υπερπλήρες εξοπλισμός με ένα σκασμό καλούδια και λογική/προσιτή τιμή (για τα σημερινά δεδομένα). Αμέσως, έγινε ο μεγάλος μου πόθος.
Και έρχεται ο Ιούλιος του ’23, κι αφού έχω διαβάσει ότι παρουσίαση υπάρχει αλλά και βιντεο στο YouTube,όπου μόνο τα καλύτερα διαβάζω/ακούω, αποφασίζω να κάνω την υπέρβαση και την αγοράζω στην έκδοση Performance. Η συγκεκριμένη περιλαμβάνει εξάτμιση Akrapovic ανθρακονήματος, μονόσελο, προστατευτικά πλαισίου, προστατευτικό ρεζερβουάρ και προστατευτικό οθόνης ταμπλό.
Εμφάνιση:
Προσωπικά η μοτοσυκλέτα μου φαίνεται κουκλάρα, αλλά μάλλον ισχύει και αντικειμενικά. Δεν έχει τύχει να σταματήσω σε βενζινάδικο και να μην την σχολιάσουν, αλλά και στο δρόμο δέχομαι πολλά σχόλια. Ειδικά με την εξάτμιση και το μονόσελο, γίνεται ακόμα πιο κουκλάρα. Επίσης η βαφή της είναι εξαιρετική και ο χρωματικός συνδυασμός του ’23 είναι κι αυτός που μου αρέσει περισσότερο σε σχέση και με τους προηγούμενους αλλά και με τους φετινούς (’24).
Κινητήρας:
Πραγματικό διαμάντι και είναι κάτι που όλοι το αναφέρουν στις παρουσιάσεις τους. Δεν είναι στην κατηγορία των εξωπραγματικών 200 αλόγων, αλλά με 140 μόνο αργό δεν είναι. Έχει απίστευτη ροπή παντού, που μπορείς να το οδηγάς όλη μέρα με μια 6η. Το βοηθά πάρα πολύ και το κοντό γρανάζωμα, μιας και τελικιάζει γρήγορα στα 250χλμ/ωρα.
Να συπληρώσω ότι αρκετοί στο εξωτερικό, έχουν κάνει remap τον εγκέφαλο, καθώς οι εργοστασικές ρυθμίσεις, δίνουν μέχρι και τη 4η ταχύτητα, λιγότερο από 100% του γκαζιού ανάλογα τις στροφές του μοτέρ. Δεν είναι πάντα δηλαδή στο full ακόμα και με τέρμα γκάζι. Όσοι το έκαναν, είδαν εντυπωσιακή (προς το καλύτερο) αλλαγή στην απόκριση και στην απόδοση. Λογικό μου φαίνεται, αλλά δεν ξέρω αν θα ήθελα να το κάνω για λόγους αξιοπιστίας.
Αναρτήσεις/Φρένα:
Πλήρως ρυθμιζόμενες, και με απόδοση όσο πρέπει. Ούτε κούτσουρο, ούτε να πλέει η μοτό. Η απόλυτη ισορροπία. Τα μπροστά φρένα είναι πολύ δυνατά, αλλά το πίσω, θέλει αρκετή δύναμη για να αρχίσει να κάνει δουλειά. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι ανεπαρκές.
Ηλεκτρονικά:
Της παναγίας τα μάτια. IMU 6 αναφορών, 3 διαθέσιμα riding modes, cruise control, cornering ABS, quick shifter, traction control 3 επιπέδων, Assist & Slipper συμπλέκτης, bluetooth για σύνδεση με κινητό.
Το traction λειτουργεί τέλεια, και σου δίνει και κάποιο βαθμό ελευθερίας ανάλογα την ρύθμισή του. Το δε quick shifter στα ανεβάσματα είναι αψεγάδιαστο!
Άνεση:
Έγινε το απόλυτο τεστ φέτος, μια και συμμετείχα στον 36ωρο οδοιπορικό αντοχής της MotoGuzzi. 20 ώρες οδήγησης μέσα σε ένα Σ/Κ, σε ατελείωτο σφιχτό στροφιλίκι. Πάρα πολύ άνετο αποδείχτηκε. Ο κώλος μου πιάστηκε προς στο τέλος της κάθε ημέρας. Υπο νορμάλ συνθήκες δεν θα θέλεις να κατέβεις ποτέ.
Οικονομία:
Μέχρι τα 155, η κατανάλωση είναι στα στα 6lt/100km. Στα 140 πέφτει στα 5lt/100km(!) Πάνω όμως από τα 155, όπου και το λαμπάκι ECO σβήνει, αρχίζει και καίει. Σε 190+ ρυθμούς, είδα και 8.5lt/100Km. Πάντως είναι εξαιρετικά οικονομικό. Στο 36ωρο είχα μέση κατανάλωση γύρω στα 5lt/100Km.
Συνολικά, είμαι απόλυτα ευχαριστημένος. Για εμένα, δεν πιστεύω ότι θα υπήρχε κάτι καλύτερο να πάρω και πάντα έχω αυτή την λαχτάρα να την οδηγήσω.
Βέβαια έχω και δυο αρνητικά να πω:
Το πρώτο είναι όχι μόνο η απουσία διπλού στάντ, αλλά και το γεγονός ότι κανένας τρίτος κατασκευαστής δεν φτιάχνει, μιας και απλά δεν μπορεί να μπει λόγω του καταλύτη που περνάει ακριβώς από κάτω. Για μένα είναι φάουλ μια sport-touring μηχανή να μην έχει, καθώς προσφέρει τεράστια πρακτικότητα.
Και το δεύτερο είναι, ότι η Kawasaki αποτρέπει έντοντα, να βάλεις και πλαϊνές βαλίτσες και πίσω κεντρική. Θα πρέπει να κάνεις είτε το ένα, είτε το άλλο. Το πιο όμορφο μακράν είναι φυσικά οι πλαϊνές, αλλά το κόστος είναι υπερβολικό στα 1000€.
Τα κριτήρια αναζήτησης λοιπόν ήταν τα εξής: ~1000cc, 4 κύλινδρο, τουλάχιστον ~140hp, λογική τιμή, και όμορφο στο μάτι. Και παρόλο που όλοι στην οικογένεια, είμαστε παραδοσιακά Hondάκιδες, δεν έχω κανένα θέμα να οδηγήσω οποιαδήποτε μάρκα που τηρεί τα κριτήριά μου. Έτσι κι αλλιώς στην εποχή που ζούμε, οι περισσότεροι κατασκευαστές έχουν υψηλά standards.
Κι εκεί που κοιτάω τα διαθέσιμα μοντέλα, πίσω στο 2021, βλέπω το Kawasaki Ninja 1000SX. Πανέμορφο στις φωτογραφίες, υπερπλήρες εξοπλισμός με ένα σκασμό καλούδια και λογική/προσιτή τιμή (για τα σημερινά δεδομένα). Αμέσως, έγινε ο μεγάλος μου πόθος.
Και έρχεται ο Ιούλιος του ’23, κι αφού έχω διαβάσει ότι παρουσίαση υπάρχει αλλά και βιντεο στο YouTube,όπου μόνο τα καλύτερα διαβάζω/ακούω, αποφασίζω να κάνω την υπέρβαση και την αγοράζω στην έκδοση Performance. Η συγκεκριμένη περιλαμβάνει εξάτμιση Akrapovic ανθρακονήματος, μονόσελο, προστατευτικά πλαισίου, προστατευτικό ρεζερβουάρ και προστατευτικό οθόνης ταμπλό.
Εμφάνιση:
Προσωπικά η μοτοσυκλέτα μου φαίνεται κουκλάρα, αλλά μάλλον ισχύει και αντικειμενικά. Δεν έχει τύχει να σταματήσω σε βενζινάδικο και να μην την σχολιάσουν, αλλά και στο δρόμο δέχομαι πολλά σχόλια. Ειδικά με την εξάτμιση και το μονόσελο, γίνεται ακόμα πιο κουκλάρα. Επίσης η βαφή της είναι εξαιρετική και ο χρωματικός συνδυασμός του ’23 είναι κι αυτός που μου αρέσει περισσότερο σε σχέση και με τους προηγούμενους αλλά και με τους φετινούς (’24).
Κινητήρας:
Πραγματικό διαμάντι και είναι κάτι που όλοι το αναφέρουν στις παρουσιάσεις τους. Δεν είναι στην κατηγορία των εξωπραγματικών 200 αλόγων, αλλά με 140 μόνο αργό δεν είναι. Έχει απίστευτη ροπή παντού, που μπορείς να το οδηγάς όλη μέρα με μια 6η. Το βοηθά πάρα πολύ και το κοντό γρανάζωμα, μιας και τελικιάζει γρήγορα στα 250χλμ/ωρα.
Να συπληρώσω ότι αρκετοί στο εξωτερικό, έχουν κάνει remap τον εγκέφαλο, καθώς οι εργοστασικές ρυθμίσεις, δίνουν μέχρι και τη 4η ταχύτητα, λιγότερο από 100% του γκαζιού ανάλογα τις στροφές του μοτέρ. Δεν είναι πάντα δηλαδή στο full ακόμα και με τέρμα γκάζι. Όσοι το έκαναν, είδαν εντυπωσιακή (προς το καλύτερο) αλλαγή στην απόκριση και στην απόδοση. Λογικό μου φαίνεται, αλλά δεν ξέρω αν θα ήθελα να το κάνω για λόγους αξιοπιστίας.
Αναρτήσεις/Φρένα:
Πλήρως ρυθμιζόμενες, και με απόδοση όσο πρέπει. Ούτε κούτσουρο, ούτε να πλέει η μοτό. Η απόλυτη ισορροπία. Τα μπροστά φρένα είναι πολύ δυνατά, αλλά το πίσω, θέλει αρκετή δύναμη για να αρχίσει να κάνει δουλειά. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι ανεπαρκές.
Ηλεκτρονικά:
Της παναγίας τα μάτια. IMU 6 αναφορών, 3 διαθέσιμα riding modes, cruise control, cornering ABS, quick shifter, traction control 3 επιπέδων, Assist & Slipper συμπλέκτης, bluetooth για σύνδεση με κινητό.
Το traction λειτουργεί τέλεια, και σου δίνει και κάποιο βαθμό ελευθερίας ανάλογα την ρύθμισή του. Το δε quick shifter στα ανεβάσματα είναι αψεγάδιαστο!
Άνεση:
Έγινε το απόλυτο τεστ φέτος, μια και συμμετείχα στον 36ωρο οδοιπορικό αντοχής της MotoGuzzi. 20 ώρες οδήγησης μέσα σε ένα Σ/Κ, σε ατελείωτο σφιχτό στροφιλίκι. Πάρα πολύ άνετο αποδείχτηκε. Ο κώλος μου πιάστηκε προς στο τέλος της κάθε ημέρας. Υπο νορμάλ συνθήκες δεν θα θέλεις να κατέβεις ποτέ.
Οικονομία:
Μέχρι τα 155, η κατανάλωση είναι στα στα 6lt/100km. Στα 140 πέφτει στα 5lt/100km(!) Πάνω όμως από τα 155, όπου και το λαμπάκι ECO σβήνει, αρχίζει και καίει. Σε 190+ ρυθμούς, είδα και 8.5lt/100Km. Πάντως είναι εξαιρετικά οικονομικό. Στο 36ωρο είχα μέση κατανάλωση γύρω στα 5lt/100Km.
Συνολικά, είμαι απόλυτα ευχαριστημένος. Για εμένα, δεν πιστεύω ότι θα υπήρχε κάτι καλύτερο να πάρω και πάντα έχω αυτή την λαχτάρα να την οδηγήσω.
Βέβαια έχω και δυο αρνητικά να πω:
Το πρώτο είναι όχι μόνο η απουσία διπλού στάντ, αλλά και το γεγονός ότι κανένας τρίτος κατασκευαστής δεν φτιάχνει, μιας και απλά δεν μπορεί να μπει λόγω του καταλύτη που περνάει ακριβώς από κάτω. Για μένα είναι φάουλ μια sport-touring μηχανή να μην έχει, καθώς προσφέρει τεράστια πρακτικότητα.
Και το δεύτερο είναι, ότι η Kawasaki αποτρέπει έντοντα, να βάλεις και πλαϊνές βαλίτσες και πίσω κεντρική. Θα πρέπει να κάνεις είτε το ένα, είτε το άλλο. Το πιο όμορφο μακράν είναι φυσικά οι πλαϊνές, αλλά το κόστος είναι υπερβολικό στα 1000€.