Glam 2 Iran... TO ANTΙΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟ

[Uriah Heep]

Όλες αυτές τις μέρες, στύβοντας το μυαλό μου για το γράψιμο του ταξιδιωτικού, άρχισα να αισθάνομαι σαν την πρώτη φορά, που πιτσιρικάς επισκέφθηκα το μπουρδέλο της γειτονιάς μου, συνοδευόμενος από 4 μαντράχαλους συμμαθητές μου.
Η κατάσταση ήταν από "φρικαλέ" έως απελπιστική! Μία χοντρέλο πουτ@να, ξαπλωμένη σαν κύτος σ΄ένα τεράστιο κρεββάτι...
...κι εγώ να πλησιάζω γυμνός, σαν να βρίσκομαι σε γύρισμα ντοκιμαντέρ του National Geographic, σχετικό με την αναπαραγωγή του θαλάσσιου ελέφαντα! Πως να "σου ΄ρθει" δηλαδή?
Τζίφος η δουλειά!
Έτσι λοιπόν, μέχρι και σήμερα, παρά τις προσπάθειες διαπιστώνω ότι δεν διακατέχομαι από κανένα συγγραφικό λίμπιντο, μιας και σ΄αυτή την περίπτωση 4 άλλοι μαντράχαλοι περιμένουν να "ολοκληρώσω" ενώ το ταξίδι το κάναμε μπουρδέλο!

Παρακαλώ, μη διακόπτετε...Αφήστε με να ...ολοκληρώσω!


131740

[Uriah Heep]

Είναι γεγονός ότι το κλίμα, δεν είναι το ίδιο μ΄αυτό της αναχώρησης. Και χωρίς κέφια ΔΕΝ κάνω τίποτα στη ζωή μου!
Να κάτσω, δηλαδή, να γράψω ένα ταξιδιωτικό ανούσιο και βαρετό, σαν συνέντευξη της Βάνας Μπάρμπα για το shopping therapy, το μέντιουμ Ιμπραήμ από την Κωνσταντινούπολη και τρίχες περμανάντ...
...όχι ΔΕΝ είναι του δύσκολου χαρακτήρα μου! Ούτε μπορώ να κριτικάρω το ταξίδι για λογαριασμό των υπολοίπων εν είδει ρουλεμάν μιας καλορυθμισμένης μηχανής...
...διότι ενώ η μηχανή βαρούσε πιράκια σ΄όλο το ταξίδι, προς το τέλος βάρεσε μπιέλα!

Διότι, κύριος, το ταξίδι με παρέα είναι δύσκολο πράγμα. Είναι σαν το συνοικέσιο...
..."πάρτο το κορίτσι, είναι καλό και σιγά-σιγά θα το αγαπήσεις!" Τόσο καλά!
Έχουμε μασήσει πολλά στρέμματα ταξιδιωτικού γκαζόν και το κατέχουμε το θέμα.
-"Και γιατί μας ζαλίζεις τον έρωτα, ρε φίλε? Πές μας επί τέλους τι έγινε?" Θα μΕ πεις.
-"Σιγά-σιγά, θα καταλάβεις από μόνος σου. Διότι άλλος γουστάρει το καζάνι της πραγματικής ζωής να ξεχειλίζει και να παρακολουθεί με μάσκα και αναπνευστήρα κι άλλος να απαιτεί γκρουμ για να του ανεβάζουν τις μπαγκαζιέρες στα ξενοδοχεία..." Θα σΕ πω.


Στη φωτό, σε εξαιρετικό τσαγάδικο-ναργιλερί στο Ισπαχάν...


131743

[Uriah Heep]

Για να βρεις συνταξιδιώτες για ένα παρόμοιο ταξίδι πρέπει να κάνεις τάμα για λαμπάδα δίπλα στο εικόνισμα των εν Νικοπόλει Αρμενίας 45 μαρτύρων!
Άσε που για να πάρεις το πράσινο φως από τη σύζυγο για ταξίδι στην Περσία...
...πρέπει να πληρώσεις τέτοιο τίμημα, που δεν πλήρωσαν ούτε οι Πέρσες στις Θερμοπύλες!

Κι όμως φτάσαμε στο ξεκίνημα του ταξιδιού, 5 τον αριθμό.

Όμως γιατί ρε παιδιά δεν διαβάσατε προσεκτικά, την ονομασία του προϊόντος "Αλήτικη περιπλάνηση στα παζάρια της Μ. Ανατολής..." και τις οδηγίες χρήσεως?


Στη φωτό, το σήμα κατατεθέν του Ιράν. Ισπαχάν! Το τζαμί στην Πλατεία του Ιμάμη.


131747

[Uriah Heep]

Σ΄αυτή τη φαντασμαγορική χώρα της γκλαμουριάς, η έννοια "αλήτικη" φαντάζει ως νεφελώδες ιδεολόγημα!

Διότι μετά το πρώτο βράδυ, σε απίθανο αλήστου τριτοκοσμικής βρώμας μπουρδελοξενοδοχείο σε επαρχιακή κωμόπολη της Τουρκίας...
...οι adv συνταξιδευτές μας, δηλώνουν ότι δεν γουστάρουν άλλους παρόμοιους ...παραδοσιακούς ευαγείς οίκους για διανυκτέρευση!

Μετά το δεύτερο παζάρι...
...δεν γουστάρουν παζάρια!

Αργότερα, τους κουράζει η συναναστροφή με ντόπιους...

Η συνεννόηση γίνεται ...απαιτώντας, με ειρωνική διάθεση, από τους Ιρανούς να μιλάνε μόνο Αγγλικά! Δεν το δοκιμάζετε και στη Γερμανία ή τη Γαλλία?


...λογικό, λοιπόν, είναι το ταξιδάκι μας να προχωρά "ομαλά" σαν πυρσοφεγγύς παρτούζα!



Φωτό. Qazvin. Δεν χρειάζεται σχόλια!


131748

[Uriah Heep]

Από την αρχή του ταξιδιού, τα πράγματα ήτανε ζόρικα! Το μαύρο σύννεφο με την Πασχαλινή βροχή είχε πεισμώσει για τα καλά!
Που να ξέραμε ότι θα μας πήγαινε γ@μιώντας επί 3000 χλμ χεράκι-χεράκι σαν να συνόδευε καινούργια γκόμενα! Όταν μετά από 2500 χιλιόμετρα φτάναμε τα σύνορα με το Ιράν, η εικόνα του χιονισμένου όρους Αραράτ με τα 5.400 μέτρα, τυλιγμένου στα μαύρα σύννεφα, αναβόσβηνε σαν χριστουγενιάτικο δέντρο από τις αστραπές... Ο "φωτεινούλης αγκαλίτσας", αν θυμάστε το σχετικό παιχνίδι!
Η ομάδα, όμως , ομολογώ ότι ήταν κάτι παραπάνω από αποφασισμένη και σιδηρόκωλη. Είχε και τα πολύ καλά της! Δεν καταλάβαινε τίποτα. Η ζωή έχει και τις γλυκές αντιφάσεις της!

Στη φωτό βρισκόμαστε καμιά 100αριά χιλιόμετρα από τα σύνορα του Ιράν...
...το σύννεφο που λέγαμε.


131751

[Uriah Heep]

Σ΄αυτές τις σελίδες δεν θα υπάρχει λογική σειρά...
...αυτά τα έχουν τα "κανονικά" Ταξιδιωτικά.
Εδώ θα δείτε μόνο "Στιγμές". Στιγμές που μ΄άρεσαν. Κι αυτές είναι πολλές!

Ξαναγυρίζουμε στο πρώτο βράδυ. Γκολτσούν. Μιά μικρή κωμόπολη. Ψάχνουμε για κατάλυμα. Σ΄ένα βενζινάδικο συναντάμε τον Κεμάλ, ο οποίος αναλαμβάνει τα πάντα! Βρίσκει ξενοδοχείο, κλειστό πάρκιν (γιατί η προοπτική του να αφήναμε τις μηχανές στο βενζινάδικο του φίλου του, επέδρασε στους adv σαν αναδρομικός εφιάλτης), κεμπαπ-άδικο που έκλεινε, το ξανάνοιξε, έφερε την παρέα του να μας κάνει παρέα, συνεχίσαμε σε μπαρ 1ου ορόφου με την τσακαλαρία του, για μπύρες Efes Pilsen και bras de fer. Τελείωσε η βραδυά, κερνώντας μας παγωτό με επίδειξη δικάβαλων καγκουριών από φίλους του Κεμάλ με ZZR 1100 φτιαγμένο, που τη στιγμή της ...κορύφωσης, έφαγε τη τούμπα με αποτέλεσμα να σπάσουν και κάτι μπουκάλια μπύρες που είχε κρεμασμένες σε σακούλα στο τιμόνι (μουσκεύοντάς τον) και να φύγει με μούτρα σαν ξυνισμένο γιαουρτλού κεμπάπ...
Οι φίλοι του, είχαν προσφερθεί αρχικά να μας βρουν και χασίς, κάτι που αρνηθήκαμε διακριτικά. Το δωμάτιο στο ξενοδοχείο που μας βρήκε, ήταν 6κλινο με 3 κουκέτες (πάνω-κάτω σαν το στρατό) και εξωτερική φρικαλέ τουαλέτα! Απίθανη κατάσταση!


Στη φωτό ο Τούρκος κάγκουρας φίλος του Κεμάλ, χαμογελά θριαμβευτικά νικώντας τον Κώστα στο bras de fer...
...μετά την τούμπα με το ZZR έφυγε σαν να τον κατούρησε ουρακοτάγκος!


131758

[Uriah Heep]

Απόψε, σας αφήνω με τον Κεμάλ...
...να σας προσφέρει παγωτό!

Συνεχίζουμε αύριο...

...σήμερα έχει Καλομοίρα! Αυτό το κορίτσι μού "φέρνει" πολύ cult!

:beer: :beer: :beer:


131759

[Uriah Heep]

Μ΄ενημερώνουν απ΄το ...κοντρόλ, ότι στο www.bmwbikers.gr στα Ταξιδιωτικά, δημοσιεύονται για "αντίπραξη" φωτό του Uriah Heep όταν έμεινε από βενζίνη!

Παιδιά, μη βιάζεστε! Όλα θα τα βγάλουμε στα φόρα!

Δεν έχομεν να κρύψομεν τίποτε, άλλωστε!

:beer: :beer: :beer:


131762

[Uriah Heep]

Καλημέρα!
Γι΄αυτό δεν θέλω να γράφω ταξιδιωτικά. Χάνεις τον ύπνο σου, πλημμυρίζεις στην αλληλογραφία...

...κι άμα το πράμα έχει "αίμα", σπάνε και τα τηλέφωνα!
Διότι, το έχω πει επανειλλημένα εγώ κύριος! Ο αναγνώστης θέλει "αίμα"! Ούτε πανέμορφα τοπία, ούτε καλλιτεγνικαί φωτό!
Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο!
-"Τι έγινε ρε? Τι έπαθες?"
-"Βλέπεις να έπαθα τίποτα ρε μ@λ@κα? Τα πράγματα είναι απόλυτα φυσιολογικά! Αν δεν ήταν έτσι ...τότε θα είχαμε το παράξενο!"
-"Αφού έχεις σαλτάρει σαν φρικιό των Εξαρχείων..."
-"Μη βιάζεσαι κολλητέ! Άλλος τελικά σαλτάρισε...Αλλά κλείστο το ριμάδι στις 6.30΄Κυριακάτικα και άφησέ με να ...ολοκληρώσω!"

Σ΄αυτό το σημείο, πρέπει να τα κάνουμε λιανά!

Εμένα ΔΕΝ μΕ χαλάει τίποτε από τα παραπάνω... Ούτε τα luxurious ξενοδοχεία με breakfast...continental, ούτε που δεν γουστάρανε να λιώνουν σόλες σε παζάρια και σκέφτονταν μόνο σε πιό restaurant θα φάνε καλά, ούτε η ροή του ταξιδιού, η μέση ωριαία ταχύτητα, οι επιλογές του στυλ "να πάρουμε ταξί, να μας δείξει τ΄αξιοθέατα",ούτε η συνεννόηση στα ..."Αγγλικά" κλπ κλπ

Έχω σφίξει τα δόντια και έχω κάνει ...μεγαλύτερες θυσίες! Επί παραδείγματι, επί 22 χρόνια η σύζυγός μου με ...σέρνει στους βούρκους των Ritz Carlton και των απανταχού Hilton...και δεν λέω κουβέντα!
Είμαι ανοιχτός κι ανεκτικός άνθρωπος...
...για χάρη της έχω συναναστραφεί -κατ΄εξακολούθησιν-με βουλευτές, μεγαλοεπιχειρηματίες, ακόμα-ακόμα μέχρι και με ...καθηγητές Ελληνικών Πανεπιστημίων! Έτσι είναι ...άμα αγαπάς τη γυναίκα σου!

Το φλυτζάνι ράγισε, όταν την 15 μέρα, μέσα στη βροχή στο ξεροβόρι (όπως θα περιέγραφε κι ο Σπύρος Ζαγοραίος), ορμονική τε και ορχιφορούσα adv, άνοιξε ...απλά το γκάζι, "ξεβράζοντας" ροπές άνω των 110Nm/85lb/ft...

...και χάθηκε στα βάθη της Ανατολίας, έτσι απλά...
...δι' ασήμαντον αφορμήν, κε Πρόεδρε, εγκαταλείποντας την παρέα χωρίς την παραμικρή εξήγηση!

Tea for five, προετοιμασίες μηνών, καθημερινά καλαμπούρια...
...τα σβήνουμε όλα έτσι για πλάκα! Ούτε το ARIEL με μπλέ κόκκους, για δύσκολους λεκέδες δεν έδρασε τόσο αποτελεσματικά!
Δικαίωμα του καθένα, να κάνει ότι γουστάρει!
Απλά, λοιπόν, κι εγώ δεν μπορώ να προσποιούμαι έρωτα ως Ουκρανή και εχέμιθος θεραπαινίς, γράφοντας ταξιδιωτικά στα φόρουμς κι ακόμα χειρότερα να παρουσιάσω, επί πληρωμεί, στο περιοδικό ΜΟΤΟ το ταξίδι, δημιουργώντας πλασματική εικόνα ...σαν πετυχημένη συνταγή της Βέφας Αλεξιάδου!

Πόρνος των Ταξιδιωτικών ΔΕΝ θα γίνω ...τώρα στα γεράματα!

Στη φωτό το φουλάρισμα μετά από 2 οτο-στόπ 50+50 χλμ


131770

[Uriah Heep]

συνεχίζεται...

πάω να ετοιμάσω breakfast ...continental στο γιό μου!

[Uriah Heep]

Το ταξίδι είχε πολλά χιλιόμετρα...Χτυπούσαμε 700άρες-800άρες τη μέρα.
Κάθε πρωί φόρτωμα τις μηχανές και βουρ για άλλα μέρη! Καταπληκτικό συναίσθημα! Οι μόνες άσφαιρες μέρες ήταν ένα 3ήμερο στο Ισπαχάν, 1 στην Καππαδοκία και 1 στην Κωνσταντινούπολη. Το περιθώριο των 3 εβδομάδων πιστεύω ότι ήταν επαρκές για σιδηρόκωλους ταξιδευτές, αυτή την περίεργη βιοποικιλότητα...
...που της αρέσει, απλά, να ταξιδεύει!
Βάλε το ταξιδιωτικό αερόμπικ της φαντασίας, στους μήνες της προετοιμασίας...
...βάλε το ίδιο το ταξίδι...
...βάλε και μετά την επιστροφή, το διαρκές ψυχικό χαλάρωμα λές και επιστρέφεις συνεχώς από ημίωρη χειμερινή κολύμβηση...
Τότε είναι που ξεκινά και η περιπλάνιση στα ταξιδιωτικά εντευκτήρια του μυαλού, μέχρι να αρχίσεις να σχεδιάζεις το επόμενο...
...τι άλλο τελικά να ζητήσεις απ΄τη ζωή?

Και δεν κινδυνεύεις, τραβώντας το ταξίδι για μήνες, να την "ψωνίσεις", να πηδήξεις καμία κάλαμο και ν΄αρχίζεις να αισθάνεσαι σαν απόλυτος γνώστης της ζωής και της ...Αλήθειας!

Όχι το ταξίδι, εμένα, ΔΕΝ μΕ το χαλάει τίποτα! Τα στραβά, τα θεραπεύω με ...απλό λευκοπλάστη. Θα ρολάριζα ευτυχισμένος στους δρόμους της Μ. Ανατολής με τη "Βασίλισσα", ακόμα κι αν έμενα μόνος...
...κάτι που δυστυχώς ή ευτυχώς δεν έγινε!

Φωτό. Οι ταμπέλες "Προσοχή στις καμήλες" δεν μπαίνουν για ...πλάκα!


131772

[Uriah Heep]

Συνεχίζεται...

...πρέπει να μαγειρέψω!

:beer: :beer: :beer:

[Uriah Heep]

Μετά το Γκολτσούν και τον Κεμάλ, φύγαμε για την κεντρική Ανατολία ...στα βάθη της Τουρκίας.
Πρωί-πρωί είχαμε κι ένα κουφό και αστείο περιστατικό. Οδηγώντας στην μοναδική autostrada της Τουρκίας για Άγκυρα, τους έχασα! Πως όμως?
Είχε κολλήσει στην παρέα, ένας Τούρκος με GS1200 και την διακριτική στολή του Τάγματος του Κυανού Έλικος...
...ξέρετε, από εκείνους που είναι παντελώς ίδιοι στην εμφάνιση! Είχαμε 3...
...ο Τούρκος μας έλειπε!
Έλα όμως που είναι τόσο απελπιστικά ίδιοι, σε βαθμό που μόλις βγαίνει ο Τούρκος από την autostrada, βγαίνω κι εγώ, βρίζοντας για τους άλλους που υποτίθεται ότι δεν πρόσεξαν την έξοδο και συνέχιζαν ίσια! Μετά από 700-800 μέτρα σταματάμε στα διόδια. Έπρεπε να βγάλει ο Τούρκος το κράνος, να ξεκαλωδιωθεί από τα ηχεία και πάσης ορδής περισπούδαστες ηλεκτρονικές συσκευές, για να μου εξηγήσει στα ...τούρκικα ότι πήγαινα λάθος, αλλά άμα συνέχιζα από τον επαρχιακό θα την ξαναεύρισκα την άκρη... Άκρη δεν εύρισκα γιατί ο δρόμος για δεκάδες χλμ είχε τσιμεντένιο διαχωριστικό και αφού επικοινώνησα τηλεφωνικά με τα παιδιά, τους ενημέρωσα ότι θα ακολουθούσα άλλη διαδρομή για να συναντηθούμε στο Sivas μετά από καμιά 500αριά χλμ. Μετά από κανένα 2ωρο, ξαναβρεθήκαμε, όλως τυχαίως, σε βενζινάδικο που σταμάτησα για βενζίνη, ενώ αυτοί έπιναν τσάι σε παρακείμενο ρεστωράν...
Αργότερα διασχίζοντας τα εκπληκτικά και άγρια τοπία της Ανατολίας στους σχεδόν έρημους δρόμους, με ταχύτητες αρκετά υψηλότερες των ορίων, φάγαμε την πρώτη κλίση!
2 αργόσχολοι πεινασμένοι πλιατσικολόγοι της ...υπερήφανης Tουρκικής Τrafic Police, αφού μας έδειξαν σε ...βίντεο τις ατομικές μας επιδόσεις στην ταχύτητα, μέσα στο παρακμιακό πνεύμα της όπερας της πεντάρας του Μπρεχτ...
...έπαιξαν κι αυτοί γρυλίζοντας μια κακόγουστη παράσταση συμπληρώνοντας τις 5 κλίσεις, ελέγχοντας όλα μας τα έγγραφα, επί μία ώρα, για να μας προτείνουν από μόνοι τους σαν λιγούρικες βδέλες την πληρωμή του μισού ποσού ...χωρίς απόδειξη!
Αυτή ήταν μόνο η αρχή, γιατί στην επιστροφή, αποκτήσαμε ...μία πλούσια και ακραδάντως τραγική πείρα, εις βάρος του πορτοφολιού μας!
Αργά το απόγευμα φάγαμε το χαλάζι...


131780

[Uriah Heep]

...και μετά το χαλάζι, σε μιά πόλη ονόματι Εrbaa, ζήσαμε σκηνές Long Way Round!!!

Με την πρόθεσή μας και μόνο να μείνουμε για διανυκτέρευση εκεί, ανέλαβε περιπολικό της Αστυνομίας να μας συνοδεύσει στο κέντρο της πόλης με αναμμένα τα φώτα και τα ρέστα και να μας πάει στο πιό "in" ξενοδοχείο!
Έγινε λαϊκό προσκύνημα κατά την εκφόρτωση των αποσκευών μας, μέχρι που μας οδήγησαν από άλλο δρόμο της πόλης στην πίσω αυλή του ξενοδοχείου σε φυλασσόμενο πάρκιν με κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης...

...άσε που ποιός θα ήταν αυτός που θα ακουμπούσε μηχανές που μπήκαν στην πόλη με ταρατατζούμ και περιπολικά?

Μεγαλεία πράγματα σΕ λέω μεγάλε!

Τότε ήταν, μεγάλε, που οι συνταξιδευτές μου άρχισαν να σκέφτονται ...μεγαλόπνοα!
-"Αυτό είναι ξενοδοχείο... Εγώ σε άλλο σαν το χθεσινό, δεν ξαναπάω!"

Άλλα όπως έχω ξαναπεί, σ΄αυτή τη ζωή έχω πάρει την "κατρακύλα" με διάφορους τρόπους...


131781

[Uriah Heep]

Αρχικά δημιουργήθηκε από liberec
αποφάσισα - [σαν αντίποινα για το ύφος προς τις μπεμπέ μας], να γράφω παράλληλα μαζί σου και συμπληρώνοντας την οπτική σου γωνία με την δικιά μας, την αληθινή, την μπαβαρέζικη.....

πώς λέμε βίοι παράλληλοι?
κάτι τέτοιο
[προπληρώθηκα από την BMW, γι'αυτό δεν μπορώ να κάνω αλλιώς]

Συμφωνώ!

Και μπορεί να γράφει και όποιος θέλει, ΜΟΝΟ από την παρέα που συμμετείχε στο ταξίδι.

Είπαμε και προηγουμένως...

...πυρσοφεγγύς παρτούζα!


:beer: :beer: :beer:

[liberec]

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

δεν ενοούσα εδώ, μην χάλαγα τον ειρμό σου..... και το κάνουμε αχταρμά

εδώ υπάρχουνε τα BMW απαραίτητα σχόλεια
http://forum.bmwbikers.gr/showthread.php?p=43357#post43357



:beer: :beer: :beer:

[Uriah Heep]

.

[Uriah Heep]

Εδώ πρέπει να αναφέρω και τις πολύ καλές κινήσεις που έκανε ο Κώστας (liberec) κατά την προετοιμασία, σχετικά με ενημερώσεις της Ελληνικής Πρεσβείας στην Τεχεράνη για το ταξίδι μας, χρήσιμα τηλέφωνα, εξασφάλισε δωρεάν σέρβις για όλες της Βαυαρές, εκπτώσεις για ελαστικά και χορηγία από την Cosmote.
Επειδή, δεν θα "έπιαναν" τα τηλέφωνα στο Ιράν, η Cosmote μας έκανε 5 δωρεάν συνδέσεις για όλο το διάστημα του ταξιδιού μας...
...κάτι εξαιρετικά σημαντικό για την μεταξύ μας, κυρίως επικοινωνία!

Ευχαριστώ δημόσια τον υπεύθυνο κ. Κώστα Λιαμίδη, που πήρε την πρωτοβουλία γι΄αυτή την χορηγία, έστω κι από τα ποστ αυτού του "Αντιταξιδιωτικού".
Πολύ σημαντική κίνηση, πολύ μεγάλη η εξυπηρέτηση!
Ευχαριστούμε!


:beer: :beer: :beer:




131790

[Uriah Heep]

Στα υψίπεδα της Ανατολίας συναντήσαμε κι έναν Σκοπιανό που πήγαινε με ποδήλατο στο ...Πεκίνο!

Με το που "έκοψε" τις adv μου πέταξε το δράκο...

" Αυτές είναι μηχανάρες! Η δικιά σου δεν πιάνει μία μπροστά τους!"

Τι του απαντάς τώρα του τύπου?
Άσε μη χαλάσω το ...La minore κι είμαστε ακόμα στην αρχή του ταξιδιού...σκέφτηκα.

Ήπιαμε καφέ μαζί, τα είπαμε και αλληλοευχηθήκαμε για καλή συνέχεια!


131795

[Uriah Heep]

Εκτός από Τούρκους, Τσέτες, Κούρδους, Ιρανούς, Αζέρους, Τουρκμένους και τινές ακόμη ευγενείς ράτσες...

...είχαμε κι άλλου είδους θαυμαστές της μπαβαρέζικης φίρμας!


131797

[Uriah Heep]

Και αισίως αργά το βράδυ της 3ης μέρας, καταβρεγμένοι και ταλαιπωρημένοι, αφού παίξαμε την παράταση...
...περάσαμε στα πέναλτυ μπας και περνούσαμε για διανυκτέρευση στο Ιράν!

Με τους Τούρκους συνοριακούς, στρατιώτες, τελώνες κλπ ανταλλάξαμε εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις και κολακευτικά σχόλια για την φιλία των λαών μας, τόσο πειστικές και αληθινές...

...που θύμιζαν κολακείες Αθηναϊκού θίασου που έρχεται στη Θεσσαλονίκη και αποκαλεί τους Βορρειοελλαδίτες ...δύσκολο και απαιτητικό κοινό!


131806

[Uriah Heep]

Περάσαμε στο Ιράν και διανυκτερεύσαμε στην συνοριακή πόλη Μaku.
Οι Ιρανοί είναι από άλλο έργο, οι άνθρωποι...
Εκπληκτικοί, φιλικοί, απίστευτα εξυπηρετικοί και επικίνδυνα ενθουσιώδεις και εκδηλωτικοί!
Γυρίζοντας από ένα μπακάλικο μετά τα μεσάνυχτα στο ξενοδοχείο, μιάς και όλα τα εστιατόρια ήταν κλειστά, με προσπερνά μέσα στην πόλη παιχνιδιάρης Ιρανός με πάνω από 100χλμ/ώρα ξυστά, στους 3-4 πόντους από τις αλουμινένιες μπαγαζιέρες και για να με "διασκεδάσει", στα 20-30 μέτρα μπροστά μου κάνει τέτ α κέ κλείνοντάς μου τελείως τον δρόμο και χαμογελώντας μου ...ναζιάρικα!
Ο Μάκης από πίσω που ακολουθούσε, βλέποντας τη φάση είχε κοκκαλώσει και δεν πίστευε πως γλύτωσα...

Την άλλη μέρα ένας τύπος βγαλμένος από ξεπεσμένο αμερικάνικο φιλμ νουάρ, ανέλαβε να μας βγάλει Ιρανικές πράσινες κάρτες, που για τον ένα μήνα της ισχύος είχαν 4 αποκόμματα ...δηλ. για 4 ατυχήματα, έτσι για να μη τρέχουμε συνεχώς στην Ασφαλιστική...
...μας εξυπηρέτησε στο πρώτο μας φουλάρισμα σε βενζινάδικο (0,28-0,30 euro/ l) και μας γνώρισε στον φίλο του, ο οποίος συστήθηκε σαν υποδιευθυντής του Lonely Planet υπεύθυνος για την περιοχή του Maku!
Για τέτοια μεγαλεία μιλάμε!

Από την ώρα που πατήσαμε το πόδι μας στο Ιράν, ήμασταν συνεχώς περικυκλωμένοι από ...θαυμαστές!


131825

[Uriah Heep]

Το Ιράν εκτός από εκπληκτικούς ανθρώπους έχει και εκπληκτικά τοπία...

Μιά άλλη διαφορετική, άγρια ομορφιά!

Όσο για τις οικολογικές, βιοκλιματικές κατοικίες, οικολογικά ανακυκλούμενα οικοδομικά υλικά και τινές ακόμη ματαιόσπουδες τάσεις της σύγχρονης αρχιτεκτονικής...

...αφιερώνω την φωτό.


131834

[Uriah Heep]

Φύγαμε από το Μαku με κατεύθυνση προς την Tabriz...

Uriah Heep εν Ταυρίδι! Για φαντάσου!

Ψάχνοντας , χαμένοι στα σοκάκια για ξενοδοχείο...


131843

[Uriah Heep]

Επειδή είδατε τα σοκάκια, φανταστήκατε και μπουρδελοξενοδοχείο?

Αφού τάπαμε παραπάνω...

...glitter, glam and glory my friend!


131847

[Uriah Heep]

Επειδή βρισκόμαστε σε τουρκόφωνη ιρανική πόλη και πιθανόν διάφοροι σκληροπυρηνικοί δεν μπορούν χωρίς την τούρκικη χέστρα...

...η πατέντα ήταν αναγκαία!


131849

[Uriah Heep]

Απογευματινή βόλτα στην πόλη. Επίσκεψη στο πρώτο παζάρι στο Ιράν!
Χτισμένο πριν 1000χρόνια!
Τα περισσότερα από τα 7000 μαγαζιά που υπάρχουν σήμερα, χτίστηκαν τον 15ο αιώνα! Γεμάτο τσαγιερί και ναργιλερί...

Ιδανικό μέρος για να κάνεις ...νιρβάνα, παίζοντας κομπολόι ή καπνίζοντας ναργιλέ ή σουλατσάροντας στις παραμυθένιες στοές...

Όταν όμως προέχει το "που θα φάμε?" γκρεμίζεται η παραμύθα, έρχεσαι βιαίως στην πραγματικότητα, αποδεχόμενος την αναπόφευκτη ευδαιμονίζουσα φθορά του ...περντέ πιλάφ και του τοπ κεμπάπ!

Αφήνουμε λοιπόν τα παζάρια και παίρνουμε ταξί για να μας πάει να φάμε!
Αφού ο Μάκης πήρε πληροφορίες για καλό ρεστοράν από συνάδελφό του φαρμακοποιό, μπήκαμε 5 άτομα σ΄ένα ταξί και ξεκινήσαμε για μία άλλη απρόσμενη περιπέτεια...

Φωτό . Παζάρι στην Ταμπρίζ...


131858

[Uriah Heep]

Κλέφτες, απατεώνες, χαφιέδες, παπατζήδες, αεριτζήδες, σκυλάδες, λαμόγια, παιδεραστές, πλαστογράφοι, κοπρίτες, λαθρέμποροι, σωματέμποροι, νεκροθάφτες, σκουπιδαραίοι, αγύρτες, πορνογράφοι, τσατσάδες, ισοβίτες, καραγωγείς, ημιονηγοί, μπινέδες, κωλομπαράδες και πάσης ορδής στραβοί, κουτσοί, γκαβοί ...

...ο αριθμός κυκλοφορίας της μηχανής μου, στην παρακάτω φωτογραφία είναι:


ΝΕΒ 83

Πολλά χρόνια ήθελα να το κάνω αυτό...

...επιτέλους βρέθηκε κι ο κατάλληλος χώρος! :wave2:

:beer: :beer: :beer:


131886

[Uriah Heep]

Δεχόμεθα σχόλια και παρατηρήσεις στο section "Συναντήσεις-βόλτες" στη συζήτηση ...

...Παρ΄ολίγον "Αλήτικη περιπλάνιση στα παζάρια της Μ. Ανατολής ...και τσάι στο Ισπαχάν"

:beer: :beer: :beer:

[Uriah Heep]

Οι Ιρανοί καλοί και χρυσοί αλλά στην οδήγηση είναι άπαιχτοι, αέρινοι, ανένταχτοι, απερίγραπτοι!
Άμα δεν ζήσεις τις σφήνες και το μπέρδεμα στις πλατείες και διασταυρώσεις δεν έχεις καταλάβει τίποτα. Πλασάρονται όλοι με μαγικό τρόπο, κορνάροντας, περνώντας με κόκκινα και στοπ, αυτοκίνητα, ποδήλατα, πεζοί , λεωφορεία, κάρα, καρότσια με χαμάληδες...
...ένα διαρκές κυκλοφοριακό κωλομπάρεμα που αγγίζει της παρυφές της οδηγικής ψυχοπαθολογίας!
Το βράδυ εννοείται δεν ανάβει κανένας φώτα!
Αν χρειαστεί ...τρώς τη φλασιά από τη νταλίκα, που προσπερνάει στο αντίθετο ρεύμα και χωρίς φώτα, την τελευταία στιγμή απλά για να προλάβεις να το "ρίξεις" στα χωράφια...
Η τυφλή προσπέραση δε, είναι το "must" κάθε οδηγού που σέβεται τον εαυτό του, την οδηγική και θρησκευτική παράδοσή του...
...τα πάντα είναι "γραμμένα" από τον Αλλάχ!

Αφού πήρε πληροφορίες λοιπόν, ο Μάκης από ένα συνάδελφό του φαρμακοποιό για καλό ρεστοράν, μπήκαμε για πρώτη φορά σε Ιρανικό ταξί...
...που να κυκλοφορήσεις με τη μηχανή βράδυ!
Μπήκαμε και οι 5 σ΄ένα στενάχωρο ταξί, κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον και είδαμε "πίσω από το παρπρίζ", ιδίοις βλεφάροις την γλυκιά τρέλλα που βαράει τους οδηγούς πίσω από το τιμόνι!
Η παραβαρδάριες ληστοσυμμορίες των πεοφορούντων και θρασύτατων ταξιτζήδων, θα φάνταζαν σαν ντροπαλές παρθένες, σε μία αναμέτρηση διεκδίκησης προτεραιότητας σε διασταύρωση στην Ταμπρίζ!

Κάποια στιγμή είναι επόμενο να φρακάρεις τελείως σε κάποια πλατεία...
...κι όταν λέμε φρακάρισμα, εννοούμε κανονικό με UHU!
Ακίνητοι για κανένα δεκάλεπτο! Κανένας να μην υποχωρεί, σαν μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής στο βάλτο των κροκοδείλων!

...και έβρεχε κιόλας...
...και είχαμε φρακάρει και μεταξύ μας στο πίσω κάθισμα, με μουδιασμένα πόδια, χέρια, κωλομέρια...
...τέτοια ώρα τέτοια λόγια!

Παρόλα αυτά ρίξαμε το γέλιο της αρκούδας μέχρι να φτάσουμε...


131984

[Uriah Heep]

Μιά αναμέτρηση των δικών μας μπακαλο-εκζέκιουτιβ γύφτων με ...ανλίμιτεδ Ιρανούς έμπορες στο φόρτωμα του Datsun, θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον!


131985

[Uriah Heep]

Ανυποψίαστη η παρέα, στην κεντρική πλατεία της Ταμπρίζ, πριν μπει στο ταξί...

...χαμογελά στο φακό, σκεπτόμενη την ώρα που θα επεδίδετο σε ερωτικούς ηρωϊσμούς με τα κεμπάπ στην ταβέρνα που μας είχαν συστήσει!

Δεν είχαμε όμως ευνοϊκό ωροσκόπο και παρ΄όλη την περιπέτεια με το ταξί, το υπερβατικού κιτς ρεστοράν που μας συνέστησαν είχε γαμήλια δεξίωση. Ας μη σχολιάσω ντυσίματα και στραμπουληγμένες αραμπέσκ γκλάμορους εμφανίσεις, γιατί θα έχουμε ολονυκτία...

Η παρέα ξεθεωμένη, απαγοητευμένη και πεινασμένη βγαίνει στο πεζοδρόμιο και ζητάει απελπισμένα την βοήθεια των περαστικών και μετά από κάμποση ώρα, ζητά γονατιστή τη βοήθεια του Αλλάχ!

Από κάποιο ιντερνέτ καφέ, προσεφέρθη νεαρός καθηγητής πανεπιστημίου, ευγενέστατος και προθυμότατος και μας οδήγησε μετά από αρκετό περπάτημα σε παραδοσιακή καλή Ιρανική ταβέρνα για το πρώτο μας κεμπάπ!

Στο Ιράν τέρμα οι μπύρες...

...αριάνι (ξυνόγαλο) για συνοδευτικό ποτό!


131986

[Uriah Heep]

Στην κεντρική πλατεία της Ταμπρίζ...

η φωτό με τα ανυποψίαστα χαμόγελα του προηγούμενου ποστ!


131988

[Uriah Heep]

Ο λογαριασμός έγινε με σύγχρονη αριθμομηχανή...


131989

[Uriah Heep]

...και παρά την μικρή για μας αξία του γεύματος, περίπου από 4 ευρώ έκαστος, η ποσότητα των ιρανικών χρημάτων που αντιστοιχούσε στα εκατοντάδες χιλιάδες ριάλ...
...μας ανάγκαζε να βγάζουμε γερά μάτσα ...κάτω από το τραπέζι!


131990

[Uriah Heep]

Qazvin...

...που αλλού?

Μα φυσικά, στο παρακείμενο του ξενοδοχείου, ξεπατωμένης αραβοκιτς διακόσμησης ρεστωράν!

Και τι δε θά 'δεινα να δω τη φάτσα του βαθύνου εκπονήσαντα το έκτρωμα της διακοσμητικής αυτής ...τσουλήθρας!

Βαρύγδουπο ποντικέ γυαλιστερό πλακάκι στους τοίχους, μπαρόκ τεράστιες κορνίζες με σποτάκια(!!!) να διακοσμούν πίνακες απεικονίζοντες φρούτα, λάμπες "neon" ξεφωνημένων αποχρώσεων να σηματοδοτούν την τουαλέτα, κίτρινα "μίνι" τραπεζομάντηλα με φυμέ τζάμι στα παράταιρα τραπέζια...

...μια αρχιτεκτονική παρά φύσιν παρτούζα, ιδιαζόντως απεχθής, αποπνέουσα μια βαρύγδουπη κίβδηλη αυθεντικότητα!

Κεμπάπ, κεμπάπ, κεμπάπ!

Ουδεμία γαστρονομική ευρυχωρία στο μενού...

...ουδεμία αξιοποίηση του χρόνου παραμονής μας στην Qazvin, πέραν του σαβουρώματος της ήδη πλούσιας σε κυβικά εκατοστά γαστέρας!

Το ανέμπνευστον της ταξιδιωτικής μας περιπέτειας...

Δε βαριέσαι! Σε κάποια άλλη ζωή θα τη δούμε την Qazvin!

Πάμε παρακάτω...


131997

[Uriah Heep]

ΟΥΑΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!


132000

[Uriah Heep]

...και η αλήτικη περιπλάνηση συνεχίζεται...

...ακόμη πιό αλήτικη, σΕ λέω!!!

Φτάνοντας στο Ισπαχάν κλείσαμε 2 "αλήτικες σουϊτες" σε πανάκριβο για τα Ιρανικά δεδομένα ξενοδοχείο!
Tι Long way round, μΕ λες , προκάτ μεγαλεία, εύνοια και λεζάντα!
Έλα στο Ισπαχάν να μΕ δεις ...θα σΕ πω! Τάχαμε όλα...

...μόνο κομμωτήριο δεν μΕ πήγανε, για πιστολάκι και ανταύγειες!

Το Ισπαχάν πολύ καλό! Μαγική πόλη! Παραμυθένια παζάρια, χαλιά, εικόνες, αρώματα, τσάγια, ναργιλέδες...
Με το που αρχίσαμε να ξεφορτώνουμε τα μπαγκάζια έξω από το ξενοδοχείο, κάποιος μας μιλάει Ελληνικά...

...ήταν ο "Γιώργος". Ιρανός αλουμινάς, δούλευε στην Κύπρο. Τον απέλασαν όταν τον έπιασαν στην Ελλάδα, αφού του άδειασαν τις τσέπες από χρήματα, κινητό και ότι πολύτιμο είχε κάτι ελλειπόρχεα τσογλάνια...
... περνώντας τον μέσα από ναρκοπέδιο και αφήνοντάς τον στην Τουρκία!
Εξαιρετικό παιδί. Κάναμε κάθε βράδυ παρέα, οδηγώντας μας σε εστιατόρια, τσαγιερίες-ναργιλεδάδικα και το τελευταίο βράδυ μας έκανε το τραπέζι στο σπίτι του αδελφού του!

Στη φωτό, ο "Γιώργος" με τη σπασμένη μύτη...

...στην αρχή μας είπε ότι την έσπασε στο μποξ! Αφού συναντήσαμε πολλές κυρίως κοπέλες "παίκτριες του μποξ με σπασμένες μύτες" στους δρόμους, το μάθαμε το μυστικό!


132009

[Uriah Heep]

Αυτές οι ...βλοσυρές φάτσες των "πνευματικών ηγετών" του Ιράν πάντα με μαγνήτιζαν!

Είχα την ευτυχία και χαρά να συναντώ σε κάθε γωνία, παρόμοιου τύπου γιγαντοαφίσες...

...μα τόσες πολλές, λες και ήταν αυτοφυείς!!!


132011

[Uriah Heep]

Πολύ κίνηση και τζερτζελές στο Ισπαχάν! Γεμάτοι δρόμοι, πολύβουα μαγαζιά, ευχάριστοι και ανοιχτοί άνθρωποι...

...παρ΄όλα αυτά, δεν θα το πρότεινα σε κάποιον που πάει σε μιά ξένη χώρα, για να ...γ@μήσει!

Οι φαιδροβλοσυρές φάτσες στις γιγαντοαφίσες, έχουν επιβάλει τόσο απάνθρωπα σκληρούς νόμους και κανόνες για τις σχέσεις των 2 φύλων, που αρκεί ένα αγκάλιασμα σε δημόσιο χώρο από ανύπαντρους, για να οδηγηθούν στο "τμήμα" να τους τουλουμιάσουν, αμφοτέρους, στο ξύλο και για ενθύμιο και διαπόμπευση να τους σπάσουν και τις μύτες!

Αν σε πιάσουν με ναρκωτικά πάς απλά φυλακή...

...αν σε πιάσουν με αλκοόλ πάς φυλακή, αφού υποδείξεις στο χρωματολόγιο του αστυνομικού...


...την απόχρωση (π.χ. μπλέ, σικλαμέ κλπ) που θέλεις να σου κάνουν τη μάπα σου, από το ξύλο!

Ότι πρέπει για καμάκι μεγάλε!


132012

[Uriah Heep]

Πέρα από τα παζάρια και τις ατμοσφαιρικές τσαγιερί που με εντυπωσίασαν, πέραν του αναμενόμενου, το πρώτο βράδυ περπατήσαμε -ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ- και σε άλλα ενδιαφέροντα μέρη.

Το Ισπαχάν διασχίζεται από τον ποταμό Zayandeh. H γέφυρα Chubi με τις 33 αψίδες χτίστηκε το 1602! Στο teahouse δίπλα στο ποτάμι θα συναντήσετε πολλές και πανέμορφες γυναίκες...

...δυστυχώς ο αυστηρός θρησκευτικός νόμος, τις αναγκάζει να ...φαντάζουν σαν φαντάσματα!

Οι περισσότερες από τις φωτογραφίες και κυρίως οι πολύ καλές είναι δουλειά του Νώντα!


132013

[Uriah Heep]

Παραμυθένιες στιγμές στο Ισπαχάν!


132014

[Uriah Heep]

Οι δρόμοι και οι πολλές γέφυρες του Ισπαχάν σφύζουν από ζωή...

...πραγματική ζωή! Προσωπική επαφή ανθρώπων. Όχι μέσω της τηλεόρασης και της άποψης που ξεβράζει καθημερινά το εδώ πολιτιστικώς άξεστο κατιναριό, μέσω των prime time παραθύρων!


132017

[Uriah Heep]

Οι πλατείες γεμάτες κόσμο, που κάθεται σε παρέες πάνω σε χαλάκια για να κάνει πικ νικ -εξαιρετικά δημοφιλές- καθημερινά ή να πιεί τσάι πάνω σε χαλάκι στα πάρκα!

Ακόμα και στις όχθες του ποταμού πάνω στο γκαζόν, κάθονται παρέες, οικογένειες, φίλοι, φίλες και συζητούν μέχρι αργά το βράδυ!


132018

[Uriah Heep]

Τα χαλάκια γι΄αυτό έγιναν γνωστά από το Ισπαχάν! Τα χρησιμοποιούσαν για να κάθονται παρέα ή οικογενειακά στα πάρκα...

...και όχι για προκλητικές επιδείξεις, στις πολλαπλών λουτροκαμπινέδων μεζονέτες, των ανιάτως λιγούρικων "born again" κοσμοειδώλων!


132026

[Uriah Heep]

Η αλήτικη περιπλάνηση συνεχίζεται σε χλιδάτο ρεστωράν του Ισπαχάν...


132028

[Uriah Heep]

Από την είσοδο φαινόταν το πράγμα...

...αυθεντικό, αρχοντικό, πολυτελές και καλόγουστο γι΄αυτό που αντιπροσώπευε!


132031

[Uriah Heep]

Μετά ακολούθησε ...

ΤΣΑΪ ΣΤΟ ΙΣΠΑΧΑΝ!!!!!!

Σε αυθεντικό παραδοσιακό tea-house...


132033

[Uriah Heep]

H βραδυά ήταν καταπληκτική!
Είχαμε φτάσει στο Ισπαχάν, είχαμε βολτάρει το απόγευμα στους πολύβοους δρόμους, περπατήσαμε στην εκπληκτική γέφυρα, φάγαμε σ΄ένα μοναδικό για το στυλ και την κλάση του -έντιμο- ρεστωράν (ας μην είμαστε μηδενιστές) και καταλήξαμε χαλαρωμένοι στο αυθεντικό τσαγάδικο-ναργιλερί σε σοκάκι που μας ο οδήγησε ο "Γιώργος"...

...ο στόχος επετεύχθη!

"Tea for 5" όπως γράφουνε και τα εκπληκτικά, προσωπικά (με τα μικρά μας ονόματα στην πλάτη), T Shirts, που μας χάρισε ο Νώντας στην αρχή του ταξιδιού.


132034

[Uriah Heep]

Ισπαχάν...

Όταν μιλάμε για ατμοσφαιρικά παζάρια στυλ Bazar-e Bozorg του 16ου αιώνα και ατμοσφαιρικά καταγώγια ναργιλεδάδικα-τσαγάδικα μέσα στους λαβύρινθους της αγοράς...

...δεν βήχουμε!


132121

[Uriah Heep]

Εδώ ο πιό prive' χώρος...

...όπου μπορούν να καθίσουν και γυναίκες, εννοείται που να συνοδεύονται, για τσάι ή ναργιλέ. Το ότι ο χώρος είναι πιό prive' δεν σημαίνει ότι το ζευγάρι μπορεί να επιδοθεί σε τρελλίτσες...

...γιατί με το λογαριασμό, θα σου 'ρθει και το χρωματολόγιο μαζί!

Ξέρετε ....αυτό με τις μπλέ και σικλαμέ αποχρώσεις!


132125

[Uriah Heep]

Τέτοιες οροφές ...δεν βλέπετε κάθε μέρα.

Η αγαπημένη μας τσαγιερί...


132126

[Uriah Heep]

Άν και η επιγραφή είναι σαφής...

...άντε εσύ τώρα να καταλάβεις, ότι από αυτή την άσχετη πόρτα μπαίνεις σ΄αυτόν τον μαγικό κόσμο που είδατε παραπάνω!


132127

[Uriah Heep]

Μέχρι και το αφεντικό στο μαγαζί είναι από άλλο αιώνα!

Όσες φορές πήγαμε στο ναργιλεδάδικο για τσάι, ναργιλέ και τζουραλίκι (ένα πιατάκι με σιροπιαστές δίπλες), ο τύπος μεταξύ πληρωμών και κουβεντούλας με τους πελάτες, με ένα σκεπάρνι τεμαχίζει κομμάτια λευκής ζάχαρης για το τσάι, εκτός από την κίτρινη την κρυσταλιζέ...

Τα θυμάμαι και μπλοκάρω...

...τι να σχολιάσει κανείς?


132128

[Uriah Heep]

Και πάλι φαγητό!

Αυτό όμως ήταν διαφορετικό. Μια πραγματική εμπειρία, από τις καλύτερες στιγμές του ταξιδιού!

Ο Γιώργος μας κάλεσε στο σπίτι του αδελφού του για τραπέζι. Ξυπόλητοι καθίσαμε στο σαλόνι και η μητέρα του με την αδελφή του μας σέρβιραν αυτοκρατορικά μπολ με φρούτα, μπανάνες, μήλα, μούρα κλπ, μεγάλα βάζα με ξηρούς καρπούς ποτήρια με χυμούς και τα τοιαύτα...

Έλα όμως ...που για πρώτη φορά δεν είχε περάσει από ντονέρ-άδικο, κεμπαπάδικο για ...ορεκτικό(!) η παρέα, όπως τις άλλες μέρες και μετά από καμιά ώρα αρχίσαμε να κοιταζόμαστε στα μάτια! Ρε μπας και δεν έχει φαϊ εδώ? Ρε μπας και κάνουν έτσι τα τραπέζια οι Πέρσες?
Και ενώ διάφορα παρόμοια κυλιόμενα ερωτήματα συμπερασματικής λογικής περί των σχετιζομένων της γαστέρας Περσικών εθίμων, βασάνιζαν το μυαλό μας...
...ο Νώντας έριξε τη χαριστική βολή, απευθυνόμενος στον Θωμά:
-"Μάγκες δεν έχει φαγητό... Έρχεται με το σαμοβάρ να μας σερβίρει τσάι!"

Τα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν ήταν δραματικά...

...καθώς δραματικά άρχισε να κατεβαίνει η στάθμη των ξηρών καρπών στα μπωλ...μετά τις αναπάντεχες εξελίξεις!
Μετά τα απανωτά ρεκόρ σπασίματος-φαγώματος αμυγδάλων ανά δευτερόλεπτο, ήπιαμε το τσάι και ενώ περιμέναμε τη συνέχεια για κανέναν αργιλέ...

...άρχισαν να στρώνουν το τραπέζι!

Και να φέρνουν φαγητά σε ασημένια σερβίτσια...
...και να φέρνουν μοσχαρίσια μαγειρεμένα κεμπάπ...
....και να φέρνουν και κοτοπουλίσια...
...και να φέρνουν και ψαρικά...
και δώστου και σαλάτες...
...και ...πάρτε και πίττες...
πιέτε και σπιτικά αργιάνια με τις κανάτες...

...και να τρέχει κρύος ιδρώτας σε όσους χόρτασαν με αμύγδαλα και φυστίκια!

Φωτό. Ανυποψίαστοι οι καλεσμένοι το ρίχνουν στα φρούτα και στους καρπούς...


132130

[Uriah Heep]

Απαγοητευμένοι οι καλεσμένοι,που δεν βλέπουν και δεν μυρίζουν φαγητό, πνίγουν τον πόνο τους εξαϋλώνοντας τους ξηρούς καρπούς και τα φρούτα!


132131

[Uriah Heep]

Το τραπέζι μετά από πολύ ώρα "στημένο"...


132132

[Uriah Heep]

Παρόλο που είχε γίνει το κακό με τους ξηρούς καρπούς και τα φρούτα...

...σφίξαμε τα δόντια και τα τιμήσαμε τα φαγητά!

ΥΓ Το θλιμένο βλέμμα του Θωμά ...δεν χρήζει περαιτέρω σχολίων!


132133

[Uriah Heep]

Στο Ιράν οι γυναίκες μόνο μαγειρεύουν και σερβίρουν...

...δεν κάθονται στο τραπέζι ούτε στο σαλόνι!

Η οικοδέσποινα, η σύζυγος του αδελφού του "Γιώργου" ήταν ...κρυμένη καθ΄όλη τη διάρκεια του δείπνου! Απαγορευόταν να εμφανιστεί στους καλεσμένους...

Η συνέχεια είχε τσάι, ναργιλέ, τα γνωστά!


132134

[Uriah Heep]

Όλος ο ...θίασος επί σκηνής!

Όχι όλος ακριβώς...

....οι δύο γυναίκες που έκαναν όλη αυτή την ετοιμασία, δεν έπρεπε να φωτογραφηθούν!

Είναι τρελλοί αυτοί οι Πέρσες!





132135

[Uriah Heep]

Περσέπολις.

340π.Χ. ..........Ο Μέγας Αλέξανδρος ανεβαίνει τη σκάλα που οδηγεί στα ανάκτορα του Ξέρξη.

2008μ.Χ..........Ο Uriah Heep ανεβαίνει τη σκάλα που οδηγεί στα συντρίμμια των ανακτόρων του Ξέρξη.

Δεν άφησε τίποτα όρθιο! Εξαιρετική δουλειά κατεδάφισης!
Άν ζούσε θα δουλεύαμε πολύ καλά παρέα...
...θα του ανέθετα αρκετές κατεδαφίσεις ..."ανακτόρων" κάποιων "υποκειμένων" που έχω στο μυαλό μου, αλλά δεν βρίσκω θαρραλέο κατεδαφιστή να τις αναλάβει!


132148

[Uriah Heep]

Δεν ξέρω άμα έβγαλε και ο Μέγας Αλέξανδρος καμιά ...αναμνηστική, εδώ στην είσοδο, πριν τα κάνει σκόνη και θρύψαλα!


132151

[Uriah Heep]

Και σύ ρε Ξέρξη ...τί τα 'θελες κάτι ..."είμαι ο βασιλιάς των βασιλιάδων, όλων των χωρών που συμπεριλαμβάνουν όλες τις φυλές των ανθρώπων, σε όλα τα μήκη και όλα τα πλάτη....κλπ κλπ".

Τώρα, δεν ήξερες ότι θα τα μάθει ο δικός μας και θα τα πάρει στο κρανίο?

Από την άλλη πάλι άμα το δεις, πλουσιόπαιδο ήτανε, μ@λ@κίες έλεγε!

Εδώ η κάθε καρικατούρα συνοικιακού κοσμοπόλιταν...

...άμα τη συνάψει δανείω δια Cayen, εκστομίζει πιό χοντρές κουβέντες, στην ιδιογλωσσία της λίγδας του!


132169

[Uriah Heep]

no coments!


132172

[Uriah Heep]

Μετά την καταστροφή της Περσέπολης ...
...ας ασχοληθούμε και λίγο με την καταστροφή του δικού μας ταξιδιού.

Σειρά είχε το Shiraz!
Με το που βρίσκουμε, με τη μία, ξενοδοχείο...
...πάμε να φάμε,
...το φαϊ,
...που θα φάμε,
...κανένα καλό παραδοσιακό εστιατόριο μήπως ξέρερε?

Ρε παιδιά, δεν περιμένατε μέχρι την 31 Μαϊου να πάτε στο "1ο Φεστιβάλ Μπουγάτσας Σερρών" να ρεφάρετε γαστρονομικά? Η ζωή των απογόνων του Μεγαλέξανδρου είναι αβάσταχτη χωρίς φαϊ!
Όση παπαρολογία και ν΄αναπτύξεις, όσο και να ξεκατινιαστείς για τ΄αξεσουάρ της μπαβαρέζας σου...
...η ώρα η άτιμη δεν περνάει με τίποτα!
Αλλά έπρεπε να φτάσουμε λίγο έξω από τον ...Persian Gulf για να πάμε να ξαναφάμε κεμπάπ?
Το ταξίδι είναι, πιθανόν, μια ζωτική αυταπάτη! Κάνεις 5000χλμ για να φτάσεις στην άκρη της Περσίας και εξακολουθείς να κάνεις, ότι και οι μεταλλαγμένοι καναπεδάνθρωποι, αλλά δηλώνεις και "adventurer" δια παν ενδεχόμενον.
Είναι ελαφρώς ακατανόητο ...με όλο αυτό το πάθος της φυγής του νεοέλληνος για ταξίδια!
Πολύ χαριτωμένα, ορισμένοι το αποκαλούν και "δραπέτευση"...

Συμφωνώ απόλυτα! Προφανώς προσπαθείς να δραπετεύσεις από τον μικρόκοσμο που αιχμαλώτισες τη ζωή σου. Κι αν το βλέπεις και σαν δραπέτευση...
...δεν γλυτώνεις με τίποτα! Θα τον κουβαλάς μαζί σου, ακόμη κι αν φτάσεις στο Πακιστάν...
...τρώγοντας κεμπάπια!

Διότι άμα συνταξίδευα με τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Κυθηρίων "Η Μυρτιδιώτισσα"...
... η βραδιά μου στο Shiraz πιθανόν να είχε περισσότερη αδρεναλίνη!

Πήρα την κατάσταση στα χέρια μου, το επόμενο πρωί! Ξυπνάω στις 6.30'. πίνω καφέ και φεύγω ρωτώντας για το παζάρι γενικώς. Από τα καλύτερα πρωινά του ταξιδιού!
Άρχισα με μία φρέσκια πίττα από τον μικρό φούρνο μέσα στα σοκάκια του παζαριού...
...μόνο για πάρτι μου!
Για τους άλλους, θα φρόντιζε αργά το πρωί το luxury hotel μ΄ένα πλούσιο breakfast continental...


132183

[Uriah Heep]

Ακόμα δεν άνοιξαν τα μαγαζιά στο παζάρι και οι αχθοφόροι μεταφέρουν τα εμπορεύματα με καρότσια, μέσα στο λαβύρινθο του παμπάλαιου παζαριού...


132185

[Uriah Heep]

Όσο περνάει η ώρα οι μαγαζάτορες ετοιμάζουν τις πραμάτιες τους...


132186

[Uriah Heep]

Ατέλειωτες στοές...

...να χάνεις συνεχώς τον προσανατολισμό σου!


132187

[Uriah Heep]

Πέτυχα τις αγοραπωλησίες των χαλιών, τη στιγμή που πολύ νωρίς το πρωί καταφθάνουν οι άνθρωποι που τα φτιάχνουν από τα χωριά και πουλάνε τα 2-3 κομμάτια που έχουν, σε κάτι περίεργους δρόμους έξω από το παζάρι...
Αυτά τα αγοράζουν διάφοροι χοντρέμπορες, τους οποίους και ακολούθησα. Αυτοί στη συνέχεια τα στιβάζουν σε τεράστιες αποθήκες έξω από το παζάρι.
Η αγοραπωλησία γίνεται κυριολεκτικά στο δρόμο, ανοίγοντας το χαλί πάνω στην άσφαλτο και πληρώνοντάς το ντράγκατις.
Στην κυριολεξία έφτασα στην πηγή...


132189

[Uriah Heep]

...και βραδυνές τουαλέτες, παρακαλώ!


132190

[Uriah Heep]

...καθώς επίσης και μόδα για κλασσικές κομψές Περσίδες!


132192

[Uriah Heep]

Το ΄δα κι αυτό!

Υπαίθρια ναργιλέ-tea house στο πίσω μέρος του παζαριού!

Σαν να λέμε ...καντίνα ένα πράγμα.


132193

[Uriah Heep]

Κατά το... Dakar ή Tenere' (ονομασίες ερήμων) που βαφτίστηκαν ορισμένες μηχανές περιπέτειας, η εικονιζόμενη πήρε το όνομά της από την έρημο Kavir του Ιράν!


132194

[Uriah Heep]

Εναλλακτικά έχουμε και την ...Safar 125! Για ακόμη μεγαλύτερες συγκινήσεις!


132195

[Uriah Heep]

Και για να μην τρέχετε στην Τouratech και καθυστερείτε με τις παραγγελίες εξοπλισμού περιπέτειας, βαλιτσών κλπ....

....το κατάστημα διαθέτει πλήρη ετοιμοπαράδοτη γκάμα, σε όλα τα μεγέθη, χρώματα, γούστα!


132196

[Uriah Heep]

Το φρούριο μέσα στο κέντρο της πόλης.

Άλλος πύργος έχει ΤΗΝ κλίση...

...κι άλλος τ΄όνομα!


132197

[Uriah Heep]

Επόμενος σταθμός η πόλη Yazd. Έχουμε φύγει πλέον ανατολικά, κινούμενοι στο Νότιο Ιράν.

Εδώ οι γνώμες για την επόμενη πορεία του ταξιδιού συνέπιπταν θετικά! Όλοι θέλαμε, την επόμενη μέρα, ξεκινώντας από τη Yazd να "τραβήξουμε" προς βορρά και να διασχίσουμε την έρημο Dasht-e Kavir γύρω στα 500 χλμ.
Η ιδέα της άγριας ερημικής φύσης αποτελούσε πλέον κοινό στόχο...
Μέχρι το Shiraz η εντύπωσή μου για το κοινό ταξίδι ήταν απογοητευτική! Ένοιωθα ότι δεν τους αρέσει αυτό που αρέσει σ΄εμένα, αλλά ο εκμηδενισμός μέσα σ΄ένα διαρκές διερχόμενο τίποτα. Μια αφηρημένη ταξιδιωτική μανούρα, με την ιδέα της συμμετοχής σ΄έναν ταξιδιωτικό τζερτζελέ χωρίς στόχο! Ένα περιπετειώδες δήθεν...
Είναι κι αυτή μία σεβαστή άποψις!!! Γι΄αυτό και συνεχίζεις παρέα...

Είμαστε ένα ταξιδιωτικό "τζακ ποτ". Που θα πάει? Κάπου κάποτε θα κληρώσει!

Αλλά είπαμε και παραπάνω... "το ταξίδι με παρέα είναι γάμος με συνοικέσιο"...
...υπομονή!

"Κλήρωσε" στη Yazd! Η πόλη ήταν ο πρώτος λαχνός του ταξιδιού. Στο λίγο χρόνο που είχαμε από το απόγευμα και μετά, την απολαύσαμε!
Μια από τις παλαιότερες πόλεις στον κόσμο! Με εκπληκτικά γραφικά χωμάτινα σπίτια. Μείναμε σε παραδοσιακό ξενοδοχείο, που είναι ότι καλύτερο για να νοιώσεις την παράδοση και την αύρα αυτής της ιστορίας...
Στην κυριολεξία ο αίθριος χώρος του παραδοσιακού ξενοδοχείου, με την ανάλογη διακόσμιση ήταν αρκετός για να σε υποβάλλει...


132200

[Uriah Heep]

Η είσοδος του ξενοδοχείου ήταν μέσα στο λαβύρινθο του παλιού παζαριού!


132201

[Uriah Heep]

Ακολουθήσαμε αυτόν τον μακρύ διάδρομο για να φτάσουμε στην καρδιά του παραδοσιακού συγκροτήματος, στην κυριολεξία στο κέντρο της παλιάς αγοράς!


132202

[Uriah Heep]

Μετά το δείπνο στο αίθριο, η βόλτα στην παλιά πόλη ήταν βγαλμένη από παραμύθι...


132203

[Uriah Heep]

Μία από τις καλύτερες βραδυές στην Περσία!


132204

[Uriah Heep]

Αργά το βράδυ, στους έρημους δρόμους...


132205

[Uriah Heep]

No comments...


132208

[Uriah Heep]

No comments...


132209

[Uriah Heep]

Επιστρέφοντας αργά το βράδυ στο ξενοδοχείο, μπήκαμε στους έρημους λαβύρινθους του παζαριού, ψάχνοντας την πόρτα του ξενοδοχείου...


132210

[Uriah Heep]

Ερημιά, κλειστά τα κεπέγγια...


132211

[Uriah Heep]

Την πέσαμε στο έρημο αίθριο για να παραγγείλουμε δροσιστικούς χυμούς και ναργιλέ για τους ενδιαφερόμενους...


132212

[Uriah Heep]

Και για να έρθετε στη θέση του Νώντα που τραβάει τον αργιλέ, ξαπλάροντας πάνω στο χαλί στο ατμοσφαιρικό αίθριο...


132213

[Uriah Heep]

Ξύπνημα νωρίς...
Πρέπει να περάσουμε τα 500 χλμ της ερήμου Dasht-e Kavir πριν βραδιάσει και να αντιμετωπίσουμε το κομμάτι των 200 χλμ στη μέση που δεν υπήρχε ψυχή -και εννοείται κάποιο πρατήριο βενζίνης- στην περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά και δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε το τελευταίο φουλάρισμα...

...η έρημος ανεξαρτήτως κυβικών εκατοστών, Βαυαρικής ή μη καταγωγής, καλής ή μη διαχείρισης του φαίνεσθαι, αν δεν τη σεβαστείς κόβει ημικώλια!
Δεν θα κάναμε κανένα κατόρθωμα. Μιά ασφαλτάδα καρφί ήτανε! Απλά οι θερμοκρασίες που επικρατούν, η ξεραήλα και το άγριο και απάνθρωπο τοπίο έκαναν να νοιώθει η παρέα ...ότι εκτός από τις πιστωτικές και τις νέες βελτιώσεις στα νέα μοντέλα που ακόμα δεν ήρθαν...
...υπάρχει κι αυτή η συγκίνηση στη ζωή!
Και εκτός από τα στεγαστικά, τα κεμπάπ και τα μπούτια των παρουσιαστριών πρωινάδικων...η ζωή αποκτά ενδιαφέρον μ΄αυτό το άγριο Τίποτα! Την έρημο...

...αυτή την αίσθηση και το δέος που νοιώθεις για τη φύση και δεν μπορεί να κοστολογηθεί με τα τελευταία χρηματοδοτικά προγράμματα, ονομαστικά μηνιαία επιτόκια και δυνατότητα ανισόποσων δόσεων!

Φωτό. Είπαμε και πιό πίσω και το ξεχάσατε! Τα σήματα προσοχή στις καμήλες, ΔΕΝ μπαίνουν για πλάκα! Από την απέναντι πλευρά στον έρημο δρόμο έρχεται κι ένα αυτοκίνητο...


132273

[Uriah Heep]

Όλα πήγαν καλά! Κάποια στιγμή μπήκαμε και μέσα στην έρημο για να πάρουμε ..."μεζέ"...

Φωτό. Τα παιδία παίζει!!!


132274

[Uriah Heep]

Να λέμε, όμως, τα πράγματα με τ΄όνομά τους.
Η έρημος Dasht-e Kavir δεν πιάνει μία συγκριτικά με τη Σαχάρα!
Μιλάμε για τελείως διαφορετικά πράγματα. Η χαρακτηριστική ψιλή άμμος σαν πούδρα που δημιουργεί αμμόλοφους και μαγικές εικόνες, επικίνδυνες καταστάσεις αλλά και ψυχικές υπερβάσεις, δεν υπάρχει!
Παρ΄όλα αυτά ήταν μιά εμπειρία!

Πιθανόν μία prive' 24ωρη συνεδρία με καμήλα, στην έρημο Καβίρ, για ένα ναρκισσευόμενο αυτοείδωλο, με διογκωμένo Εγώ, στους 55 βαθμούς του Αυγούστου...

...να αποτελούσε και την μοναδική λυτρωτική θεραπεία, στην επιδημική ανίατη αρρώστια που πλήττει τις σύγχρονες παραδουλεύτρες της ταξιδιωτικής διανόησης...


132286

[Uriah Heep]

Και συνεχίζουμε...
Μετά την έρημο που?

Πριν πολλά χρόνια είχα δει ένα ντοκιμαντέρ στη ΝΕΤ, για τα ψαροχώρια της Κασπίας Θάλασσας και τους ψαράδες οξύρρυγχου, το ψάρι από το οποίο βγαίνει το χαβιάρι. Το πιό ποιοτικό παγκοσμίως. Εννοείται ότι ορκίστηκα, ότι άμα βρεθώ ποτέ σε κείνα τα μέρη, να πάω να τα δω και να το δοκιμάσω...
Άμα κολλήσει της γριάς... τα γνωστά...
Άμα κολλήσει όμως του γέρου ...είναι χειρότερα τα πράγματα!

-"Πάμε στην Κασπία"τους λέω.
-"Τι να πάμε να κάνουμε? Θάλασσα είναι, θάλασσα έχουμε και στην Ελλάδα. Και πιό ωραία!" μΕ λένε.
-"Ναι αλλά είμαστε 250 χλμ από την Κασπία και δεν την επισκεπτόμαστε κάθε μέρα!" τους λέω.
-"Και τι να δούμε δηλαδή, τουριστικά μέρη? Αυτά δεν θα έχουν αντιπροσωπευτικές εικόνες από το Ιράν..."μΕ λένε...

Τι να τους πεις κύριε Πρόεδρε?
Άντε εγώ κόλλησα για Κασπία...
...Οι υπόλοιποι μήπως είναι κολλημένοι στα τουριστικά κλισέ του στιλ ...κελεμπία-κεμπάπ-ναργιλές?
Σαν να λέμε ...λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ΄αγόρι μου?
Από την άλλη, άμμο έχει και η παραλία στην Επανωμή. Βάζεις μέσα τη "μπέμπα", τρως μερικά γιαουρτλού κεμπάπ (παραγγελιά) στη ταβέρνα του Μπαρμπά Θωμά, χτυπάς κι ένα ναργιλέ κάτω από κανά φοίνικα που είναι και της μοδός...
...και γλυτώνεις και τα 10.000χλμ να δεις την έρημο Dasht-e Kavir!

Πως να τις πείσω, κύριε Πρόεδρε, τώρα εγώ αυτές τις λυσσασμένες καρδιές για περιπέτεια?
Τα επιχειρήματα του τύπου "πάμε να φάμε κανένα ψαράκι, γιατί από τα πολλά κοτοπουλέ και μη κεμπάπ θα πάθουμε γυναικομαστία και στο επόμενο παζάρι θα ψάχνουμε για σουτιέν..." δεν ήμουν σίγουρος ότι θα έφερναν αποτέλεσμα.
Και τους το γυρνάω στο "σι μπεμόλ"...
"Εγώ θα πάω Κασπία, ο κόσμος να γυρίσει τούμπα!"
Δεν μπορώ να πω σεβάστηκαν τα χρόνια μου ...και μετά την έρημο, βουρ για Κασπία μονοκοπανιά! Από το Yazd καμιά γεμάτη 800άρα. Απίθανη ορεινή διαδρομή. Έγινε "πατητά" μετά την υπερδιέγερση της ερήμου...
Αργά το βράδυ φτάσαμε στο Sari, στην Κασπία.

Φωτό. Αυτή η αλητεία δεν έχει όρια, τέλος πάντων! Το ξενοδοχείο στο Σάρι...


132326

[Uriah Heep]

Μπαίνοντας κουρασμένοι αργά το βράδυ στο Σάρι, για να μη χάνουμε χρόνο έκανα την κλασσική κίνηση. Σταματάω ένα αυτοκίνητο με νεαρά παιδιά για να μπορούμε να συνεννοηθούμε πιθανόν στ΄αγγλικά και τους ρωτάω για καμιά ψαροταβέρνα. Αυτοί βάζουν τ΄αλάρμ και μετά από καμιά 5-10 χλμ μας πηγαίνουν συνοδεία στην πιό κοσμική ψαροταβέρνα της περιοχής. Οι παρκαδόροι κατ΄εξαίρεση μας αφήνουν να παρκάρουμε στο πιό προνομιακό μέρος προφανώς αυτό που κρατούν καβάντζα για κανέναν επίσημο...
Αρχίζει και γίνεται χαμός! Πάνω από 30 άτομα, μικροί μεγάλοι, μας την πέφτουν για να φωτογραφηθούν μαζί μας, οι ίδιοι και οι γυναίκες τους, να μας μιλήσουν και να μας ...αγγίξουν!
Μεγαλεία πράγματα μεγάλε...
Στιγμές long way round και βάλε...
Να φανταστείς, μεγάλε, ότι διαγκωνίζονταν ακόμα και για την Άφρικα!!! Τέτοιο πράμα σΕ λέω!!!
Αφού μας "φυγάδεψαν", τα παιδιά που μας οδήγησαν στο μαγαζί, καθήσαμε στο τραπέζι να φάμε. Κάθησαν και τα παιδιά δίπλα μας, εξηγώντας μας τα πιάτα και τα ρέστα.
Κατέβηκα κάποια στιγμή με το ασανσέρ στο προαύλιο που ήταν παρκαρισμένες οι μηχανές για να πάρω κάτι από την μπαγκαζιέρα και βλέπω να υπάρχει ουρά, για να στήνονται και να φωτογραφίζονται δίπλα τους οι θαυμαστές μας!!!
Εκεί κατάλαβα πως αισθάνονται οι stars!
Ήδη όμως είχαν αρχίσει να κουράζονται από τις εκδηλώσεις θαυμασμού και λατρείας οι συνταξιδευτές μου και άρχισαν να συζητούν ...πως να ξαποστείλουμε τους νεαρούς από το τραπέζι γιατί, όντως κουρασμένοι, θέλανε την ησυχία τους!!!
Και εδώ είναι το πρόβλημα!
Πως να καταλάβει κανείς, ότι η εμπειρία του ταξιδιού ήταν αυτά τα παιδιά στο Σάρι και όλη αυτή η κατάσταση που δημιουργήθηκε μέχρι νά καθήσουμε να φάμε...
Κουρασμένος-ξεκουρασμένος μ΄αυτούς θα κάνεις παρέα, απ΄αυτούς θα μάθεις πράγματα για τη ζωή τους, αυτοί θα αποτελούν το "ρεφραίν" στο κομμάτι Σάρι του ταξιδιού μας...

...διαφορετικά κάτσε βλέπε τον Αρναούτογλου να βαυκαλίζει την ανία σου, τον μικροαστισμό του καναπέ και του tele-menu, του ...νάχαμε να λέγαμε και γόπες να φουμέρναμε!

Με το ζόρι δεν γίνονται ορισμένα πράγματα.
Ή ΖΕΙΣ αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση ή επικεντρώνεσαι και πάλι ...στο φαϊ!

Τελικά τι θέλει κανείς από ένα ταξίδι?

Αυτό είναι ένα θέμα για διατριβή παραψυχολογίας!
Πιθανόν να μην μπορεί να δώσει απάντηση ούτε ο ...Αυτιάς!

Για την ιστορία, η παρέα των 4 νεαρών περίμενε να φάμε και μας οδήγησε στο ...αλήτικο ξενοδοχείο της παραπάνω φωτογραφίας. Αφού μας βοήθησαν στο κουβάλημα των μπαγκαζιών μας μέχρι το χώρο της ρεσεψιόν, μας φίλησαν σταυρωτά έναν-έναν κι έφυγαν διαβεβαιώνοντάς μας ότι αν θέλαμε οτιδήποτε όσο βρισκόμασταν στην περιοχή του Σάρι ήταν στη διάθεσή μας...

Με πολλή λύπη βλέπω ότι ΔΕΝ έχουμε ούτε μία φωτογραφία απ΄αυτή την παρέα...
Από την περιοχή, η μόνη διαθέσιμη είναι αυτή που ...τρώμε breakfast continental!


132330

[Uriah Heep]

Tελικά βρήκα μερικές κουνημένες.
Εδώ ο κόσμος που βγαίνει από το πάρκιν για να ξεπαρκάρουμε τις μηχανές, λίγο πριν φύγουμε από το μαγαζί.


132331

[Uriah Heep]

Ενώ ετοιμαζόμαστε να φύγουμε...


132332

[Uriah Heep]

Αποθέωση! Δείτε τη χαρά στο πρόσωπο αυτού του ανθρώπου που αφού με φωτογράφησε, τον φωτογραφίζω εγώ...
...και όπως συνέβαινε πάντα μας ...ευχαριστούσαν που τους φωτογραφίζαμε!


132333

[Uriah Heep]

Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε coast to coast την Κασπία. Κάποια στιγμή μπήκαμε σε μιά αμμουδιά για να πιούμε έναν "καραβίσιο". Εκεί χαλαρωμένοι πίνοντας τον καφέ μας υπό τους ήχους των κυμάτων της θάλασσας, ακούμε ένα θόρυβο...
...πλακώνουν 2-3 παπάκια, το ένα δικάβαλο σκάζοντας τα μοτέρ στην τελική τους και μπαίνουν με ...χίλια στην άμμο!
Τα γνωστά!
Μας είχαν μυριστεί από κάποιο ψαροχώρι και ήρθαν να κάνουν τις καγκουριές τους για να μας εντυπωσιάσουν. Εδώ είναι που "ξεφτελίζεσαι" τελείως...
Είναι σαν τη γνωστή ιστορία στο βουνό, που με πανάκριβες μοτοσυκλέτες και εξοπλισμούς, αμορτισέρ, ειδικές τεχνικές και πίστη ότι γράφεις καινούργια κεφάλαια στη δίτροχη περιπέτεια...

...πετάγεται νεαρός που "φέρνει" σε Νεπαλέζο πωλητή cd και σε προσπερνάει σαν σταματημένο με σαγιονάρα, ξεκράνοτος και χαμογελαστός και σε περιμένει κανένα χλμ παρακάτω για να θαυμάσει τη μηχανή σου και να σε χαιρετίσει εγκάρδια, ανυποψίαστος γι΄αυτό που συμβαίνει!

Φωτό. Ο τύπος γαζώνει στην άμμο και κάποιος άλλος πιάνει τελική παράλληλα στο κύμα (εκτός φωτό)...


132342

[Uriah Heep]

Χαλαρές στιγμές στην ακροθαλασσιά στην Κασπία Θάλασσα...


132343

[Uriah Heep]

Σταματήσαμε σε ψαροχώρι για να δοκιμάσουμε το γνωστό χαβιάρι...
Εκεί διαδραματίστηκαν παράλογες ιστορίες! Καθόμαστε σε ένα γραφικό μαγαζί, κυριολεκτικά πάνω στη θάλασσα. Ένας νεαρός δίπλα στον ιδιοκτήτη συνεννοείται μαζί μας στ΄αγγλικά.
-Θέλουμε χαβιάρι.
-Δεν έχουμε, αλλά μπορώ να σας βρώ!
-Σαλάτες, αράβικες λαγάνες και τα τοιαύτα?
-Βεβαίως!
Γνώριζα, ότι δεν βρίσκεις εύκολα χαβιάρι στο Ιράν γιατί όλο πάει για εξαγωγή. Αφού διαπραγματευτήκαμε την πανάκριβη τιμή που μας είπε, γύρω στις 10 φορές, έφυγε αφού το προπληρώσαμε να το φέρει εντός ημιώρου.
Παραγγείλαμε τσάι, δεύτερο τσάι, ναργιλέ...
...που να φανεί ο νεαρός!
Μετά από 2 ώρες κι αφού είχαμε εκνευριστεί εμφανίστηκε με τις ζεστές λαγάνες, τις σαλάτες και το χαβιάρι.
Τελικά αποδείχθηκε ότι το μαγαζί, σέρβιρε μόνο τσάι και ναργιλέ και ο νεαρός δεν ήταν σεβιτόρος ούτε είχε καμία σχέσει με το μαγαζί...
...απλά είχε αναλάβει να οργανώσει όλο το ιδιόρυθμο γεύμα σαν μεσάζων!
Αφού μας χτύπησε αλύπητα στο λογαρισμό για τα τσάγια και τον ναργιλέ, ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, διαπιστώσαμε πόσο ομφαλόψυχοι, αεριτζήδες και κηφήνες είναι οι άνθρωποι στα τουριστικά και πιο αναπτυγμένα μέρη σε σχέση με τους αγνούς ανθρώπους της ηπειρωτικής χώρας.
Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε την υφέρπουσα πολυπλοκότητα συμπεριφορών και νοοτροπιών, είχαμε φύγει σαν μαδημένα κοτόπουλα!
Παρά τον εκνευρισμό και την καθυστέρηση, εκείνο το πρωινό ήταν μιά εμπειρία. Δεν έχει σημασία, αν ήταν καλή ή κακή...
...οι ζόρικες εμπειρίες "γράφουν" καλύτερα...

...άλλωστε τι θα θυμόμασταν από ένα συνηθισμένο γεύμα με άλλο ένα πετυχημένο κεμπάπ?

Φωτό. Ο γλοιώδης νεαρός με την επηρμένη συνοικιακή αλαζονεία, μαζί με τον ιδιοκτήτη της παραθαλάσσιας τσαγιερί, σχεδιάζουν πως θα "ξεσκίσουν" τους εν βουλιμία δυτικούς δοκιμαστές ωών οξυρρύγχου!


132355

[Uriah Heep]

Έχουν έρθει τα χαβιάρια, οι σαλάτες και οι ζεστές αράβικες πίττες!

Τα καταβροχθήσαμε ακρατείς και λαίμαργοι!


132356