Πρόσφατα έμαθα για μια κρίση υστερίας σε φιλική οικογένεια γιατί ο μικρότερος γιος ενηλικιώθηκε και (οποία έκπληξη) ήθελε μηχανή. Βασικά μηχανή-άκι ήθελε απο τα δεκάξι το παιδί αλλά ή μάνα του το είχε τρενάρει για δυο χρόνια ακόμα.
Εγώ πιστεύω πως έιναι καλό για ένα νεαρό παιδί να καβαλήσει πρωτα μηχανάκι γιατί:
-Μαθαίνει να αντιδρά πολύ ταχύτερα σε κάθε κατάσταση
-Μαθαίνει πως ο δρόμος είναι ζούγκλα και όχι διαφήμιση Nissan Micra
-Μαθαίνει ότι τα λάθη δεν πληρώνονται μόνο στο φαναρτζή
-Δεν υπάρχει περίπτωση να αγνοήσει στοπ, να περάσει με κόκκινο, να αλλάξει λωρίδα χωρίς να ελέγξει ούτε με το μοτό αλλά κυρίως ούτε με το τουτού αργότερα
-Μαθαίνει να φορά πάντα ζώνη αργότερα με το τουτού (σε σχέση με το κράνος είναι πολύ πιο εύκολη)
Και κυρίως μαθαίνει ότι αν ήταν να αποφύγουμε κάθε κίνδυνο της ζωής θα ζούσαμε όλοι σε μια αποστειρωμένη γυάλα σαν το Μαικλ Τζάκσον...