Καβάλα στη μοτό μου...

[DimChios]

Κάθε φορά λέω θα το γράψω, κάθε φορά με παίρνει από κάτω η δουλειά και ο χρόνος και το αφήνω...

Ακόμα και τώρα, που είπα να το αρχίσω, δεν βρίσκω "τες λέξεις και τες φράσεις" που μου έρχονται στο νου εκείνη τη στιγμή για να αποτυπώσω τα συναισθήματά μου σε ένα κείμενο!

Δέν είμαι πάνω στη μηχανή τώρα! Δέ μου χτυπάει ο αέρας το κράνος! Δέν κρυώνω, δε ζεσταίνομαι, δεν απολαμβάνω το τοπίο, δέ χαμογελάω το ίδιο!

Τελευταία κάνω αρκετά (για να μή πώ πολλά) χλμ εκτός Αττικής! Με βροχή, κρύο, ζέστη...
Ναι, πλέον νιώθω μοτοσυκλετιστής! Απωθημένο από μικρός! Δέ θα το έλεγα "όνειρο"...

Κάθε βδομάδα να ετοιμάσω τη μηχανή, να τη φορτώσω σωστά, να ντυθώ σωστά, να βάλω μπρός και να φύγω!
Συνήθως με συγκεκριμένο προορισμό λόγω έλλειψης χρόνου για ταξίδι χωρίς όπως έκανα κάποτε με το αμάξι ώντας πιό πιτσιρικάς και με λιγότερες υποχρεώσεις!
Σε μιά διαδρομή μέχρι Αίγιο κάνω 3 και 4 στάσεις πολλές φορές! Για τσιγάρο, για να χαζέψω το μηχανάκι, τους ταξιδιώτες...Απόλαυση!

Είμαι ερωτευμένος με τη μηχανή μου! Το νιώθω για 2η φορά αυτό! Δέν πλέκω εγκώμιο για τη συγκεκριμένη και μήν αρχίσετε τα γνωστά σας, όμως είμαι ερωτευμένος!
Με φτιάχνει, με κ@υλώνει ρε παιδί μου, πώς να το πώ?
Δέν έχω την ίδια αίσθηση όπως με την προηγούμενη που σαφώς ήταν κάτι ξεχωριστό για μένα, η πρώτη ΜΟΥ μηχανή! Είναι "κάτι άλλο" αυτό το "τευκτονικό τριμπούρδελο"!

Χαιρετάω τους ΠΑΝΤΕΣ με μοτό από το αντίθετο και όχι μόνο! Ελάχιστοι πιά το ανταποδίδουν!
Όταν με "προλαβαίνουν" στο χαιρετισμό χαμογελάω! Δέν είμαι μόνος μου...

Επιταγχύνω, φρενάρω, προσπερνώ...
Σφίγκω τα πόδια στο ρεζερβουάρ και ετοιμάζομαι για την επόμενη στροφή...

Κάποια παιδάκια στα πίσω καθίσματα των αυτοκινήτων με δείχνουν με το δάχτυλο!
Τί να λένε? "Μπαμπά κοίτα?"
Τί απάντηση να παίρνουν? "Άμα πάρεις μηχανάκι θα σε σκοτώσω"?

Πολλοί με βλέπουν από τον καθρέφτη και πρίν κάνω την όποια κίνηση, μόνοι τους κάνουν χώρο!
Περισσότεροι ΔΕΝ χαμπαριάζουν, δέν κοιτούν καθρέφτες, δεν ασχολούνται με κανέναν άλλο!
Άλλοι με τραβηγμένο το κάθισμα τέρμα μπροστά στο τιμόνι για να βλέπουν όσο πιό καλά τη "μούρη" του αυτοκινητου! Τόσο τους κόβει, έτσι πράττουν!
Τα "παίρνω"! Συφιλιάζομαι! Αδρεναλήνη στα κόκκινα να τον πιάσω από το σβέρκο και να του εξηγείσω πόσο μλκς μπορεί να είναι! Τί να κάνεις όμως? Απλώς κοιτάς να φύγεις το δυνατόν πιό μακρυά του και πάλι καλά που δεν έκανε μλκία όταν ήσουν πίσω-δίπλα ή ακριβώς μπροστά του!

Στη σημερινή μου επιστροφή μιά νταλίκα στο χιλιόμετρο περίπου μπροστά μου, "έχασε" ένα προφανώς αναγομομένο λάστιχο με αποτέλεσμα να αλλάζει τις λωρίδες δύο-δύο! Ευτυχώς χωρίς άλλα ατυχήματα! Άν ήμουν δίπλα του εκείνη τη στιγμή?
Πραγματικά, είναι ένα game το ταξίδι μας! Ένα φλιπεράκι!
Είναι φορές που δε ξέρω τί να προτιμώ! Να στοχεύω ένα προπορευόμενο όχημα και να το "ζυγίζω" πώς θα το προσπεράσω με ασφάλεια παρά να είμαι πίσω του που μπορεί να φρενάρει πανικόβλητος όταν με δεί στους καθρέφτες του (!!!???) ή να μείνω στη δεξιά με 80-100 και να με προσπερνάνε άλλοι?

Πείτε μου άν τα νιώθει, άν προβληματίζεται άν σκέφτεται κάτι από αυτά ένας μή μοτοσυκλετιστής!?

Όχι φίλοι μου! ΌΧΙ!


ΚΑΛΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!







ΥΓ. Ο τίτλος απευθύνεται σε όλους σας!


Είναι σίγουρα κι άλλα που θα έπρεπε να γράψω, είναι αυτά που δεν μου έρχονται τώρα, είναι τα χλμ και η αίσθηση που δεν μπορείς να μεταφέρεις...

[kiriakost]

Απο την συγκίνηση μου έρχεται να γράψω την μουσική , με το M-Αudio 49 keys , και το κλεψιμαίικο Cubase SX3 , που διαθέτουμε

[Nikoskazer2000]

Δημήτρη πιστεύω πως το κείμενο σου θ' αγγίξει πολλούς ΜΗΧΑΝΟΒΙΟΥΣ (ΟΧΙ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΕΣ) γιατί τα συναισθήματα που νιώθεις τα νιώθουμε ολοι μας οταν ετοιμαζόμαστε για "Το Ταξίδι μας". Μπορεί να είναι λίγα χιλιόμετρα, μπορεί πολλά. Δεν έχει σημασία...

Κι' εγω που συνήθως κάνω καμια 120αριά χλμ πάνω-κάτω απο εθνική, σε χωριουδάκια με στενούς φιδίσιους δρόμους, ακόμα και μέσα στο φαράγγι των Δηλιανών πήγα με τον κολλητό μου για εντουράδα με το Kaze-R εγω & μ' ενα Crypton αυτός και με ημισλίκ λάστιχα εγω σαν το χεσμένο. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ 2 ΠΟΤΑΜΑΚΙΑ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΡΕ ΚΑΙ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΑΜΕ ΜΕ ΤΑ 636!!!


ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ 'ΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΛΕΜΕ, ΟΤΙ ΚΙ' ΑΝ ΚΑΒΑΛΑΣ, ΕΙΤΕ ΓΑΜΑ ΤΟ ΕΙΤΕ ΓΑ ΜΑΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ!

Φίλε μου σου εύχομαι πολλά και στριφτερά χιλιόμετρα να έχεις με την καινούργια σου αγάπη και "την ψωλή σου κατάρτι" που λέει κι' ενας αλλος καλός μου φίλος!

[Nikoskazer2000]

Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
Κάποια παιδάκια στα πίσω καθίσματα των αυτοκινήτων με δείχνουν με το δάχτυλο!
Τί να λένε? "Μπαμπά κοίτα?"
Τί απάντηση να παίρνουν? "Άμα πάρεις μηχανάκι θα σε σκοτώσω"?

Μου συμβαίνει συνέχεια το ίδιο ακριβώς σκηνικό, αν και δεν ξέρω τι μπορεί να λέει ο μπαμπάς κι' η μαμά στα παιδιά τους.


Θυμάμαι ωστόσο πριν απο ενα χρόνο το θείο μου με τα 2 μου ξαδέλφια τρικάβαλο στο Piagio της γυναίκας του. Πρέπει να ταν σχετικά ζεστή εποχή πιστεύω γιατί τα μπουφαν ηταν λιγοστά στους δρόμους. Εγω, ως συνήθως, με κράνος. δερμάτινο, μπότες, γάντια (σχεδόν πλήρης δηλαδή) να σταματάω δίπλα στο θείο και ν' ακούω την ξαδέλφη μου να τον ρωτάει "μπαμπά γιατί ο Νίκος είναι ντυμένος σαν τον Mad Max? )

Αυτός απλά γέλασε και μετά ξεκινήσαμε μαζί αλλα είμαι σίγουρος πως θα τα απονθαρύνει και τα δυό τους στο μέλλον απο τις "κακές" συνήθειες του ξαδέλφου τους...

[OrEsTiS82]

Το πρωτο πραγμα που σκεφτομαι οταν ξυπναω ειναι η μηχανη μου!
προχθες το σαββατο ηθελα πολυ να παω μια γρηγορη βολτα με το που ξυπνησα (χωρις καν πρωινο) και απο την βιασυνη μου πηγα να φυγω με τις παντοφλες.
Αυτα που εχω κανει για την μηχανη μου δεν τα εχω κανει για τιποτα αλλο στον κοσμο,αλλα και εκεινη μου εχει δωσει απεριοριστη χαρα απο την πρωτη μερα που την οδηγησα!

Πιστευω καπως ετσι σαν εσενα νιωθουμε ολοι μας!

[makis206]

Α ρε Δημητρό, έχεις πιάσει το νόημα και χαίρομαι για σένα !

Πάντα έτσι να αισθάνεσαι κι επειδή αυτό το συναίσθημα το ζω κι εγώ, εύχομαι να τό'χουμε όλοι μέσα μας σε κάθε μας χιλιόμετρο !

:a19: :a19: :a19: :a19: :a19:

[kalesin]

Εισαι ωραιος ρ Μητσο..

δεν εχει σημασια με τι κ πως ευχαριστιεσαι το ταξιδι, αφου σε κανει να νοιωθεις τοσο γεματος κ ζωντανος

[S705]

Χαιρετάω τους ΠΑΝΤΕΣ με μοτό από το αντίθετο και όχι μόνο! Ελάχιστοι πιά το ανταποδίδουν!
Όταν με "προλαβαίνουν" στο χαιρετισμό χαμογελάω! Δέν είμαι μόνος μου...



πολυ σωστος και πολυ ωραιο ολο σου το κειμενακι.
Πιστευω οτι παρα πολυ νοιοθουν ιδια συνεσθηματα με εσενα , οπος ακριβος τα εγραψες.

Οσο για την χαιρετουρα στην εθνικη και εγω το κανω,με λιπη μου ομως λιγοι κανουν το ιδιο.

[stratosZX10]

και εγώ αισθάνομαι ακριβώς τα ίδια με σένα, περιμένω πως και πως να σχολάσω(από την δουλειά) για να
την πάω βόλτα.
μου αρέσει επίσης και η ιεροτελεστία του να την βάζεις μπροστά,
να περιμένεις να ζεσταθεί, και τότε φέρνεις στο νου σου διαδρομές πως θα πας
πως θα έρθεις τι θα κάνεις, ή απλώς ακούς τον ήχο της και προσπαθείς να ρουφήξεις
ότι μπορείς με όλες τις αισθήσεις σου............

ζήσε την ζωή σου σαν είναι η τελευταία μέρα σου πάνω στην γη.

[Ταξιδευτής]

Ετσι ρε Δημητρη... Με προλαβε ο αδελφος Μακης...

Ο δρομος ειναι το γιατρικο της ψυχης μας φιλε, και η μοτοσυκλετα το "καραβακι" με το οποιο παμε μακρυα...

Εγω προσωπικα παντα λατρευα με παθος το ολο θεμα που λεγεται Μοτοσυκλετισμος... Προσοχη: οχι καποια μηχανη συγκεκριμενη, αλλα ολη την Σταση Ζωης...

Να σηκωνεσαι το βραδυ απο τον υπνο σου ανησυχος και να κατεβαινεις κατω να κατσεις απλα πανω στη μηχανη σου και να την ακους να γουργουριζει βαρια στο ρελαντι...
Καθε φορα που κατεβαινα φοροντας τα δερματινα και ενοιωθα μερος ενος ΣΥΝΟΛΟΥ... Η ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ του να βαλω γαντια, μπαλακλαβα, να δεσω κρανος, μεχρι τις απλες κινησεις... Το κατεβασμα της ζελατινας, το παιξιμο στα φωτα απο τα ΑΔΕΛΦΙΑ μου εκει εξω...

Μερος ενος Συνολου.... Τι ειναι αυτο που μας δενει ολους εκει εξω και ας μην ξερουμε καν ο ενας το ονομα του αλλου; Αυτο που μας κανει να χαμογελαμε μεσα απο το κρανος με νοημα και να πηγαινουμε γρηγορες/χαλαρες βολτες παιζοντας και απολαμβανοντας το Δρομο....

Πανω στη μηχανη ειναι απο τις λιγες φορες που το μυαλο μου σταματαει να σκεφτεται... Οι αισθησεις αναλαμβανουν και καθοδηγουν το σωμα, το οποιο ειναι προεκταση της μηχανης.... Ηχοι, μυρωδιες, υπεροχα τοπια... ΝΑΙ ΡΕ ΣΕΙΣ ΓΜΤ! ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΣΗ!!!!!

Και μετα σταση στην ακρη του δρομου, σε μια ορεινη διαδρομη καπου στην Ελλαδαρα μας να αγναντευουμε τη θεα κανοντας ενα τσιγαρακι....

Χαιρομαι τοσο πολυ που πλεον μπορω να λεω οτι ειμαι ενας -ταπεινος- μοτοσυκλετιστης, και μελος πλεον αυτης της ΥΠΕΡΟΧΗΣ κοινοτητας που εκπροσωπει ΕΠΑΞΙΑ το φορουμ μας...

Σας θεωρω ολους αδερφια μου και ας μην εχω γνωρισει πολλους απο σας.... Η Μοτοσυκλετα μας δενει για παντα και αυτο δεν αλλαζει....

[orizontas]

με συγκινησε ο μαλακας .....



δεν εχω να πω τιποτις ρε


διαβαζω ολα αυτα απο ολους σας μας και νομιζω οτι κοιτω στον καθρεπτη του μυαλου

μυαλου μου .........δεν εχω το ξερω ....

της ψυχης μου τελος παντων ......


το ξερα οτι ειναι ρομαντικος ο κερατας γιαυτο τον γουσταρο .......


μητσος χωρις αισθημα γινετε δεν γινετε .......























αληθεια συγκινηθηκα .... ανατριχιασα διαβαζοντας
και βλεποντας σε ολα αυτα εμενα εσενα ολους μας




να σε καλα ρε φιλε και δρομους ασφαλεις για ολους .........

[zireous]

Μπσίτ, καλά όλα αυτά τα ρομαντικά μήτσο'μ, αλλά τη πισινή να τη κρατάς.


Τα μή και τα πρέπει που λέμε διάφοροι στο "Οδήγηση -Tips & Tricks", πάντα στο κεφάλι -πάνω από τα μισά περίεργα μου έχουνε τύχει από όσα έχω διαβάσει κατά καιρούς.



Και άμα δεν σε χαιρετήσω δεν είναι από κόμπλεξ, έχω στο νού μου 3-4 πράγματα μπροστά στο δρόμο, και άντε να κουνήσω λίγο το κράνος άμα προλάβω.


Καλές βόλτες ρε#.

[sober]

μια χαρα τα λετε ολοι σας...

[FZMAN]

Πολύ σωστός . Πράγματι η μηχανή και όλα αυτά γύρω απ αυτή είναι ΑΠΟΛΑΥΣΗ και έρωτας και γι αυτό πρέπει να την ευχαριστιόμαστε όσο πιο πολύ μπορούμε πάντα όμως με ΑΣΦΑΛΕΙΑ.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ.

[TROOPER]

ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΜΟΥ ΕΣΕΙΣ !!!!!!!!!!!