ειναι μερικες φορες οπως η χτεσινη που εβρεχε που θελω να καθομαι κατο απο τη βροχη και να την νιοθο στο κορμη μου και στη ψυχη,νιοθο ετσι μια εξιλεωση για της μαλακιες του παρελθοντος καθαριζω οτι σκεφτομαι ετσι οταν σταματαει και βγενει ενα πανεμορφο φεγγαρι νιοθο οτι μπορω να συνεχισω πιο δυνατα και να προχωρισω πιο προστα.
χτες ηταν λιγο πιο διαφορετικα δεν ενιοθα τιποτα απλα μια λυπη και μια θλιψει να με πλημηριζει και αναμηχτα συναισθηματα.ετσι και εγω ανεβηκα πανω στη μηχανη και πειρα τους δρομους μπας και βρω λιγη γαληνη αλλα ματαια.
δεν ξερω τη με εχει πιασει αλλα συνεχεια σκεφτομαι πως θα διορθωσο λαθη μου για να μπορεσω να προχωρησω προστα δεν τα αφηνω να φυγουν εστω και αν ξερω οτι αυτο πρεπει να κανω.
προσπαθω να βρω λυσεις και απαντησεις σε προβληματα και σκεψεις μου.
ζηλευω τα πουλια μερικες φορες που δεν χριαζονται πολλα για να ζησουν και πετουν ελευθερα!