Ξεκίνησε η νεα χρονιά λοιπόν, με το καλό για όσους από εμάς έχουν παιδιά σχολικής ηλικίας.
Να τα χαιρόμαστε λοιπόν και καλή πρόοδο σε όλους και όλες.
Αυτά είναι τα καλά νεα καθώς αποτελούν - αν μη τι άλλο - ειλικρινείς ευχές για τους ανθρώπους που θα πάρουν στα χέρια τους την αυριανή Ελλάδα ή τέλος πάντων ότι έχει απομείνει από αυτήν.
Στον χαιρετισμό, ο Διευθυντής αφού ευχήθηκε καλή χρονιά, ενημέρωσε γονείς και μαθητές ότι θα δοθούν μόνο δύο βιβλία και αυτά με αλφαβητική σειρά
Χαρά λοιπόν ο γιός μου που δεν έφτασαν μέχρι το επώνυμό του ( δεν περιμένω να το μεταφράσει το παιδί αυτό ως ΚΑΤΑΝΤΙΑ και ΞΕΦΤΙΛΑ, δίκιο έχει ).
Την επομένη λοιπόν, ήρθε με τα δυα βιβλία, τα οποία κυρίες και κύριοι ήταν ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΑ από άλλα παιδιά από άλλες χρονιές. Μου τα έφερε λοιπόν ο γιός μου για να μου τα δείξει όλο χαρά. Μεγάλο μέρος της χαράς μου οφείλονταν στο ότι οι ασκήσεις είναι ήδη λυμένες.
Τον κοίταζα εχθές το βράδυ, που γυάλιζαν τα ματάκια του από αγνότητα και ΝΤΡΑΠΗΚΑ.
Ντράπηκα γιατί πληρώνω αδρά και συνεπέστατα αυτό το κράτος και ένοιωσα ότι δεν στάθηκα ικανός να του προσφέρω βιβλία για να μορφωθεί. Και πριν σχολιάζει κάποιος ότι πλήρωνα και δεν φταίω, συμπληρώνω ότι βεβαίως και φταίω που τόσα χρόνια ταϊζω χοντρούς κώλους μέσα στη βουλή για να με ξεφτιλίζουν.
Αυτά, έτσι για να τα βγάλω από μέσα μου.
Απάντηση με παράθεση
