έχουμε όλοι την πεποίθηση οτι κάνοντας ανακύκλωση βοηθάμε στο να μην καταστραφεί αυτή η γή μια ώρα αρχύτερα.
Είναι έτσι ή κάνοντας το "χρέος μας" "καθαρίζουμε" συναισθηματικά, και έχουμε ήσυχη την συνείδησή μας?
μήπως τελικά το να κάνουμε ανακύκλωση είναι ένα μεγάλο μηδενικό, ένας μύθος?
το κουτάκι το αναψυκτικό χρειάζεται 40% λιγότερη ενέργεια για να ξαναγίνει κουτάκι απο το να παραχθεί εξ αρχής.
αν μαζέψουμε την ενέργεια που εξοικονομούμε απ'όλα τα αλουμινένια κουτιά του κόσμου, θα έχουμε τον όγκο ενεργείας που καταναλώνουν σε μια παρέλαση 5-10 αεροσκάφη?
μήπως το ενδιαφέρον πρέπει να επικεντρωθεί στις μεγάλες και άσκοπες καταναλώσεις ενεργείας και να μην εθελοτυφλούμε πιστεύοντας οτι το "κουτάκι" ειναι τοοοσο σημαντικό?
μήπως μας εχουν σπρώξει κάποιοι στο "κουτάκι" με σκοπό να έχουν μεγαλίτερο κέρδος απο την παραγωγή του?
γιατί λιγότερη κατανάλωση ενέργειας κατά την παραγωγή σημαίνει μεγαλύτερο κέρδος κατα την πώληση (μια και δεν έχω δει καμία μείωση στην συνολική τιμή του "κουτιού")
(προσοχή!! δέν λέω να ΜΗΝ κάνουμε ανακύκλωση)
ακούω απόψεις