Ο καιρός βροχερός, στη ταβέρνα λίγος κόσμος και το αφεντικό μου λέει να τη κάνω πριν αρχίσει να ρίχνει καντάρια. Μου ετοιμάζει και ένα πακέτο με σουβλάκια και έγω περιχαρής που τέλιωσα τη δουλειά νωρίς καβαλάω το Ζ και τη κάνω για το σπιτι. Στο δρόμο χαλαρά με μηδενικές κλίσεις στις στροφές, μη φάμε και τα μούτρα μας τζάμπα λόγω γλίτσας. Δεν υπολόγισα όμως την αορατη μαρμελάδα από μούρα που είχε δημιουργηθεί σε ελαφριά αριστερή στροφή στον κεντρικό δρόμο του χωριού. Η συνέχεια αναμενόμενη και άκρως εντυπωσιακή για τους θαμώνες της καφετέριας. "Κώλαράκι" τέρμα δεξιά, μετά αριστερά, αστραπιαία σκέφτομαι μα τι σκάτα έγινε, ξαναφεύγει τερμα δεξιά και καταλαβαίνω ότι δεν σώζεται με τίποτα. Αφήνω τη μηχανή να φύγει, σκάω κάτω και βλέπω έντρομος το Ζ να σέρνεται για 20 μέτρα πετώντας σπίθες. Σηκώνομαι αμέσως, έρχονται τα παιδιά που καθόνταν στη καφετέρια να βοηθήσουν (THANKS) και αφού τους λέω ότι είμαι οκ μου σηκώνουν τη μηχανή. Εκέι διαπιστώνω ότι η μηχανή σύρθηκε πάνω στο αριστερό καπάκι που τρύπησε και έχυνε όλα τα λάδια έξω. Φέρινγκ και ούρά γρατζουνίστηκαν λίγο. Ευτυχώς δεν γέμισε ο δρόμος με λάδια αφού χύθηκαν όλα στο αυλάκι που υπαρχει δεξιά στο τέλος του δρόμου. Εκτος από ένα ελαφρύ στούμπηγμα στον ώμο και κάτι γρατζουνιές στο κράνος, σωματικά σχεδόν μια χαρά. Η ψυχολογία μου όμως έιναι στον πάτο..........πάνε και τα σουβλάκια.
υ.γ1 Πόσο πάει το καπάκι για Ζ750s-05?
υ.γ2 Οι παρευρισκόμενοι θεατές είπαν οτί είμουν ο μόνος που περασε συνετά και με λίγα χιλόμετρα από το σημείο που πριν λίγο έπεσε κάποιος πεζός![]()