Μεσα σε αυτήν την αντιπαράθεση απόψεων και γνωμών, υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις. Από την αποδοχή έως το κράξιμο.
Εγω μέσα στην πλάκα έκραξα ενα πρόσωπο 1ον γιατί το ξέρω και 2ον (κυρίως) γιατί ξέρει το πόσο το εκτιμώ.
Για να εκφράσω και την ΑΛΗΘΗΝΗ γνώμη μου, θα κάνω κάποιες ερωτήσεις και θα φανεί απο τα συμφραζόμενα η απάντηση αν δεν γίνει ξεκάθαρη στο τέλος
ο μοτοσυκλετισμος ειναι για γυναίκες?
Κάποιες απόψεις λέγανε “ δεν με πειράζει”
Κάποιες απόψεις λέγανε “εντάξει αλλα με προϋποθέσεις”
Κάποιες απόψεις λέγανε “δεν έχουν καμιά δουλεία !Αυτά ειναι αντρικά κόλπα”
θα κάνω λοιπόν καμιά ερώτηση σε όσους θεωρούν οτι οι γυναίκες δεν μπορούν να καβαλάνε μηχανή, και δεν μπορούν να φέρονται όπως θέλουν! Γιατί............?
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΈΣΕΙ!!!
Ρωτάω λοιπόν,
πόσοι απο αυτούς θα στεκόντουσαν απέναντι σε μια μαντάμ Κιουρί να συγκρίνουν την νοημοσύνη τους?
πόσοι απο αυτούς θα ήταν ικανοί να διαχειριστούν (με τέτοιο αποτέλεσμα) μια αυτοκρατορία όπως μια Βασίλισσα Βικτόρια ή μια Μεγάλη Αικατερίνη?
Πόσοι νιώθουν περηφάνια ακούγοντας το “είμαι της γερακίνας γιος” Ξεχνώντας οτι την αξία την δίνει η “γερακίνα”?
Και τελος πόσοι απο αυτούς έχουν τα @@ και τον τσαμπουκά μιας Τζαβέλενας?
(έγραψα γνωστά ονόματα για να μην ψαχνόμαστε)
Αυτοί λοιπόν που θα απαντήσουν θετικά, έχουν το δικαίωμα να εκφέρουν την άποψη και τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς τους για την γυναίκα, και να κρίνουν το αν είναι “αντρικό” το να καβαλάς μια μηχανή (μη χέσω το μέτρο του ανδρισμού)
οι άλλοι ας βρούνε άλλα “κατώτερα” πλάσματα να συγκρίνουν την κακομοιριά τους μπας και νιώσουν οτι δεν είναι αυτοί στον πάτο.
Απάντηση με παράθεση
