Ο Μούργος .....( το κανονικό του για ευχερώς κατανοητούς λόγους το παραλείπω) ήταν πελώριος .
Κατασκευαστικό λάθος της μητέρας φύσης αλλά η μάννα του του έλεγε μικρός σαν ήταν πως ήταν ο ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ...καί ο βλάμης την ...πίστευε.
Ήταν γύρω στο 1,96 και το κάθε χέρι του ήταν 4 δικά μου .
Οταν σου έδινε τό φτύαάρι του για χειραψία ( και πολύ το χαιρότανε ,) σκεφτόσουνα να του δώσεις το χέρι σου η την ξυλόσομπά σου... ::;.Είχε δέ αφύσικη δύναμη ...τέτοια δύναμη που μιά μέρα μπροστά μου ΄μετακίνησε μία ντάνα απο κιβώτια με πορτοκάλια δηλ. 20 κιλά επί 5.... με το ένα του χέρι !!!
Θηρίο ανήμερο που είχε ομως μέσα σε όλα τα ....θετικά του ....και κάτι πού τον έκανε απαγορευτικό για το ......θηλυκό γένος..είχε πολύ τρίχα ο κερατάς..τρίχα στριφτή τρίχα τσιγγελωτή ,τρίχα μπροστά και πίσω που αν τον αντίκρυζες καταμεσάνυχτα τον περνούσες για ουραγκοτάγκο. Και για να πούμε και του στραβού το δίκιο .. και το καταμεσήμερο για τέτοιος περνούσε .. βέβαια σκέψη τότε για χαλάουαααα ούτε που γνώριζε τι θα πεί η λέξη ..
ο ΜΟΎΡΓΟς είχε αδυναμίες .
Η μεγαλύτερη του ηταν το YAMAHA RD 250.
Δίχρονη για όσους δεν την θυμούνται σκοτώστρα για όσους την καβάλησαν με ξεφτιλισμένο γκάζι που βρωμούσε το σύμπαν αναθύμιαση ...
Το RD του ήταν το επίσημο κατείχε βεβαίως και αλλο γκάζι , ένα susuki katana ...και αυτό για όσους το θυμούνται εξίσου εγγυημένο .
Ο ΄κύριος Μούργος το καλοκαίρι δεν έπιθυμούσε κανένα ρούχα πάνω του . μόνο παντελόνι και μάλιστα κάτι καρό αμερικάνικα που του έστελναν οι μπαρμπάδες του οι μπρούκληδες.
Του άρεσε να απολαμβάνει τον αέρα πάνω στην Ρντί του μισόγυμνος να ανεμίζει η τρίχα ( ισως να το θεωρούσε και απολυμαντικό καθόσον ποτέ του δεν χρησιμοποιούσε μασχαλοβότανο .)
Ηταν μεσοκαλόκαιρο και με τον φίλο μου τον σούλη γυρνούσαμε απο το μπάνιο μας. το ριμάδι το SACHS εφτυνε σε όλο το δρόμο και μία ο ένας στην θέση του οδηγού μία ο άλλος κάναμε ποδήλατο ( μοτοποδήλατο ήταν ..) για να το βοηθάμε ..μάλιστα σκεφτόμαστε πως αν τελικά μείνει να συνεχίσουμε ΄΄ετσι με ποδήλατο μέχρι το χωριό μας . ( το λέω χωρίο μην παρεξηγηθώ και πω ποιά πολη ηταν και πέσω σε γνωστό ...!!)
περίπου 15 χλμ το πούστι..κο .....εσβησε και μείναμε στην άσφαλτο σαν τις μαραζωμένες χήρες.
μας είχανε βγεί τα σκώτια στο ποδήλατο και δεν αντέχαμε αλλο.
Ξάφνου ακούμε από μακρία γκαζιές δίχρονες . κοιτάμε ο ΟΥρακοτάγκος ερχότανε καυτός.μας βλέπει ...σταματάει και με το μισοψεύδισμα που το καμάρωνε κιόλας ρωτάει ...ρεεεεε μάααα...γκες μμμμ....είνατε α..πόοοο καύσσσσιμμο;;; Oxi ρέ του ΄λεει ο σούλης ορθός σκεπτόμενος πως τι να τον κάνουμε εμείς κανα φορτηγό η αγροτικό να μας φορτώσει θα θέλαμε.τι όχι ρε μαγκλάρες αφού το ...ρολσ ροι...... σας ,,, καπνίζει σαν του παπαστράτου αφιλτρα ,,,,εκείνος.., να ανεβείται απάνω στο καμάρι μου να σας πάω εγώ συνεχίζει.
ο σούλης με κοιτάει εμφανώς σαν να μου λέει πως αν είναι ,,,εγώ δεν κάθομαι πίσω απο τις τρίχες του και να με περιμένει να συμφωνήσω εγώ να είμαι ο δεύτερος και αυτός τρίτος ...κουβέντα εγώ..ανεβείται ρε γαμώ...σταυροι μην σας αρχίσω τα σκαμπίλια ο μούργος αντε ρε σούλη του λέω εγώ ανέβα στον ανθρωπο μες τον ηλιο μας περιμένει ..καλό παιδί ο σούλης μπήκε δεύτερος.
εγώ από πίσω είχα χώσει τη μύτη μου στην φαννέλα του σούλη ( ιδιο υψος είχαμε) για να μην ζαλιστώ από τηνδυσωδία ..( οχι της yamaha...ελπίζω να το καταλαβαίνεται ) ο αμοιρος ο σούλης απο πού να πιαστεί ¨΄΄΄;;;;;; πως να ανασάνει ;;;;
το yamaxa έχει αρχίσει να γκαζώνει και η αντίστροφη μέτρηση μέχρι τον τελικό προορισμό να έχει γίνει επιθανάτιος βρόγχος.
.Ξαφνικά πηγαίναμε τρικάβαλο καπου με 130 ...χλμ η στροφή είταν κλειστή αριστερή κατέβασμα ο μούργος στο rd πλάγισμα και οι τρείς τοιουτοτρόπως ......
τσοπάνης μπροστά καμμια 50 κατσικομούλαρα δυό τρία σκυλια μας κοίταγαν!!!!!! ο μούργος πάει να μην κόψει το γάλα στις προβάτες κάνει το rd κατι ψαλιδίσματα τα ριμάδια τα πρόβατα ακούνητα λες και τους έκανες φωτογράφηση για casting ο μούργος το ρίχνει αλλιώς και καβαλάμε το αυλάκι στον δρόμο και αφού το πηδήξαμε μπήκαμε στο χωράφι ...
Αμ έλα που το χωράφι ήταν ποτιστηκό και με το που πέφτουμε κολάει η μπροστινή στις λάσπες !!!!!! Φευγουμε και οι τρείς οπως είμαστε συμπιεσμένοι αεροπλανικά πάνω απο το rd πέφτουμε μεσα στις λάσπες αφού συρθήκαμε καμμιά δεκαριά μέτρα ... αδυνατούσαμε να αναγνωριστούμε ούτε μεταξύ μας . είναι λένε τα λασπόλουτρα πολύ ιν στα σπά φέτος ...αλλά τότε δεν είχαν τιμολογηθεί ακόμα . Βγήκαμε στην ασφαλτο και το θέαμα ήταν απερίγραπτο . περνούσαν αυτόκίνητα και δεν σταματούσαν να μας κοιτάζουν σαν να είμαστε φερμένοι απο την σχολή ανταρτοπολέμου του αμαζονίου . την βγάλαμε την μηχανή απο τις λάσπες και προσπαθούσαμε να μην αφηνιάσουμε από τα γέλια όταν βλέπαμε πως συνδιάζεται η λάσπη με την τρίχα σε βαθμό κακουργήματος . τσιμουδιά ομως γιατί ο μούργος είχε γίνει εξω φρενών με τον τσοπάνη και δεν σήκωνε κουβέντα.
Απάντηση με παράθεση
)
