Ξεκίνησε χθες με τις καλύτερες προϋποθέσεις και κατέληξε σε φρενοκομείο...
Ξυπνάει ο καλός σου λοιπον το πρωί χθες και πάει στην προκαθορισμένη συνάντηση με το Ι.Χ...για να βρεθεί με τον nitroargi για να τελειώσουν την συναλλαγή.. βρίσκονται στην Βαρυμπόμπη με κρύο που κάνει ακόμα και τις πολικές αρκούδες να ζητάνε σπηλιά για ζέστη.
Και φυσικά για να πάρεις ενα μπουφάν πρέπει να το δοκιμάσεις.. αλλά είδες που ο $@#$@# το είχα ξεχάσει και είχα βάλει αρκουδοτόμαρα απο πάνω;... στο λεπτό μένεις λοιπόν με το t-shirt και διερχόμενα αυτοκίνητα να φωνάζουν .."ΉΡΩΑΣ--ΗΡΩΑΣ" και να κουνάνε τα χέρια για το πρωτότυπο striptease...ή τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε καθώς απο το κρύο και το τρέμουλο μπορεί να έβλεπα και σκιές για φαντάσματα..
Το ωραίο είναι οτι τελικά το μπουφάν είναι κομμένο και ραμένο για μένα και χωρίς δεύτερη σκέψη , επίσκεψη στο πλησίον ΑΤΜ για τα λεφτά... και κάπου εκεί αφήνω κλειδιά , μπουφάν και πορτοφόλι πάνω στο κάθισμα του φίλου. Με την διαφορά οτι πήρα μετά μόνο δύο απο τα τρία (ουστ τομάρια.. τίποτα κυριολεκτικό δεν εννοώ).
Οπότε φεύγω χαρούμενος με την αγορά και πάω στο σπίτι ... το αφήνω και μετά ...σε κοντινό cafe για να απολαύσω την ησυχία μου. Μέχρι που ήρθε η ώρα της πληρωμής και διαπιστώνω οτι ... πορτοφόλι πολύ απλά δεν....Πανικός καθώς είχε και αρκετά χρήματα μέσα αλλά και κάρτες... Ευτυχώς για μένα είναι κοντά το κατάστημα της μάνας μου όπου δανείζομαι απο εκείνη και πληρώνω τον καφέ.. Το αυτοκίνητο που είχα (λόγω ημέρας και κουβάλημα ψώνιων) πήγαινε πάνω κάτω σαν τρελό.
Πίσω στο σπίτι με ταχύτητα Sena ... κάτι που δεν εκτίμησαν δύο γάτες που ανέβηκαν σε δέντρα απο το φρενάρισμα και τον ήχο... ένας σκύλος που ακόμα πρέπει να τρέχει.. μια γιαγιά που άρχισε τους εξορκισμούς για το μπλέ τροχοφόρο που έμοιαζε με το "Christine"... α να μην ξεχάσω και τον ποιμενικό και το κοπάδι με τα πρόβατα που απο την κόρνα άρχισαν να τρέχουν και ο βοσκός ξωπίσω τους...(ναι... εκεί που μένω περνάνε και τέτοια.. είπαμε Εκτός Αττικής)
Φτάνω σπίτι και αρχίζω την έρευνα στο Ι.Χ. μήπως μου έπεσε κάπου μέσα..Κλασσικό ψάξιμο λές και είναι η υπηρεσία ναρκωτικών και αναποδογυρίζει μέχρι και την βίδα εντός αυτού. Μπαίνω στο σπίτι και απο την οργή για την μαλακια που με δέρνει και τις άναρθρες κραυγές της ζούγκλας, "κρανιώνονται" τα σκυλιά και αρχίζουν και γαυγίζουν και αυτά... χαμός... Τελικά διαπιστώνω οτι δεν.. παίρνω πάλι τηλέφωνο τον φίλο nitroargi, μήπως και μου έχει μείνει μέσα στο δικό του όχημα. Μέχρι να κοιτάξει το παληκάρι... παίρνω τράπεζες και ακυρώνω κάρτες για να μην πάθουμε και χειρότερα.
Μισή ώρα μετά με παίρνει το παληκάρι... (Φίλε κατα-υποχρεωμένος λέμε) και μου λέει πως είναι μέσα στο Ι.Χ. του.. ΕΥΤΥΧΏΣ... ανακούφιση και πάω να τον ξαναβρώ σε ορισμένο σημείο για να το πάρω. Μετά απο λίγο ψάξιμο και δική του βοήθεια , το έχω και πάλι στα χέρια μου. (Ευχαριστώ και πάλι φίλε.. τόσο για την αγορά όσο και για το πορτοφόλι... ελπίζω τα γλυκά να άρεσαν).
Ξεκινάω λοιπόν ήσυχος για την επιστροφή με την διαφορά οτι ήδη έχω φάει την κίνηση των Μουτζαχεντίν με το Ι.Χ. ελέω μέρας. Στην διαδρομή πίσω.. τηλέφωνο... συνάδερφος απο την δουλειά με ενημερώνει οτι έχουν φέρει την τηλεόραση που είχα πάρει απο ΠΛΑΙΣΙΟ.. Διαδρομή προς τα εκεί και το κουτί με περιμένει καθώς και μια παραγγελία για μπότες που είχα δώσει πριν απο 15 μέρες στην Αγγλία.. Ευτυχώς είμαι με το Ι.Χ.... Ευτυχώς;... Φορτηγό ήθελε το γαμήδι, καθώς η συσκευασία ήταν 1.30 μήκος και 70 εκ πλάτος (40'' Οθόνη).. Δεν χώραγε με την καμία.. ούτε με κάτω καθίσματα , ούτε τίποτα.. οπότε αφήνω ανοιχτό το πορτμπαγκάζ αλα ταρίφας και με δευτέρα - σβυστή τρίτη στο κιβώτιο πάω σπίτι, ενώ η κίνηση είναι κάτι απο ακινησία με το Ι.Χ.
Φτάνω κάποια στιγμή στο σπίτι λοιπόν... απο τις 9.00 το πρωί... 4.50 το απόγευμα...
Συνδέω κάνω ράνω τακτοποιώ... πάει 6.30.. χωρίς στάλα φαγητό βέβαια εκτός απο ενα καφέ... ωραία...!!!
Απολογισμός.. 1 μπουφάν νέο , 1 τηλεόραση, 1 ζευγάρι μπότες.. σπασμένα νεύρα και ξεθέωση... επίσης κάρτες τραπεζών με παραλαβή μετά τις γιορτές και ψυχολογία στα όρια της έκρηξης του Τσερνομπίλ.
Και σήμερα έχω και ηλεκτρολόγο στο Ι.Χ....
Και το ηθικό δίδαγμα;... αν κάτσω εγώ ξανά γιορτές στην Αθήνα, να με $#@%#@%@#$.
Αίντε καλημέρα μας τώρα και χρόνια πολλά - καλή δύναμη - καλή υπομονή σε όλους. Ειδικά στους παντρεμένους που πέρα απο τα όσα έχουν να κάνουν , θα έχουν να υπομένουν και την μίρλα της γυναίκας , κατά την διάρκεια των αγορών τους.
Gandalf
Απάντηση με παράθεση
