Αγαπητοί συμφορουμίτες, μετά από 131 μέρες πόνου, προσμονής, νεύρων και απογοήτευσης...
Η μπλε καλλονή μου γύρισε στο σπίτι της !!!!![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Η μικρή μου Γιαπωνέζα έγινε πάλι μουν@@@ και είναι έτοιμη για την πρώτη γραμμή.
Ο αναβάτης της είναι μέσα στην τρελλή χαρά, περιμένοντας το Σάββατο που θα εξερευνήσει πάλι τις κρυφές πτυχές τηςμε απαλό χάδι, και μαλακό σφουγγάρι!!
Με αντάμειψε χτες το απόγευμα με τον γλυκό ήχο των κανονιών της και τη γλυκιά λειτουργία της μονοκύλινδρης καρδιάς της. Πόσο μου είχε λείψει...
4 μήνες και 10 μέρες...
17 εβδομάδες είχαν να τη δουν τα ματάκια μου...
Ο μάστορας έκανε άψογη δουλειά, ομολογουμένως.
2150 ευρώ κόστισε η νοσηλεία της καλλονής και τα ανταλλακτικά της..
Χαλάλι... να'μαστε καλά, και θα τα πάρω και με τόκο από τον σούπερ-ντούπερ-καρα-δολοφόνο που με χτύπησε...
Αφού δημοσιοποίησα τη χαρά μου και την επανένταξή μου σε ενεργό υπηρεσία...
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΧΩΣΩ ΤΩΡΑ?![]()
Σαν να μη μου'φτανε ο πόνος από τον σπασμένο αστράγαλο, η επώδυνη μετακίνηση σε νοσοκομεία για εξετάσεις, ακτινογραφίες κλπ, ο ενάμιση μήνας που ήμουν καθηλωμένος στο σπίτι, οι συνεχείς ατάκες "Αχ αυτά τα μηχανάκια κλπ", το ότι αν δεν είχα Internet στο σπίτι να δουλεύω μπορεί να έχανα και τη δουλειά μου...
Ο μάστορας έκανε 4 μήνες και 10 μέρες να τη φτιάξει!!!:a66:
Δηλαδή, (φτου φτου, μακριά απ'όλους μας), αν είχα πιο μεγάλη ζημιά, πόσο θα την κράταγε? Κανά χρόνο?
Με παραμύθιαζε ότι πέρασαν γιορτές,(Πάσχα), ότι με την μετοκόμισή της η Yamaha δεν διέθετε ανταλλακτικά για 2+ μήνες και διάφορες τέτοιες ΕΛΕΕΙΝΕΣ δικαιολογίες. Το πρόβλημα είναι ότι ο μάστορας είναι Καλλιθέα και εγώ δουλεύω στη Μαγούλα. Το τι με περίμενε στη δουλειά μετά από ενάμιση μήνα απουσίας δεν τολμώ να το περιγράψω.
Αυτός δεν δουλεύει Σάββατα, τις καθημερινές τα απογεύματα εγώ σχολάω τρελλές ώρες και δεν τον προλάβαινα ανοιχτό, να πάρω άδεια να φύγω πιο νωρίς δεν συζητείται καν..
Οπότε έκανα 4 μήνες να δω τη μηχανή μου.
Η αιώνια δικαιολογία είναι ότι "Περιμένω πραγματάκια από τη Yamaha"
Προηγήθηκαν αρκετές τηλεφωνικές συζητήσεις του στυλ "Ρε μάστορα, και βίδες να στην φέρνανε θα την είχες δέσει σε 4 μήνες" κλπ... χωρίς αποτέλεσμα.
Του λέω τουλάχιστον έχασα την Άνοιξη, έχασα το καλοκαίρι, να μου την έχεις έτοιμη μέχρι τις 12-13 Αυγούστου να ξανανέβω Βουλγαρία που έχω κανονίσει..
Και δεν μπορούμε, και θα προσπαθήσουμε, και μη βιάζεσαι, και μην κλείσεις από τώρα...
Σκεφτόταν να μου χαλάσει και τις διακοπές ο τρισμπουστας!!!
Κατάφερα να κλέψω λίγο χρόνο τη Δευτέρα, όπου πήγα στο συνεργείο και την βρήκα γυμνή, καρα-βρώμικη και σε ελεεινή κατάσταση. Μετά από σύντομο αλλά έντονο διάλογο, την πήρα χτες το απόγευμα.
Γυρνάω σπίτι, τρώω κάτι και περιμένω να πέσει η νύχτα να πάω μιά βραδυνή βολτίτσα που τόσο μου είχε λείψει. Κατεβαίνω κάτω, φοράω κράνος, μπουφανάκι γάντια, τη βάζω μπρος, έλεγχος φώτα, φλας, ΩΠ!!!
Το πίσω φανάρι δεν άναβε. Πατάω φρένο, ανάβει, το αφήνω σβήνει...![]()
Φυσικά δεν πήγα βόλτα γιατί εδώ δεν σε βλέπουν και όταν ανάβει...
Εντάξει μικρό το κακό, εδώ ήμουν στα καρφιά 4 μήνες...
Ο μάγκας έχει πήξει στη δουλειά με τους εποχιακούς, εμένα με είχε σίγουρο και με είχε συνδέσει κανονικά. Και αν σκεφτεί κανείς ότι έκανα 26000χλμ σε ένα χρόνο, ότι την του την πήγα 5 φορές για σέρβις, ότι του έχω αφήσει τόσα λεφτά, προτίμησε να με χάσει από πελάτη, για να μην χάσει κανένα τυχόντα εποχιακό που μπορεί και να μην ξαναπατήσει στο μαγαζί του...
Γιατί ο τύπος δεν πρόκειται να ξαναδει ούτε τη σκιά μου...
Αυτά τα ολίγα, το Γιαπωνεζάκι με έφερε σήμερα στη δουλειά, όμορφα και ωραία, και σε δυό βδομαδούλες θα ξανανέβω Βουλγαρία. Η ψυχολογία μου ανέβηκε κατακόρυφα, είμαι έτοιμος και δυνατός!
Προς πείσμα των καραγκιοζαραίων δολοφόνων που κυκλοφορούν εκεί έξω,
ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ!! ΚΑΒΑΛΑ ΚΙ ΟΡΘΙΟΣ!!
Καλά και ασφαλή χλμ σε όλα τα φιλαράκια του MOTO.GR!!![]()