τελος δυο λογια για τις πολλαπλες εξαγωγες…
περα από τις οποιες υπερβολες, τα οποια εφετζιδικα κολπα και γενικα τις απαιτήσεις μας και τα αποτελεσματα της ερευνας αγωρας οι πολλαπλες εξαγωγες φτιαχνοντα (ή καλυτερα ρυθμιζονται) με στοχο να εχουμε αυτό που μας απασχολει από την αρχη… καθαρο από καυσαερια και υπολειμματα θαλαμο καυσης, καλη ροη καυσαεριων (μικρη back pressure), και ένα «ευχαριστο, ελκιστικο και θελκτικο περιβαλλον» για τα καυσαερια με που που θα ανοιξει η βαλβιδα εξαγωγης
ετσι αν εχουμε έναν 2κυλινδρο (βασικο δλδ) κινητηρα (ασχετως διαταξης V ή Ι) θα επιδιώξουμε να κατασκευασουμε ετσι τις εξατμισεις οστε να αλληλοβοηθιουνται και να εκπληρωνου σε τελικη αναλληση τα παραπανω ζητουμενα
μετα δεν μας μενει να κανομε ασκησεις επι χαρτου και να αρχισουμε να προσθετουμε κυλινδρους και να εξεταζουμε σειρες αναφλεξης, χαρτογραφηση κινητηρα και επιλογη εκεντροφορων..
τωρα γιατι π.χ η MV Agusta επελεξε να εχει σε 4κυλινδρο μοντελο της συτημα εξαγωγης με 4 σωληνες εξαγωγης να ενονονται ανα δυτερη σε μια και μετα οι δυο νεες σε μια και μετα ξανα διαχωρισμος σε 2 και τελος να καταληγουν 4 τελικα (δλδ συστημα 4σε2σε1σε2σε4) δεν μπορω να απαντησω με βεβαιοτητα… αλλα μου μυριζετε Ιταλικο ντιζαιν παρα Ιταλικη ευρεσιτεχνια…
το συγουρο παντος ειναι πως
πολλα τελικα = μεγαλυτερο βαρος
πολλες εξοδοι, μεγαλο μηκος και μπλεξηματα σωληνων σήμαινε αυξηση της αντιστασης ροης (αρα μεγαλη back pressure) ή και πιο εντονη (αλλα γλυκια) «μουσικη»
simple is better εν πολυς και παν μετρο αριστο!!