ώρα 06:50 μόλις σχόλασα,
έχω βάλει κάνα πεντάλεπτο το μοτόρι να ζεστένεται,
ωραία λέω παρά πέντε θα είμαι σπίτι...
Διαδρομή συνηθισμένη, Γούβες-Ηράκλειο
την κάνω κάθε μέρα από Απρίλη μέχρι και Οκτώβρη...
Τον δρόμο τον ξέρω σαν την παλάμη του δεξιού μου χεριού...
ξεκινώ χαλαρά να ζεσταθούν τα γρανάζια μέχρι να βγω εθνικό,
βγήκα, είμαι σχεδόν μόνος στην εθνική, ωραία,
100-150-200-260 και ανεβάζω, είναι κ@ύλα το ανοιχτό στροφιλίκι
ωπ τι είν' τούτο! Μπαμ! γαμώ το στανιό μου, τι έγινε,
μαμά, αδέρφια, και κάποιος από εκεί ψηλά όλοι μπροστά μου...
έχει μουδιάσει όλη μου η μούρη...
αίματα, σάρκες, η ζελατίνα κρέμεται από το ένα πιαστράκι
η άλλη μεριά έχει ξεμασκουλιάσει (ήταν ελαττωματική αλλά δεν την άλλαξα, ΜΑΛΑΚΙΑ!!!)
προσπαθώ να ηρεμήσω αλλά είναι μουδιασμένο όλο μου το κρανίο...
ένα κολοπούλι μου έσκασε στην μάπα με 260-270 στο κοντέρ,
είναι απίστευτο το πως ένιωσα, λες και με βρήκε σφαίρα...
προσεκτικά παλικάρια, και το ζελατινάκι πάντα κλειστό,
αν το είχα ανοικτό ως κάνω συνήθως (μου αρέσει να με χτυπά ο αέρας στο πρόσωπο)
τώρα θα ήμουνα μακαρίτης...
το suomy έβγαλε τα λεφτά του και με το παραπάνω...
καλές βόλτες...