Δημοσιεύθηκε αρχικά από baron
Νίκο είσαι τιτάνας λέμε :rotflmao::rotflmao:
Τιτανοτεράστιος λέμε!!!Κλαίω ρε φίλε στο γραφείο από το γέλιο....θαρρώ πως έτσι ακριβώς θα κλαίγανε και οι τύποι απέναντι από το το περίπτερο.:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao:
Keep spamming!!!:a13:
καλοκαίρι του 93 η τσακαλοπαρέα αποφασίζει να παει διακοπές στο καμπινγκ στο Πλατανίτσι (ή αλλιώς Κουτρανίτσι απο τις "ευκολίες" πληρωμής που παρείχε). Οι μικρότεροι τις τσακαλοπαρέας είχαμε ξεκινήσει με το ΚΤΕΛ και είχαμε φορτώσει όλη την πραμάτεια στον μοναδικό που είχε δίπλωμα ΚΑΙ αμάξι τότε, ενα πορτοκαλί Mazda πισωκίνητο που ο κατοχός του το παρακαρε πάντα με το αυτί. Και ενω οι διακοπές μας κυλούσαν ομορφες και αμέριμνες περιμέναμε να έρθει η Τετάρτη για να σκάσουν μύτη και οι τελευταίοι δύο της παρέας, ο Αντρέας με τον Μήτσο για να συμπληρωθεί το παρεάκι αλλα και για να έχουμε επιπλέον μια ρόδα. Βλέπετε ο Αντρέ είχε μόλις αγοράσει τον δίχρονο πύραυλο rg γ μετα απειλών απο τους γονείς του ότι θα το κάψουν και θα το τσιμεντώσουν στην αρετσού να κάνει τον κυματοθραύστη. Η τετάρτη έφτασε μαζί και το μεσημεράκι αλλα οι δυο φίλοι δεν είχαν σκασει μύτη ακόμα. Μιλάμε για εποχή προ κινητών που για να αρχίσεις να φρικάρεις απο την απουσία του αλλου έπρεπε να περάσει κανα 6ώρο. Μωρε και 8ωρο πέρασε και είχαν αρχίσει να μας ζώνουν τα φίδια όταν κατα το σούρουπο ο χαρακτηριστικός θορυβος και μυρωδιά της διχρονίλας ξεπρόβαλλαν στο πευκοδάσος της Σιθωνίας. Το ατίθασο διχρωνο άτι (που μεταξύ μας ποτέ δεν θα το έλεγες όμορφο χωρις τα πλαστικά) είχε τα μαυρα του τα χάλια. Η μία μανέτα έλειπε, το προβόλι φώτιζε την μεγάλη αρκτο τα πλαστικά της ουράς είχαν παρει την κάτω βόλτα και φλασακι δεν υπήρχε ούτε για δείγμα. Στα ίδια χάλια ήταν και ο αδηγος του με σκισμένο τζιν και αίματα στα γόνατα και με τσαμπουκαδες στην μπλουζα λες και είχε μονομαχήσει με νιντζα. Το ακρος περίεργο στην όλη εικόνα ήταν ο Μητσος-συνεπιβάτης ο οποίος ήταν στην πούδρα. Τισερτάκι στην πένα, βερμούδα επίσης και η μόνη αμυχή πάνω του ηταν στην φαβορίτα απο το ξύρισμα, τοτε που με το ίδιο ξυραφάκι έβγαζες και μήνα. Ολοι με μια φωνή αναρωτηθήκαμε: "τι εγινε ρε μαλάκες?" Τα παλικάρια μας λοιπόν είχαν ξεκινήσει κανονικά το μεσημεράκι απο Θεσσαλονική για να προλάβουν και την θάλασσα αλλα στον κόμβο τον Μουδανιών, ενω πάνε με τα όσα μυρια χλμ/ωρα σκάει το πίσω λάστιχο. "Και πέσατε?" λεμε όλοι με μια φωνή? "Οχι" απανταει ο αντρέας που μας εξιστορεί πως κατάφερε τελικά να το κρατήσει με το μηχανακι να χορεύει ζειμπέκικο και λαμπάντα ταυτόχρονα. Με τα πολλά αφήνει τον Μήτσο στην γεφυρα τον Μουδανιών να περιμένει και φευγει σιγα σιγα για αναζήτηση ελλαστικού. Ο μητσος αναλαμβάνει την αφήγηση και μας λέει ότι έχει μείνει κανα δίωρο στον ντάλα ήλιο να περιμένει τον Αντρεα Swantz να γυρίσει να τον μαζέψει και να τον λυτρώσει απο το περίμενε στην γέφυρα. Και ενώ η θερμοκρασίες εντος του κεφαλιού του βαράνε κόκκινο και με τα βίας διακρίνει τους αντικατοπτρισμούς απο τις οάσεις βλέπει απο μακρια το διχρονο σύννεφο σκόνης να πλησιάζει με το καινούριο του πίσω ελαστικό να σκουπίζει απο ακρη σε ακρη την πυρωμένη ασφαλτο. Μεχρι που το λαστιχο απέκτησε προσφυση και ο αναβάτης του απέκτησε αδεια απογείωσης απο τον διχρονο πύργο ελεγχου. You are ready for take off λοιπον με το rg-γ να μοιράζει όλα τα περιφεριακά του στην Χαλκιδικιώτικη μάνα γη και τον Μητσο να μην είναι σιγουρος αν τα είδε όλα αυτά ή απλώς τα φαντάστηκε. Το σουλούπομα του suzuki με χλμ σύρματος ήταν τιποτα μπροστά στον ασουλούποτο εγωισμο του φίλου μας που πέρασε τις υπόλοιπες διακοπές κατω απο την ομπρέλα.
Απ΄τους δυο μας ποταμούς
θα γευτεί μια νύχτα η έρημος καρπούς.
μαλακες πρεπει να παιξει βιβλιο με αυτοτελεις ιστοριες!!!
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
Η καθολικη σημασια του βαφτο μπλε και πετα το στην θαλασσα!! :rotflmao:
Νο 2....
Καλοκαιρι μεσα 80s σε κοντινο νησι του Σαρωνικου
Aπογοητευμενος φιλος απο χυλοπιτα φιλης, προσπαθει να βαλει μπρος σπρωχνοντας το ολοκαινουργιο αλλα μπουκωμενο dax toy ( το οποιο ηταν παρκαρισμενο στην αποβαθρα) για να πνιξει το πονο του στην ταχυτητα....!!
1η προσπαθεια ( βριζοντας την γκομενα συγχρονως ) αποτυχημενη ....!!
2η προσπαθεια ( ξαναβριζοντας την γκομενα ) αποτυχημενη..... Το dax αρνηται επιμονα...
3η προσπαθεια ( ενω συνεχιζει να βριζει την γκομενα ) το dax οτι εχει αρχισει να σκαει , βουρ ο Κωστακης τα εχει δωσει ολα στο σπρωξιμο ουρλιαζοντας....
Και το κακο δεν αργησε να γινει.... Οτι τα ειχε δωσει ολα ο Κωστης... Σκονταφτει και πεφτοντας κρεμιεται απο το γκαζι ενω συγχρονως παιρνει μπρος το μηχανακι και πεφτουν και οι δυο στην θαλασσα....!!!
5΄50το πρωι ... Ο κωστης στην θαλασσα... 6΄10 Ηρθε το πρωινο φερρυ απο Πειραια και καθισε πανω απο το dax....!!!
Το ποιο ασχημο της υποθεσης ηταν λιγη ωρα αργοτερα οταν ολοι παρεα προσπαθουσαμε να εξηγησουμε στον πατερα του Κωστη που ηταν παρκαρισμενο το dax....
Ρε αυτά είναι για δημοσίευση σε μοτοπεριοδικό.
Sent from me using a computer.
Θεός! Πολύ καλογραμμένο. Μου 'φτιαξες τη μέρα!
χαχαχα και οι δυο ιστορίες τα σπανε!!!!:rotflmao:
Εκδόσεις Νικολήνταγας.
Νέα Κυκλοφορία!
τοπ 10
1.Η σούζα
2.η τούμπα
3.το παπί
4.η αποτυχημένη
5.το ταβάνι
6.η μοκαμβίλια
7.το σκαμπό
8.ο καουγόης
9.το κωλομέρι
10.ο ουρανοκατέβατος
Προπαραγγείλετε με δώρο 10κιλά πατάτας Νευροκοπίου δώρο και μια σημαία συμφιλίωσης του ΠΑΜΕ!
:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao:
αν γραψει και αυτο θελω πνευματικα δικαιωματα!
όμορφες ιστορίες:smilea:
τελικά όλοι έχουμε κάνει την πατάτα μας!!!
13 Φ. ΑΝΤΙΑΝΑΚΥΚΛΩΤΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ
:a19::a19:
Κανας μονταριστης δεν κανει ενα ξεκαθαρισμα να μεινουν οι ιστοριες μονο σε ενα θεμα και να τις απολαμβανουμε οταν εχουμε τις μαυρες μας
Οι μοτοσυκλέτες δεν εχουν πια ψυχή γιατί οι άνθρωποι δεν εχουν πια ψυχή
Είτε έχεις είτε δεν έχεις αν δεν σε τρέχουνε μην τρέχεις...
Αν δεν ξερεις που πας γυρνα πισω!!!
Και μιας και ευθυμήσαμε να πω και εγώ μια παλιά καλή ιστορία…
φίλος έχει παρκάρει την μηχανή του σε οικόπεδο απέναντι από μπαρ
μετά από 4-5 ώρες πιώμα βγαίνει , (δεν θέλω μλκς του στυλ ποτό και οδήγηση και τα άλλα σχετικά ) πρέπει να πάει και σπίτι του -λέμε τώρα- όμως έχει βρέξει και το μηχανάκι είναι μέσα στη λάσπη, τέσπα ψηλό το εργαλείο XR 500 δεν μασάει, βάζει το κλειδί το Τοτός (έτσι είναι το καλλιτεχνικό του ) μια δυο μανιβελιές παίρνει μπροστά βάζει πρώτη… αφήνει συμπλέκτη και γκαπ σβήνει!!!!
πέφτουν τα γνωστά καντήλια….
μια δυο τρεις μανιβέλες παίρνει μπροστά-πρώτη –σβήνει, τα γνωστά…
3 φορά 4 φορά…
αρχίζει να κουράζει το έργο και όλα αυτά μέσα στη λάσπη…
ρε να σε βοηθήσουμε ρε …
όχι έτσι είναι τα XR πρέπει να ζεσταθούν … κάτι που είχε ζεσταθεί αυτός κάτι που είναι και λίγο θεριό
βουτά το μηχανάκι και σχεδόν στον αέρα το βγάζει στο δρόμο και πάμε τα ίδια …
και τότε του λέει ο αδελφός "ρε μλκ το λουκέτο από το γρανάζι…."
13 Φ. ΑΝΤΙΑΝΑΚΥΚΛΩΤΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ
thank u man! εσυ το ξεκινησες όμωςΘεός! Πολύ καλογραμμένο. Μου 'φτιαξες τη μέρα!
Απ΄τους δυο μας ποταμούς
θα γευτεί μια νύχτα η έρημος καρπούς.
Ας γράψω κι εγώ το νεούδ μια ιστορία....
Ήταν Μ. Εβδομάδα κάπου στα μέσα των 90's, η τσακαλοπαρέα ως συνήθως βαριόταν περιφερόμενη από πάρκο σε πάρκο και από παγκάκι σε παγκάκι με την βοήθεια ενός townmate 50cc με όλα τα ψιψιψίνια και τα κοκοκόψαρα πάνω του, δηλαδή 72mm, πιστόνια, μπιέλες, ελατήρια και φυσικά μπλέ ελεκτρίκ χρώμα για να ξεχωρίζει από χιλιόμετρα, μαζί στην παρέα ήταν κι ένα 125αρι scooter τίγκα στην αερογραφία και με look πύραυλου για τα δεδομένα μας.
Στα πάρκα που κοπροσκυλιάζαμε λοιπόν το παπάκι της παρέας προσπαθούσε να κάνει σούζα, όχι με μεγάλη επιτυχία, μέχρι που η φαεινή μαλακία που κατέβηκε στον οδηγό του με έπεισε να καθίσω πίσω για να έχει βάρος....το αποτέλεσμα ήταν στην πρώτη προσπάθεια να μείνω με τα γόνατα καρφωμένα στο φρεσκοποτισμένο χορτάρι και ο φίλος να συνεχίζει περήφανος την σούζα του.......μετά τα απαραίτητα καντήλια αποφασίστηκε να πάμε για καφέ-στο παγκάκι πάντα-σε ορεινό χωριό της περιοχής. Τέσσερις νοματαίοι, δύο τα μοτόρια, στην ερώτηση προς τα εμένα με ποιον θες να πάς απαντάω φυσικά με το scooter γιατί ο άλλος είναι επικίνδυνος, κουλός κλπ κλπ.....για να μην πολυλογώ, αφού ήπιαμε την βυσινάδα μας στο παγκάκι αποφασίσαμε να πάρουμε τον κατήφορο, εγώ συνεπιβάτης στο σκούτερ το οποίο κατηφορίζει με 70-90 χλμ στον φιδίσιο ορεινό δρόμο ενω το μπλε ελεκτρίκ παπί έχει εξαφανιστεί μπροστά....σε μια μεγάλη κατηφόρα που κατέληγε σε πέταλο και έχοντας μια 90αρα χλμ ο οδηγός αποφασίζει να κάνει late braking κι εγώ πίσω αρχίζω να χλωμιάζω γνωρίζοντας ότι τα σκούτερ ΔΕΝ πλαγιάζουν, τελικά πήγε να εκμεταλλευτεί όλο το φάρδος του δρόμου, ακόμα και την άκρη με το ψιλό χαλίκι!!!! Αποτέλεσμα, γλίστρημα, πέσιμο του οδηγού με τα χέρια και δικό μου με την μούρη, καθώς τα χέρια κρατούσαν πίσω από την πλάτη.
Σηκώνομαι και νιώθω το πρόσωπο μου να έχει ανοίξει στα 2, βάζω τις παλάμες πάνω και μετά κοιτάω 2 κόκκινα από το αίμα χέρια, ο οδηγός με κοιτάει κατάχλωμος και εγώ αρχίζω να περπατώ για να βρω τους άλλους με την πάπια που λογικά θα καταλάβαιναν ότι δεν ακολουθούσαμε και θα γύριζαν.
Όταν τους συνάντησα τελικά τους δείχνω τα χέρια και τους λέω "μαλάκες δείτε", η απάντηση ήταν "τι μας δείχνεις τα χέρια ρε, δες την μούρη σου"!!!
Σε κλάσματα δευτερολέπτου έχω ανέβει στο καγκουρόπαπο και πηγαίνουμε κομμάτια για το νοσοκομείο, εν τω μεταξύ έχει σχεδόν βραδιάσει και η αναμένη λάμπα της πάπιας σβήνει σε μια λακούβα, ευτυχώς όχι μακριά από το νοσοκομείο, μόλις φτάνουμε κατεβαίνω και πριν μπω μέσα βλέπω τον οδηγό να χτυπάει το φανάρι για να ανάψει, αποτέλεσμα....+1 σπασμένο φανάρι
Τελικά ο απολογισμός ήταν 2 πάρα πολυ μικρά κοψίματα στο πρόσωπο, ενα γρατζουνισμένο σκούτερ με στραβό τιμόνι και ένα φανάρι παπιού....φυσικά το ότι επέλεξα να καβαλήσω το σκούτερ λέγοντας επικίνδυνο τον φίλο με την πάπια το ακούω ακόμα και θα το ακούω για μια ζωή
Μ αυτά και μ αυτά αγόρασα μηχανή 15 χρόνια μετά και προσπαθώ ακόμα να πολεμήσω τις φοβίες μου...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
