Η αλήθεια είναι πως αν δεν υπήρχαν τα ΕΟΚικά κονδύλια θα είχαμε χρεοκοπήσει από τότε.
Ήταν μεγάλη ιστορική ατυχία να συμπέσει η άνοδος του ΠΑΣΟΚ, με την είσοδο μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Τα κοινοτικά κονδύλια όχι μόνο επέτρεψαν στο δήθεν κίνημα να κρατηθεί στην εξουσία για πολύ παραπάνω χρόνο από ότι έπρεπε, αλλά απέτρεψαν τον εκσυχρονισμό της οικονομίας και την πρόοδο της κοινωνίας. Στο Ιράκ και στην μέση ανατολή το πετρέλαιο κράτησε τους διαφόρους Σαντάμ και Καντάφι στην εξουσία και ανασχέτισε οποιαδήποτε πρόοδο. Στην Ελλάδα τον ίδιο ρόλο τον έπαιξαν οι ΕΟΚικές και μετέπειτα Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και ο εύκολος δανεισμός.
Όταν όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες απελευθέρωναν τις οικονομίες τους η δήθεν προοδευτική αριστερά με κυρίαρχο το ΠΑΣΟΚ επέμεινε σε σοβιετικού τύπου κρατικιστικά μοντέλα, φυσικά για να διορίζει και να ψηφοθηρεί. Σπέρνανε εργατοπατέρες που μόνο τα συμφέροντα των εργαζομένων και της κοινωνίας δεν υπηρετούσαν και ντόπαραν τους πολίτες με το «Ο λαός στην εξουσία». Η αριστερά αντιστάθηκε με βία και πολλές φορές χύθηκε αίμα σε κάθε είδους προσπάθεια απελευθέρωσης της οικονομίας και ιδιωτικοποιήσεων. Το δημόσιο χρησιμοποιήθηκε ως κομματικό τσιφλίκι και ο διορισμός για να μειώσει την ανεργία προσθέτοντας ψήφους και χρέη. Η δήθεν προοδευτική ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ είχε επικρατήσει απόλυτα, με κύριο δεκανίκι τους εκδότες επιχειρηματίες/κατασκευαστές που παίρνανε όλες τις δουλειές.
Ευνοήθηκε η βία και η ανυπακοή προς το κράτος και τους θεσμούς της δημοκρατίας όταν δεν συνέφερε (ροζ ψηφοδέλτια, κατάργηση στην πράξη νόμων, ατελείωτες απεργίες και αποκλεισμούς εθνικών οδών, κόψιμο ηλεκτρικού κ.α.). Το Σύνταγμα άλλαξε μεταφέροντας όλες τις εξουσίες στον Πρωθυπουργό ευνουχίζοντας τον θεσμό του πρόεδρου. Η ανθίζουσα δημοκρατία μετατράπηκε σε πρωθυπουργική δικτατορία. Το ΠΑΣΟΚ προτίμησε να ρίξει την Ελλάδα στην ακυβερνησία παρά να παραδώσει την εξουσία το 1989 αλλάζοντας τον εκλογικό νόμο. Η δημοκρατία και η εμπέδωση θεσμών και ανεξάρτητων από τα κόμματα οργανισμών δεν ήταν ποτέ στα σχέδια του ΠΑΣΟΚ και της αριστεράς αλλά πάντα στα γεμάτα στόμφο μεγάλα λόγια τους.
Από τα μέσα της δεκαετίες του 90 το δημόσιο χρέος ήταν σταθερά γύρω στο 100% του ΑΕΠ παρά την συνεχή Ευρωπαϊκή βοήθεια και την ευνοϊκή παγκόσμια οικονομική συγκυρία. Ήταν τέτοια η πολιτική επικράτηση της δήθεν προοδευτικής αριστεράς και των δημοκρατικών δυνάμεων, που βρήκε άξιους μιμητές και στο άλλο ιστορικά φαύλο κόμμα της ΝΔ. Επιδόθηκε μαζί με την ΝΔ σε μια κούρσα λαϊκιστικής και εθνικιστικής υστερίας. Αν το ΠΑΣΟΚ διόριζε έναν η ΝΔ δύο. Αν το ΠΑΣΟΚ χάριζε 1δις χρέη η ΝΔ 2δις, “η ψήφος αγιάζει τα χρέη.”
Η διαφθορά έγινε κυρίαρχο στοιχείο της καθημερινότητας του πολίτη. Κάνανε τον πολίτη συνένοχο στις παρανομίες. Όχι, δεν είναι κλέφτες και απατεώνες όλοι οι Έλληνες, αλλά αναγκαστήκανε να προσαρμοστούν για να επιβιώσουν στο έκτρωμα του κράτους που με την εύνοια και ανοχή δημιούργησε η πολιτική αλητεία των κατ’επίφαση προοδευτικών κομμάτων αλλά και της ΝΔ. Λένε ότι οι Έλληνες δεν πληρώνουν φόρους όταν τα τελευταία 20 χρόνια έχουν γίνει δέκα φορολογικές αμνηστίες για ψηφοθηρικούς λόγους. Ο τίμιος πολίτης νιώθει απέραντα ηλίθιος όταν βλέπει τους κλέφτες να ανταμείβονται και να μένουν ατιμώρητοι. Όσο υπήρχε ο εύκολος εξωτερικός δανεισμός τα κόμματα εξουσίας δεν θέλανε να μαζέψουν φόρους, όχι ότι δεν μπορούσαν.
Το ΠΑΣΟΚ προχώρησε, και πολύ σωστά την ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωζώνη. Δυστυχώς όμως δεν έγινε με το “σπαθί μας” όπως θριαμβολόγησε κάποιος ξεχασμένος τώρα πρωθυπουργός αλλά με λογιστικές μαϊμουδιές της Γκολντμαν Σαξ. Αυτή η μαϊμού Ελλάδα καταρρέει τώρα όπως κατέρρευσε και η μαϊμού Ελλάδα του Κεντέρη-Θάνου-Τζέκου. Ντόπα ήταν και τώρα πρέπει να κάνουμε αποτοξίνωση, απεξάρτηση και επανένταξη στην πραγματικότητα.
Και φτάσαμε έτσι στο 2004 όπου το ΠΑΣΟΚ παραδίδει την εξουσία υπό το βάρος της αλαζονείας και διαφθοράς στο κακέκτυπό του, την ΝΔ. Δεν ήταν μαθητευόμενοι ιδεαλιστές μάγοι όμως όπως το ΠΑΣΟΚ του 81 αλλά, πεινασμένοι για εξουσία και χρήμα. Δεν χρειάστηκε να στήσουν μηχανισμούς λαδώματος και διαφθοράς, τους βρήκαν έτοιμους και απλώς τους άλλαξαν λίγο το χρώμα. Η μόνη συνεκτική δύναμη στο πολιτικό σύστημα είναι η κατάχρηση του δημοσίου χρήματος και η άσκηση εξουσίας προς ίδιον όφελος. Επεδίωξαν και αυτοί να λαδώσουν με ξένο δανεικό χρήμα τους ψηφοφόρους και για λίγο το κατάφεραν. Μέχρι που η παγκόσμια οικονομική κρίση έκλεισε την βρύση και οι Ευρωπαϊοι εταίροι μας κατάλαβαν ότι τους κοροϊδεύαμε