Αυτο που αποφευγουμε συστηματικα ολοι μας εδω και χρονια. Να εχουμε τα @@δια να κανουμε την αυτοκριτικη μας, να μην περιμενουμε μια ζωη τους βαρβαρους και να κοιταξουμε να βελτιωθουμε οπου, οπως και οσο μπορουμε σε ατομικο επιπεδο. Βεβαια οι συγκυριες ειναι οι πλεον δυσκολες για κατι τετοιο, αλλα τουλαχιστον οπως το βλεπω εγω, δεν μπορει να δημιουργηθει κανενα συνολο @@δατων πολιτων, αν οι μοναδες που το απαρτιζουν ειναι οπορτουνιστικα ανθρωπαρια. Αν φτιαξεις ενα πυργο με κουραδες, σκατοπυργος θα ειναι, δεν προκειται να αλλαξει η συσταση του σε κατι αλλο λογω της μεγαλης συγκεντρωσης σκατων. Οταν λοιπον αποκτησουμε κοινωνικη συνειδηση και καταφερουμε να αντιληφθουμε την διαφορα των μεγεθων και το οφελος του μακροπροθεσμα συλλογικου εναντι του βραχυπροθεσμα ατομικου, το ξανασυζηταμε... μεχρι νεωτερας λοιπον, τα κεφαλια μεσα και μοκο.