Τελικά είμαστε ανήμποροι να κρατηθούμε στο θέμα ενός θρεντ. Γονιδιακό θα 'ναι...![]()
O Casey Stoner αλλά και που το ξέρεις, δεν το ήξερες και πάλι ρωτάς...τη δόξα πολλοί εμίσησαν το χρήμα ουδείς?
Το αόριστο συχνά της παρένθεσης είναι όντως του στραβού το δίκιο...Για να πουμε του στραβού το δίκιο σ αυτόν τον αγώνα κάθε χρόνο κάποιοι (συχνά και θεατές) αφήνουν τα μπαλάκια τους εκεί...
Παίζει να είναι ότι πιο άσχετο έχει ειπωθεί για το ΤΤ απο παλιό μοτοσικλετιστή. Προφανέστατα δεν έχεις ιδέα τι είναι οι αγώνες street racing, τι αντιπροσωπεύουν και γιατί δημιουργήθηκαν.(ομως το άιλ οφ μαν, έχει δικούς του νόμους, βλάπε πλυντήριο χρήματος και τα γράφει όλα στα παλιά του τα παπούτσια κλπ κλπ )
Πάντως το να πεις ξέπλυμα μαύρων την διατήρηση της ολοκλήρωσης του ονείρου γενιών μοτοσικλετιστών είναι ο ορισμός του κουκουρούκου.
it's all a matter of perception
ο ορισμός του ανθρωπάκου: look on and do nothing
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of...atal_accidents
για τ αλλα που λες (και κυρίως για το κομπλεξικό) βαριέμαι να γράφω !
![]()
Ναι τον έχω ξαναδεί τον πίνακα. Τα ονόματα των συχνά νεκρών θεατών εξακολουθώ να μην βλέπω. Το involving δεν εννοεί fatal.
Aν μου αποδείξεις το συχνά ευχαρίστως να ζητήσω και συγνώμη για την δική μου ασχετοσύνη. Ειδάλλως παραμένουμε στου στραβού το δίκιο...
![]()
it's all a matter of perception
ο ορισμός του ανθρωπάκου: look on and do nothing
Ηξερα πώς απάνω στη γή όσο ζούμε αυτό δέν είναι το λιμάνι όπου αράζεις είναι το λιμάνι απ'όπου ξεκινάς, ξανοίγεσαι σέ άγρια τρικυμισμένη θάλασσα και μάχεσαι ολοζωής ν'αράξεις
Συχνα δε νομιζω...3 μετρησα εγω συμπεριλαμβανομενου του bystander που δεν αγωνιζεται κ πιανεται θεωρω!!
Μηπως να τους πουμε να τελειωσουνε κ με αυτο το πανηγυρακι που δεν προσφερει τιποτα κ για να μην μαλωνουμε αλλο αν οι Ελληνες γεννηθηκανε για να αγωνιζονται???
Εγω παντως αν καταφερω να παω του χρονου θα χειροκροτω κ θα φωναζω απ την κ@υλα!!!(ειναι ονειρο ΝΑΙ!!)
Ride(s) the wind of change...
Να δούμε πότε θα πάω εγώ![]()
ένας γ@μ@τος τρόπος να δείς τόν αγώνα είναι σαν marshal και ναι μπορείς να δηλώσεις εθελοντής για αυτό![]()
Ηξερα πώς απάνω στη γή όσο ζούμε αυτό δέν είναι το λιμάνι όπου αράζεις είναι το λιμάνι απ'όπου ξεκινάς, ξανοίγεσαι σέ άγρια τρικυμισμένη θάλασσα και μάχεσαι ολοζωής ν'αράξεις
Ναι, και? (clopyright sniper)
Θέλω να πω, όσο επικίνδυνο κι αν είναι για τους αγωνιζόμενους ή για τους θεατές ή για τα ζαρκάδια της περιοχής, αυτό έχει να κάνει με το κατά πόσο συνεχίζονται οι αγώνες. Αφού ο νόμος το επιτρέπει (γιατί ξεπλένουν φράγκα, ή γιατί είναι ρομαντικοί ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΔΕΝ ΕΚΦΕΡΩ ΑΠΟΨΗ) οι αγώνες παίζουν.
Θα μπούμε τώρα και στο τριπάκι, "μη στείλουμε τα παιδιά μας να τρέξουν στο isle γιατί θα σκοτωθούν. Ας τα κάνουμε μοτοτζιπάδες καλύτερα που είναι βόλτα στο πάρκο?" Σουρεάλ το καταντήσαμε.
Αγώνες μοτοσικλέτας είναι. Επικίνδυνοι είναι, όποιος πάει εκεί ξέρει τί να περιμένει, κι αν δεν ξέρει μ@λ@κία του που πάει. Αλλά κάποιος που δεν έχει ιδέα από street racing δε νομίζω να ξυπνήσει ένα πρωί και να πει "Μάνα θα αργήσω μη μαγειρέψεις. Θα πάω να σκίσω βάρδουλα στο ΤΤ".
Δε λέμε για πιτσιρίκια που πήραν το απεριορίστων και θέλουν να πάρουν busa για να μάθουν ισορροπία (στη βάρκα του Χάρου διασχίζοντας τον Αχέροντα).
Για αγωνιζόμενους λέμε που συνειδητά πάνε και τρέχουν ξέροντας τους κινδύνους. Και πρέπει να έχουν και μια κάποια εμπειρία/"προϋπηρεσία" στο άθλημα.
Τώρα το αν και κατά πόσο, κατά τη γνώμη του καθενός, θα έπρεπε ή όχι να υπάρχουν τέτοιου τύπου αγώνες, είναι τελείως διαφορετική ιστορία με το αν και κατά πόσο πρέπει κάποιος να πάει ή όχι να τρέξει (εκτός κι άμα είναι ο γιος του).
ΥΓ. For the record, μιας και μου αναφέρεις θανάτους θεατών... Βλέποντας στιγμιότυπα από αγώνες ράλυ άλλων εποχών που τα ζούδια οι θεατές ήταν μες στη μέση του δρόμου και σκόρπαγαν με το που έφτανε το θεριό στα 10 μέτρα, σκέφτομαι κάθε φορά πώς και δε σκοτώνονταν καμιά 20αριά σε κάθε σβούρα που έφερνε κανά quattro ή πώς και δεν κατέβαινε κανάς οδηγός κάτω να τους πλακώσει στο ξύλο να ησυχάσει και να τρέξει σε άδειο δρόμο με την ησυχία του.
Πραγματικά "απορώ"* πώς μπορούσαν να μην παίρνουν το πόδι τους από το γκάζι βγαίνοντας από μια τυφλή στροφή και βλέποντας ένα τσούρμο νοματαίους ακριβώς μπροστά τους να αρχίζει να τρέχει την τελευταία στιγμή. Ένας να σκόνταφτε σε κανά γαρμπήλι, ακόμα θα τρίβανε στο Βιλαμπάχο το ψυγείο για να ξεκολλήσουν και το τελευταίο κομμάτι.
Τέσπα, άλλαξαν οι νόμοι, πλέον υπάρχουν κάγκελα/σημεία μέχρι εκεί που επιτρέπεται να πάνε οι θεατές και "λύθηκε" το πρόβλημα.
* Τα "" τα βάζω γιατί μιλάμε σαφώς για επαγγελματίες οδηγούς, τέρατα ψυχραιμίας και συγκέντρωσης και λοιπά. Παρ'όλα αυτά η εικόνα με τρομάζει.
Κάτι μου λέει ότι σε λίγο θα πιάσουμε και τις ταυρομαχίες![]()
Τώρα άμα είναι να σταθούμε στη λεπτομέρια οκ
Ξέρεις άλλον αγώνα (εκτώς του ντακάρ) που να παίζουν τέτοια?
http://www.dailymail.co.uk/sport/oth...ys-racing.html
Υπάρχει χρονιά στο νησί που δεν σκοτώθηκε ΚΑΝΕΝΑΣ ?
Ξέρεις πόσοι πάνε εκεί και τρώνε τα μούτρα τους γιατί στο νησί δεν έχει όριο ταχήτητας ?
Ξέρεις πολλούς δημόσιους δρόμους -εκτώς γερμανίας- να μην έχουν όριο...?
Χέσε με λοιπόν !
Όποιος θέλει να πάει δικαίωμα του. Εμένα δεν με ενδιαφέρει και δεν το παρακολουθώ,
γιατί άμα βλέπω κάποιον να τσακίζεται και να πεθαίνει ή να μένει σακάτης μαυρίζω.
Α κάτι ακόμα, πάνε αργά.
Πάνε πιο αργά από το ΣΒΚ, το΄θεαμα είναι ότι κόβουν δίπλα σε μάντρες, χαντάκια και γκρεμούς.
Αυτό γουστάρει και ο κόσμος, αυτό πάει να δει και κάποιοι κονομάνε χοντρά
γιατί αν δεν ήταν αυτό και οι έδρες των εταιριών (βλέπε φορολογικό καθεστώς) σιγά μην το ήξερες καν
Σε άλλο νορμάλ κράτος θα είχε απαγορευτέι όπως το Ντακάρ στη Γαλλία.
Αυτά
Οι ταυρομαχίες μέχρι τις αρχές του 80 είχε σκορ 3 ταύρους 1 ταυρομάχο
Μετά το πήρε κάποια Ντόρνα και έγινε 100-0
Σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι είναι βάρβαρο να τρως έτσι τους ταύρους και σε κάποιες περιοχές
της ισπανίας δεν γίνονται πια ταυρομαχίες.
(και μιλάμε για ταύρους όχι για ανθρώπους)
![]()
Τελευταία τροποποίηση από MG-KTiNoS; 10/08/2013 στις 12:22.
Αφού είμαστε deep για ντιπ εκτός θέματος ήθελα να σου πω και για τα ράλια και το τι σήμαιναν για τους τότε petrolheads αλλά ρε αδερφάκι μου φοβΟΥμαι πως θα διαβάζω σεντόνια πάλι
στο δεν ξέρω - δεν εκφέρω άποψη όμως σου βγάζω το καπέλο. Μακάρι να το κάναμε πράξη πιο συχνά όλοι μας.
Περιληπτικά λοιπόν: Στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα σε κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες οι μοτοσικλετιστές μην έχοντας την δυνατότητα να αγωνιστούν σε πίστες διοργάνωναν αυτοσχέδιους αγώνες στους δρόμους των πόλεων οι οποίοι σε πολλές των περιπτώσεων κατέληγαν σε θανατηφόρα. Ο κυριότερος λόγος ήταν το ότι οι δρόμοι δεν ήταν κλειστοί άρα εμπλεκόντουσαν και αυτοκίνητα ή πεζοί στο ατύχημα.
Αυτή την παράνομη και υπερβολικά επικίνδυνη κατάσταση κάποια στιγμή κατάφεραν να την γυρίσουν σε όφελός τους (με την ανοχή των πολύ προχωρημένων κοινωνιών τους σε αντίθεση με εμάς που μόνο να αφορίζουμε χωρίς να προτείνουμε λύσεις ξέρουμε...) διοργανώνοντας αγώνες στις ίδιες αλλά κλειστές σε κίνηση ιδιωτών δημοσές.
Οι πίστες τότε ήταν κυριολεκτικά άγνωστο θέμα για τους περισσότερους άρα δεν έπαιζε το σενάριο.
Αυτοί οι άκρως επικίνδυνοι ακόμα και έτσι αγώνες έγιναν κουλτούρα τους πριν καν μάθουμε εμείς τι είναι ο μοτοσακός. Μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν γενιές ολόκληρες με αυτή τη φιλοσοφία ώσπου να αρχίσουν τα track days πολλά πολλά χρόνια μετά.
Στην Αγγλία που ήταν ηγέτης στις μοτοσυκλέτες με απίστευτη μοτοκουλτούρα υπήρξαν (και ξαναφούντωσε τα τελευταία χρόνια) οι cafe racers οι οποίοι των οποίων η φιλοσοφία έλεγε παίρνω μια μοτο, την γδύνω αφήνοντας μονο τα απαραίτητα, την στήνω βάζοντας κλιπ ον, αναρτήσεις (απο άλλο μοτό όχι aftermarket), φρένα, φτιάχνω και μοτέρ, ότι επέτρεπε το μπάτζετ του καθενός με λίγα λόγια και τρέχω στη δημοσά, ή οργανώνω αγώνα απο cafe σε cafe και πίσω (στην πόλη). Αυτός είναι και ο ακριβής ορισμός του cafe racer.
Είναι κουλτούρα δική τους λοιπόν την οποία εμείς απλά δεν γνωρίζουμε, την οποία δεν αγγίξαμε ποτέ.
it's all a matter of perception
ο ορισμός του ανθρωπάκου: look on and do nothing